Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

Opperarmbeen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Opperarmbeen
Humerus
Bot
Locatie van het opperarmbeen (aangegeven in rood)
Locatie van het opperarmbeen (aangegeven in rood)
Gegevens
Gewrichtenschoudergewricht,ellebooggewricht
Naslagwerken
Gray's Anatomyp.209tekstfoto
MeSHD006811: Humerus
TA21180
Portaal Portaalicoon  Biologie
Tekening van het vooraanzicht van het linkeropperarmbeen

Hetopperarmbeen[1][2] ofhumerus[3][4][5] is eenpijpbeen dat zich tussen deschouder tot deelleboog bevindt. Het opperarmbeen heeft een lang lichaam, hetcorpus humeri, en twee knotsvormige uiteinden. Hetproximale uiteinde is het uiteinde aan deschouder en hetdistale uiteinde is het uiteinde aan deelleboog.

Proximale humerus

[bewerken |brontekst bewerken]

Het proximale uiteinde bestaat uit een kop, de anatomische nek, het groot en kleintuberkel en de schacht tussen beide tuberkels.

Nederlandse naamNaam vermeld in deNomina Anatomica (N.A.)
KopCaput humeri
Anatomische nekCollum anatomicum
Groot tuberkelTuberculum majus
Klein tuberkelTuberculum minus
Schacht tussen 2 tuberkelsSulcus intertubercularis

Het collum (de nek)

[bewerken |brontekst bewerken]
  • De anatomische nek (collum anatomicum): deze bestaat uit een kleine depressie distaal van de gewrichtskop en is zeer klein, in tegenstelling tot het collum van hetdijbeen.

Het caput (de kop)

[bewerken |brontekst bewerken]

De opperarmbeenkop is een halve bol die metkraakbeen bedekt is. Deze zit vast aan hetschouderblad (scapula) met eensynoviaal gewricht. De kop ligt in een kleinere komvormige uitsparing aan de laterale schouderbladzijde. De aldus gevormde gewrichtskom is decavitas glenoides. Deze structuur laat veel bewegingsmogelijkheid toe. De bewegingen zijnabductie,adductie,elevatie,endorotatie enexorotatie.

De tuberkels

[bewerken |brontekst bewerken]
|
Figuur 1 : Tuberculum majus van voor bekeken.
|
Figuur 2 : Tuberculum minus van voor bekeken.

De beide tuberkels vormen aanhechtingsplaatsen voor de vierspieren die deel uitmaken van derotatorenmanchet (eng: rotator cuff). Deze spieren stabiliseren het glenohumeraleschoudergewricht (de verbinding tussen cavitas glenoides en opperarmbeen).

Het tuberculum majus

[bewerken |brontekst bewerken]

Deze richel ligt aan de laterale zijde van het opperarmbeen en bevat zowel aan het bovengedeelte als aan de achterzijde een ruwe verdikking waaraan enkele spierpezen kunnen aanhechten. Functioneel worden drie delen onderscheiden:

Het tuberculum minus

[bewerken |brontekst bewerken]

Deze richel is kleiner dan het tuberculum majus en ligt aan de voorzijde van het opperarmbeen. Aan dit tuberkel hecht demusculus subscapularis aan.

De sulcus intertubercularis

[bewerken |brontekst bewerken]

Tussen beide tuberkels bevindt zich een schacht, desulcus intertubercularis. Deze schacht verloopt verder naar distaal tot waar het bovenste derde deel van het opperarmbeen overgaat in het middelste derde deel. Depees van de lange kop (caput longum) van demusculus biceps brachii verloopt doorheen deze groeve. Daarnaast bieden zowel de bodem als de laterale enmediale wanden van deze groeve aanhechtingspunten voor volgende spieren:

De laterale wand van de sulcus intertubercularis is continu met detuberositas deltoidica. Deze knobbel bevindt zich ongeveer halverwege het opperarmbeen aan de laterale zijde. Op deze plaats hecht demusculus deltoides aan de humerus. Mediaal hiervan is een dunne ruwe rand die de aanhechting verzorgt van demusculus coracobrachialis.

Het distale uiteinde van het opperarmbeen

[bewerken |brontekst bewerken]
Mediaalaanzicht opperambeen spaakbeen ellepijp gearticulateerd
Lateraalaanzicht opperarmbeen spaakbeen ellepijp gearticulateerd
Vooraanzicht opperarmbeen spaakbeen ellepijp gearticulateerd
Achteraanzicht opperarmbeen spaakbeen ellepijp gearticulateerd
Bronnen, noten en/of referenties
  1. Pinkhof, H. (1923).Vertalend en verklarend woordenboek van uitheemsche geneeskundige termen. Haarlem: De Erven F. Bohn
  2. Raven, C.P. (1959).Anatomische atlas. Ten gebruike bij het onderwijs aan verplegenden en bij de opleiding voor eerste hulp bij ongelukken. Amsterdam: Scheltema & Holkema N.V.
  3. His, W. (1895).Die anatomische Nomenclatur. Nomina Anatomica. Der von der Anatomischen Gesellschaft auf ihrer IX. Versammlung in Basel angenommenen Namen. Leipzig: Verlag von Veit & Comp.
  4. Federative Committee on Anatomical Terminology (1998).Terminologia Anatomica. Stuttgart: Thieme
  5. Lewis, C.T. & Short, C. (1879).A Latin dictionary founded on Andrews' edition of Freund's Latin dictionary. Oxford: Clarendon Press. Lang geleden ook welUmerus
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Skelet

schedel ·wervelkolom ·borstkas ·borstbeen ·schoudergordel ·arm ·bekkengordel ·been
bot ·gewricht ·botten van de mens

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Opperarmbeen&oldid=68387822"
Categorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp