Valentinus (Rome, circa795[1] - aldaar,16 november827), ook welValentijn genoemd in Nederlandstalige bronnen, was eenRomeinskatholiekgeestelijke en de honderdstepaus van de Katholieke Kerk. Hij volgdepaus Eugenius II op alsbisschop van Rome. Zijnpontificaat duurde slechts enkele maanden, vanaf (vermoedelijk)31 augustus827 tot 16 november 827.
Valentinus werd geboren als Romeins staatsburger rond het jaar795 te Rome, vermoedelijk in een wijk aan deVia Lata, als zoon van een zekere Leonius. Sommigen geven hem als geboortenaamBastianus Valentinus, anderenValentinus Leonius. De naam Valentinus betekentde Krachtige. Zijn kerkelijke carrière begon toen hij als 25-jarige in de gunst van de paus kwam. Volgens deLiber Pontificalis werd hij doorpaus Paschalis I totsubdiaken gewijd. Later werd hij door diezelfde paus totdiaken gewijd.[2]
Het duurde niet lang voor Valentinus door paus Paschalis I totaartsdiaken van de Romeinse diakens werd benoemd, een invloedrijke functie. Hierdoor stond hij aan het hoofd van het Romeinsediaconaat, de zorg voor de armen, zieken en alle anderen aan de rand van de maatschappij. Zijn biograaf die zijn voorgeschiedenis optekende in de Liber Pontificalis prees hem om zijn godvruchtigheid en deugdelijkheid. De Liber Pontificalis vermeld ook dat hij zowel met het Romeinse volks als met de aristocratie goede banden had. Het feit dat hij in de gunst stond bij de paus werd nogmaals bevestigd onder het pontificaat vanpaus Eugenius II. Ook onder diens pontificaat was hij aartsdiaken van de Romeinse diakens.[2]
Bij de dood van paus Eugenius II op vrijdag27 augustus827 werd hij de volgende zondag unaniem tot zijn opvolger gekozen. Valentinus werd het nieuws verteld terwijl hij aan het bidden was in debasiliek van Maria de Meerdere te Rome. Vervolgens werd hij naar deaartsbasiliek van Sint-Jan van Lateranen geëscorteerd alwaar hij gekroond werd tot bisschop van Rome en 100ste paus van de Katholieke Kerk. Het feit dat hij geenpriesterwijding had ontvangen en slechts diaken was, was in deze tijden geen probleem. Hij werd bij zijn kroning onmiddellijk tot priester gewijd en vervolgens tot bisschop.
Er bestaat een legende over zijn verkiezing: bij de dood van zijn voorganger zouden de Romeinen hem in een kerk zien bidden terwijl er een witte duif, wat deHeilige Geest symboliseert, opgemerkt werd die de volgende woorden sprak:Valentinus is deHeilige Stoel waard! Hierop werd hij naar het de aartsbasiliek van Sint-Jan van Lateranen gebracht en gekroond.
In tegenstelling tot zijn voorganger verkreeg zijn verkiezing tot paus wel de steun van de Romeinse aristocratie, de stad Rome en de Romeinse geestelijkheid.
Valentinus stierf op16 november827 te Rome. Hij had een leeftijd bereikt van ongeveer 32 jaar. Zijn doodsoorzaak is onbekend. Zijn pontificaat duurde slechts enkele maanden, van (vermoedelijk) 31 augustus tot 16 november 827. DeLiber Pontificalis meldt veertig dagen en de Annalen van Einhart melden er dertig.[3]. Onder zijn bewind waren er geen bijzondere gebeurtenissen. Hij werd opgevolgd doorpaus Gregorius IV.
