Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

Nottingham Forest FC

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nottingham Forest
Nottingham Forest FC
NaamNottingham Forest Football Club
BijnaamForest
Tricky Trees
The Reds
Opgericht1865
PlaatsNottingham
StadionCity Ground
Capaciteit30.404
VoorzitterVlag van Engeland Tom Cartledge
EigenaarVlag van Griekenland Evangelos Marinakis
Sportief directeurVlag van BraziliëEdu Gaspar
Technisch directeurVlag van Duitsland George Syrianos
TrainerVlag van EngelandSean Dyche
(Hoofd)­sponsorKaiyun
KledingmerkAdidas
CompetitiePremier League
WebsiteOfficiële website
Thuis
Uit
Alternatief
Geldig voor 2025/26
Portaal Portaalicoon  Voetbal

Nottingham Forest Football Club is eenEngelsevoetbalclub uitNottingham die in 1865 werd opgericht. Daarmee is het een van de oudste nog bestaandevoetbalclubs ter wereld, maar jonger dan stadsgenoot en aartsrivaalNotts County. De club komt sinds het seizoen 2022/23 uit in dePremier League en speelt haar thuiswedstrijden op deCity Ground.

Nottingham Forest verwierf wereldwijde faam door in 1979 en 1980, geheel onverwacht, tweemaal op rij deEuropacup I te winnen. Hiermee behoort de club tot de zes Engelse teams die deze prestigieuze prijs hebben veroverd en is het internationaal een van de dertien clubs die de beker meerdere keren hebben gewonnen. Tevens is Nottingham Forest de enige Europese club die vaker de Europacup I/UEFA Champions League won dan dat het landskampioen werd.

Geschiedenis

[bewerken |brontekst bewerken]

Beginjaren

[bewerken |brontekst bewerken]

In 1865 richtte een groepshinty-spelers Nottingham Forest Football Club op, drie jaar na de oprichting van stadsgenootNotts County. Sinds de oprichting is het 'Garibaldi-rood' de clubkleur. Haar wedstrijden ging de club spelen op het Forest Racecourse, waarvan wordt aangenomen dat het woord 'Forest' in de clubnaam vandaan komt.

De eerste officiële wedstrijd van de club werd op 22 maart 1866 gespeeld tegenNotts County. Op 23 april 1870 speelde Nottingham Forest haar eerste officiële competitiewedstrijd, waarin William Henry Revis het eerste doelpunt scoorde.

In de beginjaren was Nottingham Forest een multi-sport club, met naastvoetbal enshinty ook nogbandy enhonkbal als activiteiten van de club. Forest hielp verschillendevoetbalclubs, waaronderLiverpool,Arsenal enBrighton & Hove Albion, bij de oprichting. Zo stelde het bij de oprichting vanArsenal shirts ter beschikking, de reden dat de Londenaren nog altijd in rode shirts speelt. Daarnaast doneerde ze ook shirts aanEverton en hielpen zeBrighton & Hove Albion aan een vaste speellocatie.

In 1878/79 nam Forest voor het eerst deel aan deFA Cup. In de eerste ronde werdNotts County met 3-1 verslagen, maar de club werd uiteindelijk in de halve finale uitgeschakeld doorOld Etonians.

In 1888 werd deEnglish Football League opgericht en werd het eerste landskampioenschap gespeeld, maar Nottingham Forest werd niet toegelaten tot de competitie en sloot zich een jaar later aan bij het concurrerendeFootball Alliance. In deze competitie werd het voorlaatste.

Bij een wedstrijd tegenBolton Wanderers, in 1890, werden er voor het eerst in de geschiedenis netten gebruikt in het doel. Dit idee sloeg zo aan dat het na een tijdje verplicht werd bij elke wedstrijd en inmiddels de standaard geworden is.

Entree in de Football League

[bewerken |brontekst bewerken]

Het volgende seizoen werd de club vijfde in de competitie van deFootball Alliance, waarna in 1891/92 een kampioenschap volgde met twee punten voorsprong opNewton Heath, het latereManchester United. Na dat seizoen fuseerde deFootball Alliance met deFootball League en belandde de meesteAlliance-teams in de nieuw opgerichteSecond Division. Vanwege het behaalde kampioenschap mocht Nottingham Forest echter aantreden in deFirst Division. In de beginjaren kwam Forest niet verder dan een eindklassering in de middenmoot van de competitie.

Nadat de club reeds vier keer was uitgeschakeld in de halve finale in de strijd om deFA Cup lukte het bij de vijfde poging, in 1897/98, de club wél de finale te bereiken. Nadat het in die halve finaleSouthampton had verslagen moest Forest het in de finale opnemen tegenDerby County. Enkele dagen voor de finale troffen beide ploegen elkaar ook. Die wedstrijd eindigde in een 5-0 overwinning voorDerby County. De finale, onder toeziend oog van 62.000 toeschouwers, werd echter met 3-1 gewonnen door Nottingham Forest.

