Voor de eenheid Nit die de luminantie uitdrukt in aantal nits, ziecandela per vierkante meter

Nits
Nits in september 2008
Achtergrondinformatie
Jaren actief	1974-heden
Oorsprong	Amsterdam,Nederland
Genre(s)	Progressieve rock,new wave
Land	Nederland
Label(s)	Columbia Records
Leden
Zang, gitaar	Henk Hofstede
Drums	Rob Kloet
Keyboard	Robert Jan Stips
Oud-leden
Basgitaar	Alex Roelofs
Gitaar	Michiel Peters
Basgitaar	Joke Geraets
Viool	Peter Meuris
Basgitaar	Martin Bakker
Basgitaar, contrabas	Arwen Linnemann
Keyboard	Laetitia van Krieken
Zang, keyboard	Petra Lugtenburg
Zang	Leona Philippo
Officiële website
(en)Allmusic-profiel
(en)Last.fm-profiel
(en)Discogs-profiel
(en)MusicBrainz-profiel
Portaal    Muziek

Nits is eenNederlandsepopgroep die in1974 werd opgericht. De kern van de band bestaat uit zanger en tekstschrijverHenk Hofstede,Rob Kloet (percussie) enRobert Jan Stips (toetsen). De naam is gebaseerd op het Engelse woord voorneten.^[1] Aanvankelijk was het The Nits, met lidwoord.

De band was vooral in dejaren 80 zeer populair. De groep had hits met nummers alsNescio,In the Dutch Mountains,Adieu, Sweet Bahnhof,Sketches Of Spain enJ.O.S. days. In zowel binnen- als buitenland ontvangen zij nog steeds lof met hun platen en optredens. Albums waarmee de band de Top 10 haalde zijnOmsk (1983),In the Dutch Mountains (1987),Urk (1989),Doing The Dishes (2008) enHotel Europa (2015).

Henk Hofstede enAlex Roelofs, studenten aan deGerrit Rietveld Academie in Amsterdam, richtten in 1974 samen metMichiel Peters en Rob Kloet The Nits op. Het eerste concert was op 12 december dat jaar, tijdens een studentenfeest inDe Brakke Grond in Amsterdam. Aan een optreden opOOR's Eerste Nederlandse Groepen Presentatie in het AmsterdamseParadiso, op 25 oktober 1975, hielden ze een platencontract over. Bij Burdorf Booking – een sublabel van Dureco – mochten ze in 1976 een single opnemen.Yes Or No werd in 1977 uitgebracht. Ze kwamen ermee inToppop, maar omdat de single bijna niet verkrijgbaar was, zat er net geen top-40-notering in.

In september 1978 verscheen in beperkte oplage het albumThe Nits. De band trad steeds vaker op en met het nummerTutti Ragazzi deed de groep mee aan de OOR-elpeeKeihard & Swingend. De Haagse manager Aad Link was gecharmeerd van de band en zocht met producer Robert Jan Stips contact met platenmaatschappij CBS, het latereSony. The Nits werden vrijgekocht en tekenden een contract.

Eind 1979 kwam het albumTent uit.Tutti Ragazzi, dat in een andere versie ook al op het debuutalbum stond, was de eerste hitsingle. De opvolgerNew Flat (1980) werd in het buitenland warm onthaald. Dat was voor de band reden om te gaan toeren in West-Duitsland.

Na het uitkomen van de elpeeWork, in 1981, stapte Alex Roelofs uit de groep. Hij had genoeg van het reizen. Zijn plaats werd ingenomen door producer en toetsenist Robert Jan Stips, die eerder speelde bijSupersister,Golden Earring,Sweet d'Buster en Transister.

In maart 1983 verscheenOmsk, waarop zangeressenMathilde Santing enFay Lovsky zijn te horen. De singleNescio kwam in de top 10, evenals het album. Dit betekende de definitieve doorbraak van The Nits. De groep ontving eenEdison. In hetzelfde jaar kwam het mini-albumKilo uit. Wederom haalde de band de hitparade, nu metSketches Of Spain.

