| Nursery Cryme | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| album vanGenesis | |||||||
| Uitgebracht | 12 november1971[1] | ||||||
| Opgenomen | augustus1971 | ||||||
| Genre | progressieve rock | ||||||
| Duur | 39:29 | ||||||
| Label(s) | Charisma (VK) Atlantic (VS) | ||||||
| Producent(en) | John Anthony | ||||||
| Chronologie | |||||||
| |||||||
| (en)Allmusic-pagina (en)Discogs-pagina (en)MusicBrainz-pagina | |||||||
| |||||||
Nursery Cryme is het derdestudioalbum van deEngelse bandGenesis. Het werd uitgebracht in november1971. De titel is een verwijzing naar de tekst vanThe Musical Box en een woordspeling opnursery rhyme (eenkinderrijm ofkinderlied) encrime (misdaad).
De band zag zich na het vertrek vanAnthony Phillips enJohn Mayhew geconfronteerd met een aanmerkelijke aderlating. Het overgebleven trioTony Banks,Peter Gabriel enMike Rutherford wilden het bijltje erbij neergooien. De gitaarpartijen waren niet het grootste probleem, Rutherford kon gitaarspelen en Banks kon gitaarloopjes ook op desynthesizer spelen. Er moest dus een nieuwe drummer komen. De band zocht een drummer, die ook liedjes kon schrijven, het werd in augustus 1970Phil Collins, die toevallig ook kon zingen. Het kwartet gaf enkele concerten waarbij toch bleek, dat een gitarist noodzakelijk was. Het werdMick Barnard die al meespeelde in de tournee die volgde opTrespass. Tijdens die tournee werd ook alThe Musical Box uitgevoerd, een deel van Barnards inbreng kwam daardoor op het album terecht. Barnard bleek zich onvoldoende te kunnen aanpassen aan het muzikaal peil en er werd in december 1970 een advertentie geplaatst inMelody Maker, gitarist gevraagd. Een van de sollicitanten wasSteve Hackett, die al een concert van de muziekgroep had bijgewoond en waarbij Gabriel al had laten vallen dat Barnard niet voldeed. Hackett viel bovendien in goede aarde bij Rutherford in verband met de gezamenlijke interesse voor de twaalfsnarige gitaar. Vanaf begin 1971 was hij deel van Genesis. De band ging op tournee samen metLindisfarne enVan der Graaf Generator, waarbij een optreden plaatsvond inBelgië (Trespass verkocht daar goed) en ook een drietal optredens tijdens hetReading Festival. De eerste opnamen voor het album zouden plaatsvinden in een kerkgebouw, maar dat beviel niet. In juli 1971 was de tournee afgelopen en begon de band met plannen van nieuwe opnamen. Manager en platenbaas bijCharisma RecordsTony Stratton-Smith raadde hun aan te gaan oefenen in het landhuis Luxford House inCrowborough,East Sussex, door Genesis omgedoopt totToad Hall. De muziekgroep ging aan het componeren om te kijken hoezeer Hackett en Collins konden bijdragen. Bovendien moest het passen in de al opgezette nummers met Anthony Phillips en John Mayhew. Hackett raadde Banks aan eenmellotron aan te schaffen; hij wilde wat nieuwere klanken horen. Banks gaf er gehoor aan en het breekbaremuziekinstrument is dan ook volop te horen opNursery Cryme, naast het gebruikelijkehammondorgel. Collins bleek tijdens de opnamen al een workaholic.
In augustus 1971 betrok de band deTrident Studios om er onder leiding vanmuziekproducentJohn Anthony engeluidstechnicusDavid Hentschel (beiden vanTrespass) het album op te nemen. Daarbij bleek de samenwerking Banks en Rutherford enerzijds en Hacket anderzijds nog wat kinderziekten te hebben; Hackett begreep niet altijd wat Banks en Rutherford nou precies wilden. De platenhoes werd ondertussen ontworpen doorPaul Whitehead waarbij hij het reeds klaar zijnde The Musical Box als uitgangspunt nam. Hij zou later verklaren dat hij met de hoes de juiste stemming van het album had verkregen. De zangstemmen van Gabriel en Collins kwamen op één spoor terecht van de opname-apparatuur en konden dus later niet (meer) gescheiden worden.
