Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

Nikolaj Davydenko

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nikolaj Davydenko
Davydenko op Roland Garros in 2009
Davydenko op Roland Garros in 2009
Persoonlijke informatie
BijnaamIron Man,Kolya,the Machine,Shorty
NationaliteitVlag van Rusland Rusland
GeboorteplaatsSjevjerodonetsk,Sovjet-Unie
Geboortedatum2 juni 1981
WoonplaatsWolgograd,Rusland
Lengte1,78 m
Gewicht70 kg
Profdebuut1999
Slaghandrechts
Totaal prijzengeld16.186.480 Amerikaanse dollar
CoachEduard Davydenko
Profiel(en)ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans482–329
Titels21
Hoogste positie3e (6 november 2006)
ATP FinalsWinnaar (2009)
Olympische Spelen2e ronde (2008)
Grandslamresultaten
Vlag van AustraliëAustralian OpenKwartfinale (2005, 2006, 2007, 2010)
Vlag van FrankrijkRoland GarrosHalve finale (2005, 2007)
Vlag van Verenigd KoninkrijkWimbledon4e ronde (2007)
Vlag van Verenigde StatenUS OpenHalve finale (2006, 2007)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans61–67
Titels1
Hoogste positie31e (13 juni 2005)
Olympische SpelenKwartfinale (2008)
Grandslamresultaten
Vlag van AustraliëAustralian Open2e ronde (2005)
Vlag van FrankrijkRoland Garros3e ronde (2005)
Vlag van Verenigd KoninkrijkWimbledonKwartfinale (2004)
Vlag van Verenigde StatenUS Open2e ronde (2004, 2005)
Laatst bijgewerkt op: 22 februari 2012
Portaal Portaalicoon  Tennis

Nikolaj Vladimirovitsj Davydenko (Russisch: Николай Владимирович Давыденко) (Sjevjerodonetsk, 2 juni 1981) is een inOekraïne geboren voormaligtennisser uit Rusland. Hij was professioneel tennisser van 2001 tot en met 2014. Hij kwam in 2001 voor het eerst binnen in de top 100 en bereikte in 2005 voor het eerst de top 10. Zijn hoogste plaats op deATP-ranglijst was de 3e, die hij behaalde op 6 november 2006.

Davydenko heeft in zijn carrière eenentwintig enkeltoernooien en één herendubbeltoernooi op zijn naam geschreven. Hij won ook vierchallengers en een futurestoernooi in het enkelspel. Zijn beste resultaat in het enkelspel op eengrandslamtoernooi is de halve finale opRoland Garros en deUS Open, elk 2 x behaald. In 2009 won hij deATP World Tour Finals.

Carrière

[bewerken |brontekst bewerken]

Jaarverslagen

[bewerken |brontekst bewerken]

1999 - 2000

[bewerken |brontekst bewerken]

Davydenko werd professioneel tennisser in 1999. Hij speelde dat jaar hoofdzakelijk futurestoernooien. In 2000 won hij zijn eerste futurestoernooi in het DuitseNeckarau. Hij won dat jaar ook zijn eerste challenger, inMönchengladbach, en nam voor het eerst deel aan een ATP-toernooi, inAmsterdam. Hij boekte er zijn eerste zeges op ATP-niveau en bereikte er de halve finale, die hij verloor vanRaemon Sluiter.

2001 - 2002

[bewerken |brontekst bewerken]

In 2001 maakte Davydenko zijn grandslamdebuut op deAustralian Open. Hij verloor in de tweede ronde vanPatrick Rafter. Hij liep in februari een blessure op aan deheup en de onderrug en was zes weken buiten strijd. Ook opRoland Garros verloor hij in de tweede ronde, vanLleyton Hewitt. In juli won hij de challenger vanUlm en in september die vanIstanbul. Op deUS Open werd hij in de eerste ronde uitgeschakeld. In het najaar bereikte hij nog de kwartfinale van hetATP-toernooi van Bazel. Davydenko eindigde het jaar voor het eerst in de top 100, op plaats 79.

In 2002 werd hij op deAustralian Open en opWimbledon in de eerste ronde uitgeschakeld en opRoland Garros en deUS Open in de tweede ronde. Hij haalde dat jaar twee kwartfinales (Båstad enWenen) en hij won in september zijn vierde challenger, inSzczecin. Hij eindigde het jaar op plaats 85.

2003

[bewerken |brontekst bewerken]

Begin 2003 won Davydenko zijn eerste ATP-titel door in de finale van hetATP-toernooi van Adelaide de BelgKristof Vliegen te kloppen. Op deAustralian Open lag hij er tegenJarkko Nieminen echter al meteen in de eerste ronde uit. In februari en april haalde hij de kwartfinale respectievelijk inSan José enBarcelona. Hij won in april ook zijn tweede ATP-toernooi, inEstoril, waar hijAgustín Calleri klopte in de finale. In mei bereikte hij zijn derde finale van het jaar, inSt. Pölten, maar hij verloor vanAndy Roddick. OpRoland Garros werd hij in de tweede ronde uitgeschakeld door topreekshoofdLleyton Hewitt, opWimbledon verloor hij in de openingsronde en op deUS Open ook in ronde twee. Tijdens de zomer en het najaar haalde hij weinig goede resultaten. Davydenko sloot 2003 voor het eerst af in de top 50, op plaats 44.

2004

[bewerken |brontekst bewerken]

De eerste drie maanden van 2004 kende Davydenko weinig succes. Hij verloor op deAustralian Open van 2004 in de tweede ronde vanOlivier Patience. Pas in april haalde hij weer goede resultaten, met zijn eerste kwartfinale op een Masterstoernooi, inMonte Carlo, en winst op hetATP-toernooi van München, waar hijMartin Verkerk versloeg in de finale. In mei haalde hij de kwartfinale inSt. Pölten, maar verloor hij in de openingsronde vanRoland Garros van derde reekshoofd en verliezend finalistGuillermo Coria. Ook opWimbledon verloor hij in de eerste ronde, van Verkerk. Tijdens de zomer haalde Davydenko de halve finale inStuttgart en de kwartfinale inLong Island. Op deUS Open haalde hij voor het eerst de derde ronde op een Grand Slam. Midden augustus nam Davydenko ook deel aan deOlympische Spelen inAthene, maar hij werd in de eerste ronde van het enkelspel verslagen door 's werelds nummer 1Roger Federer. In de herfst haalde hij nog de kwartfinale inPalermo en won hij hetATP-toernooi van Moskou (winst tegenGreg Rusedski in de finale), waar hij ook het dubbelspel won. Davydenko eindigde het jaar op plaats 28.

2005

[bewerken |brontekst bewerken]

Davydenko startte 2005 sterk met een halve finale op hetATP-toernooi van Doha en zijn eerste grandslamkwartfinale op deAustralian Open, waarin hij tegenAndy Roddick opgaf in de derde set. Hij had eerder in het toernooi twee top 20-spelers verslagen (Tim Henman enGuillermo Cañas). Door zijn goede prestatie kwam Davydenko voor het eerst binnen in de top 20. In februari haalde hij de kwartfinales inRotterdam enDubai. In de aanloop naar Roland Garros haalde Davydenko twee halve finales (inBarcelona en op hetMasterstoernooi van Hamburg) en won hij zijn vijfde toernooi inSt. Pölten. Zijn goede vorm werd bevestigd opRoland Garros. Hij haalde er zijn eerste halve finale op een Grand Slam en verloor vanMariano Puerta. Na Roland Garros kwam Davydenko voor het eerst binnen in de top 10 en klom hij op naar de zevende plaats op de ATP-ranglijst. OpWimbledon moest hij in de tweede ronde opgeven met een blessure aan de rechterpols. Tijdens de zomer haalde Davydenko de halve finale inStuttgart - ook daar gaf hij op - en de kwartfinale op deMasters van Cincinnati. Op deUS Open, waar hij als zesde geplaatst was, verloor hij al in de tweede ronde van de ThaiParadorn Srichaphan. Na de US Open haalde hij nog de halve finale inMetz en de kwartfinales inSint-Petersburg en op deMasters in Parijs. Zijn sterke jaar leverde hem een startplaats op voor deTennis Masters Cup inShanghai. Hij won zijn drie groepswedstrijden (tegenAndre Agassi,Gastón Gaudio enMariano Puerta), en verloor in de halve finale vanDavid Nalbandian. Davydenko sloot het jaar voor het eerst af in de top tien, op plaats 5, en was ook voor het eerst de beste Rus op de ATP-ranglijst.

2006

[bewerken |brontekst bewerken]
Davydenko (bovenaan) tegen Federer in de halve finale van de US Open van 2006

Net zoals in 2005 had Davydenko een sterke seizoensstart in 2006. Hij haalde de kwartfinale inDoha, de halve finale inSydney en de kwartfinale op deAustralian Open, die hij verloor van de uiteindelijke winnaarRoger Federer. Tot aan Roland Garros haalde hij nog de halve finale inRotterdam, de finale inEstoril (verlies tegenDavid Nalbandian) en de kwartfinale op deMasters van Hamburg. De week voor Roland Garros won hij hetATP-toernooi van Pörtschach doorAndrej Pavel te verslaan in de finale. OpRoland Garros werd hij door Nalbandian uitgeschakeld in de kwartfinale. Het grasseizoen was niet echt succesvol, met onder andere een uitschakeling in de eerste ronde vanWimbledon. Na Wimbledon ging het echter weer goed. In juli haalde Davydenko de finale vanBåstad (verlies tegenTommy Robredo) en won hij hetATP-toernooi van Sopot (winst in de finale tegenFlorian Mayer). In de tweede helft van augustus won hij zonder setverlies zijn derde toernooi van het jaar inNew Haven en op deUS Open haalde hij de halve finale, die hij verloor vanRoger Federer, die het toernooi uiteindelijk won. In het najaar haalde hij nog meer succesvolle resultaten met een kwartfinale inPeking en nog twee toernooiwinsten, inMoskou (winst tegenMarat Safin in de finale) en op hetMasterstoernooi van Parijs (winst tegenDominik Hrbatý in de finale). Dit bracht zijn totaal aantal gewonnen toernooien in 2006 op vijf. Na zijn winst in Parijs bereikte Davydenko zijn hoogste notering ooit op deATP-ranglijst met een derde plaats. Net als in 2005 kreeg hij een startbewijs voor deTennis Masters Cup in november. Deze keer werd hij echter al in de groepsfase uitgeschakeld. Hij won vanTommy Robredo, maar verloor zijn partijen tegenJames Blake enRafael Nadal. Davydenko eindigde het jaar op plaats 3 van de ATP-ranglijst.

2007

[bewerken |brontekst bewerken]

In januari haalde Davydenko de halve finale op hetATP-toernooi van Doha en, voor het derde jaar op rij, de kwartfinale op deAustralian Open, waar hij als derde geplaatst was. In februari haalde hij de halve finale inRotterdam, in april de kwartfinale inBarcelona en in mei de kwartfinale inATP-toernooi van Pörtschach en de halve finale op deMasters in Rome. OpRoland Garros evenaarde hij zijn beste prestatie op een Grand Slam door er de halve finale te halen. Hij verloor vanRoger Federer. OpWimbledon werd hij in de vierde ronde uitgeschakeld doorMarcos Baghdatis. Na een zwakke maand juli haalde hij in augustus de kwartfinale op hetMasterstoernooi van Montréal en de halve finale op deMasters van Cincinnati. Op deUS Open zette hij zijn sterke hardcourtseizoen verder. Hij werd in de halve finale geklopt door Federer, die het toernooi uiteindelijk won. Na de US Open verdedigde hij in oktober succesvol en zonder setverlies zijn titel op hetATP-toernooi van Moskou (winst tegenPaul-Henri Mathieu in de finale). In november nam hij voor de derde maal op rij deel aan deTennis Masters Cup. Net als in 2006 bleef hij in de groepsfase steken. Hij won zijn match tegenFernando González, maar verloor van Federer enAndy Roddick. Davydenko sloot het jaar voor de derde keer op rij af in de top vijf, op plaats 4.

2008

[bewerken |brontekst bewerken]
Đoković en Davydenko omhelzen elkaar na afloop van de finale van de Tennis Masters Cup van 2008.