Met behulp vanJaap Eggermont, de producer vanStars on 45, werdAdieu, Sweet Bahnhof (1984) opgenomen. Voor detitelsong – die een Nits-klassieker zou worden – werd een videoclip opgenomen. Na het verschijnen van het album – waarop ook o.a. songs alsMask,The Tender Trap enThink It Over stonden – stapte zanger/gitaristMichiel Peters uit de band. Het muzikantenleven beviel hem niet meer.

In 1986 verscheen het albumHenk, met o.a.Bike In Head,Home Before Dark enTypist Of Candy. Bassiste Joke Geraets trad vlak daarna toe tot de band.

In the Dutch Mountains (1987) werd live opgenomen in de eigen Werf-studio in Amsterdam. Het titelnummer werd een hit. Het album werd het tweede Top 10 album van de band. Ook in het buitenland deden de single en het album het goed. Tweede singleJ.O.S. days kwam eveneens in de Top 40. The Nits ontvingen wederom een Edison, en een gouden plaat.

In 1988 verscheen het mini-albumHat. Het nummerThe Dream bereikte de Top 40. OokThe Train kreeg veel aandacht. In maart 1989 trad "groepa Nits" op in het Rossia-theater inMoskou – vanaf dat moment zonder "The" (het Russisch kent geen lidwoorden en de th-klank). Bij terugkomst in Nederland ontving de band voor de derde maal een Edison. Bovendien kreeg ze de BV Popprijs.

Aan het eind van 1989 verscheen het albumUrk. Het bevatte 29 live-songs, opgenomen in Amsterdam, Utrecht en Moskou in de winter van 1988-1989. Live-singleAdieu, Sweet Bahnhof – voorzien van een nieuwe videoclip – werd een Top 40 en radiohit. Het album behaalde de top 3 van de album charts. Voor het eerst in de geschiedenis van de nederpop werden van een driedubbel-elpee meer dan 100.000 exemplaren verkocht. De band kreeg eenGouden Harp van deStichting Conamus. Het volgende album wasGiant Normal Dwarf. Ook hiervoor kreeg de band weer een Edison. SingleRadio Shoes ging naar nr. 31 van de Single Top 100. Joke Geraets verliet wegens een spieraandoening de groep.

In 1992 kwam de cdTing uit. De singleSoap Bubble Box stond drie weken in de hitparade. Op het album werkte Nits met een beperkt instrumentarium: bekkens, pauken en piano, soms aangevuld met cello en viool.Martin Bakker (ex-Gruppo Sportivo) enPeter Meuris (ex-Tapes, ex-Mathilde Santing Ensemble) waren de gastmuzikanten. Later traden ze toe tot de band.

Ook in 1992 componeerde Robert Jan Stips, bijgestaan door Hofstede en Kloet, het stukHjuvi, a rhapsody in time. Het werd uitgevoerd door hetRadio Symfonie Orkest, uitgezonden op tv en uitgebracht op cd. In 1994 verscheendA dA dA, het eerste Nits-album dat ook in de Verenigde Staten werd uitgebracht.

Eind 1994 en begin 1995 trad Nits op metFreek de Jonge in hetNieuwe de la Mar Theater enCarré. Onder de naamFRITS bracht de band oa. liedjes vanNeerlands Hoop. VanIn the Dutch Mountains werd een Nederlandstalig lied gemaakt:Dankzij de dijken. Dat is ook de titel van de cd die in 1995 verscheen.

Na de verschijning in 1995 van het eerste Nits-verzamelalbumNest (in gelimiteerde oplage ook verkrijgbaar met een album vol zeldzame en onuitgebrachte opnamen,Quest, en de video-compilatieVest) volgde een uitgebreide Europese tournee. Nits gaf op 24 augustus 1996 een mini-concert op deUitmarkt in Amsterdam. Het optreden, dat live werd uitgezonden op tv, is het laatste van Robert Jan Stips met de groep. Stips besloot alleen verder te gaan. Ook begeleidde hij conferencier Freek de Jonge.

