Pangasinan is een provincie van deFilipijnen. Het maakt deel uit van regio I (Ilocos Region) en ligt in het noordwesten vanLuzon aan deZuid-Chinese Zee. De hoofdstad van de provincie isLingayen. Bij decensus van 2015 telde de provincie bijna 3 miljoen inwoners.[2]
De neerslag in de provincie Pangasinan wordt gekenschetst door twee duidelijke te onderscheiden seizoenen. Het droge seizoen loopt normaal gesproken van april tot november en het natte seizoen van november tot april. Dit neerslagtype wordt in de Filipijnen wel neerslagtype I genoemd. Zoals ook uit de tabel hieronder blijkt zijn de natste maanden in de stad Dagupan City normaal gesproken de maanden mei tot en met oktober.
De temperatuur in Pangasinan is net als in de rest van de laaggelegen gedeelten van de Filipijnen gemiddeld hoog. In de onderstaande tabel is te zien dat de gemiddelde temperatuur in de stad Dagupan City over het jaar heen gemiddeld 27 °C is met een gemiddelde maximumtemperatuur van 29 °C en een gemiddelde minimumtemperatuur van 26 °C.
Pangasinan had bij de census van 2015 een inwoneraantal van 2.956.726 mensen. Dit waren 176.864 mensen (6,4%) meer dan bij de vorige census van 2010. Ten opzichte van de census van 2000 was het aantal inwoners gegroeid met 522.640 mensen (21,5%). De gemiddelde jaarlijkse groei in die periode kwam daarmee uit op 1,18%, hetgeen lager was dan het landelijk jaarlijks gemiddelde over deze periode (1,72%).[2]De bevolkingsdichtheid van Pangasinan was ten tijde van de laatste census, met 2.956.726 inwoners op 5451,01 km², 542,4 mensen per km².
De belangrijkste bestuurder van eenprovincie in de Filipijnen is de gouverneur. De gouverneur wordt elke drie jaar gekozen en is het hoofd van het provinciale bestuur en de uitvoerende organen. De huidige gouverneur van de provincie Pangasinan isAmado Espino jr.. Hij werd bij deverkiezingen van 2013 herkozen voor een derde termijn en dus laatste opeenvolgende termijn. De vicegouverneur, momenteel Jose Z. Calimlim jr., is voorzitter van de provinciale raad. Deze provinciale raad is samengesteld uit twaalf leden, waarbij elk van de zes provinciale districten twee gekozen afgevaardigden heeft.
De belangrijkste pijler van de economie van Pangasinan is de landbouwsector. Enkele veelvoorkomende producten zijn zout,kokosnoot,tabak enknoflook en rijst. Langs de kusten van deLingayengolf en deZuid-Chinese Zee zijn ook veel viskwekerijen te vinden, waar voornamelijkbangus enmilkfish,malaga en garnalen gekweekt worden. Daarnaast wordt er ook veel handwerk gemaakt, met producten van bamboe, rotan en schelpen. Ookweverijen,pottenbakkers enmeubelmakers komen er veek voor.
Uit cijfers van het National Statistical Coordination Board (NSCB) uit het jaar 2003 blijkt dat 31,7% (13.412 mensen) onder de armoedegrens leefde. In het jaar 2000 was dit 37,0%. Pangasinan is daarmee iets armer als het landelijk gemiddelde van 28,7% en staat 56e op de lijst van provincies met de meeste mensen onder de armoedegrens. Van alle 79 provincies staat Pangasinan 54e op de lijst van provincies met de ergste armoede.[3].