Movatterモバイル変換

Naar inhoud springen

Otto Diels

Koppelingen bewerken

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Nobelprijswinnaar

Otto Diels

Otto Paul Hermann Diels

Otto Paul Hermann Diels

Persoonlijke gegevens

Geboortedatum

23 januari 1876

Bewerken op Wikidata

Geboorteplaats

Overlijdensdatum

7 maart 1954

Bewerken op Wikidata

Overlijdensplaats

Begraafplaats

Ulsnis Cemetery^[1]

Bewerken op Wikidata

Land

Academische achtergrond

Humboldtuniversiteit

Bewerken op Wikidata

Hermann Emil Fischer

Wetenschappelijk werk

Vakgebied

Bewerken op Wikidata

Nobelprijs voorScheikunde

Jaar

1950

Reden

"Voor zijn ontdekking en ontwikkeling van de dieensynthese."

Samen met

Voorganger(s)

William Giauque

Opvolger(s)

Edwin McMillan
Glenn Seaborg

Portaal

Portaalicoon

Scheikunde

Otto Paul Hermann Diels (Hamburg,23 januari 1876 –Kiel,7 maart 1954) was eenDuits scheikundige. Hij is vooral bekend van dediels-alderreactie, die hij samen met zijn studentKurt Alder in 1928 ontwikkelde en waarvoor ze in 1950 deNobelprijs voor de Scheikunde ontvingen.

Biografie

[bewerken |brontekst bewerken]

Diels was de tweede van de drie zonen vanHermann Diels (1848-1922), een professor in defilologie aan deUniversiteit van Berlijn, en Bertha Dübell Diels (1847-1919). Zijn oudste broer, Ludwig (1874-1945), werd hoogleraar botanie, terwijl zijn jongere broer, Paul (1882-1963), hoogleraar Slavische filologie werd. Na zijn opleiding op een klassiek gymnasium ging Diels scheikunde studeren aan de Friedrich Wilhelm Universiteit van Berlijn, waar hij promoveerde in de groep vanEmil Fischer. Na zijn promotie in 1899 accepteerde hij een positie als Fischers assistent aan de universiteits Instituut van Chemie.

Diels doceerde tot 1916 aan de Universiteit van Berlijn en was van 1916 tot zijn emeritaat in 1945 verbonden aan deChristian-Albrechts-Universität vanKiel als hoogleraar en directeur van het Chemisch Instituut.

In 1909 huwde hij – na een zesjarige kennismaking – Paula Geyer, de dochter van een ambtenaar. Samen kregen ze vijf kinderen: Volker, Hans Otto, Klaus Joachim, Renate en Marianne. Twee van zijn zonen, Hans en Klaus, kwamen om aan het Russisch Front in de Tweede Wereldoorlog. Meer onheil overkwam Diels toen tijdens een bombardement op Kiel zowel zijn onderzoeksinstituut als zijn woonhuis werden vernietigd. Dit bracht een abrupt einde aan zijn werkzaamheden, en hij was niet meer in staat dit na de oorlog te herstellen.

In 1950 kreeg hij metKurt Alder, zijn student, deNobelprijs voor de Scheikunde "voor hun ontdekking en ontwikkeling van de alkadieen synthese," bekend als dediels-alderreactie^[2] – de vorming van een cyclische verbinding door de reactie van eenaldehyde, eencarbonzuur of eenester met een geconjugeerdealkadieen. Deze verbluffende reactie wordt als een van de krachtigste reacties in de organische chemie gezien en is een zeer belangrijke synthesemethode voor het maken van zesring-verbindingen.

Externe links

[bewerken |brontekst bewerken]

Foto van Diels en Alder

Bronnen, noten en/of referenties

(en)Biografie Otto Diels op Nobelprize.org (9 juli 2013)
Trimble, R.F. (1995). "Otto Diels". Notable Twentieth-Century Scientists. Detroit: Gale Research Inc.

↑Find a Grave.
↑O. Diels, K. Alder (1928). Synthesen in der hydroaromatischen Reihe I. Mitteilung: Anlagerrungen von "Di-en"-kohlenwasserstoffen.Justus Liebigs Annalen der Chemie 460 (1): 98-122.DOI:10.1002/jlac.19284600106.

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Otto_Diels&oldid=64281021"

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp