| Racing Club de France | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||
 | ||||||
| Naam | Racing Club de France Football | |||||
| Bijnaam | Les pingouins | |||||
| Opgericht | 1882 | |||||
| Stadion | Stade Olympique Yves-du-Manoir | |||||
| Capaciteit | 7.000 | |||||
| Voorzitter |  Jean-Michel Jaquot & Bruno Texier | |||||
| Trainer | Ali Tabti | |||||
| Competitie | Championnat National 3 (V) | |||||
| Website | Officiële website | |||||
| ||||||
| ||||||
Racing Club de France Football is eenFransevoetbalclub uit de hoofdstadParijs. De club werd in1882 gesticht, in1896 begon men met een voetbalafdeling en daarmee is de club een van de oudste van het land.
Pas in1932 werd een professionele liga opgezet in Frankrijk met professionele clubs, toen veranderde de club zijn naam in Racing Club de Paris. Tijdens het seizoen 1966-67 fuseerde de club metCS Sedan en werdRacing Club de Paris-Sedan, maar na 1 jaar hield de samenwerking op en werd de club opnieuwRacing Club de France. De naam werd door de jaren heen meermaals gewijzigd, een laatste keer in 2018.
De Argentijnse topclubRacing Club de Avellaneda werd in 1910 naar deze club genoemd.
In 1882 werd de sportclub Racing Club de France opgericht. In het begin was er enkel een atletieksectie, later werd deze met nog andere sporttakken uitgebreid. De voetbalafdeling kwam in 1896, voorheen werden er nogtennis enrugby aan de activiteiten toegevoegd. De club nam in1897 deel aan het kampioenschap van de USFSA-bond en werd daar vierde, net als in de volgende twee seizoenen. In1902 versloeg Racing in de halve finaleLe Havre met 5-1, maar verloor in de finale vanRC Roubaix met 4-3 en greep zo net naast de officieuze landstitel. De winnende goal voor Roubaix werd pas in de 175ste minuut gescoord. Ook het volgende seizoen won de club de titel van Parijs en schakelde in de kwartfinaleStade Bordelais UC uit en in de halve finaleUA Lycée Malherbe. In de finale was RC Roubaix opnieuw de tegenstander. In hetParc des Princes werd het 2-2 waardoor er een replay kwam die RC France verloor met 3-1. Vier jaar later nam de club wraak op Roubaix door deze keer de finale wel te winnen en zo voor het eerst de kampioenentitel binnen te halen. In dezelfde periode won de club drie jaar op rij deCoupe Sheriff Dewar.
In1908 en1911 werd RC France opnieuw kampioen van Parijs en bereikte bij beide keren de finale om de landstitel maar verloor respectievelijk van RC Roubaix en vanStade Helvétique Marseille. De deelnames aan hetChallenge international du Nord in 1901 en 1908 waren minder succesvol. De club nam ook niet deel aan deTrophée de France waarin kampioenen van rivaliserende voetbalbonden deelnamen.
In 1917 was de club een van de 48 deelnemers aan de allereerste editie van deCoupe de France. Na drie rondes gewonnen te hebben werd de club uitgeschakeld doorAS Française (2-4). Na deEerste Wereldoorlog werd de club opnieuw kampioen van Parijs in 1919, maar werd dan in de kwartfinale uitgeschakeld door Le Havre.
De competitie was nog steeds regionaal en RCF speelde in de eerste klasse van Parijs, maar de rol van topclub was weggelegd voorOlympique de Paris,CASG Paris,Club Français enRed Star. In 1920 stond Racing wel nog in de eindfase om de titel, maar verloor van Red Star. In de Franse beker bereikte Racing in 1921 nog de halve finale, maar verloor hier andermaal van Red Star. In 1925 degradeerde de club naar de tweede klasse en bleef in de beker steeds in de voorronde steken. In 1928 promoveerde de club terug. Een jaar later werd Jean-Bernard Levy voorzitter van de club, hij zou er een profclub van maken.
