Petrus Henricus (Piet) Derksen (Rotterdam,15 februari1913 –Westerhoven,24 februari1996) was eenNederlandse zakenman enfilantroop. Hij is de grondlegger van Sporthuis Centrum, laterCenter Parcs, een Nederlandse keten van vakantieparken.
Derksen groeide op in Rotterdam als zoon van een Nederlandse vader en eenVlaamse moeder.[1] Omdat zijn vader vond dat hij te veel met zijn neus in de boeken zat, dwong hij zijn zoon te gaantennissen. Piet bleek niet zo geïnteresseerd in de sport, maar ontdekte wel de zakelijke kant van de sport. In de jaren veertig kocht hij met leningen van familieleden een tennisbaan inKralingen. Behalve het verhuren van de baan richtte hij zich op het repareren van tennisattributen.
Begin jaren vijftig besloot hij zijn baan bijUnilever op te zeggen om een winkel in sportartikelen te beginnen. In 1953 werd aan de RotterdamseLijnbaan zijn "Sporthuis Centrum" geopend. De winkel bleek een gat in de markt en er volgden nog vele vestigingen elders in Nederland. In de jaren zestig kreeg de bevolking door de toegenomen welvaart steeds meer vrije tijd en begon de keten zich ook toe te leggen op de verkoop vankampeerartikelen. Om in zijn eigen productie te kunnen voorzien, kocht Derksen een tentenfabriek inNoord-Brabant.
De recreanten wilden echter steeds grotere en mooieretenten, waardoor hij op het idee kwam zelf tenten in te richten en te verhuren. Hij kocht een stukbos bijReuver en liet er tenthuisjes op zetten,De Lommerbergen. Personeel en klanten konden hiervoor bij Sporthuis Centrum een vakantie boeken. Het park bleek een gigantisch succes en de tenthuisjes werden al snel vervangen doorbungalows. In de volgende jaren liet Derksen ook op andere plaatsen in Nederland vakantieparken bouwen. Het bedrijf ontwikkelde zich zo sterk, dat hij in 1978 besloot zijn sportwarenhuizen te verkopen aanPerry Sport en zich volledig te concentreren op de vakantieparken. Derksen breidde zijn werkterrein met het bedrijf uit naar het buitenland: in 1981 werd het eerste park in België geopend, in 1987 in Engeland en in1988 in Frankrijk. Vanwege deze expansie werd de naam Sporthuis Centrum in 1986 vervangen doorCenter Parcs.
Derksen besloot zelf in een ruime bungalow op een van zijn parken,De Kempervennen, te gaan wonen. Hij kon zo dagelijks gebruikmaken van de voorzieningen op het park en mede aan de hand van reacties en wensen van zijn gasten afleiden hoe de parken verder verbeterd konden worden.
In 1982 ging Derksen met Center Parcs, toen nog Sporthuis Centrum, naar debeurs. Hij verkocht dertig procent van de aandelen, voor ongeveer 300 miljoengulden (135 miljoeneuro). De resterende zeventig procent hield hij in eigendom. In 1989 trok Derksen zich volledig terug uit Center Parcs en verkocht zijn overige aandelen voor naar schatting 700 miljoen gulden (330 miljoen euro) aan de Britse brouwerijScottish & Newcastle. Hij bleef tot aan zijn dood in zijn bungalow op De Kempervennen wonen.
Derksen was een zeer gelovig katholiek man[2] en droeg dat ook uit in zijn parken, die standaard voorzien werden vankerken enkapelletjes. Twee derde van de opbrengst van de aandelenverkoop stak hij in de stichting "Levend Water", die hij in 1980 - na het te boven komen van een zware ziekte - had opgericht. De stichting had tot doel "in overeenstemming met de leer van deRooms-Katholieke Kerk en geïnspireerd vanuit de katholieke gemeenschap binnen en buiten Nederland het evangelie uit te dragen". "Levend Water Beheer", eenbv van de stichting, belegde het vermogen en financierde met de winst de activiteiten van een andere stichting, "Getuigenis van Gods Liefde", op het gebied van geloofsverkondiging en ontwikkelingshulp aan de allerarmsten in de wereld. Derksen was een groot vereerder van pausJohannes Paulus II,Moeder Teresa en de AmerikaanseMoeder Angelica, die hij financieel steunde bij de oprichting van het streng-conservatieveEternal Word Television Network.
In Nederland was hij onder meer betrokken bij de oprichting van hetKatholiek Nieuwsblad in 1983 en het familietijdschriftManna in 1988, waarvanMat Herben hoofdredacteur werd. Uit onvrede met de bestaande katholieke media opende Derksen in 1990 te Brussel hetRobert Schuman Instituut voor journalistiek, een opleidingscentrum voor katholieke journalisten. Hij ergerde zich vooral aan de slappe houding van deKRO en maakte daarom plannen voor de oprichting van een behoudende katholieke omroep (de Rooms-Katholieke Omroep (RKO)), naar het voorbeeld van de succesvolle protestantseEO. Dit plan werd echter tegengehouden door deNederlandse bisschoppenconferentie onder leiding van mediabisschopBär, die de KRO bleef steunen. Met anderebisschoppen kon Derksen beter overweg. Met de steun van bisschopHenricus Bomers vanHaarlem kocht Derksen een voormaligklooster inNieuwe Niedorp om er een gemeenschap voor behoudende priesterstudenten op te zetten. Onder toestemming van zijn persoonlijke vriend bisschopJohannes ter Schure van hetbisdom 's-Hertogenbosch mocht hij in het hoofdkantoor van Getuigenis van Gods Liefde inEindhoven eenkapel oprichten, waar hij tot zijn dood dagelijks kwam bidden.
Naast veel succesvolle investeringen ging een groot deel van Derksens geld verloren aan mislukte beleggingen van Levend Water Beheer en aan gelovigen, die hem voor dubieuze projecten om geld vroegen en dit ook kregen.
Derksen overleed op 83-jarige leeftijd.
Al voor zijn dood was er onenigheid ontstaan over de erfenis.[3] Derksen liet in 1993 een deel van zijn resterende vermogen, zo'n 300 miljoen gulden (135 miljoen euro), doorsluizen naar eentrust opGibraltar. Hij wilde zo het Nederlandserfrecht omzeilen en veiligstellen dat het geld na zijn dood besteed zou worden aan goede doelen. Zijn kinderen en zakenpartners spanden daarop een proces tegen hem aan. Uiteindelijk gaf hij het geld alsnog aan zijn kinderen.
Na zijn dood ontstond wederom onenigheid tussen de kinderen en zijn zakenpartners, ditmaal over de honderden miljoenen die in beheer waren bij Levend Water en een apart vastgoedfonds.[4] Ook hier trokken de kinderen aan het langste eind: Levend Water werd geliquideerd en de erfenis onder hen verdeeld. Zij behoren nog steeds tot de rijksten van Nederland met een geschat vermogen van ongeveer honderd miljoen euro.