Ray Wilkins | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | ||||||||
Persoonlijke informatie | ||||||||
Volledige naam | Raymond Colin Wilkins | |||||||
Bijnaam | Butch | |||||||
Geboortedatum | 14 september1956 | |||||||
Geboorteplaats | Hillingdon,Groot-Brittannië | |||||||
Overlijdensdatum | 4 april2018 | |||||||
Overlijdensplaats | Tooting,Groot-Brittannië | |||||||
Lengte | 173 cm | |||||||
Positie | Middenvelder | |||||||
Senioren | ||||||||
| ||||||||
Interlands | ||||||||
| ||||||||
Getrainde teams | ||||||||
| ||||||||
|
Raymond ("Ray") Colin WilkinsMBE (Hillingdon,14 september1956 –Tooting,4 april2018) was eenbetaald voetballer uitEngeland, die alsmiddenvelder speelde. Hij speelde clubvoetbal in onder meer Engeland, Schotland, Frankrijk en Italië.
De middenvelder, bijgenaamdButch, werd in 1974 als 18-jarige aanvoerder van Chelsea, de club waar hij sinds zijn jeugd speelde. Behalve voor de club uitLonden speelde hij ook onder meer voorManchester United enGlasgow Rangers,Paris Saint-Germain enQueens Park Rangers. Engelse voetbalfans herinneren Wilkins aan zijn boogballetje in de finale van de strijd om deFA Cup van1983, waarmee hij Manchester United naar de winst leidde.
In 1984 tekende hij samen met landgenootMark Hateley een contract bijAC Milan, waarmee zij de eerste Engelsen werden bij deRossoneri. Wilkins speelde er tot 1987 en was voorloper van het Nederlandse trioRuud Gullit,Marco van Basten enFrank Rijkaard.
Wilkins speelde 84 keer voor de nationale ploeg vanEngeland, en scoorde drie keer in de periode 1976-1986. Hij maakte zijn debuut op28 mei1976 in de vriendschappelijke wedstrijd tegenItalië (3-2), tijdens een drielandentoernooi in deVerenigde Staten. Ook doelmanJoe Corrigan van Manchester City maakte in dat duel zijn debuut. Wilkins nam met Engeland deel aan hetEK voetbal 1980 en aan tweeWK-eindronden: in1982 en1986. Hij droeg tien keer de aanvoerdersband namens Engeland. Ook was hij in 1986 de eerste Engelsman die bij een WK-eindronde van het veld werd gestuurd. In het groepsduel metMarokko kreeg hij het aan de stok met de Paraguayaanse arbiterGabriel González. De scheidsrechter kreeg de bal vervolgens tegen zich aangegooid. Dat ging per ongeluk, zo stelde Wilkins na afloop. Befaamd is ook zijn treffer bij het EK van 1980 tegen de latere finalistBelgië. De 'meester van de boogbal' omzeilde daarbij de Belgische buitenspelval met een lobje en deed dat oog-in-oog met doelmanJean-Marie Pfaff nog eens dunnetjes over.
Interlanddoelpunten | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
# | Datum | Locatie | Wedstrijd | Goal(s) | Score | Uitslag | Wedstrijd |
1 | 13 juni 1979 | Wenen | ![]() ![]() | ![]() | 3 –3 | 4 –3 | Oefenduel |
2 | 12 juni 1980 | Turijn | ![]() ![]() | ![]() | 0 –1 | 1 –1 | EK-eindronde |
3 | 23 februari 1982 | Londen | ![]() ![]() | ![]() | 3 – 0 | 4 – 0 | Home Championship |
Na zijn actieve loopbaan stapte hij het trainersvak in. Wilkins fungeerde tweemaal als interim-coach bijChelsea, de club waar hij zijn profcarrière begon in 1973. Van september 2014 tot februari 2015 was Wilkins bondscoach vanJordanië en nam hij met het land deel aan hetAziatisch kampioenschap 2015, waar het werd uitgeschakeld in de groepsfase. In juni 2015 werd Wilkins aangesteld bijAston Villa als assistent van trainerTim Sherwood. Daarna ging hij aan de slag als voetbalanalyticus bijSky Sports. Wilkins werd in 2013 opgenomen in de EngelseFootball Hall of Fame.
Op 30 maart 2018 werd hij thuis getroffen door een hartaanval, waarna hij in kritieke toestand in een ziekenhuis werd opgenomen.[1] Hij overleed enkele dagen later op 61-jarige leeftijd.[2] Er kwam meteen een herdenkingsplek.
.