De resultaten begonnen al snel te verbeteren. In 1930 bereikte de club voor het eerst de finale van de Franse beker, maar verloor daar vanFC Sète. Datzelfde jaar speelde de club ook voor het eerst tegen het LondenseArsenal. Racing verloor met 2-7, maar deze vriendschappelijke wedstrijd werd een traditie die vele jaren werd voortgezet. De club kon enkel in 1946, 1947, 1952 en 1960 winnen van Arsenal.
De volgende twee seizoenen werd de club kampioen van Parijs. Inmiddels waren er plannen om een professionale competitie op te zetten voor clubs uit heel Frankrijk. Racing Club de France was een amateurclub, maar Jean-Bernard Levy wilde er een profclub van maken en maakte van de voetbalafdeling een autonome afdeling met de nieuwe naamRacing Club de Paris.
Op11 september1932 speelde Racing Paris zijn eerste wedstrijd in de nieuwe profcompetitie en won deze met 2-1 vanHyères. Dat seizoen waren er twee reeksen van tien clubs en Racing werd derde in groep A met zeven punten achterstand opOlympique Lillois, de latere kampioen. Dit systeem met twintig clubs in twee reeksen werd na één seizoen al afgevoerd en er bleven veertien clubs over voor het volgende seizoen. Racing stelde teleur met slechts een elfde plaats, maar herstelde zich goed in1934/35 door derde te worden.
1935/36 zou het beste uit de geschiedenis van de club worden. Onder leiding van de Engelse trainerGeorge Kimpton stond de club in januari 1936 met vijf punten voorsprong op Olympique Lillois aan de leiding van het klassement. In de beker deed de club het ook uitstekend, na enkele clubs uit lagere afdelingen versloeg de club Lillois enFC Sochaux in de kwart en halve finale. Beide clubs waren toppers in de competitie. In de finale trof Racing tweedeklasserFCO Charleville en won met 1-0.
In de competitie moest de club inmiddels Lillois enRC Strasbourg laten voorgaan. Racing had wel twee wedstrijden te goed vanwege het bekersucces. De club won zijn inhaalwedstrijden en werd met drie punten voorsprong op Lillois kampioen van Frankrijk. Hierdoor haalde de club de historische dubbel. Het zou nog vijftig jaar duren vooraleer er opnieuw een club uit de hoofdstad kampioen zou worden.
Het volgende seizoen werd de club derde met slechts één puntje achterstand opOlympique Marseille en Sochaux. In1937/38 stelde de club zwaar teleur door slechts dertiende te worden. Het volgende seizoen zocht de club eerherstel en stond na de winterstop aan de leiding, maar moest uiteindelijk Sète en Marseille nog voor laten gaan. In de beker had de club weer succes en schakelde achtereenvolgensUS Quevilly,FC Mulhouse, RC Roubaix enSC Fives uit om zo de finale te bereiken. Daar wachtte Olympique Lillois dat het onderspit moest delven met 3-1.
In 1939 brak deTweede Wereldoorlog uit en het Franse kampioenschap werd nu in regionale zones gespeeld. RC Paris speelde niet alle wedstrijden en werd achtste op tien clubs. De club beschikte voor de beker nog wel over enkele spelers die in het leger gegaan waren en ook over enkele buitenlandse spelers. Trainer George Kimpton verkaste naarFC Rouen en werd vervangen door Élie Rous. Nadat de club eerstSO Cholet en Sochaux aan de kant zette kwam Racing in de halve finale tegenover het Rouen van Kimton te staan en won met 8-4. In de finale trof de club vijfvoudig bekerwinnaar Olympique Marseille en won met 2-1.
In 1940 sneuvelde voorzitter Jean-Bernard Levy. Op 13 juni werd Parijs ingenomen door het Duitse leger en het voetbal verschoof naar de achtergrond. Er werd nog gespeeld op regionaal niveau, maar Racing was slechts een middenmoter. In 1943 besliste hetVichy-regime dat er geen profclubs meer mochten zijn en er kwamen nu regionale clubs die één bepaalde regio vertegenwoordigde.
In1944/45 namen de clubs weer deel aan het kampioenschap en Racing stond in januari laatste, maar kwam nog goed terug en eindigde uiteindelijk zesde. In de Franse beker vond de club opnieuw de weg naar de finale doorGirondins de Bordeaux,Arago Orléans enOGC Nice uit te schakelen. In de finale trof de club de fusieclubLille OSC en won met 3-0. Racing won zijn vierde beker, enkel Marseille en Red Star deden het beter in de beker.
