DePraagse school ofPraagse kring is een belangrijke groeptaal- enletterkundigen uitTsjecho-Slowakije. De leden van de Praagse school hebben in hetinterbellum methoden ontwikkeld voorstructuralistischeverhaalanalyse en een theorie overstandaardtaal en taalcultivering. De Praagse school heeft bovendien de basis gelegd voor defonologie als volwaardig onderdeel van de taalkunde.
De Praagse school heeft een belangrijke invloed gehad op delinguïstiek en desemiotiek. Na dePraagse Coup werd de kring in1952 opgeheven, maar de Praagse school bleef een belangrijke stroming binnen defunctionele taalkunde.
Fundamenteel voor de Praagse school waren het onderzoek vanFerdinand de Saussure en de theorieën van hetRussisch formalisme. De Praagse linguïsten beschouwen taal als een systeem van formele elementen (fonemen,morfemen,woorden,frasen,zinnen,teksten) die samen communicatie creëren.
Tegenwoordig is de Praagse kring een filologische vereniging die ernaar streeft bij te dragen tot de kennis van de taal en de bijbehorende tekensystemen volgens functioneel-structurele principes. Het organiseert regelmatig bijeenkomsten met lezingen en debatten, publiceert professionele publicaties en organiseert internationale evenementen.[1]