Norsk Hydro ASA | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Hoofdkantoor van Norsk Hydro | ||||
Beurs | Euronext:NHY | |||
Grootaandeelhouders | Noorse staat (34,8% per 31 dec. 2023) | |||
Oprichting | 1905 | |||
Oprichter(s) | Sam Eyde | |||
Sleutelfiguren | Eivind Kallevik (CEO) | |||
Land | ![]() | |||
Hoofdkantoor | Oslo | |||
Werknemers | 33.000 (2023) | |||
Producten | Aluminium | |||
Industrie | aluminiumindustrie,energie-industrie | |||
Omzet/jaar | NOK 193,6 miljard (2023)[1] | |||
Winst/jaar | NOK 3,6 miljard (2023)[1] | |||
Marktkapitalisatie | NOK 140 miljard (31 dec. 2023) | |||
Website | www.hydro.com | |||
|
Norsk Hydro is een Noors energie- en aluminiumconcern met 33.000 werknemers. Het bedrijf is actief in 40 landen. Na de verkoop van de energiedivisies aanStatoil in 2007, en de aankoop van de divisie Aluminium vanVale in 2010, is het bedrijf volledig gericht op aluminium, van de winning vanbauxiet, de energieproductie voor de omzetting tot aluminium, tot de verwerking ervan via extrusie. De aandelen zijn beursgenoteerd en 34,7% van de aandelen is in handen van deNoorse Staat.
Norsk Hydro is actief in de hele aluminiumketen, van de winning vanbauxiet, de verwerking tot alumina, het omsmelten tot aluminium en de verwerking hiervan tot aluminiumproducten. Bij het bedrijf werken 33.000 personen, verspreid over 140 locaties in 40 landen.
De activiteiten zijn verdeeld over vier bedrijfsonderdelen:[1]
Het bedrijf is in 1905 inNotodden doorSam Eyde enKristian Birkeland opgericht onder de naamNorsk Hydro-Elektrisk Kvælstofaktieselskab. De Zweedse bankiersfamilieWallenberg hoorde bij de oorspronkelijke investeerders. Het bedrijf begon als producent vankunstmest, dat met behulp van de in de lucht aanwezigestikstof geproduceerd werd volgens hetBirkeland-Eydeproces. Hiervoor was zeer veelelektriciteit nodig, die in Noorwegen in ruime mate kon geproduceerd worden methydro-elektrische installaties. De eerste fabrieken werden in Notodden enRjukan gebouwd. De hele site daar, deindustriële erfgoedsite Rjukan-Notodden, is intussen erkend alsUNESCOwerelderfgoed.
Het bedrijf heeft in het begin van deTweede Wereldoorlog nauw samengewerkt met de Duitse bezetter, onder meer metIG Farben en deLuftwaffe. Norsk Hydro was het enige bedrijf in bezetEuropa datzwaar water kon produceren in zijn fabriek inRjukan voorHitlers bom. De afdelingshal waar de hoge concentratiecellen stonden voor de productie van zwaar water werd door het Noorse verzet vernietigd, nadat een Britse poging was mislukt (Operatie Freshman). Na de oorlog is de fabriek weer opgebouwd.
In 1951 startte Norsk Hydro met de productie vanmagnesium. Daarop werd in 1963 op het eilandKarmøy een aluminiumsmelter gebouwd. Na de vondst van de gasbel inSlochteren werd begin zestiger jaren begonnen met het zoeken naar olie en gas op deNoordzee. Norsk Hydro was een van de eerste bedrijven die een concessie op het Noorscontinentaal plat kregen. Na de succesvolle boringen werd olie en gas de voornaamste activiteit. Het bedrijf is ook nog een tijd actief geweest in de viskwekerij, maar die activiteit is in 2000 aan hetNederlandseNutreco verkocht.
De productie van kunstmest is in 2004 verzelfstandigd. Daarvoor is een nieuw bedrijf,Yara International ASA opgericht waarmee Norsk Hydro zelf geen enkele band meer heeft. Yara heeft een vestiging inSluiskil (in 1978 door Norsk Hydro gekocht) die daarvoor bekendstond onder de naamNederlandse Stikstof Maatschappij (NSM).
In oktober 2007 bundelden Norsk Hydro en Statoil de energie-activiteiten.[2] Tezamen hielden de twee een productie van 1,9 miljoenvaten per dag en reserves ter grootte van 6,3 miljard vatenolie-equivalent.[2] Na de transactie houdt Norsk Hydro alleen nog de aluminiumactiviteiten. In ruil voor de olie- en gasactiviteiten kreeg het een aandelenbelang van 32,7% in de nieuwe combinatie.[2]
In 2010 nam het de aluminiumactiviteiten over vanVale voor USS$ 4,9 miljard.[3] Vale ontvangt US$ 1,1 miljard in geld en verder een aandelenbelang van 22% in Norsk Hydro.[3] Met deze transactie heeft Norsk Hydro de aanvoer van bauxiet voor de komende eeuw veilig gesteld. Het krijgt met deze transactie een aandelenbelang van 60% in Paragominas, een van de grootste bauxietmijnen ter wereld, een 91% belang in de grootstealuinaardefabriek Alunorte, 51% van de Albras aluminiumfabriek en 81% in het Companhia de Alumina do Para project.[3] Dit laatste project moet nog gerealiseerd worden en in 2012 stelde Norsk Hydro de bouw uit waardoor de geplande ingebruikname in 2015 niet meer haalbaar is. In november 2013 nam Vale afscheid van bijna alle Norsk Hydro aandelen. Het verkocht een belang van 19,6% voor US$ 1,64 miljard.[4]
In 2021 werd de walsdivisie afgestoten voor 1,4 miljard euro aan KPS Capital Partners.[5] Met deze transactie gingen zeven fabrieken, een onderzoekscentrum, diverse verkoopkantoren en 5000 werknemers over naar de nieuwe eigenaar. Deze divisie leverde jaarlijks een miljoen ton gewalst aluminium aan fabrikanten van drankblikjes, automobielen en folieverpakkingen en aan bouwbedrijven.
Medio 2023 kreeg het Alumetal in handen, een grote inzamelaar van aluminiumschroot inPolen.[6] Het verzamelde schroot wordt weer in de smelters van Norsk Hydro omgesmolten en kan weer al nieuw materiaal worden ingezet. Bij het hergebruik van aluminium wordt slechts 10% van het elektriciteit verbruikt in vergelijking tot aluminium uit bauxiet.
In december 2023 verkocht Norsk Hydro een deel van de Braziliaanse activiteiten aanGlencore. Norsk Hydro nam afscheid van een belang van 30% in het Braziliaanse bedrijf Hydro Alunorte en 5% van de aandelen in de bauxietproducent producer Mineracão Rio do Norte (MRN). Na de transactie houdt Norsk Hydro nog altijd 62% van de aandelen in Alunorte, Glencore heeft een belang van 30% en de rest van de aandelen zit bij diverse kleine aandeelhouders.[7]