In de eerste twee naoorlogse seizoenen speelde de club geen rol van betekenis. Daarna sloop de club weer de top 10 in en in 1949 kon de club nog een bekersucces op zijn palmares bijschrijven. Na enkele jaren van vroege uitschakeling bereikte Racing opnieuw de finale tegen Lille en won voor 61.473 toeschouwers met 5-2 van de Noord-Franse club. De spelers van Racing droegen een zwarte rouwband als eerbetoon aan hun ex-ploegmaatÉmile Bongiorni, die vier dagen eerder om het leven kwam in deSuperga-vliegramp met zijn ploegmaats vanAC Torino. Lille verloor enkele dagen later ook nog eens de landstitel aanStade de Reims dat toen nog aan zijn hoogdagen in het voetbal moest beginnen.
Ook het volgende seizoen bereikte Racing de finale van de beker en stond daar tegenover landskampioen Reims. Het toeschouwersrecord van het vorige jaar werd verbroken en er kwamen 61.722 toeschouwers kijken om te zien of Racing zijn zesde bekerwinst kon halen en zo Marseille evenaren. Het was echter Reims dat met de eer ging lopen en de beker mee naar huis nam.
Dan braken enkele magere jaren aan voor de club, die nu met de degradatie begon te flirten. In1952/53 werd Racing zeventiende en degradeerde zo voor het eerst uit de hoogste klasse. In de tweede klasse werd Racing derde en promoveerde meteen terug naar de elite. In de beker kon de club sinds de laatste finale niet meer voorbij de kwartfinale geraken. In deze mindere periode speelden er toch enkele grote namen bij de club zoals de Braziliaanse internationalYeso Amalfi en de Franse doelmanRené Vignal.
Voor de terugkeer naar de hoogste klasse rekruteerde trainerAuguste Jordan vedetten alsErnst Happel (1954-1956),André Jacowski (1953-1955) enRoger Marche (1954-1962). Na een achtste en een vijfde plaats werd de club vierde in1956/57. SpitsThadée Cisowski werd topschutter in 1956 met 31 goals en in 1957 met 33 goals. Het volgende seizoen verliep minder goed, door een blessure van Cisowski en trainer Jordan werd vervangen doorPierre Pibarot, oud-speler vanOlympique Alès.
Onder leiding van Pibarot ging Racing in1958/59 naar de kop van het klassement, maar verzwakte naar het einde van het seizoen en moest de titel aan Nice laten met 7 punten achterstand, ookOlympique Nîmes stak Paris nog voorbij. Het volgende seizoen werd opnieuw de derde plaats bereikt, ondanks een record van 118 goals. Cisowski was veer in vorm met 30 goals in '59 en 27 in '60, toen moest hij welJust Fontaine laten voorgaan met 28 goals.
In1960/61 deed Racing weer helemaal mee voor de titel en op vier speeldagen voor het einde versloeg de club naaste concurrentAS Monaco met 3-0. Maar op de laatste speeldag speelde Racing gelijk tegenLe Havre en won Monaco vanValenciennes en werd zo met één punt voorsprong kampioen.
Het volgende seizoen ging de club verder op zijn elan, maar in tegenstelling tot het voorgaande jaar stond Racing nooit aan de kop van het klassement. Net voor de laatste speeldag stond Nîmes aan de leiding met één punt voorsprong op Racing en Reims. Nîmes verloor tegenStade Français, terwijl Racing met 2-1 won van Monaco en Reims met 5-1 vanStrasbourg. Reims en Racing stonden nu gelijk met 48 punten en in deze tijd gaf dan het doelsaldo de doorslag. Door de ruime overwinning tegen Strasbourg trok Reims net aan het langste eind en werd zo landskampioen.
In de beker deed de club het niet meer zo goed als vroeger en kon na de verloren finale van 1950 nog maar drie keer de kwartfinale bereiken.
