Nomenclatuur is naamgeving enwetenschappelijke nomenclatuur is het op systematische wijze benoemen van allerlei zaken. Zo worden eenduidige namen gegeven aanplanten,dieren en chemische stoffen. Dit heeft een eenduidige communicatie als doel: idealiter heeft een wetenschappelijke naam voor iedereen die ermee werkt dezelfde, unieke betekenis. Wetenschappelijke namen worden veel in detaxonomie gebruikt, bij de indeling van levensvormen.
In debiologie regelen denomenclatuurregels de wijze waarop wetenschappelijke namen worden gegeven aantaxa, detaxonomisch erkende groepen.
Dewetenschappelijke naam van eensoort bestaat voororganismen uit twee delen, waarvan het eerste degeslachtsnaam is. Een voorbeeld is de wetenschappelijke naam van hetmadeliefje,Bellis perennis. Hierin isBellis de geslachtsnaam terwijlperennis de soortaanduiding is. Een dergelijk systeem geldt echter niet voorvirussen.
Wetenschappelijke namen voor taxa worden geregeld in:
De biologische nomenclatuurcode voorplantengemeenschappen is:
Hier worden eenduidige benamingen van symptomen en ziektebeelden samengebracht in een internationaal verspreid en meer en meer erkend en gehanteerd systeem:DSM-5 (voorheen DSM-IV).
In denatuurkunde en detechniek wordt met nomenclatuur meestal bedoeld hoe symbolen gebruikt worden voor de verschillendegrootheden en eenheden zoals die in formules genoteerd worden. Een voorbeeld van natuurkundige nomenclatuur is het gebruik vannematische ordeparameter binnen destatistische natuurkunde.
In descheikunde, zowel in deorganische chemie als in deanorganische chemie, worden chemische stoffen systematisch via deIUPAC-nomenclatuur benoemd. Het gebruik van niet-systematische,triviale namen blijft ook heel courant.
Binnen deastronomie wordt de naamgeving van verschillende klassen van objecten door deInternationale Astronomische Unie geregeld. Er zijn verschillende systemen.
In hetrecht, in het bijzonder het douanerecht, worden alle goederen gesystematiseerd via de zogenaamdegecombineerde nomenclatuur (GN). De GN is onderdeel van de Europesedouanewetgeving. Uitgangspunt bij de gecombineerde nomenclatuur is dat alle goederen ter wereld moeten kunnen worden ingedeeld onder een bepaalde post van de GN. Daarmee wordt herkenbaarheid enrechtszekerheid van het internationale douanerecht gediend.