| Papahānaumokuākea | ||
|---|---|---|
| Werelderfgoed gemengd | ||
| Land | ||
| UNESCO-regio | Europa en Noord-Amerika | |
| Criteria | iii, vi, viii, ix, x | |
| Inschrijvingsverloop | ||
| UNESCO-volgnr. | 1326 | |
| Inschrijving | 2010 (34e sessie) | |
| UNESCO-werelderfgoedlijst | ||
Papahānaumokuākea is een uitgestrekt en geïsoleerd lineair cluster van kleine, laaggelegen eilanden en atollen met omringende oceaan, in het noordwestelijk deel van deHawaiiaanse archipel. Het gebied strekt zich uit over een lengte van 1931 km en werd in 2010 doorUNESCO op deWerelderfgoedlijst geplaatst. Het is een gemengd werelderfgoed vanwege het natuurlijk én cultureel belang. Op 15 juni 2006 heeft presidentGeorge W. Bush Papahānaumokuākea totMarine National Monument verklaard.
Het gebied heeft een diepe kosmologische, traditionele betekenis voor deNative Hawaiiaanse cultuur als voorouderlijke omgeving, als belichaming van het Hawaíiaanse concept van verwantschap tussen de mens en zijn natuurlijke omgeving en als plaats, waarvan men gelooft dat het leven er ontstaat en waar de geesten na de dood naar terugkeren.Op twee eilanden,Nihoa enNecker, zijn archeologische resten gevonden van pre-Europese nederzettingen.Een groot deel van het omvangrijke gebied bestrijkt eenpelagische zone endiepzee-habitats, met opvallende kenmerken zoalsonderzeese bergen, uitgebreidekoraalriffen,atols enlagunes.Het is een van de grootste beschermde mariene gebieden in de wereld.