De Rocky Mountains maken deel uit van wat men deNoord-Amerikaanse Cordillera noemt, een bergachtig gebied ten westen van de Great Plains dat zich uitstrekt van Alaska tot in het zuiden van Mexico. De Rockies vormen de meest oostelijke bergketen aangezien de andere zoals deSierra Nevada, deCascade Range en dePacific Coast Ranges allemaal westelijker liggen.
Het gebergte werd 80 tot 55 miljoen jaar geleden gevormd tijdens deLaramide-orogenese.Erosie door water engletsjers heeft het gebied sindsdien omgevormd tot diepe valleien en steile bergtoppen. Op het einde van delaatste ijstijd vestigden de eerste mensen zich in de Rockies. Grote stukken van de bergketen zijn beschermd als nationale parken en bosgebieden. De Rocky Mountains zijn een populaire vakantiebestemming voor onder andere wandelaars, kampeerders, bergbeklimmers, vissers, jagers en skiërs.
De Rocky Mountains worden over het algemeen gedefinieerd als zich uitstrekkend van de rivier deLiard inBrits-Columbia in het noorden, tot deRio Grande in New Mexico in het zuiden. Andere bergketens lopen ook nog door tot voorbij deze twee rivieren, waaronder de Selwyn Range inYukon, hetBrooksgebergte in Alaska en dewestelijke Sierra Madre inMexico. Deze bergketens maken echter geen deel uit van de Rockies, hoewel ze wel deel uitmaken van de Amerikaanse Cordillera. De definitie die de Verenigde Staten aanhoudt van de Rockies is echter inclusiefCabinet Mountains en de Salish Mountains van Idaho en Montana, maar exclusief hun tegenhangers ten noorden van de rivier deKootenai, deColumbia Mountains, die worden beschouwd als een apart systeem in Canada dat ten westen ligt van de enormeRocky Mountain Trench, die over de gehele lengte van British Columbia loopt van zijn begin in het midden van de vallei van rivier deFlathead in het westen van Montana tot aan de zuidelijke oever van de Liard.[1]
De Rockies variëren in breedte van 110 tot 480 kilometer. De oostelijke rand van de Rockies stijgt enorm uit boven deInterior Plains van het midden van Noord-Amerika. Tot deze oostelijke rand behoren deFront Range van Colorado, deWind River Range enBig Horn Mountains vanWyoming, deAbsaroka Range en Beartooth Range en het Rocky Mountain Front vanMontana, Dunnick's Peak (Colorado) en de Clark Range van Alberta.
De westelijke rand van de Amerikaanse Rockies bevat Ranges zoals deWasatch Range in de buurt vanSalt Lake City en deBitterroot Range langs de grens tussenIdaho en Montana. HetGrote Bekken en hetColumbia River Plateau scheiden deze subranges van verschillende ranges verder naar het westen, waarvan de meest prominente de Sierra Nevada, de Cascade Range en deCoast Mountains zijn. De Rocky Mountains bevatten de hoogste toppen in het midden van Noord-Amerika. De hoogste top is Mount Elbert in Colorado met een hoogte van 4401 m boven zeeniveau.Mount Robson in British Columbia met een hoogte van 3954 m is de hoogste top in de Canadese Rockies.
Ongeveer de helft van de lengte van de Rockies bevindt zich in de Verenigde Staten. De noordelijke helft ligt in Canada (Canadian Rockies). Het Amerikaanse deel van de Rockies is veel minder dan de Canadese helft een aaneengesloten gebergte. Met name deSouthern Rocky Mountains vormen min of meer een losliggend geheel. De Southern Rocky Mountains worden van de Amerikaanse "Central Rocky Mountains" gescheiden door de open vlaktes van centraal Wyoming.
De Rockies lopen niet door Yukon, Alaska of het midden van British Columbia. In het midden van Brits-Columbia liggen deColumbia Mountains, die deel uitmaken van hetRocky Mountain System (maar niet de Rocky Mountains). De zuidwaartse uitloper van die Columbia Mountains (de Cabinet Mountains, en zuidelijker de Bitterroot Range) wordt daarentegen wel beschouwd als een deel van de Rockies in de Verenigde Staten.
De Canadese geografen definiëren drie hoofdgroepen van "ranges": deContinental Ranges, deHart Ranges en deMuskwa Ranges (de laatste twee flankeren de rivier dePeace, de enige rivier die dwars door de Rockies loopt). De Continental Ranges zijn zo genoemd omdat deContinental Divide door deze bergketens loopt. Ten westen van de waterscheiding stroomt het water in de Canadese Rockies naar de Grote Oceaan; ten oosten ervan stroomt het water naar onder meer deHudsonbaai en de Beaufortzee. De Muskwa en Hart Ranges daarentegen liggen volledig in het stroomgebied van deMackenzie, die uitkomt in deBeaufortzee.
In het zuiden sluiten de Southern Continental Ranges aan bij de Noordelijke Amerikaanse Rockies. Zo ligt deLewis Range deels in het CanadeseWaterton Lakes National Park en deels in het Amerikaanse Glacier National Park.
Behalve de Southern Rocky Mountains (of Colorado Rockies) zijn deze indelingen eerder arbitrair. Er zijn weinig scherpe onderlinge grenzen tussen de Noordelijke, Centrale en Westelijke Rockies.
De centrale en noordelijke Amerikaanse Rocky Mountains vormen de grootste en meest noordelijke groep van bergketens van het Amerikaanse deel van de Rockies.
Het zuidoostelijke deel hiervan wordt gevormd door de bergen in en rondomYellowstone National Park. Onder meer het bekendeTetongebergte, deGallatin Range, deAbsaroka Range en deWind River Range worden hiertoe gerekend. De Wind River Range vormt de meest zuidelijke bergketen van de Amerikaanse Centrale Rockies en bevat de 4209 meter hogeGannett Peak. Ten zuiden van dit gebergte ligt de open hoogvlakte van South Pass. De Snake River Range en de Gros Ventre Range in het zuidwesten vormen de overgang naar de Westelijke Rocky Mountains (aan de overzijde van de Hoback en Snake River). In het noorden eindigen de Rockies van het ruimere Yellowstone-gebied bij de vallei van deGallatin River (met de stad Bozeman), Bozeman Pass en de Billman Creek. In het westen wordt het gebied rond Yellowstone begrensd door de brede vallei van deMadison River.
De Noordelijke Amerikaanse Rockies, grofweg ten noordoosten vanMissoula, sluiten qua fysiografie direct aan bij deCanadese Rockies. Onder meer de Lewis Range en deSwan Range worden zo tot de meest zuidelijke "Southern Continental Ranges" gerekend. Ook in geologisch opzicht zijn deze gelijkaardig aan de Canadese Rockies. Ze ontstonden door deLewis Overthrust, eenoverschuiving die 170Ma geleden begon. Ten westen van deSwan Range loopt ook deRocky Mountain Trench die zo typerend is voor de Canadese Rocky Mountains. Een andere bergketen die tot de Noordelijke Amerikaanse Rockies wordt gerekend is deFlathead Range, ten noordwesten van Helena.
In het uiterste noordwesten liggen nog deCabinet Mountains. Dit gebergte ligt ten zuiden van deKootenai-rivier. Deze rivier snijdt hier door de bergen van oost naar west. De Cabinet Mountains worden door de Amerikanen tot de Rockies gerekend, maar in andere definities maken de Cabinets al deel uit van de groep van deColumbia Mountains, een term die niet gebruikt wordt in de Verenigde Staten. Deze Columbia Mountains maken geen deel uit van de Rockies, maar wel van het ruimere Rocky Mountains System.
Ten zuidwesten van de Central en Northern Rocky Mountains ligt nog een laatste uitgestrekt bergachtig gebied. DezeBitterroot Range ligt een stuk ten westen van de hoofdkam van de Rockies maar wordt desondanks door de Amerikanen doorgaans tot de Rockies gerekend.
De Western Rocky Mountains liggen voornamelijk ten oosten en ten noorden van Salt Lake City, in het noordoosten van Utah, het zuidoosten van Idaho en het noordwesten van Wyoming. In het noordoosten sluiten de Western Rockies nauw aan bij de Central Rockies. De grens ligt hier bij de valleien van deHoback en deSnake. De Wyoming Range en Caribou Range behoren tot de meest noordwestelijke bergketens van de Western Rocky Mountains.