Na vier podiumplaatsen op rij waren de verwachtingen hooggespannen, helaas stelde de club teleur het volgende seizoen en werd slechts tiende, hoewel de club opnieuw de beste aanval had met 80 doelpunten. De grote spelers van de voorbije jaren waren inmiddels over de dertig en waren over hun hoogtepunt heen.
In1963/64 werd de club uitgenodigd om deel te nemen aan deJaarbeursstedenbeker. Het zou de eerste en tot dusver enige keer zijn dat de club Europees voetbal speelde. De tegenstander was het groteRapid Wien, dat beide wedstrijden won. In de competitie verliep het echter minder goed. De aanval van de club was opnieuw geen probleem en met 66 doelpunten had Racing de derde beste aanval van dat seizoen. De verdediging liet echter te wensen over en met 76 tegendoelpunten had Racing de slechtste verdediging en dat moest de club bekopen met een degradatie. Het trio dat dat seizoen degradeerde bestond uit de elite van de clubs die in de jaren vijftig het mooie weer maakten: Racing, Reims en Nice.
In de tweede klasse bevond de club zich in zware schulden en de sterspelers verlieten de club al snel waardoor Racing slechts zeventiende werd. In 1967 fuseerde de club metUA Sedan-Torcy, als laatste stuiptrekking. Sedan ligt 250 km van Parijs verwijderd. De club speelde nu onder de naam Racing Paris-Sedan in de hoogste klasse en speelde ook in Sedan. De club behaalde goede resultaten. In 1970 werd de fusie ongedaan gemaakt. Drie jaar eerder was de club al onder de naam RC France opnieuw begonnen in de Division Honneur en pendelde de volgende seizoenen tussen deze divisie en de derde klasse. In 1978 promoveerde de club naar de derde klasse en kon zich daar nu vestigen als vaste waarde de volgende jaren.
In 1982 besloot de industrieelJean-Luc Lagardère te investeren in de club zodat Parijs een tweede grote club zou hebben, naastPSG, zoals andere Europese hoofdsteden die meer dan één club in de hoogste klasse hebben. Op dat moment wasParis FC de tweede club, maar zij zaten in financiële problemen en kon niet op veel supporters rekenen. Lagardère kocht de professionele sectie van Paris FC en beide clubs fusioneerden. De nieuwe naam voor de club werdRacing Paris 1. Het vooropgestelde doel was binnen de zes jaar een Europese bekerwinnaar worden. In 1984 werd de club vicekampioen in de tweede klasse achterFC Tours en promoveerde zo opnieuw naar de elite. Een jaar eerder werd het huwelijk tussen Racing en Paris FC ongedaan gemaakt en Paris FC werd naar de vierde klasse verwezen.
De terugkeer in1984/85 werd een regelrechte ramp en de club werd laatste. Lagardère liet zich echter niet ontmoedigen en wierf de Franse internationalMaxime Bossis aan. De club deed het uitstekend in de Division 2 en vijftig jaar na de laatste landstitel werd de club opnieuw kampioen, zij het een klasse lager dan destijds. Ironisch genoeg was het stadsrivaal PSG dat datzelfde jaar zijn eerste landstitel won. Lagardère versterkte zijn team metEnzo Francescoli,Pierre Littbarski,Thierry Tusseau,Pascal Olmeta en zelfsLuis Fernandez van PSG.
De club werd nu dertiende en nam in 1987 de naamMatra Racing aan en kon nu zelfs de zevende plaats behalen. Het Parijse publiek, dat eens achter Racing stond, had echter de kant gekozen van Saint-Germain, dat succes boekte, en steunde de kunstmatige ploeg van Racing niet.
In1988/89 werd de club zeventiende en bleef enkel gespaard van een barragewedstrijd tegen een tweedeklasser door een beter doelsaldo dan Strasbourg. Lagardère trok zich terug en de club nam opnieuw de naam Racing Paris 1 aan. De grote namen van de club vertrokken en de financiële situatie zag er penibel uit. Het volgende seizoen werd de club voorlaatste met twee punten voorsprong opMulhouse. Troostprijs dat jaar was een nieuwe bekerfinale veertig jaar na de laatste. Op weg naar de finale versloeg de clubBordeaux en Marseille, de nummers 1 en 2 uit de competitie. In de finale moest de club echter het onderspit delven voorMontpellier HSC. Het zou het voorlopig laatste noemenswaardige wapenfeit worden voor de club.
