| Papyrus 75 | ||
|---|---|---|
 | ||
| Naam | P. Bodmer XIV-XV | |
| Symbool | 75 | |
| Bijbeltekst | Lucas 3:18-22:4;Johannes 1-15 (grotendeels) | |
| Datering | 175-225 | |
| Taal | Grieks | |
| Vindplaats | Dabau, Egypte | |
| Huidige locatie | Vaticaanse bibliotheek | |
| Publicatie | V. Martin, R. Kasser,Papyrus Bodmer XIV-XV | |
| Grootte | 26 x 13 cm | |
| Teksttype | Alexandrijns, vaste tekst | |
| Categorie | I | |
| Aantekening | Verwant aanCodex Vaticanus | |
Papyrus 75 (P75) (Papyrus Bodmer XV) is eencodex (boek) met delen van hetEvangelie volgens Lucas en hetEvangelie volgens Johannes, en maakt deel uit van de verzameling die wordt aangeduid metBodmer papyri.
Er zijn van depapyruscodex (boekvorm met ingebonden bladen) nog 51 bladen over. De bladzijden waren oorspronkelijk ongeveer 26 bij 13 cm groot en zijn goed bewaard gebleven.Een bladzijde is beschreven met één kolom van 38 tot 45 regels en een regel bevat tussen de 25 en de 36 letters. De bladzijden zijn niet genummerd. Het schrift is een duidelijk hoofdletterschrift (unciaal).Op grond van vergelijking van het schrift met andere papyri lijkt hethandschrift te zijn ontstaan tussen AD 175 en 225.[1]
Papyrus 75 (Bodmer XV) P75 bevatLucas 3:18-22; 3:33-4:2; 4:34-5:10; 5:37-6:4; 6:10-7:32, 35-39, 41-43; 7:46-9:2; 9:4-17:15; 17:19-18:28; 22:4-einde; enJohannes 1:1-11,45,48-57;12:3-13:10;14:8-15:10.
Papyrus 75 is dus een onvolledige codex die gedeelten bevat vanLucas enJohannes. Uit een vergelijking van de twee versies vanJohannes in de Bodmer papyri (Papyrus 66 enPapyrus 75) met de Chester BeattyPapyrus 45 trok V. Filson de volgende conclusie: "Vergelijking van deze drie, die alle oorspronkelijk uit Egypte komen, laat zien dat er in de derde eeuw in Egypte geen eenvormige tekst van deEvangeliën circuleerde.[2]
In Lucas 11:4 ontbreekt de zin αλλα ρυσαι ημας απο του πονηρου (maar verlos ons van de boze). De volgende handschriften hebben het zinnetje ook niet:Codex Sinaiticus,Codex Vaticanus,Regius; MinuskelsFamilie 1, Minuskel 700,vg, Syrische Sinaiticus, Koptische vertaling (copsa, bo), arm, geo.In Lucas 16:19 luidt de tekst: Ανθρωπος δε τις ην πλουσιος, ονοματι Ν[ιν]ευης, και ενεδιδυσκετο "Er was eens een rijke man, genaamd Ninue, die gewoon was zich te kleden,[3] Deze lezing wordt ondersteund door de Sahidische vertaling, en twee Griekse minuskels, namelijk36 en37, en van een ongedateerd scholium met de tekst ευρον δε τινες και του πλουσιου εν τισιν αντιγραφοις τουνομα Νινευης λεγομενον.[4]
Papyrus 75 heeft een enorme invloed gehad op detekstkritiek van hetNieuwe Testament, omdat de tekst zo verregaand overeenkomt met deCodex Vaticanus.
De Bodmer Papyri zijn in1952 gevonden in Pabau bij Dishna,Egypte, het eeuwenoude hoofdkwartier van dePachomiaanse monnikenorde; de plek van ontdekking is niet ver vanNag Hammadi. Dehandschriften werden stiekem verzameld door een Cyprioot, Phokio Tano uit Caïro, en vervolgens met succes naar Zwitserland gesmokkeld.[8] Daar werden ze gekocht door Martin Bodmer (1899-1971). Vanaf1954 werd de seriePapyrus Bodmer uitgegeven, met voetnoten, inleiding en Franse vertaling. De verzameling bevat naast evangeliën ook klassieke (Homerus) en apocriefe teksten.
In oktober2006 kondigde de Bodmer stichting[9] plannen aan om twee van demanuscripten voor miljoenen dollars te verkopen, om de Bibliotheca Bodmeriana van geld te voorzien. Deze mededeling maakte geleerden over de gehele wereld ongerust, omdat men vreesde dat de eenheid van de verzameling verbroken zou worden.In maart 2007 werd bekendgemaakt dat het Vaticaan Papyrus XIV -XV (P74-P75), had bemachtigd, waartoe, naar men aanneemt, het oudste geschreven gedeelte van hetEvangelie volgens Lucas behoort, het oudst bekendeonze Vader, en een van de oudste geschreven fragmenten van hetEvangelie volgens Johannes.[10]De papyri waren voor een niet openbaar gemaakt, maar aanzienlijk bedrag verkocht aan Frank Hanna III, uit Atlanta, Georgia. In januari2007 bood Hanna de papyri aan de Paus aan. Ze worden bewaard in deBiblioteca Apostolica Vaticana en zullen beschikbaar zijn voor wetenschappelijk onderzoek. In de toekomst zullen delen ervan ook worden tentoongesteld aan het publiek.Het vervoer van Zwitserland naar het Vaticaan vond plaats "in een gepantserd konvooi, omgeven door mensen met machinegeweren"[11]