Forest werd in 1900 en 1902 opnieuw uitgeschakeld in de halve finales van deFA Cup. In 1900/01 behaalde de club een vierde plaats op de ranglijst, het beste resultaat tot dan toe. Na nog enkele middelmatige seizoenen degradeerde de club in 1906 voor het eerst. Echter werd de club meteen kampioen van deSecond Division en beperkte het zo de afwezigheid bij de elite tot één seizoen. De daaropvolgende seizoenen bleef Nottingham Forest in de middenmoot hangen tot er een nieuwe degradatie volgde in 1911. Ditmaal kon de club niet meteen terugkeren en eindigde het zelfs in de lagere middenmoot van deSecond Division. Het dieptepunt volgde in 1914 toen de club allerlaatste werd in de competitie en zelfs een aanvraag moest indienen om herverkozen te worden als deelnemer aan de competitie. De uitbraak van deEerste Wereldoorlog voorkwam dit, maar resulteerde er ook in dat de reguliere competitie werd gestaakt.

Met ingang van het seizoen 1919/20 zou deFirst Division worden uitgebreid met twee teams. Nottingham Forest was een van de acht teams die zich hiervoor aanmeldde, maar zag de extra plaatsen naarArsenal enChelsea gaan. Na de oorlog bleef Forest matig presteren totdat in 1922 de titel werd behaald. Het lukte ze de volgende twee seizoenen degradatie af te wenden en in deFirst Division te blijven, maar na het derde seizoen viel het doek. De resultaten op een niveau lager waren wisselvallig, waarbij de club zelfs degradatie naar het derde niveau ter nauwer nood ontliep door een beter doelsaldo te hebben danBarnsley in 1938.

Naoorlogse periode

[bewerken |brontekst bewerken]

Nadat de competitie werd onderbroken vanwege deTweede Wereldoorlog modderde de club bij de hervatting verder aan en degradeerde het voor het eerst in haar bestaan naar deThird Division. Twee seizoenen later werd Nottingham Forest kampioen en promoveerde zo terug naar het tweede niveau.

Na een aantal keer dicht bij promotie naar deFirst Division te zijn geweest duurde dit nog tot 1957 voordat het behaald was. Na meer dan twintig jaar afwezigheid maakte de club daardoor haar rentree bij de elite. In het eerste seizoen terug op het hoogste niveau behaalde het de tiende plaats. Het volgende seizoen won de club voor de tweede keer deFA Cup. Deze keer nam Forest het op tegenLuton Town. De winst kreeg een nare bijsmaak door de beenbreuk van Roy Dwight na amper 33 minuten spelen.

De volgende jaren eindigde Forest in de middenmoot of net boven de degradatiezone in deFirst Division. Inmiddels had Nottingham Forest rivaalNotts County ingehaald als grootste club van de stad. In 1965 eindigde de club eindelijk weer eens in de top vijf. Twee jaar later eindigde het als runner-up achter kampioenManchester United, omdat de ploeg werd geteisterd door blessureleed eindigde het op een punt achterstand en werd het doorTottenham Hotspur uitgeschakeld in de halve finale van deFA Cup.

Het leek desalniettemin een seizoen om op voort te bouwen, maar de club zakte langzaam aan af door een slechte organisatie. In 1972 degradeerde Forest naar deSecond Division.

Gouden Tijdperk

[bewerken |brontekst bewerken]
Standbeeld vanClough inNottingham

Op 6 januari 1975 werdBrian Clough aangesteld als hoofdtrainer van de club, nadat Forest opTweede kerstdag had verloren vanNotts County. ToenClough aantrad stond de ploeg op de dertiende plaats, maar uiteindelijk eindigde ze dat seizoen op de zestiende plaats. In het eerste volledige seizoen onder zijn leiding bereikte Nottingham Forest als achtste in deSecond Division.

In de zomer van 1976 haaldeClough zijn voormalig assistentPeter Taylor binnen bij de club, waar hij dezelfde functie ging bekleden.Taylor lichtte de selectie door en kwam tot de conclusie dat deze niet voldeed aan het niveau waarop Forest actief was. Het duoClough-Taylor bracht een aantal nieuwe spelers naar de club en zorgde ervoor dat het prestatieniveau omhoog ging. In december 1976 werd het eerste zilverwerk sinds 1959 gewonnen doorLeyton Orient te verslaan in de strijd om deAnglo-Scottish Cup. DoordatBolton Wanderers op de slotdag van datzelfde seizoen punten liet liggen behield Forest een van de promotieplaatsen.

Landskampioenschap

[bewerken |brontekst bewerken]

Nottingham Forest startte haar terugkeer in deFirst Division met een 3-1 overwinning opEverton. DoelmanPeter Shilton werd nog aangetrokken om het team dat seizoen te versterken en zou uiteindelijk tot 202 competitiewedstrijden voor de club komen. Forest verloor slechts drie van haar eerste zestien wedstrijden en de rest van het seizoen slechts één. Hiermee werd de club in 1978 kampioen van deFirst Division met zeven punten voorsprong opLiverpool. Het team incasseerde slechts 24 doelpunten in 42 competitiewedstrijden. Ook in deLeague Cup werd er afgerekend met de club uitLiverpool, waardoor Forest beslag legde op de dubbel.