Om de club te redden van de ondergang vroeg het bestuur om een degradatie naar de derde klasse zodat de club kon besparen op spelerslonen en niet langer moest spelen in het Parc des Princes, met de daaraan gekoppelde huur. De club verhuisde naar het historische terrein Stade olympique Yves-du-Manoir inColombes. De rest van de jaren negentig speelde de club in de derde en vierde klasse. In 2004 werd de club kampioen in de vierde klasse en het daaropvolgende jaar zesde in de derde klasse. De club leek een heropstanding nabij maar moest door financiële problemen opnieuw een stapje terugzetten en werd naar de vierde klasse verwezen. Daar werd de club zestiende en hierdoor zakte Racing voor het eerst naar de vijfde klasse. Racing werd kampioen en keerde meteen terug naar de vierde klasse waar in 2008 de zesde plaats bereikt werd.
De volgende seizoenen streed de club tegen degradatie en degradeerde effectief in 2010 na aanslepende financiële problemen. Na drie seizoenen degradeerde de club zelfs naar de DH Paris, de zesde klasse. Ondanks een plaats in de middenmoot in 2017 promoveerde de club dankzij een competitiehervorming naar deChampionnat National 3. In 2022 werd de club kampioen en promoveerde naar de vierde klasse. Doordat de National 2 na het seizoen 2023-24 van vier naar drie reeksen gebracht werd degradeerde de club.
#R = #ronde, /U = Thuis/Uit, W = Wedstrijd, PUC = puntenUEFA coëfficiënten.
Uitslagen vanuit gezichtspunt Racing Club de France Football
| Seizoen | Competitie | Ronde | Land | Club | Totaalscore | 1e W | 2e W | PUC |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1963/64 | Jaarbeursstedenbeker | 1R |  | Rapid Wien | 2-4 | 0-1 (U) | 2-3 (T) | 0.0 |
| Totaal aantal behaalde punten voorUEFA coëfficiënten:0.0 | ||||||||
Pierre AllemaneBernard CasoniGrégory Christ
Enzo FrancescoliDavid GinolaErnst Happel
Eugene Kabongo
Donald-Olivier Sié
Sonny SilooyAndré TassinRamón Villaverde
Ramón Zabalo
Pierre Littbarski| Seizoen | Div. | Plaats | Wed | W | G | V | DV | DT | DS | Gem. toeschouwers | Coupe de France | Coupe de la Ligue | Champ. de France USFSA |
| 1896-97 | USFSA-paris | 4 | 8 | 4 | 1 | 3 | 17 | 13 | +4 | - | - | - | - |
| 1897-98 | USFSA-paris | 4 | 10 | 3 | 2 | 5 | 11 | 31 | -20 | - | - | - | - |
| 1898-99 | USFSA-paris | 4 | 14 | 8 | 1 | 5 | 20 | 17 | +3 | - | - | - | - |
| 1899-00 | USFSA-paris | 4 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1900-01 | USFSA-paris | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1901-02 | USFSA-paris | 1 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | finale |
| 1902-03 | USFSA-paris | 1 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | finale |