Net als het voorgaande jaar haalde Davydenko in 2009 de halve finale van hetATP-toernooi van Doha, waar in hij werd uitgeschakeld doorAndy Murray. Op deAustralian Open verloor hij in de vierde ronde vanMichail Joezjny. In maart haalde hij de halve finale inDubai en won hij het Masterstoernooi inMiami. Hij versloeg daarAndy Roddick in de halve finale enRafael Nadal in de finale. In de aanloop naar Roland Garros haalde Davydenko de finale inEstoril, de halve finale van hetMasterstoernooi van Monte Carlo en won hij hetATP-toernooi van Pörtschach (winst tegenJuan Mónaco in de finale). OpRoland Garros was hij echter minder succesvol en werd hij in de derde ronde uitgeschakeld doorIvan Ljubičić. In juni, voor Wimbledon, won Davydenko zijn derde toernooi van het jaar inWarschau, waar hijTommy Robredo klopte in de finale. OpWimbledon lag hij er meteen in de eerste ronde uit, na verlies tegenBenjamin Becker. Tijdens de zomer nam Davydenko deel aan deOlympische Spelen inPeking. Hij verloor in de tweede ronde van het olympisch tennistoernooi van de FransmanPaul-Henri Mathieu. Op deUS Open haalde hij de vierde ronde, waarin hij verrassend verloor vanGilles Müller. In het najaar haalde hij nog de kwartfinale inMoskou en de halve finale op deMasters van Parijs. Davydenko mocht in november voor de vierde maal op rij deelnemen aan deTennis Masters Cup. Hij won twee van zijn drie poulewedstrijden (winst tegenJo-Wilfried Tsonga enJuan Martín del Potro, verlies tegenNovak Đoković) en stootte door naar de halve finale, die hij won vanAndy Murray. In de finale verloor hij opnieuw van Đoković.[1] Davydenko eindigde 2008 op plaats 5 van de ATP-ranglijst.

2009

[bewerken |brontekst bewerken]
Davydenko tijdens de wedstrijd op deUS Open 2009 tegen Robin Söderling

In de eerste drie maanden van het jaar speelde Davydenko weinig door een blessure aan de linkerhiel die hij had opgelopen in zijn tweederondematch op hetATP-toernooi van Chennai begin januari. Hij nam daarom niet deel aan deAustralian Open. Davydenko kwam terug in april op hetATP-toernooi van Monte Carlo, waar hij de kwartfinale haalde. InBarcelona enEstoril haalde hij de halve finale. OpRoland Garros verloor hij in de kwartfinale van de uiteindelijke verliezende finalistRobin Söderling. OpWimbledon werd hij al in de derde ronde uitgeschakeld doorTomáš Berdych. In juli haalde hij de kwartfinale inStuttgart en won hij twee toernooien op rij:Hamburg[2] (winst tegenPaul-Henri Mathieu) enUmag (winst tegenJuan Carlos Ferrero). In augustus haalde hij de kwartfinale op hetMasterstoernooi van Montréal, die hij verloor van de uiteindelijke winnaarAndy Murray, en op hetATP-toernooi van New Haven. Op deUS Open trok hij zich in de vierde ronde terug tijdens de partij tegen de ZweedRobin Söderling. Het najaar was zeer succesvol. Davydenko haalde de kwartfinale inPeking en de halve finale inValencia en won inKuala Lumpur en op hetMasterstoernooi van Shanghai. Aan het einde van het seizoen wist de Rus het grootste succes uit zijn carrière te boeken. In november won hij in Londen deATP World Tour Finals. Op de weg naar de titel versloeg Davydenko onder andereRoger Federer (voor het eerst in 13 ontmoetingen),Rafael Nadal enRobin Söderling. In de finale won hij relatief eenvoudig met 6-3 en 6-4 vanJuan Martín del Potro.

2010

[bewerken |brontekst bewerken]

Davydenko startte 2010 sterk met winst op hetATP-toernooi van Doha, waar hij de nummers 1 en 2 van de wereld,Roger Federer enRafael Nadal, versloeg. Op deAustralian Open nam Federer echter revanche door hem in de kwartfinale te verslaan. In februari haalde hij de halve finale inRotterdam. Hij trok zich terug op hetATP-toernooi van Indian Wells met een blessure aan de linkerpols, die hem ook verhinderde deel te nemen aanRoland Garros.[3] OpWimbledon werd hij in de tweede ronde uitgeschakeld door de veel lager geklasseerdeDaniel Brands. Tijdens de zomer haalde hij de kwartfinale inUmag en op deMasters van Cincinnati. Op deUS Open werd hij al in de tweede ronde uitgeschakeld doorRichard Gasquet. In het najaar haalde hij nog vier kwartfinales: inPeking,Montpellier,Valencia en op deMasters van Parijs. Davydenko eindigde het jaar voor het eerst sinds 2004 buiten de top 10, op plaats 22.

