René Eijer (Den Helder,1 januari1963) is eenNederlands voormaligvoetballer envoetbaltrainer.
Eijer maakte op 22 mei 1982 tijdens een uitwedstrijd bijFC Utrecht zijn debuut in hetbetaald voetbal bijSparta Rotterdam. Hij speelde in een elftal met onder anderenDanny Blind enLouis van Gaal. Hij voetbalde zes seizoenen in het eerste elftal van Sparta waarin hij 137 eredivisiewedstrijden speelde en elf keer scoorde. In1987 vertrok hij naarVVV waar hij twee seizoenen verbleef om vervolgens zijn carrière voort te zetten bijVitesse. Hij zou vier jaar bij Vitesse spelen en eindigde met die club in al die jaren elke keer in de top 5 van de Eredivisie. Hij speelde 128 competitiewedstrijden voor Vitesse waarin hij dertien keer scoorde. Eijer speelde in totaal 21UEFA-Cupwedstrijden, tien met Sparta en elf met Vitesse.
In 1993 moest Eijer abrupt stoppen met voetballen nadat er bij hemMS was geconstateerd. Het bleek een lichte vorm en Eijer herstelde. Na zijn actieve carrière begon Eijer een maatschappelijke carrière buiten de voetballerij, maar al snel keerde hij terug en begon als trainer van de A1 vanFortuna Sittard. Na vijf jaar Fortuna ging Eijer naarPSV waar hijJong PSV en PSV onder 19 jaar trainde. Na drie jaar PSV werd Eijer onder meer assistent vanAad de Mos bij hetvoetbalelftal van de Verenigde Arabische Emiraten, ging voorVVV-Venlo analyses maken en gafvoetbalclinics in Nederland enJapan. Eijer kwam in 1995 in het bezit van het diploma Coach Betaald Voetbal en was in hetseizoen 2008/09 coach van hetvrouwenvoetbalelftal van Roda JC. In 2012 was Eijer werkzaam inOman als trainer van het nationale team onder 19 jaar. Tot 2017 trainde hij vv Sittard en in het seizoen 2017/18SV Limburgia. Per 1 juli 2018 werd Eijer hoofdtrainer bij het naar de Eredivisie gepromoveerdeFortuna Sittard. Na één seizoen besloot hij daar om gezondheidsredenen te stoppen en werd vervolgens aangesteld als nieuwe trainer vanderdedivisionistEVV.[1] Vanwege zijn gezondheid stopte hij daar medio 2021
Na zijn voetbalcarrière begon Eijer een bedrijf in begeleiding van coaches en spelers. Eveneens werd hij scout en wedstrijdanalist voor Roda JC.[2]
| Seizoen | Club | Land | Competitie | Duels | Goals |
|---|
| 1981/82 | Sparta Rotterdam | Nederland | Eredivisie | 1 | 0 |
| 1982/83 | Sparta Rotterdam | Nederland | Eredivisie | 4 | 0 |
| 1983/84 | Sparta Rotterdam | Nederland | Eredivisie | 33 | 3 |
| 1984/85 | Sparta Rotterdam | Nederland | Eredivisie | 34 | 2 |
| 1985/86 | Sparta Rotterdam | Nederland | Eredivisie | 33 | 2 |
| 1986/87 | Sparta Rotterdam | Nederland | Eredivisie | 31 | 4 |
| 1987/88 | VVV | Nederland | Eredivisie | 32 | 4 |
| 1988/89 | VVV | Nederland | Eredivisie | 29 | 4 |
| 1989/90 | Vitesse | Nederland | Eredivisie | 32 | 3 |
| 1990/91 | Vitesse | Nederland | Eredivisie | 33 | 6 |
| 1991/92 | Vitesse | Nederland | Eredivisie | 32 | 1 |
| 1992/93 | Vitesse | Nederland | Eredivisie | 31 | 3 |
| 1993/94 | Vitesse | Nederland | Eredivisie | 0 | 0 |
| Totaal | 325 | 32 |
|---|
Na de bekendmaking dat Eijer als gevolg van de diagnose MS moest stoppen met professioneel voetbal, kreeg hij van Vitesse een afscheidswedstrijd aangeboden[3]. Dit werd de wedstrijd Vitesse tegenLazio Roma[3][4] (met o.a.Aron Winter enPaul Gascoigne[3]) en vond plaats op woensdag 22 december 1993[5] op Nieuw Monnikenhuize[4]; de wedstrijd werd ook live uitgezonden opRTL 5[3]. Bij Vitesse speelden voor de gelegenheidJohn de Wolf (vriend van Eijer) enDennis Bergkamp mee[3][5]. De wedstrijd eindigde in 3-1, met doelpunten van Bergkamp enPhilip Cocu (2x) voor Vitesse en Paolo Negro voor Lazio Roma[4].
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑EVV René Eijer opvolger van Tini Ruijs bij EVV Echt 1Limburg, 11 juni 2019
- ↑(nl) Redactie (2010). Anno 1988: VVV,Voetbal International, 1 september, n°35, p.62-63.
- ↑abcdeBisschop, André, "Benefietwedstrijd voor een gevelde voetballer",Trouw, 21-12-1993. Geraadpleegd op 17-02-2021.
- ↑abcAfscheidswedstrijd René Eijer. Geraadpleegd op 17-02-2021.
- ↑abRieken, Daan, "De dag dat Bergkamp en De Wolf Vitessenaar waren",Voetbal International, 14-09-2017. Geraadpleegd op 17-02-2021.