| 1903-04 | USFSA-paris | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1904-05 | USFSA-paris | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1905-06 | USFSA-paris | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1906-07 | USFSA-paris | 1 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | kampioen |
| 1907-08 | USFSA-paris | 1 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | finale |
| 1908-09 | USFSA-paris | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1909-10 | USFSA-paris | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1910-11 | USFSA-paris | 1 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | finale |
| 1911-12 | USFSA-paris | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1912-13 | USFSA-paris | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1913-14 | USFSA-paris | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1917-18 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 1/4 f | - | - |
| 1918-19 | USFSA-paris | 1 | - | - | - | - | - | - | - | - | 1/8 f | - | 1/4 f |
| 1919-20 | DH-paris | 2 | 18 | - | - | - | - | - | - | - | 1/8 f | - | - |
| 1920-21 | DH-paris | 3 | 16 | 6 | 6 | 4 | 31 | 21 | +10 | - | 1/2 f | - | - |
| 1921-22 | DH-paris | 4 | 10 | - | - | - | - | - | - | - | 1/8 f | - | - |
| 1922-23 | annulé | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 1/8 f | - | - |
| 1923-24 | DH-paris | 4 | - | - | - | - | - | - | - | - | 1/8 f | - | - |
| 1924-25 | DH-paris | 5 | 16 | - | - | - | - | - | - | - | 1/32 f | - | - |
| 1925-26 | PH-paris | - | - | - | - | - | - | - | - | - | voorronde | - | - |
| 1926-27 | PH-paris | - | - | - | - | - | - | - | - | - | voorronde | - | - |
| 1927-28 | PH-paris | 1 | - | - | - | - | - | - | - | - | voorronde | - | - |
| 1928-29 | DH-paris | 6 | 14 | - | - | - | - | - | - | - | voorronde | - | - |
| 1929-30 | DH-paris | 5 | 14 | - | - | - | - | - | - | - | finale | - | - |
| 1930-31 | DH-paris | 2 | 14 | - | - | - | - | - | - | - | 1/16 f | - | - |
| 1931-32 | DH-paris | 1 | 14 | - | - | - | - | - | - | - | 1/2 f | - | - |
| 1932-33 | D1-A | 3 | 18 | 8 | 5 | 5 | 40 | 36 | +4 | - | 1/8 f | - | - |
| 1933-34 | D1 | 11 | 26 | 9 | 5 | 12 | 51 | 49 | +2 | - | 1/8 f | - | - |
| 1934-35 | D1 | 3 | 30 | 16 | 5 | 9 | 77 | 57 | +20 | - | 1/8 f | - | - |
| 1935-36 | D1 | 1 | 30 | 20 | 4 | 6 | 81 | 45 | +36 | - | winnaar | - | - |
| 1936-37 | D1 | 3 | 30 | 17 | 3 | 10 | 57 | 47 | +10 | - | 1/4 f | - | - |
| 1937-38 | D1 | 13 | 30 | 9 | 8 | 13 | 48 | 59 | -11 | - | 1/4 f | - | - |
| 1938-39 | D1 | 3 | 30 | 15 | 8 | 7 | 58 | 43 | +15 | - | winnaar | - | - |
| 1939-40 | D1-nord | 9 | 9 | 2 | 2 | 5 | 17 | 24 | -7 | - | winnaar | - | - |
| 1940-41 | D1-ZO | 7 | 12 | 4 | 0 | 8 | 23 | 35 | -12 | - | 1/4 f ZO | - | - |
| 1941-42 | D1-ZO | 4 | 16 | 7 | 3 | 6 | 32 | 35 | +3 | - | 1/4 f ZO | - | - |
| 1942-43 | D1-ZO | 7 | 30 | 14 | 5 | 11 | 64 | 53 | +11 | - | voorronde ZO | - | - |
| 1943-44 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | voorronde | - | - |
| 1944-45 | D1-nord | 6 | 22 | 10 | 4 | 8 | 55 | 45 | +10 | - | winnaar | - | - |
| 1945-46 | D1 | 8 | 34 | 16 | 3 | 15 | 56 | 52 | +4 | - | 1/4 f | - | - |
| 1946-47 | D1 | 15 | 38 | 14 | 5 | 19 | 76 | 80 | -4 | - | 1/32 f | - | - |
| 1947-48 | D1 | 7 | 34 | 16 | 5 | 13 | 79 | 64 | +15 | 16.008 | 1/4 f | - | - |
| 1948-49 | D1 | 6 | 34 | 14 | 8 | 12 | 71 | 56 | +15 | 19.108 | winnaar | - | - |
| 1949-50 | D1 | 7 | 34 | 14 | 8 | 12 | 67 | 56 | +11 | 15.857 | finale | - | - |
| 1950-51 | D1 | 13 | 34 | 12 | 8 | 14 | 53 | 59 | -6 | 21.621 | 1/4 f | - | - |
| 1951-52 | D1 | 14 | 34 | 13 | 5 | 16 | 60 | 71 | -11 | 21.131 | 1/8 f | - | - |
| 1952-53 | D1 | 17 | 34 | 11 | 6 | 17 | 40 | 64 | -24 | 20.695 | 1/16 f | - | - |
| 1953-54 | D2 | 3 | 38 | 25 | 5 | 8 | 107 | 48 | +59 | 11.565 | 1/32 f | - | - |
| 1954-55 | D1 | 8 | 34 | 13 | 8 | 13 | 62 | 57 | +5 | 19.060 | 1/16 f | - | Europacups |
| 1955-56 | D1 | 6 | 34 | 17 | 5 | 12 | 74 | 58 | +16 | 19.687 | 1/32 f | - | - |
| 1956-57 | D1 | 4 | 34 | 17 | 8 | 9 | 86 | 55 | +31 | 19.186 | 1/16 f | - | - |
| 1957-58 | D1 | 9 | 34 | 13 | 7 | 14 | 61 | 62 | -1 | 19.803 | 1/8 f | - | - |
| 1958-59 | D1 | 3 | 38 | 18 | 13 | 7 | 84 | 47 | +37 | 20.455 | 1/4 f | - | - |
| 1959-60 | D1 | 3 | 38 | 19 | 11 | 8 | 118 | 56 | +62 | 16.804 | 1/16 f | - | - |
| 1960-61 | D1 | 2 | 38 | 23 | 10 | 5 | 93 | 57 | +36 | 20.734 | 1/4 f | - | - |
| 1961-62 | D1 | 2 | 38 | 21 | 6 | 11 | 83 | 60 | +23 | 18.618 | 1/16 f | - | - |
| 1962-63 | D1 | 10 | 38 | 14 | 13 | 11 | 80 | 71 | +9 | 14.867 | 1/8 f | - | - |
| 1963-64 | D1 | 16 | 34 | 12 | 7 | 15 | 66 | 76 | -10 | 16.508 | 1/8 f | - | JB. 1/32 f |
| 1964-65 | D2 | 12 | 30 | 10 | 4 | 16 | 36 | 48 | -12 | 6.600 | 1/32 f | - | - |
| 1965-66 | D2 | 17 | 36 | 9 | 6 | 21 | 46 | 70 | -24 | 4.325 | 1/16 f | - | - |
| 1966-67 | RCP Sedan | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1967-68 | DH-paris | 3 | 24 | 12 | 4 | 8 | 40 | 28 | +12 | - | voorronde | - | - |
| 1968-69 | DH-paris | 5 | 22 | 9 | 5 | 8 | 44 | 31 | +13 | - | voorronde | - | - |
| 1969-70 | DH-paris | 2 | 22 | 10 | 7 | 5 | 33 | 19 | +14 | - | voorronde | - | - |
| 1970-71 | D3-C | 4 | 24 | 12 | 5 | 7 | 40 | 22 | +18 | .180 | voorronde | - | - |
| 1971-72 | D3-C | 12 | 26 | 10 | 3 | 13 | 35 | 37 | -2 | .211 | voorronde | - | - |
| 1972-73 | DH-paris | 1 | 22 | 16 | 4 | 2 | 53 | 18 | +35 | - | 1/16 f | - | - |
| 1973-74 | D3-O | 14 | 30 | 9 | 8 | 13 | 47 | 58 | -11 | .252 | voorronde | - | - |
| 1974-75 | DH-paris | 8 | 26 | 9 | 7 | 10 | 39 | 35 | +4 | - | voorronde | - | - |