2011

[bewerken |brontekst bewerken]

Net zoals in 2010 haalde Davydenko de finale van hetATP-toernooi van Doha, maar ditmaal verloor hij die vanRoger Federer.[4] Op deAustralian Open werd hij al meteen in de eerste ronde uitgeschakeld door de DuitserFlorian Mayer. Deze nederlaag luidde een mindere periode in met vroege uitschakelingen in de toernooien waaraan hij deelnam,Roland Garros enWimbledon inbegrepen. In februari viel hij zelfs even uit de top 40. De enige uitschieter van het voorjaar was de winst op hetATP-toernooi van München, waar hijFlorian Mayer klopte in de finale.[5] Na Wimbledon bleven de grote resultaten ook uit. Hij haalde de derde ronde op deUS Open, twee kwartfinales (Kuala Lumpur enValencia) en een halve finale, inMoskou. Davydenko eindigde het jaar voor het eerst sinds 2003 buiten de top 40, op plaats 41.

2012 - 2014

[bewerken |brontekst bewerken]

Na 2011 viel Davydenko verder terug, zowel qua resultaten als qua ranking. Blessures, met name in zijn laatste jaar, 2014, droegen niet bij aan succes op de ATP Tour. Zijn laatste partij speelde Davydenko dat jaar opRoland Garros, hij verloor er in de eerste ronde vanRobin Haase. Op 16 oktober van dat jaar maakte Davydenko officieel zijn afscheid bekend van het tennis.

Davis Cup

[bewerken |brontekst bewerken]

Davydenko speelde zijn eerste Davis Cup voor Rusland in 2003 in een duel tegen Tsjechië in de eerste ronde van de Wereldgroep. Hij speelde in elk jaar van 2003 tot en met 2010, met uitzondering van 2009, en maakte in2006 deel uit van het Russische team dat de Davis Cup won. In de periode 2003-2010 won Davydenko veertien van zijn 23 enkelmatchen en twee van zijn vier dubbelmatchen.

Gokschandaal

[bewerken |brontekst bewerken]

DeATP onderzocht een nederlaag van Davydenko tegenMartín Vassallo Argüello in de zomer van 2007. Davydenko was als nummer vier op de ATP-lijst favoriet tegen de nummer 87, maar nadat hij de eerste set had gewonnen, werden er bij wedkantoorBetfair ongewoon hoge bedragen ingezet op zijn tegenstander. In de derde set trok Davydenko zich terug, naar eigen zeggen wegens een voetblessure. Het gokkantoor Betfair beschouwde de grote inzet op Arguella als dubieus en meldde de zaak bij de ATP. Op 11 september 2008 werd Davydenko na een onderzoek van een jaar van de beschuldigingen vrijgesproken.[6]

Palmares

[bewerken |brontekst bewerken]
Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009vanaf 2009
Tennis Masters CupATP Finals
ATP Masters SeriesATP Tour Masters 1000
ATP International Series GoldATP Tour 500
ATP International SeriesATP Tour 250