Europees succes

[bewerken |brontekst bewerken]

Het seizoen 1978/79 werd begonnen met een 5-0 overwinning opIpswich Town in de strijd om hetCharity Shield. Dat seizoen mocht het deelnemen aan deEuropacup I en kreeg het een zware loting in de eerste ronde van het toernooi. Het werd namelijk gekoppeld aanBob Paisley's titelverdedigerLiverpool dat de voorbij drie jaar respectievelijk deUEFA Cup en twee keer deEuropacup I had gewonnen. Nottingham Forest won en maakte daarmee een einde aan de Europese hegemonie vanThe Reds. Op 9 december 1978 maakteLiverpool vervolgens een einde aan Forest's reeks van 42 ongeslagen competitiewedstrijden op rij. Het reeks was het equivalent van een volledig seizoen en verbrak het record van 35 duels vanBurnley in 1920/21. Het duurde nog tot 2004 voordat het record van Forest werd verbroken doorArsenal met 49 competitiewedstrijden op rij zonder nederlaag.

In februari 1979 gaf Nottingham Forest als eersteEngelsevoetbalclub 1 miljoen pond uit aan een speler;Trevor Francis kwam over vanBirmingham City. In de halve finale van deEuropacup I schakelde het, mede door een doelpunt vanIan Bowyer, hetDuitseKöln uit. In de finale, gespeeld in hetOlympiastadion teBerlijn, trof hetMalmö. De wedstrijd eindigde in een 1-0 overwinning door een doelpunt vanFrancis. Later prolongeerde het ook deLeague Cup door met 3-1 te winnen vanSouthampton. In de competitie eindigde het team vanClough als tweede achterLiverpool.

Forest besloot niet deel te nemen aan de strijd om deWereldbeker voetbal voor clubteams, waarnaMalmö hun plek innam. In de strijd om deUEFA Super Cup nam Forest het op tegenBarcelona. Ze versloegen deSpanjaarden over twee wedstrijden met 2-1 en konden dus nog een Europese prijs toevoegen aan hun erelijst. In deLeague Cup bereikte de club haar derde finale op rij. Ditmaal werd er met 1-0 verloren vanWolverhampton Wanderers. In deEuropacup I rekende Nottingham Forest af metBerliner FC Dynamo in de kwartfinale enAjax in de halve finale, voordat het in de finaleHamburger SV tegenkwam. Deze finale, gespeeld inEstadio Santiago Bernabéu, werd met 1-0 gewonnen, waardoor het team de beker met succes verdedigde. Hiermee is Forest nog steeds de enige club inEuropa die vaker deEuropacup I heeft gewonnen dan de eigen landstitel. In deFirst Division eindigde de ploeg vanClough als vijfde.

DeUEFA Super Cup werd niet met succes verdedigd, die werd gewonnen door hetSpaanseValencia. In een nieuwe strijd om deEuropacup I werd Forest al in de eerste ronde uitgeschakeld door hetBulgaarseCSKA Sofia. Ditmaal nam de club wél deel aan deWereldbeker voetbal voor clubteams, maar deze werd verloren vanClub Nacional de Football uitUruguay.

Het succesvolle team werd verkocht om de waarde van de spelers om te zetten in geld. ZowelClough alsTaylor beschouwde dit later als grote fout. Er werd een nieuw team opgebouwd, maar deze wist niet mee te spelen om de prijzen.

In de halve finale van deUEFA Cup in 1983/84 werd Nottingham Forest uitgeschakeld door hetBelgischeAnderlecht. De wedstrijd was ergcontroversieel nadat een doelpunt van Forest werd afgekeurd enAnderlecht een zeer omstreden strafschop kreeg. In 1997 zou blijken datAnderlecht-voorzitterConstant Vanden Stock de scheidsrechter voor die wedstrijd een lening van 1,2 miljoenBelgische frank had beloofd.

Uitgesloten

[bewerken |brontekst bewerken]

Het volgende seizoen werd de club derde en werd het in deUEFA Cup opnieuw door eenBelgische club uitgeschakeld, deze keer deedClub Brugge dit al in de eerste ronde. Na enkele eindklasseringen in de middenmoot eindigde de club in 1988 als derde in deFirst Division. Door hetHeizeldrama zat er echter geen Europees ticket aan vast. AlleEngelse clubs werden immers vijf jaar uitgesloten van Europees voetbal. In deFA Cup reikte Forest tot de halve finale.

Nottingham Forest versloegEverton met 4-3 in de finale van deFull Members Cup in 1989 en rekende later af metLuton Town in de strijd om deLeague Cup. Dit had als opmaat naar een unieke bekertreble kunnen leiden, maar op 15 april 1989 werd deze abrupt verstoord. In de halve finale tegenLiverpool kwamen 97Liverpool-fans om het leven tijdens deHillsboroughramp waarbij een paniekuitbraak op de tribune een stormloop van toeschouwers tot gevolg had.Liverpool won daarna de replay met 3-1. Ondanks de gewonnen bekers en een derde plaats in de competitie mocht Forest opnieuw niet deelnemen aan Europees voetbal.

Ook in 1990 nam de club deLeague Cup mee naar huis, nadat het vanOldham Athletic had gewonnen. Een jaar later bereikteClough voor het eerst deFA Cup-finale met zijn ploeg. Met spelers alsRoy Keane enStuart Pearce hoopte het team het zilverwerk te winnen, maar de finale werd met 2-1 verloren vanTottenham Hotspur.

In de zomer van 1991 werdTeddy Sheringham als recordaankoop toegevoegd aan de selectie. Dat seizoen werd deFull Members Cup-finale gewonnen vanSouthampton, maar ging deLeague Cup-finale met 1-0 verloren tegenManchester United. In deFirst Division eindigde Nottingham Forest als achtste, waardoor het zich plaatste voor de nieuw opgerichtePremier League.

In de nieuwe competitie had Nottingham Forest het lastig. Het achttiende en laatste seizoen onder leiding van succestrainerClough eindigde in mei 1993 met een degradatie naar het tweede niveau.Nigel Clough, de zoon vanBrian, scoorde het laatste doelpunt van zijn vaders dienstverband in de met 2-1 verloren wedstrijd tegenIpswich Town. Na de degradatie beslootKeane de club te verruilen voorManchester United.

Heen en weer

[bewerken |brontekst bewerken]

In het eerste seizoen na het vertrek vanBrian Clough, 1993/94, als hoofdtrainer van de club keerde Forest direct terug naar dePremier League. In 1994/95 eindigde het team, onder leiding van Frank Clark, op de derde plaats en kwalificeerde het zich voor het eerst sinds hetHeizeldrama voor deUEFA Cup. In dat toernooi reikte Nottingham Forest tot de kwartfinale, die het verloor vanBayern München, terwijl het in dePremier League als negende eindigde.

Tijdens het seizoen 1996/97 was het team verwikkeld in een degradatiestrijd, waarbij Clark besloot de club te verlaten in december 1996. AanvoerderStuart Pearce werd daarop aangesteld als speler-trainer, waarbij het team een kleine opleving kende in de competitie. Desalniettemin slaagde Nottingham Forest er niet in zich te handhaven. Het daaropvolgende seizoen werden ze direct weer kampioen en keerde het dus terug op het hoogste niveau. HoofdtrainerRon Atkinson slaagde er niet in de club dat jaar op dat niveau te houden, waardoor ze weer afgleden. Forest verloor zelfs met 8-1 van Manchester United.

Dreigend faillissement

[bewerken |brontekst bewerken]

VoormaligEngeland-aanvoerderDavid Platt moest Forest er weer bovenop brengen en spendeerde in twee jaar liefst 12 miljoen pond aan nieuwe spelers. Desondanks kwam het team niet verder dan de veertiende en elfde plaats. De club kreeg te maken met grote schulden en was daardoor niet in de gelegenheid het team te versterken. Vanwege de schulden besloot hoofdtrainer Paul Hart het volledige elftal te koop aan te bieden in de zomer van 2002. Hierdoor vertrok onder andereStern John bij de club.

In 2002/03 plaatste de club zich, ondanks de uitverkoop, wel voor de play-offs om promotie. Hierin werd het uitgeschakeld doorSheffield United. Een seizoen later streed het continu tegen degradatie naar het derde niveau, iets wat onder de vervanger van Hart,Joe Kinnear, werd voorkomen door als veertiende te eindigen. Echter gleed het team in 2004/05 opnieuw af naar de degradatiezone. Verschillende trainerswissels hadden niet het gewenste effect en Nottingham eindigde dan ook als 23e. Hiermee werd het de eersteEuropacup I-winnaar die degradeerde naar het derde niveau. Toch kwamen er nog steeds ongeveer 22.000 bezoekers naar de thuiswedstrijden. In haar eerste seizoen op het derde niveau in 54 jaar eindigde het team op de zevende plaats.

Colin Calderwood werd in mei 2006 aangesteld als hoofdtrainer van de club.Calderwood was alweer de 12e manager in dertien jaar tijd sinds het vertrek van succestrainerBrian Clough. Zijn dienstverband werd gekenmerkt door het herbouwen van de club en het team. In zijn eerste seizoen leidde hijThe Tricky Trees naar de play-offs om promotie. Hierin werd het tot ieders verbazing uitgeschakeld doorYeovil Town. In het tweede seizoen onderCalderwood werd automatische promotie bewerkstelligd naar hetChampionship. Hierin wistCalderwood het team niet uit de degradatiezone te houden, wat zijn interim-opvolgerJohn Pemberton wel lukte. Uiteindelijk eindigde Forest op de veilige negentiende plaats.

Gedurende het seizoen 2009/10 stond Nottingham Forest lange tijd in de top drie en zette het goede reeksen neer, waaronder 12 thuisoverwinningen op rij. Het team eindigde uiteindelijk als derde en werd in de halve finales van de play-offs uitgeschakeld doorBlackpool. Ook in 2010/11 nam Forest deel aan de play-offs, maar ditmaal werd het verslagen door de latere winnaarSwansea City.