In tegenstelling tot de andere delen van de Rocky Mountains liggen de Westelijke Rocky Mountains volledig ten westen van deContinental Divide. Het grootste deel van de Westelijke Rockies behoort tot het stroomgebied van hetGrote Bekken (voornamelijk hetGrote Zoutmeer). Grote rivieren als deBear River en deWeber monden uit in het Grote Zoutmeer. Een tweede grote stroomgebied is dat van deSnake. Het noordelijke deel van de Westelijke Rockies wordt gedraineerd door de Snake en zijrivieren als dePortneuf, Salt en Hoback. Een laatste stroomgebied is dat van deGreen River. Het meest oostelijke deel van de Westelijke Rockies, zoals de oostzijde van de Wyoming Range, behoort tot dit stroomgebied.
De Wasatch Range gezien vanuit Salt Lake City
De Westelijke Rocky Mountains kunnen onderverdeeld worden in vier deelgebieden. DeWasatch Range ligt ten oosten van Salt Lake City en het Grote Zoutmeer en loopt van het noorden naar het zuiden. In het noorden eindigt hij bij de noordelijke bocht van de Bear River bijSoda Springs; in het zuiden eindigt hij bij de San Pitch Mountains (ten zuiden vanProvo). De Wasatch Range vormt de westelijke rand van de Rocky Mountains. Ten westen hiervan ligt dewoestijn van het Grote Bekken.
Zicht op de Uinta Range met Kings Peak
DeUinta Range is een van de weinige bergketens van de Rocky Mountains die oost-west georiënteerd is en is de hoogste oost-westgerichte bergketen van de Verenigde Staten. De Uinta Range ligt ten oosten vanPark City.Kings Peak (4123 m) vormt de hoogste bergtop van de Uinta Range én van de gehele Westelijke Rockies. In het oosten wordt de Uinta Range begrensd door de diepe kloof van de Green River.
De Salt River Range gezien vanuit de vallei van de Salt River (Star Valley)
Naast deze prominente bergketens liggen er ten noorden van de Bear River nog enkele kleinere bergketens in het zuidoosten van Idaho met onder meer de Caribou Range. Het noordoosten van de Westelijke Rockies ten slotte wordt gevormd door een groep met onder meer de Salt River Range en de Wyoming Range. Deze laatste twee ketens liggen parallel naast mekaar in noord-zuidrichting en worden gescheiden door de vallei van deGreys. Ten westen van de Salt River Range ligt de vallei van de Salt River, hier gekend als de Star Valley. Het hoogste punt van de Wyoming Range is Wyoming Peak (3468 m).
De Southern Rocky Mountains liggen afgescheiden van de rest van de Rocky MountainsMount Elbert in Colorado, de hoogste top van de Rocky Mountains.
De Southern Rocky Mountains liggen wat afgescheiden van de rest van de Rocky Mountains. Zo liggen er tussen de Southern en de Central Rocky Mountains weinig bergachtige hoogvlaktes zoals deze van South Pass (2259 m). Van dit gemakkelijk terrein werd gebruik gemaakt door de pioniers op deOregon Trail enCalifornia Trail. Ook tussen de Western (ten noordwesten) en de Southern Rocky Mountains is er een zekere afstand.
De Continental Divide ligt in de Rocky Mountains en duidt de lijn aan waarop het water of naar deAtlantische of naar de Stille Oceaan stroomt.Triple Divide Peak (2440 m) in hetGlacier National Park is zo genoemd omdat het water dat op deze berg valt niet alleen de Atlantische en Stille Oceaan instroomt, maar ook naar deHudsonbaai. Verder naar het noorden, in Alberta, voeden de Athabasca en ander rivieren het stroomgebied van deMackenzie, die uitkomt in deBeaufortzee, een binnenzee van de Noordelijke IJszee.