Met Stips verlieten ook Bakker en Peter Meuris de band. Hofstede en Kloet besloten om door te gaan en werkten in1997 aan een nieuw album, dat in begin 1998 verscheen met de naamAlankomaat, "Nederland" ("Lage Landen") in het Fins. Tijdens de tournee werden Hofstede en Kloet bijgestaan doorArwen Linnemann (bas en zang) en 'Titia'Laetitia van Krieken (keyboards en zang). Zij traden later toe tot de band. Na de tegenvallende verkoop van de cd kondigde Nits in het najaar van 1999 haar vertrek aan bij platenmaatschappij Sony/Columbia. De band stapte over naar het kleinerePlay It Again Sam (PIAS).

In mei 2000 verscheen de cdWool. Het album werd over het algemeen goed ontvangen. Alom werd gesproken van een 'nieuw begin'. Wat vooral opviel waren de invloeden van soul en jazz en indringende teksten over de dood van een fan, de aanslag opRob Scholte en vergankelijkheid in het algemeen. Onder andere de zangeresLeona Philippo is opWool te horen. In september 2000 ging Nits metJunkie XL enArling & Cameron voor twee optredens naar de Japanse hoofdstadTokio. Dit ter gelegenheid van vierhonderd jaar ononderbroken betrekkingen tussen Nederland en Japan. Later dat jaar vierde de groep met de fans het 25-jarig bestaan (de eerste Nits-conventie).

Later in 2000 verscheen het dubbele verzamelalbum Nits Hits.

Begin 2003 verscheen de cdAls Je Voelt Wat Ik Voel. De opbrengsten ervan gingen naarBOSK, een organisatie voor mensen met een motorische handicap. Het album bevat Nederlandstalige nummers, die voor een deel zijn geschreven door Henk Hofstede en zijn uitgevoerd door Nits en gasten zoals Freek de Jonge enFrank Boeijen. Eind juni 2003 verscheen het soloalbumHet Draagbare Huis van Henk Hofstede. De songs op de cd zijn gebaseerd op de video-installatiePortable House, die Hofstede maakte voor de Biennale in het Musée d'Art Contemporaine inLyon (2001).

In het kader van het 30-jarige bestaan van de band keerde Robert Jan Stips in eerste instantie tijdelijk terug bij Nits. De toetsenist werkte mee aan het album1974 en ging mee op tournee. Arwen Linnemann liet de tournee aan zich voorbijgaan vanwege de geboorte van haar eerste kind vlak voor de tournee, zij keerde ook hierna niet meer terug in de band. Laetitia van Krieken besloot in de zomer van 2004 de groep te verlaten, terwijl Robert Jan Stips besloot bij de band te blijven. Henk Hofstede maakte eind 2004 en begin 2005 een solotournee, waarbij hij vooral nummers van de cdHet Draagbare Huis speelde.

Op 20 maart 2005 werd voor de tweede keer een Nits-fandag gehouden inStairway to Heaven inUtrecht. Fans speelden nummers van de band en Nits zelf trad op, onder meer met ex-leden van de groep. Kevin Hearn van de Canadese groepBarenaked Ladies speelde het nummerCabins mee, een van zijn favoriete Nits-nummers. In september 2005 speelde de band een concert samen met hetResidentie Orkest met nieuwe arrangementen van oude hits en meer obscure nummers. Hierna deed de band drie huiskamerconcerten waar ze onder andere enkele nieuwe nummers ten gehore bracht samen met bekender werk, alles onversterkt en akoestisch. De groep was na een uitstapje naar PIAS teruggekeerd bij Sony en in oktober 2005 kwam een nieuw album van Nits uit, getiteldLes Nuits. De kern van het album wordt gevormd door drie nummers die over demoord op Theo van Gogh gaan, die plaatsvond in de straat waar zanger Henk Hofstede woont. Nits, nu als trio, begon in oktober met een tournee langs theaters in Nederland. Ook deed de groep onder meer België, Finland, Zwitserland en voor het eerst Londen aan.

In januari 2006 kwam er een livealbum genaamdNormal Sunday Live uit van de concerten die enkele Nits-leden gaven met de band van de Zwitserse componist Simon Ho en leden van de Finse traditionele folkgroepVärttinä. Henk Hofstede, Rob Kloet en de voormalige Nits-leden Arwen Linnemann, Laetitia van Krieken enVera van der Poel maakten deel uit van de groep die omgedoopt was tot Ho Orchestra. De cd, opgenomen in Bazel in februari 2005, bevat zes Nits-nummers en songs van Simon Ho enVärttinä.

Eind2006 eindigde deLes Nuits tour in de Amsterdamse poptempelParadiso, na onder meer een duo-tournee met de rockbandUriah Heep doorDuitsland. In begin2007 werkten de bandleden aan enkele soloprojecten. Halverwege het jaar begonnen de opnamen van het nieuwe, uptempo albumDoing The Dishes, dat op 21 januari2008 uitkwam. Geholpen door zeer goede verkoop van het album opiTunes (met drie extra nummers) behaalde het album een top-10-notering in deMega Album Top 100. Zoals gebruikelijk werd het album gevolgd door een tournee die tot in2009 voortduurde. Rond kerst 2008 kwam er een boek uit, genaamdTRUCE Diaries. Een Zwitserse uitgever vroeg de band een dagboek bij te houden en artistieke bijdragen te leveren aan het boek. Het resultaat was een collectie dagboekfragmenten en schetsen van de drie bandleden en een interview met Hofstede, alsmede een cd met daarop zeer ruwe demo's van deDoing the Dishes sessies.

Inoktober 2009 – na deAardige Jongens tournee van Henk Hofstede metFrank Boeijen enHenny Vrienten – verscheen de cdStrawberry Wood. Het album bevatte 12 nummers, waarvan een aantal uit de zeer productieveDoing the Dishes sessies kwam. Een Beatlesque album met zowel muzikaal als tekstueel verwijzingen naar diverse Beatles-songs. Het album bereikte de #11-plek in de Album Top 100. De eerste single wasHalwelka, eveneens de opener van de optredens tijdensStrawberry Wood tour. De tournee duurde tot in2010.

In 2011 werkte de band in haar eigen studio De Werf, maar ook in Kytopia (de Utrechtse studio vanKyteman) en in Castel Burio in Piëmont (Italië), aan een nieuw album. Het albumMalpensa verscheen op 9 maart 2012 en bevatte onder andere de songsMan On A Wire (over de Fransman Philippe Petit die in 1974 tussen de Twin Towers koorddanste), het CohenesqueLove-Locks en het zeven minuten durendeBad Governments And Its Effects On Town And Country, waarop ookColin Benders (Kyteman) meespeelt. Het album werd door pers en publiek zeer positief ontvangen. Muziektijdschrift OOR noemtMalpensa een album "waarbij het na verscheidene keren beluisteren opvalt hoe sterk de melodieën zijn en hoe verslavend het album is", en noemt het "het voorlopige hoogtepunt in een wederopstanding die metDoing The Dishes (2008) werd ingezet", om vervolgens af te sluiten met "de Nits hebben [sic] een Grote Plaat aan hun imposante oeuvre toegevoegd".

Rond de releasedatum vanMalpensa werd Stips uitgeschakeld door een serieuze infectie aan zijn hand. Hierdoor kon hij enige maanden niet op tournee om het album te promoten. Hij werd tot aan de zomer van 2012 tijdelijk vervangen door oud-Nits-lid Laetitia van Krieken. Bij een van de laatste optredens voor de zomer nam Stips weer plaats achter de toetsen voor een aantal nummers. Na de zomer keert Stips weer volledig terug voor het vervolg van de tournee. Eind 2012 komt een bijzondere single-versie uit vanBad Government And Its Effects On Town And Country. Het gaat om een remix vanPerquisite met een gastbijdrage vanDazzled Kid (Voicst) en wederom Colin Benders (Kyteman).

In 2013 maakte Nits de muziek voor de documentairefilmDe Koning van Mont Ventoux van regisseur Fons Feyaerts. De 7 tracks tellende soundtrackThe King Of Mont Ventoux kwam uit viaiTunes en is te beluisteren opSpotify.

De jaren 2014-2015 stonden voor een belangrijk gedeelte in het teken van het 40-jarig bestaan van de band. Begin 2014 kwamen de eerste albums (Tent,New Flat,Work enOmsk) opnieuw uit en speelde de band enkele shows met repertoire uit 1974-1984. Later in het jaar volgden een jubileumshow in Paradiso waarbij het 3 cd-compilatiealbumNITS? (inclusief de nieuwe tracksMother Drone,White Glove Transportation enOur Daily Bred) werd gepresenteerd, en een show in de schouwburg van Haarlem, waarbij diverse gasten (o.a.Spinvis,Henny Vrienten,Tim Knol,Boudewijn de Groot,Ricky Koole,George Kooymans en enkele oud-bandleden) songs met de band vertolkten. Tijdens de show in Paradiso werden Hofstede, Kloet en Stips tot hun verbazing geridderd in deOrde van Oranje-Nassau door burgemeesterEberhard van der Laan van Amsterdam.

Eind 2014 zondHet Uur Van De Wolf de documentaireOver Grenzen – 40 jaar Nits uit, waarin de band wordt gevolgd tijdens het jubileumjaar, inclusief het bezoek aan Zwitserland waar een groep muzikanten het albumISNT NITS presenteert met nieuwe vertolkingen van 51 Nits-songs, waaronderBoy In A Tree,Dutch Mountains,Love-Locks,The Train enLes Nuits. Ook Henny Vrientens versie vanJ.O.S. days, getiteldJ.O.S. Vrees, is op het album te vinden dat op dubbel-cd uitkwam, maar ook via onder andere Spotify is te beluisteren.

In maart 2015 verscheen het dubbel-cd-livealbumHotel Europa, met opnamen die werden gemaakt tussen 1990 en 2014. Met uitzondering van de hitDutch Mountains bestaat het album uit songs die in diezelfde periode werden geschreven (vanGiant Normal Dwarf tot en metMalpensa), en begint zo precies waarUrk in 1989 eindigde. Het album kreeg lovende kritieken en kwam op nummer 5 de Nederlandse Album Top 100 binnen, de hoogste positie voor de band sindsUrk (nr. 2, 1989) en de eerste top 10-notering sindsDoing The Dishes (nr. 8, 2008). Ondertussen toerde de band heel 2015 door Europa.

In september 2015 werd tijd vrijgemaakt voor drie reünie-optredens met Freek De Jonge als FRITS. Daarna volgde eind oktober een toer door Duitsland, waarbij songs uit het hele oeuvre de revue passeren.

In november 2015 verschenen alle albums van Nits – inclusief projecten alsHjuvi en FRITS – op Spotify,Deezer en Apple Music.

In augustus 2016 speelde Nits samenScapino Ballet een preview van de voorstellingTing! – een jubileumvoorstelling vanScapino Ballet met livemuziek van Nits – opLowlands. Ook deUitmarkt in Amsterdam werd aangedaan. Samen met Scapino enNew Cool Collective gaf de band een voorproefje vanTing! metThe Red Dog van het albumLes Nuits. Het optreden werd op tv en online uitgezonden.

De voorstelling – die in september en (begin) oktober in de Ferro Dome inRotterdam stond – is "een ontdekkingsreis in een wereld waarin alles kan. Waar reuzen kunnen dansen en mensen kunnen vliegen. Een aaneenschakeling van excentrieke personages in bizarre en onwerkelijke scènes neemt de toeschouwer mee in een tijdloze fantasiewereld. Soms grotesk en gevaarlijk, dan weer ontroerend en poëtisch."^[2] Tijdens de voorstelling kwamen songs alsFive Fingers, Ting, The Swimmer, Les Nuits, Nescio, The Flowers enIn the Dutch Mountains voorbij. In totaal speelde de band voor 25.000 aanwezigen. Eind 2016 speelde de band een korte tour, getiteldBRNO.

In augustus 2017 kondigt de band een nieuw album –angst – aan en een nieuwe Europese tour. Het album is geïnspireerd op verhalen die Henk Hofstede's moeder hem vertelde over het leven tijdens en in de jaren na de Tweede Wereldoorlog. Het wordt voorafgegaan door digitale surprise releases van de songsFlowershop Forget-Me-Not,Yellow Socks & Angst enPockets Of Rain. Op 15 september – de dag van release – plaatst SpotifyYellow Socks & Angst op de populaire New Music Friday playlist. Ondanks dat het album uitkomt bij WERF Records, het eigen label van de band, en het voornamelijk via de Nits-website wordt verkocht, komtangst op #40 binnen in de Nederlandse Album Top 100. Op 22 november speelt de bandRadio Orange bij De Wereld Draait Door, waarnaangst terugkeerde naar de iTunes Top 15. In januari 2018 bracht Spotify de playlist This Is: Nits uit, met 40 songs vanTutti Ragazzi totIn the Dutch Mountains en vanThree Sisters totPockets Of Rain. VanTent (1979) tot het albumangst (2017).

In december 2017 verscheenMet NITS op reis, bij uitgeverij Kdx BoOks!. Het boek is geschreven door Henk Hofstede en de Belgische radioman, reporter, fotograaf, muzikant en B&B-gastheer Pierre De Decker. Aan de hand van impressies en ontmoetingen in diverse steden, vertelt Henk over de carrière van Nits: hoe hun nummers zijn ontsproten aan en terug te voeren naar geografische plekken.

In het najaar van 2018 ging de voorstellingTing! van Nits met Scapino in reprise in het Amsterdamse Carré en het Nieuwe Luxor in Rotterdam, in totaal vijftien uitverkochte voorstellingen. In december kreeg deangst-toer nog een staartje met twaalf concerten in Nederland en België.

In het voorjaar van 2019 dook Nits de Werf in om te werken aan nieuw materiaal. Op 22 november 2019 verscheen het albumKnot, dat wederom zeer positief werd ontvangen door onder andere OOR, Parool en Written in Music.

Op maandag 16 mei 2022 ging De Werf - sinds meer dan 40 jaar de studio, het archief en de uitvalsbasis van de band - niet meer te redden in vlammen op. Een groot verlies voor de band en de Nederlands-Europese muziekwereld. Het nieuwe Nits-album was er vlak voor de brand nog afgerond. In december 2021 werd de video voor singleBeromünster er nog opgenomen.

Op 30 september 2022 verscheen het albumNEON, de derde in een trilogie metangst (2017) enKnot (2019). Het album werd voorafgegaan door de singles en video'sSundayPainter,The Ghost Ranch en het eerder genoemdeBeromünster. Spotify voegde de songShadow Letter op de dag van release toe aan haar populaire New Music Friday playlist.

Na de internationale NEON Tour werkte de band in 2023 aan het mini-albumTree House Fire in Studio 150 in Amsterdam. Op 12 januari verscheen de eerste singleThe Tree, die ook de aftrap was van het 50-jarig jubileumjaar, met onder andere een internationale tour en jubileumshows in Carré, Amsterdam.

Op zondag 14 januari postte de band deThe Tree video op hun Facebook- en Instagram-pagina's met de woorden:The Tree...Oosterpark…Amsterdam…Autumn and Winter 2023 2024…^[3]

Op 19 januari verscheen het album, waarbij de songThe Bird door Spotify in de New Music Friday werd geplaatst. OOR Magazine schreef:"Month Of May" en "Big Brown Building Burning" beschrijven vrij direct de brand. Daarna gaat hun fantasie met de gebeurtenissen op de loop. In "The Bird" beleven we de brand vanuit het perspectief van de vogel in de boom naast de studio. Het resultaat mag zo worden bijgeschreven in de rij Nits-klassiekers. Wie na vijftig jaar nog zulke mooie muziek maakt, kun je maar één ding toewensen: op naar de honderd!^[4]

Ondertussen verscheen eveneens de podcast-serieDial Nits, waarin Henk Hofstede, Rob Kloet en Robert Jan Stips in gesprek terugkijken op hun 50-jarige carrière. Ook medewerkers, vrienden en familie uit verschillende landen aan het woord komen. De podcast is ondere te horen op Spotify.^[5]

Op 3 oktober 2025 ontvingen de Nits de Lifetime Achievement Edison Pop uit handen vanFrits Spits in Carré, Amsterdam.^[6]

Naast de kernleden van Nits – Hofstede, Kloet en Stips – maken ook de broers Paul en Tom Telman officieel deel uit van de band.Paul Telman is al sinds de oprichting van de band verantwoordelijk voor het geluid tijdens de concerten en de opnamen in de studio.Tom Telman voegde zich ongeveer drie jaar later bij de band als roadie en werd later verantwoordelijk voor het licht en de videoprojecties tijdens concerten, tevens is hij dewebmaster van de band.

De manager van de band,Aad Link, kwam in 1981 samen met Robert Jan Stips bij de band. Samen hebben ze een verleden dat teruggaat tot deSupersister-periode. Toen Stips de band verliet tussen 1996 en 2003, was ook Links betrokkenheid bij de band gereduceerd tot het regelen van buitenlandse optredens, waarbij zijn contacten zeer bruikbaar waren. Hij keerde als volledig manager terug toen ook Stips zich weer bij de band voegde.

Sinds het midden van de jaren 80 huurt de band een voormalig gymzaaltje van de gemeenteAmsterdam. In eerste instantie was dit een oefenruimte, maar later werd er (eigen) opnameapparatuur geïnstalleerd en werden bijna alle albums sindsdien opgenomen in wat deWerf-studio was gaan heten (naar de locatie aan de Molenwerf). Hoewel de gemeente weleens heeft laten weten dat de locatie niet gegarandeerd is, gebruikte de band de ruimte in 2017 nog steeds.

De Werf is een zeer klein gebouw met een kleine hal, een ruime vloer waar kan worden geoefend en opgenomen kan worden en waar podiumconstructies kunnen worden gebouwd en getest. Er is een aparte ruimte voor het drumstel. De opnameapparatuur en een luisterruimte zijn aanwezig op een vlonder die uitkijkt over de opnamevloer. Verder is er een smal keukentje, dat ook als kantoor dient, en een zolder waar veel oude instrumenten en podiumvoorwerpen liggen opgeslagen.

De Werf wordt in principe alleen gebruikt door Nits, al hebben enkele andere bands er ook wel gerepeteerd of opgenomen (o.a.De Dijk).

Een paar honderd meter verderop lag ook een oefenruimte genaamd “De Werf”. Aan de Haarlemmerweg 502 stond een oud verlaten woonhuisje. Dit was eigendom van Makelaar P. Hoen en hij gebruikte het als speculatieobject, vooral vanwege de grond. Het huisje werd vanaf 1967 tot 1974 gebruikt door de Amsterdamse Rock/Blues groep Space 7 (later, deels,Spargo). Het pand is ergens midden jaren 80 gesloopt. Deze “de Werf” wordt nogal eens verward met de oefenruimte van Nits.

Op 16 mei 2022 brak brand uit in De Werf, waarbij het gebouw geheel uitbrandde. De apparatuur, de instrumenten en een gedeelte van het archief van de band gingen in de vlammen op.

• Officiële website

• Nits

• Wikipedia:Pagina's die EasyTimeline gebruiken