Papegaaibreedbek IUCN-status:Niet bedreigd[1] (2016) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Soort | |||||||||||||
Psarisomus dalhousiae (Jameson, 1835) [2] | |||||||||||||
Synoniemen | |||||||||||||
| |||||||||||||
Afbeeldingen op![]() | |||||||||||||
Papegaaibreedbek op![]() | |||||||||||||
|
DePapegaaibreedbek (Psarisomus dalhousiae) is een vogel van de familie van debreedbekken. Het is de enige vogel van het geslachtPsarisomus. Deze vogel is genoemd naar de Schotse botanicus en natuuronderzoekster Christian Ramsay, gravin van Dalhousie (1786-1839).
De papegaaibreedbek is ongeveer 25 cm lang en weegt tussen de 50 en 60 gram. Ze hebben een karakteristieke schrille kreet.
De vogel leeft in de bossen en voedt zich met insecten. De vogel is zeer sociaal en reist normaal buiten het broedseizoen in grote, luidruchtige groepen.
Het bouwt een peervormig nest in een boom en legt vijf tot zes eieren die door beide geslachten worden bebroed; beide geslachten hebben ook hun aandeel in het voederen van de jongeren.
Deze soort komt voor in deHimalaya,Zuidoost-Azië enIndonesië en telt vijf ondersoorten:[3]
De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd maar de soort wordt omschreven als vrij algemeen in een groot deel van zijn verspreidingsgebied. Op deRode lijst van de IUCN heeft deze soort de statusniet bedreigd.[1]