De bevolkingsdichtheid in de Rocky Mountains is niet erg hoog, met een gemiddelde van vier personen per vierkante kilometer en enkele steden met meer dan 50.000 mensen. Gedurende de periode 1950 tot 1990 groeide de bevolking echter snel. In deze periode steeg de populatie in de diverse staten van 35% in Montana tot ongeveer 150% in Utah en Colorado. De populaties van enkele bergsteden en gemeenten is meer dan verdubbeld in de laatste 40 jaar.Jackson (Wyoming) steeg zelfs met 260%, van 1244 tot 4472 inwoners.[2]
De gesteenten die in de Rocky Mountains aan de oppervlakte liggen werden gevormd voordat de bergen omhoogkwamen door tektonische krachten. Het oudste gesteente isPrecambrischmetamorf gesteente dat de kern van het Noord-Amerikaanse continent vormt. Er zijn ook Precambrischesedimenten alsargilliet uit een periode van 1,7 miljard jaar geleden. Gedurende hetPaleozoïcum lag westelijk Noord-Amerika onder een ondiepe zee, waardoor een kilometersdikke laagkalksteen endolomiet werd afgezet.[3]
In de zuidelijke Rocky Mountains, nabij het huidige Colorado, werden deze oude gesteenten tijdens hetPennsylvanien, ongeveer 300 miljoen jaar geleden, gedeformeerd tijdensgebergtevorming. Hierbij werden de voorlopers van de Rocky Mountains gevormd. Deze bestonden grotendeels uit Precambrisch metamorf gesteente dat omhoog werd geschoven over de kalksteen die was gevormd in de ondiepe zee.[4] Deze bergen erodeerden gedurende het late Paleozoïcum en het begin van hetMesozoïcum, waardoor enorme afzettingen vansedimentair gesteente werden achtergelaten.
Terreinen botsten met de westelijke rand van Noord-Amerika tijdens hetMississippien (ongeveer 350 miljoen jaar geleden) en veroorzaakte daarmee de Antler-orognese.[5] Ongeveer 270 miljoen jaar waren de effecten van de botsingen beperkt tot gebied vlak bij de rand van het Noord-Amerikaanse plaat, ver ten westen van de Rocky Mountains.[5] Pas 80 miljoen jaar geleden bereikten de effecten ook de Rockies.[6]
De huidige Rocky Mountains zijn ontstaan tijdens deLaramide orogenese tussen 80 en 55 miljoen jaar geleden.[6]
De groei van de Rocky Mountains in de Verenigde Staten werd waarschijnlijk veroorzaakt door een ongewone subductie, waarbij deFarallonplaat onder een kleine hoek naar beneden dook onder deNoord-Amerikaanse Plaat.[7] Deze kleine hoek verplaatste de focus van bergvorming veel verder landinwaarts dan de normale 300 tot 500 km.[7] De kleine hoek van de subductie deed de wrijving en andere interacties met deoverrijdende plaat sterk toenemen. Enormeoverschuivingen stapelden laag op laag waardoor de Rocky Mountains een buitengewone brede en hoge vorm hebben gekregen.[7]
Gekantelde lagen sedimentair gesteente in Colorado
De huidige zuidelijke Rockies werden opwaarts gedwongen door de sedimenten van de voorlopers van de Rocky Mountains uit hetPennsylvanien en hetPerm. Dergelijke sedimenten werden vaak gekanteld onder steile hoeken langs de flanken van de huidige bergketen en ze zijn nu zichtbaar op veel plaatsen in de Rockies. Ze zijn duidelijk zichtbaar langs deDakota Hogback, een zandsteenformatie uit het vroege Krijt die langs de oostelijke flank van de huidige Rockies dagzoomt.
Onmiddellijk na de Laramide orogenese waren de Rockies te vergelijken met het huidigeTibetaans Plateau, een hoogvlakte rond de 3000 meter boven zeeniveau met toppen tot 6000 m. In de laatste 60 miljoen jaar heeft erosie het gebergte afgesleten en het huidige landschap van de Rocky Mountains gevormd.[3]
Gletsjers zoals deJackson Glacier die hier wordt getoond, hebben drastisch bijgedragen aan het vormen van de Rocky Mountains.