In juni 2011 tekendeSteve McClaren een driejarig contract als hoofdtrainer van de club. Hij kende echter een bijzonder moeizame start, waarna hij in oktober 2011 alweer vertrok. Na het ontslag vanMcClaren maakte voorzitter en clubeigenaar Nigel Doughty bekend aan het einde van het lopende seizoen zijn taken als voorzitter neer te leggen. Doughty, sinds 1999 eigenaar van de club, overleed plotseling op 4 februari 2012.

Nieuwe eigenaren

[bewerken |brontekst bewerken]
Pearce bij zijn terugkeer als trainer

Familie Al-Hasawi

[bewerken |brontekst bewerken]

De club werd in juli 2012 overgenomen door de familie Al-Hasawi uitKoeweit. Zij stelden voormaligDoncaster Rovers enCrawley Town-trainer Sean O'Driscoll aan als nieuwe hoofdtrainer. In december van dat jaar stond Forest op de negende plaats, slechts drie punten verwijderd van de play-off plaatsen. Desondanks werd er alweer afscheid genomen van O'Driscoll, nadat er in het bestuur, bestaande uit Al-Hasawi-familieleden, wijzigingen hadden plaatsgevonden.Alex McLeish werd aangesteld, maar slechts 40 dagen later werd de samenwerking reeds beëindigd.

In het seizoen 2014/15 kende Nottingham Forest een vliegende start onder leiding van voormalig Forest-spelerStuart Pearce. Na zeven wedstrijden ging de club aan de leiding in hetChampionship, maar daarna kwam de klad erin. Zes nederlagen in zeven duels betekende het einde voorPearce. Op last van de clubeigenaren moest hij op 1 februari 2015 afstand doen van zijn functie.

Na wederom een eindklassering in de middenmoot in 2015/16 ontliep de club een jaar ternauwernood degradatie naar deLeague One.

Evangelos Marinakis

[bewerken |brontekst bewerken]

Op 18 mei 2017 rondde deGriek Evangelos Marinakis zijn overname van de club af, waarna er een einde kwam aan het eigenaarschap van de Al-Hasawi familie. Halverwege het seizoen 2017/18 werd het dienstverband vanMark Warburton beëindigd.Warburton werd vervangen doorAitor Karanka, die aantrad nadat interim-trainer Gary Brazil het team net voorbijArsenal had geleid in de strijd om deFA Cup.[1]Karanka trok 10 nieuwe spelers aan in de transferperiode van januari 2018. Na een zeventiende eindklassering dat seizoen werden er die zomer nog eens 14 nieuwe spelers aangetrokken. Daarop verbeterde de resultaten van Forest, maar ondanks een sterke klassering werd in januari 2019 het contract van deSpanjaard ontbonden.

Oud-spelerMartin O'Neill volgde hem op, maar werd de volgende zomer alweer ontslagen nadat het team niet meer achter hem bleek te staan.Sabri Lamouchi leek Nottingham Forest vervolgens naar de play-offs te leiden, maar op de laatste speeldag van 2019/20 daalde de club naar de zevende plaats, waardoor er geen deelname aan de play-offs volgde. Na een slechte start van het seizoen 2020/21 werdLamouchi vervangen door voormaligBrighton & Hove Albion-trainerChris Hughton. Ook hij hield het niet lang vol bij Forest, want na elf maanden moest hij plaats maken toen het team geen van zijn eerste zeven wedstrijden in het seizoen 2021/22 wist te winnen.

Ondanks dat voorzitter Nicholas Randall bij het aantreden van Marinakis had beloofd dat de club binnen vijf jaar weer Europees voetbal zou spelen, zorgde een slecht transferbeleid en een slechte organisatiecultuur ervoor dat de club nog altijd in hetChampionship actief was. Op 21 september 2021 maakte Nottingham Forest bekendSteve Cooper te hebben aangesteld als hoofdtrainer van de club.Cooper verbeterde de resultaten en het spel van het team. RondKerstmis stond de club op de zevende plaats en aan het einde van het seizoen zelfs op de vierde plaats, waardoor het weer deel mocht nemen aan de play-offs. Forest versloegSheffield United na strafschoppen in de halve finale, waarna het opWembley mocht aantreden tegenHuddersfield Town. Deze wedstrijd werd met 1-0 gewonnen wat resulteerde in een terugkeer in dePremier League voor het eerst sinds 1999.