| 1975-76 | DH-paris | 4 | 22 | 10 | 4 | 8 | 38 | 26 | +12 | - | voorronde | - | - |
| 1976-77 | DH-paris | 5 | 22 | 8 | 7 | 7 | 33 | 25 | +8 | - | voorronde | - | - |
| 1977-78 | DH-paris | 2 | 22 | 13 | 6 | 3 | 42 | 17 | +25 | - | voorronde | - | - |
| 1978-79 | D3-O | 7 | 30 | 14 | 6 | 10 | 33 | 25 | +8 | .310 | voorronde | - | - |
| 1979-80 | D3-O | 10 | 30 | 10 | 10 | 10 | 31 | 30 | +1 | .221 | 1/32 f | - | - |
| 1980-81 | D3-CO | 4 | 30 | 15 | 8 | 7 | 39 | 25 | +14 | .249 | voorronde | - | - |
| 1981-82 | D3-O | 7 | 30 | 9 | 12 | 9 | 36 | 35 | +1 | .230 | 1/32 f | - | - |
| 1982-83 | D3-O | 6 | 34 | 11 | 17 | 6 | 40 | 29 | -11 | .250 | voorronde | - | - |
| 1983-84 | D2-B | 2 | 34 | 24 | 4 | 6 | 91 | 26 | +65 | 3.279 | voorronde | - | - |
| 1984-85 | D1 | 20 | 38 | 9 | 8 | 21 | 32 | 56 | -24 | 9.139 | 1/4 f | - | - |
| 1985-86 | D2 | 1 | 34 | 24 | 8 | 2 | 78 | 24 | +54 | 2.576 | 1/4 f | - | - |
| 1986-87 | D1 | 13 | 38 | 14 | 8 | 16 | 41 | 45 | -4 | 10.875 | 1/32 f | - | - |
| 1987-88 | D1 | 7 | 38 | 12 | 17 | 9 | 35 | 42 | -7 | 11.948 | 1/16 f | - | - |
| 1988-89 | D1 | 17 | 38 | 10 | 9 | 19 | 49 | 56 | -7 | 8.549 | 1/16 f | - | - |
| 1989-90 | D1 | 19 | 38 | 10 | 10 | 18 | 39 | 59 | -10 | 8.427 | finale | - | - |
| 1990-91 | D3-E | 7 | 30 | 13 | 6 | 11 | 36 | 29 | +7 | .203 | voorronde | - | - |
| 1991-92 | D3-E | 5 | 30 | 14 | 6 | 10 | 39 | 28 | +11 | .225 | voorronde | - | - |
| 1992-93 | D3-E | 8 | 30 | 9 | 12 | 9 | 35 | 30 | +5 | .204 | voorronde | - | - |
| 1993-94 | D4-D | 4 | 34 | 17 | 11 | 6 | 50 | 29 | +21 | .151 | 1/4 f | - | - |
| 1994-95 | D3-A | 18 | 34 | 5 | 14 | 15 | 23 | 45 | -22 | .210 | voorronde | - | - |
| 1995-96 | D4-A | 11 | 34 | 12 | 11 | 11 | 36 | 30 | +6 | .101 | voorronde | - | - |
| 1996-97 | D4-D | 2 | 34 | 20 | 8 | 6 | 47 | 23 | +24 | .152 | voorronde | - | - |
| 1997-98 | D3 | 10 | 34 | 10 | 13 | 11 | 33 | 38 | -5 | .261 | voorronde | - | - |
| 1998-99 | D3 | 4 | 36 | 17 | 12 | 7 | 43 | 28 | +15 | .326 | voorronde | - | - |
| 1999-00 | D3 | 9 | 38 | 14 | 14 | 10 | 51 | 39 | +12 | .600 | 1/32 f | - | - |
| 2000-01 | D3 | 7 | 38 | 16 | 10 | 12 | 49 | 44 | +5 | .470 | voorronde | - | - |
| 2001-02 | D3 | 14 | 38 | 8 | 19 | 11 | 40 | 41 | -1 | .491 | 1/32 f | - | - |
| 2002-03 | D4-A | 3 | 34 | 18 | 9 | 7 | 47 | 31 | +16 | .260 | voorronde | - | - |
| 2003-04 | D4-D | 1 | 34 | 18 | 9 | 7 | 56 | 28 | +28 | .450 | 1/32 f | - | - |
| 2004-05 | D3 | 6 | 38 | 16 | 8 | 14 | 33 | 37 | -4 | .513 | voorronde | - | - |
| 2005-06 | D4-B | 16 | 34 | 9 | 7 | 18 | 45 | 51 | -6 | .400 | voorronde | - | - |
| 2006-07 | D5-F | 1 | 30 | 18 | 7 | 5 | 61 | 29 | +32 | .300 | voorronde | - | - |
| 2007-08 | D4-A | 6 | 34 | 15 | 4 | 15 | 42 | 45 | -3 | .350 | voorronde | - | - |
·
·
