Pax Americana (Latijn voorAmerikaanse vrede) refereert aan dePax Romana in de oudheid of aan dePax Britannica in denegentiende eeuw. Zoals dePax Romana te situeren is tijdens en na de regeerperiode van de eerste Romeinse keizer,Augustus, en dePax Britannica na de overwinning op de tegenstanderNapoleon, zo kan het begin van dePax Americana gesitueerd worden na het einde van deTweede Wereldoorlog in1945.
Gedurende deze periode zijn er geen gewapende conflicten geweest tussen de Westerse naties en hoewel de Verenigde Staten diverse regionale oorlogen hebben gevochten, hebben ze een vrijwel continu overwicht op de wereldorde gehad.
De termPax Americana wordt in negatieve zin gebruikt door critici van de Amerikaanse politiek, die erop gericht is overal ter wereld de door hun gewenste orde te handhaven. Men kan inderdaad een hele reeks Amerikaanse interventies opsommen gericht op handhaving van haar positie of handhaving van de wereldvrede, net zoals de Romeinen en de Britten dat eerder deden tijdens de door hun gecontroleerdewereldvrede. DePax Americana kan tevens gerechtvaardigd worden, wanneer - door het ontbreken van een tegenstander - de wereld gespaard blijft van grote nucleaire en andere oorlogsdreigingen en één land totale werelddominantie bezit.
Het eerste teken dat de Verenigde Staten hun klassiekisolationisme verlieten was hun intrede in deEerste Wereldoorlog in 1917, tenminste als men de Amerikaanse controle overHaïti en deFilipijnen nog niet als dusdanig bestempelt. De zogenaamdeMonroedoctrine beperkte de Amerikaanseinvloedssfeer nog hoofdzakelijk tot hetwestelijk halfrond, in feite Noord- en Zuid-Amerika. Door de deelname aan deTweede Wereldoorlog, zowel in Europa tegen Duitsland als in Azië tegenJapan, hebben de Verenigde Staten zich een wereldwijde militaire rol aangemeten, waarbij ze in deKoude Oorlog deSovjet-Unie tegenover zich vonden. Volgens deTrumandoctrine gaan zij overal ter wereld hetcommunisme indammen.