Roerige Premier League-jaren

[bewerken |brontekst bewerken]

De uitgeputte ploeg werd in aanloop naar haar rentree op het hoogste niveau aangevuld met maar liefst 21 nieuwe spelers, een nieuw Brits record. Ook verbrak de club meerdere malen haar eigen uitgavenrecord, waarbij het laatste record werd gevestigd op 25 miljoen pond voorMorgan Gibbs-White die overkwam vanWolverhampton Wanderers. Op 5 oktober 2022 werd het contract vanCooper met drie jaar verlengd, terwijl de ploeg net vijfmaal op rij had verloren. Hoewel de resultaten iets verbeterde verkeerde Nottingham in april in de degradatiezone. Op 20 mei 2023 stelde Forest nog een seizoenPremier League-voetbal veilig door met 1-0 te winnen vanArsenal, waardoor het ook de titelstrijd in het voordeel vanManchester City besliste. Het team behaalde 11 punten in haar laatste zes wedstrijden dat seizoen.

Op 19 december 2023 werdCooper, ondanks een doorlopend contract, ontslagen. Hij werd opgevolgd doorNuno Espírito Santo. In januari 2024 werd de club aangeklaagd voor het overtreden van dePremier League profit- and sustainability rules over het seizoen 2022/23. Hierop volgde in maart een puntenstraf van vier punten in mindering, waardoor de club zich terugvond in de degradatiezone. De club ging in beroep tegen de straf, maar deze werd afgewezen. Ondanks de puntenstraf wistNuno de ploeg in dePremier League te houden door als zeventiende te eindigen, bovenSheffield United,Burnley enLuton Town.

Het daaropvolgende seizoen startte boven verwachting. Na tien wedstrijden was Nottingham terug te vinden op de derde plaats op dePremier League-ranglijst, achter koploperLiverpool en nummer tweeManchester City.Chris Wood had een belangrijk aandeel in de prestaties, door achtmaal trefzeker te zijn in de eerste tien wedstrijden. In november 2024 wist Forest-eigenaar Marinakis sportief directeurEdu Gaspar los te weken bijArsenal om de sportieve koers uit te zetten bij zijn clubs, naast Forest bezit hij ook hetGriekseOlympiakos en hetPortugeseRio Ave.

Erelijst

[bewerken |brontekst bewerken]
CompetitieAantalJaren
Internationaal
Europacup I2x1979,1980
Europese Supercup1x1979
Nationaal
Football League First Division1x1978
Football League Second Division3x1907,1922,1998
Football League Third Division South1x1951
FA Cup2x1898, 1959
Football League Cup4x1978,1979,1989,1990
FA Charity Shield1x1978
Full Members Cup2x1989, 1992
Football Alliance1x1892

Stadion

[bewerken |brontekst bewerken]
City Ground
ZieCity Ground voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Sinds 1898 isCity Ground, op de oevers van deTrent, het thuisstadion van Nottingham Forest. Anno 2024 heeft het stadion een capaciteit van 30.404 toeschouwers. Het is slechts 300 meter verwijderd van het stadion van rivaalNotts County,Meadow Lane.

In 2019 werd bekend dat de club plannen had het stadion te vernieuwen, waardoor de capaciteit zou toenemen tot 38.000. Gehoopt werd aan het einde van het seizoen 2019/20 te beginnen met de verbouwing, maar de start werd uitgesteld. In september 2022 werden de bouwvergunning goedgekeurd.

Eerste elftal

[bewerken |brontekst bewerken]

Selectie

[bewerken |brontekst bewerken]
Nr.NaamSindsContractVorige club
Doelmannen
13Vlag van BraziliëJohn Victor20252028Vlag van BraziliëBotafogo FR
18Vlag van SchotlandAngus Gunn20252026Vlag van EngelandNorwich City FC
26Vlag van BelgiëMatz Sels20242027Vlag van FrankrijkRC Strasbourg
Verdedigers
3Vlag van WalesNeco Williams20222029Vlag van EngelandLiverpool FC
4Vlag van BraziliëMorato20242029Vlag van PortugalSL Benfica
5Vlag van BraziliëMurillo20232029Vlag van BraziliëCorinthians
23Vlag van BraziliëJair Cunha20252030Vlag van BraziliëBotafogo FR
30Vlag van IvoorkustWilly Boly20222026Vlag van EngelandWolverhampton Wanderers FC
31Vlag van ServiëNikola Milenković20242029Vlag van ItaliëACF Fiorentina
33Vlag van BraziliëCuiabano20252029Vlag van BraziliëBotafogo FR
34Vlag van NigeriaOla Aina20232028Vlag van ItaliëTorino FC
35Vlag van OekraïneOleksandr Zinchenko2025huurVlag van EngelandArsenal FC
37Vlag van ItaliëNicolò Savona20252030Vlag van ItaliëJuventus FC
44Vlag van EngelandZach Abbott20242029
Middenvelders
6Vlag van IvoorkustIbrahim Sangaré20232028Vlag van NederlandPSV
8Vlag van SchotlandElliot Anderson20242029Vlag van EngelandNewcastle United FC
10Vlag van EngelandMorgan Gibbs-White20222028Vlag van EngelandWolverhampton Wanderers FC
12Vlag van BraziliëDouglas Luiz2025huurVlag van ItaliëJuventus FC
16Vlag van ArgentiniëNicolás Domínguez20232028Vlag van ItaliëBologna FC 1909
21Vlag van EngelandOmari Hutchinson20252030Vlag van EngelandIpswich Town FC
22Vlag van EngelandRyan Yates20162028Vlag van EngelandScunthorpe United FC
24Vlag van EngelandJames McAtee20252030Vlag van EngelandManchester City FC
Aanvallers
7Vlag van EngelandCallum Hudson-Odoi20232026Vlag van EngelandChelsea FC
9Vlag van NigeriaTaiwo Awoniyi20222027Vlag van Duitsland1. FC Union Berlin
11Vlag van Nieuw-ZeelandChris Wood20232027Vlag van EngelandNewcastle United FC
14Vlag van ZwitserlandDan Ndoye20252030Vlag van ItaliëBologna FC 1909
15Vlag van FrankrijkArnaud Kalimuendo20252030Vlag van FrankrijkStade Rennes
19Vlag van BraziliëIgor Jesus20252029Vlag van BraziliëBotafogo FR
20 Vlag van PortugalJota Silva20242028Vlag van PortugalVitória SC
29Vlag van FrankrijkDilane Bakwa20252030Vlag van FrankrijkRC Strasbourg

Laatste update: 2 september 2025

Staf

[bewerken |brontekst bewerken]
FunctieNaamSindsContractVorige club
HoofdtrainerVlag van EngelandSean Dyche20252027Vlag van EngelandEverton FC
Assistent-trainersVlag van Engeland Steve Stone20252027Vlag van EngelandEverton FC
Vlag van Engeland Ian Woan20252027Vlag van EngelandEverton FC
KeeperstrainerVlag van Engeland Rob Burch2025Vlag van EngelandTottenham Hotspur FC

Laatste update: 21 oktober 2025

Overzichtslijsten

[bewerken |brontekst bewerken]
Niveau#124Periode (1892-1915, 1919-1940, 1946-2026)
I601892-1906, 1907-1911, 1922-1925, 1957-1972, 1977-1993, 1994-1997, 1998-1999, 2022-....
II591906-1907, 1911-1915, 1919-1922, 1925-1940, 1946-1949, 1951-1957, 1972-1977, 1993-1994, 1997-1998, 1999-2005, 2008-2022
III51949-1951, 2005-2008, 2008-2009

Eindklasseringen

[bewerken |brontekst bewerken]
  • 1947 11e
    Second Division
  • 1948 19e
    Second Division
  • 1949 21e
    Second Division
  • 1950 4e
    Third Division North / South
  • 1951 1e
    Third Division North / South
  • 1952 4e
    Second Division
  • 1953 7e
    Second Division
  • 1954 4e
    Second Division
  • 1955 15e
    Second Division
  • 1956 7e
    Second Division
  • 1957 2e
    Second Division
  • 1958 10e
    First Division
  • 1959 13e
    First Division
  • 1960 20e
    First Division
  • 1961 14e
    First Division
  • 1962 19e
    First Division
  • 1963 9e
    First Division
  • 1964 13e
    First Division
  • 1965 5e
    First Division
  • 1966 18e
    First Division
  • 1967 2e
    First Division
  • 1968 11e
    First Division
  • 1969 18e
    First Division
  • 1970 15e
    First Division
  • 1971 16e
    First Division
  • 1972 21e
    First Division
  • 1973 14e
    Second Division
  • 1974 7e
    Second Division
  • 1975 16e
    Second Division
  • 1976 8e
    Second Division
  • 1977 3e
    Second Division
  • 1978 1e
    First Division
  • 1979 2e
    First Division
  • 1980 5e
    First Division
  • 1981 7e
    First Division
  • 1982 12e
    First Division
  • 1983 5e
    First Division
  • 1984 3e
    First Division
  • 1985 9e
    First Division
  • 1986 8e
    First Division
  • 1987 8e
    First Division
  • 1988 3e
    First Division
  • 1989 3e
    First Division
  • 1990 9e
    First Division
  • 1991 8e
    First Division
  • 1992 8e
    First Division
  • 1993 22e
    Premier League
  • 1994 2e
    First Division
  • 1995 3e
    Premier League
  • 1996 9e
    Premier League
  • 1997 20e
    Premier League
  • 1998 1e
    First Division
  • 1999 20e
    Premier League
  • 2000 14e
    First Division
  • 2001 11e
    First Division
  • 2002 16e
    First Division
  • 2003 6e
    First Division
  • 2004 14e
    First Division
  • 2005 23e
    Championship
  • 2006 7e
    League One
  • 2007 4e
    League One
  • 2008 2e
    League One
  • 2009 19e
    Championship
  • 2010 3e
    Championship
  • 2011 6e
    Championship
  • 2012 19e
    Championship
  • 2013 8e
    Championship
  • 2014 11e
    Championship
  • 2015 14e
    Championship
  • 2016 16e
    Championship
  • 2017 21e
    Championship
  • 2018 17e
    Championship
  • 2019 9e
    Championship
  • 2020 7e
    Championship
  • 2021 17e
    Championship
  • 2022 4e
    Championship
  • 2023 16e
    Premier League
  • 2024 17e
    Premier League
  • 2025 7e
    Premier League

In 1992 invoering van de Premier League en opheffing van de Fourth Division; in 2004 opheffing van de First, Second en Third Division.