In november 1971 verscheen het album op de Europese markt. Charisma gaf er maar weinig ruchtbaarheid aan, Stratton-Smith vond het album minder danTrespass en zette in op het album vanFog on the Tyne van Lindisfarne. De band zelf was wel tevreden, zij zagen inThe Musical Box een equivalent vanStairway to Heaven vanLed Zeppelin. De pers en het publiek reageerde anders. Het album haalde matige recensies, soms aangeduid als goede muziek, maar slechte productie (a murky, distant stew, (dof) aldus muziekbladRolling Stone). De Nederlandse pers besteedde er weinig aandacht aan, dat in tegenstelling totFog on the Tyne, maar daarbij moet vermeld worden dat Lindisfarne een optreden in hetConcertgebouw had gegeven.[2] Het album haalde dan ook niet de albumlijsten van die tijd, behalve in Italië. In 1974 en 1984 kwam het wel in de Britse albumlijsten terecht. Wel ontstond enige cultvorming rond het album, zodat het ten slotte in 2013 de zilveren status haalde: er waren 60.000 exemplaren verkocht. Anderen vonden het wel een goed album, zoalsKeith Emerson vanEmerson, Lake & Palmer enGeddy Lee vanRush.OOR's Pop-encyclopedie (2e editie) vond het album ambitieus en veelbelovend met een cohenter geluid (danTrespass), het duiddeThe Musical Box aan als "klassieker".
De band ging weer op een lange tournee, waarbij ook weer België werd aangedaan. Een optreden op deBelgische televisie kwam alsbootleg op de markt. Het album bevatte eigenlijk geen nummer dat alssingle kon worden uitgebracht, vandaar datHappy the man werd opgenomen en als single uitgebracht. DeB-kantSeven Stones is wel afkomstig vanNursery Cryme. Gedurende de tournee begon Gabriel met zijn verkleedpartijen.
| Nr. | Titel | Duur |
|---|---|---|
| 1. | The Musical Box | 10:27 |
| 2. | For Absent Friends | 1:48 |
| 3. | The Return of the Giant Hogweed | 8:12 |
| Nr. | Titel | Duur |
|---|---|---|
| 1. | Seven Stones | 5:09 |
| 2. | Harold The Barrel | 3:01 |
| 3. | Harlequin | 2:55 |
| 4. | The Fountain of Salmacis | 7:56 |
Muziekcassettes verwisselden de eindtracks van beide kanten.
The Musical Box werd de naamgever van het album. Het gaat over een onthoofding op hetcroquetveld, ook te vinden op de hoes.For Absent Friends gaat over twee weduwen die uit gewoonte de kerk bezoeken en bidden voor overleden echtgenoten. Het is het eerste nummer van Genesis waarop Phil Collins als zanger (wel samen met Gabriel) te horen is.The Return of the Giant Hogweed gaat over het (overdreven) gevaar van de import van dereuzenberenklauw vanuit Rusland.Seven stones over toeval in het leven,Harold the Barrel is een klein humoristisch toneelstukje over een man diezelfmoord wil plegen door van een brug te springen, waarbij iedereen er wordt bij gehaald, beïnvloed door een verhaal vanJohn Lennon.Harlequin was het grote raadsel van het album, totdat Rutherford in 2014 losliet dat hij het woordHarvest meed in liedjes; het zou gaan over de tijd na de oogst, een overgang van zomer naar winter. Rutherford vond het achteraf weinig geslaagd.The Fountain of Salmicis gaat over de ontmoeting tussenHermaphroditus en waternymfSalmacis. Hij vervloekte vervolgens het water, zodat iedereen die er in baadde ook hermafrodiet werd.The Musical Box,The Return of the Giant Hogweed enThe Fountain of Salmacis bleven live jarenlang op het repertoire staan.
·
·
From Genesis to Revelation ·Trespass ·Nursery Cryme ·Foxtrot ·Live ·Selling England by the Pound ·The Lamb Lies Down on Broadway ·A Trick of the Tail ·Wind & Wuthering ·Seconds Out ·...And then there were three... ·Duke ·Abacab ·Three Sides Live ·Genesis ·Invisible Touch ·We Can't Dance · The way we walk volume one, the shorts ·The way we walk volume two, the longs ·Calling All Stations ·Turn It On Again ·Genesis Live over Europe