Gedurende hetPleistoceen (1,8 miljoen - 70.000 jaar geleden) lag er tijdensijstijden een ijskap over het gebergte. Overal in de Rockies zijnglaciale landvormen ontstaan, zoals U-vormige valleien enketeldalen. Recente ijstijden zijn deBull Lake glaciaal die ongeveer 150.000 jaar geleden begon en dePinedale glaciaal van waarschijnlijk 15.000 à 20.000 jaar geleden.[2][8]
De erosie heeft een grote verscheidenheid aan gesteenten blootgesteld aan het oppervlak. Een voorbeeld is hetvulkanisch gesteente uit hetPaleogeen enNeogeen (65 tot 2,6 miljoen jaar geleden) in deSan Juan Mountains en andere gebieden. Millennia van zware erosie in hetWyoming Basin vormde de tussen de bergen gelegen bekkens om tot een relatief vlak terrein. HetTetongebergte en andere noordcentrale ketens bevatten geplooide gesteenten uit het Paleozoïcum en Mesozoïcum boven kernen vanProterozoïsche enArcheïsche magma en metamorfe gesteenten die van 1,2 miljard (bijv. in het Tetongebergte) tot meer dan 3,3 miljard (bijv. de Beartooth Mountains) jaar oud zijn.[2]
Er is een breed scala van milieufactoren van toepassing in de Rocky Mountains. De Rockies liggen tussen de Liard River in British Columbia (op 59 ° Noorderbreedte) en de Rio Grande in New Mexico (op 35 ° Noorderbreedte). Prairie komt voor op of beneden de 550 m, terwijl de hoogste piek, de Mount Elbert, op 4400 m ligt. De hoeveelheid neerslag varieert van 250 mm per jaar in de zuidelijke dalen[9] tot lokaal 1500 mm per op de noordelijke pieken.[10] De gemiddelde temperatuur in januari kan variëren van −7 °C in Prince George in Brits-Columbia tot 6 °C inTrinidad in Colorado.[11] Er is daarom ook geen eenvormigecosysteem voor de gehele Rocky Mountains.
Toendra in de Rocky Mountains van Colorado
De Rocky Mountains kunnen verdeeld worden in een aantal biotische zones. Elke zone wordt gedefinieerd door het wel of niet kunnen voorkomen van bomen en de aanwezigheid van een of meerindicatorsoorten. Twee zones waar geen bomen kunnen voorkomen zijn de "Plains" en dealpiene toendra. De Great Plains ligt ten oosten van de Rocky Mountains en wordt gekenmerkt door prairiegrassen (beneden de 550 m). Alpiene toendra komt voor in gebieden boven de boomgrens, die voor de Rocky Mountains varieert van 3700 meter in New Mexico tot 760 meter in het noorden van de Rocky Mountains bij de Yukon.[11]
De USGS definieert tien beboste zones in de Rocky Mountains.[2] De zones in de meer zuidelijke, warmere of drogere gebieden worden gekenmerkt door de aanwezigheid vanpinyondennen,jeneverbessen,Pinus ponderosa of gemengde bossen vaneik enden. In de meer noordelijke, koudere, of natter gebieden zijn zones die doorPseudotsuga-soorten (zoals deDouglasspar), Cascade Rangesoorten (zoals dewestelijke hemlockspar),draaiden,Amerikaanse ratelpopulier of gemengde bossen vanzilversparren metsparren. Bij deboomgrens kunnen zones voorkomen die bestaan uitwitte den of gemengde bossen van witte den en sparren die struikachtigkrummholz gevormd zijn. Daarnaast kunnen rivieren en canyons een unieke boszone vormen in de meer droge delen van de bergketen.[2]
Dikhoornschapen (zoals dit lam in Alberta) zijn sterk in aantal afgenomen sinds de vestiging van de Europese Amerikanen in de Rocky Mountains.
Door het ontbreken van informatie is de status van de meeste soorten onzeker in de Rocky Mountains. Europees-Amerikaanse bewoning van de bergen heeft een negatief effect op de inheemse soorten. Voorbeelden van enkele soorten die in aantal zijn afgenomen zijn onder meerCalifornische pad,Oncorhynchus clarki stomias (een forellenondersoort),witte steur,witstaartsneeuwhoen,trompetzwaan en dikhoornschaap. In het deel van de bergketen in de Verenigde Staten waren toppredatoren, zoals de grizzlyberen en degrijze wolven uitgeroeid in hun oorspronkelijke leefgebied. Door herintroductie en beschermende maatregelen is dit weer deels hersteld. Andere soorten die zich weer hebben hersteld zijn deAmerikaanse zeearend en deslechtvalk.[2]
Aan het einde van de laatste grote ijstijd waren de Rocky Mountains het thuis van depaleo-indianen. Deze jaagden op de nu uitgestorvenmammoet en voorouders van debizon (een dier 20% groter dan de huidige bizon) in de uitlopers en de valleien van de bergen. Net als de moderne stammen die hen volgden, migreerden de paleo-indianen in de herfst en de winter naar de vlakten voor de bizons en in de lente en zomer naar de bergen voor de vissen, herten, elanden, wortels en bessen. In Colorado, langs de kam van de Continental Divide, zijn 5400 tot 5800 jaar oude steenmuren gevonden die door de indianen gebouwd zijn om wild bijeen te drijven.[2] Een groeiende hoeveelheid wetenschappelijke bewijzen toont aan dat de inheemse bevolking significante effecten heeft gehad op de zoogdierpopulaties door de jacht en op devegetatiepatronen door het opzettelijk in brand steken.[2]
De recente geschiedenis van de mens in de Rocky Mountains is een van snelle veranderingen.[2] De Spaanse ontdekkingsreizigerFrancisco Vásquez de Coronado - met een groep soldaten, missionarissen, en Afrikaanse slaven - marcheerde de regio binnen vanuit het zuiden in 1540.[12] De introductie van het paard, metalen gereedschappen, geweren, nieuwe ziekten en verschillende culturen beïnvloedde de inheemse Amerikaanse culturen grondig. De indianen werden uitgeroeid in het grootste deel van hun historische leefgebieden door ziekte, oorlog, verlies van habitat (door de uitroeiing van de bizon) en de aanhoudende aanvallen op hun cultuur.[2]
In 1739 ontdekten de Franse bonthandelaren Pierre en Paul Mallet terwijl ze reisden door de Great Plains, een bergketen aan de bovenloop van de rivier dePlatte, die door de lokale Indiaanse stammen de "Rockies" werden genoemd. Ze waren de eerste Europeanen die rapporteerden over deze nog niet in kaart gebrachte bergketen.[13]
In 1793 was Alexander Mackenzie (1764 - 12 maart 1820) de eerste Europeaan die de Rocky Mountains over wist te steken.[14] Hij vond de bovenloop van de rivier de Fraser en bereikte de Pacifische kust van wat nu Canada is op 20 juli van dat jaar, de voltooiing van de eerste geregistreerde transcontinentale overtocht van Noord-Amerika ten noorden van Mexico.[15] Hij kwam aan bijBella Coola in British Columbia, waar hij voor het eerst het zeewater bereikte in South Bentinck Arm, een inham van de Stille Oceaan.
Deexpeditie van Lewis en Clark (1804-1806) was de eerste wetenschappelijke verkenning van de Rocky Mountains.[16] Monsters werden verzameld voor botanici, zoölogen en geologen.[2] Er werd gezegd dat de expeditie de weg heeft vrijgemaakt naar en door de Rocky Mountains voor de Europese-Amerikanen vanuit het oosten, hoewel Lewis en Clark op hun reis op zijn minst 11 Europees-AmerikaanseMountain men hebben ontmoet.[2]
Mountain men, voornamelijk Fransen, Spanjaarden en Britten, zwierven door de Rocky Mountains van 1720 tot 1800 op zoek naar mineralen en bont. De bonthandel (North West Company) richtte in 1799Rocky Mountain House op als een handelspost in wat nu deRocky Mountain Foothills zijn in het huidige Alberta. Hun bedrijf concurreert met de doorHudson's Bay Company opgerichteActon House in de buurt.[17] Deze handelsposten dienen als basis voor de meeste Europese activiteit in de Canadese Rockies in het begin van de 19e eeuw. Een van de meest opvallende activiteiten zijn de expedities vanDavid Thompson, die de rivier de Columbia volgt naar de Stille Oceaan.[18] Gedurende zijn expeditie in 1811 kampeerde hij bij de splitsing van de rivieren Columbia en Snake en richtte daar een paal op om het gebied te claimen voor hetVerenigd Koninkrijk, met de vermelding dat het de intentie is van de North West Company om aldaar een fort te bouwen.[19]
Door deAnglo-Amerikaanse Conventie van 1818, die de 49e breedtegraad vastlegde als de noordelijke internationale grens ten westen vanLake of the Woods tot aan deStony Mountains;[20] kwamen het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten een gezamenlijke bezetting en kolonisering overeen van het gebiedOregon Country. Overige geschillen werden tot een later tijdstip uitgesteld.
In 1819 staatSpanje zijn rechten op de gebieden ten noorden van de 42eparallel af aan de Verenigde Staten. Hierbij werd geen rekening gehouden met het bezit en ook de verplichtingen aan Groot-Brittannië en Rusland met betrekking tot hun vorderingen in dezelfde regio.
Na 1802 luidden Amerikaansebonthandelaren en ontdekkingsreizigers de eerste wijdverspreideKaukasische aanwezigheid in in de Rockies ten zuiden van de 49ste breedtegraad. De meer bekende hiervan zijn de AmerikanenWilliam Henry Ashley,Jim Bridger,Kit Carson,John Colter, Thomas Fitzpatrick, Andrew Henry enJedediah Smith. Op 24 juli 1832 leiddeBenjamin Bonneville de eerste stoet wagens over de Rocky Mountains via deSouth Pass in de huidige staat Wyoming.[2] Op eenzelfde manier werden in het kielzog van Mackenzie's expeditie in 1794 bonthandelsposten gevestigd ten westen van de Northern Rockies in een regio van het noordelijke Interior Plateau van British Columbia, die bekend kwam te staan alsNieuw-Caledonië, in eerste instantie met Fort McLeod (tegenwoordig een deel van McLeod Lake) en Fort Fraser, maar uiteindelijk gericht op Stuart Lake Post (tegenwoordig Fort St. James).
De onderhandelingen tussen het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten in de daaropvolgende decennia leidden niet tot een compromis. Hetgrensconflict van Oregon werd belangrijk in de geopolitieke diplomatie tussen het Britse Rijk en de nieuwe Amerikaanse Republiek. In 1841 leidde James Sinclair ongeveer 200 kolonisten uit de Red River Colony naar het westen om de nederzetting rondFort Vancouver te versterken in een poging om het Columbia District te behouden voor Groot-Brittannië. De groep stak de Rockies over via de Columbia Valley, een gebied van de Rocky Mountain Trench nabij het huidigeRadium Hot Springs en trok vandaar naar het zuiden. Ondanks deze inspanningen stond Groot-Brittannië in 1846 alle aanspraak op het Columbia District ten zuiden van de 49ste parallel af aan de Verenigde Staten, als oplossing voor het grensconflict van Oregon via hetverdrag van Oregon.[21]
Cherokee Trail in de buurt vanFort Collins (Colorado), van een schets gemaakt op 7 juni 1859.
Vanaf de jaren 1840 trokken duizenden pioniers via deOregon Trail door de Rocky Mountains.[22] In 1847 begonnen deMormonen zich te vestigen in de buurt vanGreat Salt Lake.[23] Van 1859 tot 1864 werd goud ontdekt in Colorado, Idaho, Montana en British Columbia, die diverse malen leidde totgoudkoorts en daarmee duizendengoudzoekers enmijnwerkers bracht om elke berg en canyon te verkennen en daarmee de "eerste grote industrie" van de Rocky Mountains te creëren. Alleen de Idaho-goudkoorts produceerde al meer goud dan die van Californië en Alaska samen en werd daarmee een belangrijke bron voor de financiering van hetUnieleger tijdens deAmerikaanse Burgeroorlog. De transcontinentale spoorweg werd voltooid in 1869[24] enYellowstone National Park werd opgericht als 's werelds eerste nationale park in 1872.[25] Ondertussen werd in Canada een transcontinentale spoorweg beloofd in 1871. Door politieke verwikkelingen werd deze spoorweg pas jaren later voltooid. DeCanadian Pacific Railway uiteindelijk volgde deKicking Horse- enRogerspassen aan de Stille Oceaan.[26] De ambtenaren van de Canadese spoorwegen wisten ook hetParlement van Canada te overtuigen om grote delen van de Canadese Rockies, zoals Jasper, Banff, Yoho en Waterton Lakes National Parks paraat te houden en legden daarmee de basis voor de toerisme-industrie die gedijt tot vandaag de dag. Glacier National Park werd opgericht met een soortgelijke intentie voor de promotie van het toerisme door deGreat Northern Railway.[27] Terwijl de pioniers de valleien en mijnbouwsteden bevolkten, begon de beschermingsethiek aan te slaan. De Amerikaanse presidentHarrison vestigde een aantal bosreservaten in de Rocky Mountains in de periode 1891-1892. In 1905 breidde de Amerikaanse presidentTheodore Roosevelt het Medicine Bow Forest Reserve uit met het gebied dat nu wordt beheerd als hetRocky Mountain National Park.[2] De economische ontwikkelingen begonnen zich te centreren op de mijnbouw, bosbouw, landbouw en recreatie, alsmede op de dienstensector die hen steunt.[2] Tenten en kampen werden ranches en boerderijen, forten en treinstations werden steden, en sommige dorpen werden steden.[2]
Eenboorplatform boort naar aardgas net ten westen van de Wind River Range in de Wyoming Rockies
De economische bronnen van de Rocky Mountains zijn gevarieerd en overvloedig. Demineralen die er in aanzienlijke hoeveelheden te vinden zijn, zijnkoper,goud,lood,molybdeen,zilver,wolfraam enzink. Het Wyoming-bekken en een aantal kleinere gebieden bevatten aanzienlijke reserves aansteenkool,aardgas,olieschalie enaardolie. De Climaxmijn in de buurt vanLeadville, Colorado, was bijvoorbeeld de grootste producent in de wereld van molybdeen. De mijn gaf werk aan meer dan 3000 werknemers. De Coeur d'Alene mijn in het noorden van Idaho produceert zilver, lood en zink. Canada's grootste kolenmijnen zijn in de buurtFernie enSparwood (beiden in British Columbia). Daarnaast zijn er nog koolmijnen in de buurt vanHinton,[2] en in de Northern Rockies rondTumbler Ridge (British Columbia).
Verlaten mijnen met hun mijn- en giftig afval liggen overal door het landschap van de Rocky Mountains. Een voorbeeld hiervan is de zinkmijnbouw van de Eagle Mine in de buurt van de rivier de Eagle in het centrale noorden van Colorado die tachtig jaar heeft geduurd en die zowel de rivier als de oevers zwaar heeft vervuild. Hoge concentraties van het metaal worden in het voorjaar afgevoerd en schadenalgen,mossen enforelpopulaties. Een economische analyse van de mijnbouweffecten op deze locatie geeft aan dat de waarde van onroerend goed is gedaald, de waterkwaliteit is gedegradeerd en recreatieve mogelijkheden zijn verminderd. Uit de analyse bleek ook dat sanering van de rivier ongeveer 2,3 miljoen dollar aan extra inkomsten uit recreatie zou opleveren. In 1983 werd de voormalige eigenaar van de zinkmijn aangeklaagd door de procureur-generaal van Colorado voor de 4,8 miljoen dollar aan schoonmaakkosten. In 1998 was het ecologisch herstel aanzienlijk.[2][28]
De Rocky Mountains bevatten diversesedimentaire bekkens die rijk zijn aan zogenaamdcoalbed methaan. Dit is aardgas dat vrijkomt uit steenkool, hetzij door bacteriële activiteit of door blootstelling aan hoge temperaturen. Coalbed methaan levert 7 procent van het aardgas in de Verenigde Staten. De grootste coalbed methaan-bronnen in de Rocky Mountains liggen in hetSan Juan-bekken in New Mexico en Colorado en hetPowder River Basin in Wyoming. Deze twee bekkens worden geschat op een capaciteit van 38 biljoen kubieke voet. Coalbed methaan kan worden gewonnen door de steenkoollagen te ontwateren en het gas te scheiden van het water, of door water te injecteren waardoor de kolen breken om zo het gas vrij te maken (het zogenaamde hydraulische breken).[29]
De land- en bosbouw zijn belangrijke industrieën. De landbouw betreft de steppen, geïrrigeerde landbouw en veeteelt. Vee wordt vaak verplaatst tussen hoog gelegen weiden in de zomer en laag gelegen weiden in de winter,[2] een praktijk die bekendstaat als detranshumance.
Ieder jaar trekken de natuurgebieden en recreatieve mogelijkheden van de Rocky Mountains miljoenen toeristen aan.[2] De belangrijkste taal van de Rocky Mountains is het Engels. Maar er zijn ook gebieden waarSpaans enIndiaanse talen de hoofdtaal is.Frans is een andere officiële taal in de nationale parken van Canada.
Mensen van over de hele wereld bezoeken de Rockies om er te wandelen, kamperen of zich bezig te houden met bergsport.[2] Voorbeelden van toeristische attracties in het zomerseizoen zijn:
Het Glacier National Park in Montana en het Waterton Lakes National Park in Alberta grenzen aan elkaar en staan gezamenlijk bekend als hetWaterton-Glacier International Peace Park.
↑Pierce, K. L. (1979). History and dynamics of glaciation in the northern Yellowstone National Park area. U.S. Geological Survey, Washington, D.C, 1 90. Professional Paper 729-F
↑abSheridan, Scott, US & Canada: Rocky Mountains (Chapter 14). Geography of the United States and Canada course notes. Kent State University. Gearchiveerd op1 september 2006.
.svg)
.jpg)