Seizoensresultaten

[bewerken |brontekst bewerken]
Seizoensresultaten 1977-heden
SeizoenClubsDivisieDuelsWinstGelijkVerliesDoelsaldoPunten
1977–197822Football League First Division422514369–2464
1978–1979222Football League First Division422118361–2660
1979–1980522Football League First Division422081463–4348
1980–1981722Football League First Division4219121162–4450
1981–19821222Football League First Division4215121542–4857
1982–1983522Football League First Division422091362–5069
1983–1984322Football League First Division422281276–4574
1984–1985922Football League First Division421971656–4864
1985–1986822Football League First Division4219111269–5368
1986–1987822Football League First Division4218111364–5165
1987–1988321Football League First Division402013767–3973
1988–1989322Football League First Division381713864–4364
1989–1990922Football League First Division381591455–4754
1990–1991822Football League First Division3814121265–5054
1991–1992822Football League First Division4216111560–5859
1992–19932222Premier League4210102241–6240
1993–1994224Football League First Division462314974–4983
1994–1995322Premier League422211972–4377
1995–1996920Premier League3815131050–5458
1996–19972020Premier League386161631–5934
1997–1998124Football League First Division462810882–4294
1998–19992020Premier League38792235–6930
1999–20001424Football League First Division4614141853–5556
2000–20011124Football League First Division462081855–5368
2001–20021624Football League First Division4612181650–5154
2002–2003624Football League First Division4620141282–5074
2003–20041424Football League First Division4615151661–5860
2004–20052324Football League Championship469172042–6644
2005–2006724Football League One4619121567–5269
2006–2007424Football League One4623131065–4182
2007–2008224Football League One462216864–3282
2008–20091924Football League Championship4613141950–6553
2009–2010324Football League Championship4622131165–4079
2010–2011624Football League Championship4620151169–5075
2011–20121924Football League Championship461482448–6350
2012–2013824Football League Championship4617161363–5967
2013–20141124Football League Championship4616171367–6465
2014–20151424Football League Championship4615151771–6959
2015–20161624Football League Championship4613161743–4755
2016–20172124EFL Championship461492362–7251
2017–20181724EFL Championship461582351–6553
2018–2019924EFL Championship4617151461–5466
2019–2020724EFL Championship4618161258-5070
2020–20211724EFL Championship4612161837-4552
2021–2022424EFL Championship4623111273-4080
2022–202316Premier League389111838-6838
2023–202417Premier League38992049-6732[2]

Forest in Europa

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieLijst van Europese wedstrijden van Nottingham Forest FC voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Nottingham Forest FC speelt sinds 1961 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam:

1978/79,1979/80, 1980/81
2025/26
1983/84, 1984/85, 1995/96
1961/62, 1967/68
1979, 1980

Dikgedrukte seizoenen is winst van het toernooi

Bekende (oud-)Reds

[bewerken |brontekst bewerken]

Spelers

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieLijst van spelers van Nottingham Forest FC voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Trainers

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieLijst van trainers van Nottingham Forest FC voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Trivia

[bewerken |brontekst bewerken]
  • De club speelde in de eerste wedstrijd waarbij de scheidsrechter een fluit gebruikte in plaats van een vlag.
  • Nottingham Forest is de enige club die vaker deEuropacup I (voorloper van deUEFA Champions League) won dan de landstitel.
  • De twee sterren boven het logo van Nottingham Forest symboliseren de twee gewonnenEuropacup I van 1979 en 1980.

Externe link

[bewerken |brontekst bewerken]
Vlag van Engeland
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Vlag van Engeland
Nottingham Forest – selectie 2025/26

3 Williams ·4 Morato ·5 Murillo ·6 Sangaré ·7 Hudson-Odoi ·8 Anderson ·9 Awoniyi ·10 Gibbs-White ·11 Wood ·12 Luiz ·13 Victor ·14 Ndoye ·15 Kalimuendo ·16 Domínguez ·18 Gunn ·19 Jesus ·20 Silva ·21 Hutchinson ·22 YatesAanvoerder ·23 Cunha ·24 McAtee ·26 Sels ·29 Bakwa ·30 Boly ·31 Milenković ·34 Aina ·35 Zintsjenko ·37 Savona ·44 Abbott ·Coach: Postecoglou·Keeperstrainer: Hennessey

·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Premier Leagueseizoen 2025/26

Arsenal ·Aston Villa ·Bournemouth ·Brentford ·Brighton & Hove Albion ·Burnley ·Chelsea ·Crystal Palace ·Everton ·Fulham ·Leeds United ·Liverpool ·Manchester City ·Manchester United ·Newcastle United ·Nottingham Forest ·Sunderland ·Tottenham Hotspur ·West Ham United ·Wolverhampton Wanderers

Bronnen, noten en/of referenties
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nottingham_Forest_FC&oldid=70162556"
Categorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp