| Rafael Popeye / PGSUS AGM-142 | ||
|---|---|---|
 | ||
Een Popeye-raket. | ||
| Algemeen | ||
| Land |  Israël / Verenigde Staten | |
| Producent | Rafael /PGSUS (joint venture metLockheed Martin) | |
| Type | Lucht-grondraket | |
| Productiejaren | 1985- | |
| Gebruikers | Israël, Verenigde Staten, Australië, Turkije, Zuid-Korea | |
| Varianten | Popeye I (AGM-142 "Have Nap") Popeye II "Have Lite" Popeye Turbo | |
| Maten | ||
| Diameter | 0,535 m[1] | |
| Spanwijdte | 1,7 m | |
| Lengte | 4,55 m | |
| Gewicht | 1360 kg | |
| Bereik | 80 km | |
| Specificaties | ||
| Aandrijving | Raketmotor (Popeye Turbo:Turbofan) | |
| Geleiding | TV ofInfraroodbeelden | |
| Springkop | Conventioneel explosief, ca. 365 kg. | |
Popeye is eenlucht-grondraket ontwikkeld door hetIsraëlische defensiebedrijfRafael Armament Development Authority. Het is een wapensysteem dat bestaat uit de Popeye-raket, die vanaf een vliegtuig wordt gelanceerd, en een tweewegs-communicatiesysteem. De raket heeft eenvastebrandstofmotor, een navigatiesysteem en een op afstand bediende TV- of infraroodzoeker. De communicatie met het wapen kan na de lancering overgedragen worden aan een ander vliegtuig, zodat het lancerende toestel zich uit de voeten kan maken.
De Israëlische luchtmacht gebruikte Popeye vanaf 1989 met haarMcDonnell Douglas F-4 Phantom II straaljagers. DeUS Air Force selecteerde het wapen voor deB-52H bommenwerpers. De Amerikaanse versie werd ontwikkeld door PGSUS, eenjoint venture van Rafael metLockheed Martin en kreeg de aanduiding AGM-142 "Have Nap". De US Air Force nam de AGM-142 in 1992 in gebruik. De AGM-142 werd ook gekozen doorAustralië, voor gebruik met deGeneral Dynamics F-111 van deRoyal Australian Air Force, en doorTurkije enZuid-Korea die ze met hun F-4 gebruiken.
Een lichtere maar geavanceerde versie, de Popeye 2 bijgenaamd "Have Lite", met een gewicht van 1130 kg, is ontwikkeld om gebruikt te worden met kleinere tactische gevechtsvliegtuigen, zoals deF-16 Fighting Falcon of deIAI Kfir. De Popeye 2 heeft een bereik van ongeveer 150 km.
De "Popeye Turbo" is een grotere versie aangedreven met eenturbofan met vloeibare brandstof en een groter bereik dan de oorspronkelijke Popeye. De Popeye Turbo is dus geen echteraket maar eerder eenkruisvluchtwapen. Het bereik zou meer dan 200 km zijn.