Enkelspel

[bewerken |brontekst bewerken]
Nr.DatumToernooiOndergrondTegenstander in finaleScoreDetails
Gewonnen finales
1.5 januari 2003Vlag van AustraliëATP AdelaideHardcourtVlag van BelgiëKristof Vliegen6-2, 7-6Details
2.13 april 2003Vlag van PortugalATP EstorilGravelVlag van ArgentiniëAgustín Calleri6-4, 6-3Details
3.2 mei 2004Vlag van DuitslandATP MünchenGravelVlag van NederlandMartin Verkerk6-4, 7-5Details
4.17 oktober 2004Vlag van RuslandATP MoskouTapijt (I)Vlag van Verenigd KoninkrijkGreg Rusedski3-6, 6-3, 7-5Details
5.21 mei 2005Vlag van OostenrijkATP St. PöltenGravelVlag van OostenrijkJürgen Melzer6-3, 2-6, 6-4Details
6.27 mei 2006Vlag van OostenrijkATP PörtschachGravelVlag van RoemeniëAndrei Pavel6-0, 6-3Details
7.6 augustus 2006Vlag van PolenATP SopotGravelVlag van DuitslandFlorian Mayer7-6, 5-7, 6-4Details
8.26 augustus 2006Vlag van Verenigde StatenATP New HavenHardcourtVlag van ArgentiniëAgustín Calleri6-4, 6-3Details
9.15 oktober 2006Vlag van RuslandATP MoskouTapijt (I)Vlag van RuslandMarat Safin6-4, 5-7, 6-4Details
10.5 november 2006Vlag van FrankrijkATP ParijsTapijt (I)Vlag van SlowakijeDominik Hrbatý6-1, 6-2, 6-2Details
11.14 oktober 2007Vlag van RuslandATP MoskouTapijt (I)Vlag van FrankrijkPaul-Henri Mathieu7-5, 7-6Details
12.6 april 2008Vlag van Verenigde StatenATP MiamiHardcourtVlag van SpanjeRafael Nadal6-4, 6-2Details
13.24 mei 2008Vlag van OostenrijkATP PörtschachGravelVlag van ArgentiniëJuan Mónaco6-2, 2-6, 6-2Details
14.9 juni 2008Vlag van PolenATP WarschauGravelVlag van SpanjeTommy Robredo6-3, 6-3Details
15.27 juli 2009Vlag van DuitslandATP HamburgGravelVlag van FrankrijkPaul-Henri Mathieu6-4, 6-2Details
16.2 augustus 2009Vlag van KroatiëATP UmagGravelVlag van SpanjeJuan Carlos Ferrero6-3, 6-0Details
17.4 oktober 2009Vlag van MaleisiëATP Kuala LumpurHardcourtVlag van SpanjeFernando Verdasco6-4, 7-5Details
18.18 oktober 2009Vlag van ChinaATP ShanghaiHardcourtVlag van SpanjeRafael Nadal7-6, 6-3Details
19.29 november 2009Vlag van Verenigd KoninkrijkATP World Tour FinalsHardcourtVlag van ArgentiniëJuan Martín del Potro6-3, 6-4Details
20.9 januari 2010Vlag van QatarATP DohaHardcourtVlag van SpanjeRafael Nadal0-6, 7-6, 6-4Details
21.24 april 2011Vlag van DuitslandATP MünchenGravelVlag van DuitslandFlorian Mayer6-3, 3-6, 6-1Details
Verloren finales
1.26 mei 2003Vlag van OostenrijkATP St. PöltenGravelVlag van Verenigde StatenAndy Roddick3-6, 2-6Details
2.8 mei 2006Vlag van PortugalATP EstorilGravelVlag van ArgentiniëDavid Nalbandian3-6, 4-6Details
3.17 juli 2006Vlag van ZwedenATP BastadGravelVlag van SpanjeTommy Robredo2-6, 1-6Details
4.20 april 2008Vlag van PortugalATP EstorilGravelVlag van ZwitserlandRoger Federer6-7, 2-1 opgaveDetails
5.16 november 2008Vlag van ChinaTennis Masters CupHardcourtVlag van ServiëNovak Đoković1-6, 5-7Details
6.8 januari 2011Vlag van QatarATP DohaHardcourtVlag van ZwitserlandRoger Federer3-6, 4-6Details
7.6 januari 2013Vlag van QatarATP DohaHardcourtVlag van FrankrijkRichard Gasquet6-3, 6-7, 3-6Details
Gewonnen challengers
1.21 augustus 2000Vlag van DuitslandMönchengladbachGravelVlag van NederlandEdwin Kempes6-3, 3-6, 6-3
2.2 juli 2001Vlag van DuitslandUlmGravelVlag van GeorgiëIrakli Labadze4-6, 7-6, 7-5
3.17 september 2001Vlag van TurkijeIstanbulHardcourtVlag van FrankrijkCyril Saulnier6-3, 6-3
4.16 september 2002Vlag van PolenSzczecinGravelVlag van SpanjeDavid Sánchez6-3, 6-3

Dubbelspel

[bewerken |brontekst bewerken]
Nr.DatumToernooiOndergrondPartnerTegenstanders in finaleScoreDetails
Gewonnen finales herendubbel
1.17 oktober 2004Vlag van RuslandATP MoskouTapijt (I)Vlag van RuslandIgor AndrejevVlag van IndiaMahesh Bhupathi
Vlag van ZwedenJonas Björkman
3-6, 6-3, 6-4Details
Verloren finales herendubbel
1.17 oktober 2005Vlag van RuslandATP MoskouTapijt (I)Vlag van RuslandIgor AndrejevVlag van Wit-RuslandMaks Mirni
Vlag van RuslandMichail Joezjny
1-6, 1-6Details
2.9 juni 2008Vlag van PolenATP WarschauGravelVlag van RuslandYuri SchukinVlag van PolenMariusz Fyrstenberg
Vlag van PolenMarcin Matkowski
0-6, 6-3, 4-10Details

Prestatietabellen

[bewerken |brontekst bewerken]
Legenda
g.t.geen toernooi gehouden
l.c.lagere categorie
niet deelgenomen
Guitgeschakeld in de groepsfase
1Ruitgeschakeld in de eerste ronde
2Ruitgeschakeld in de tweede ronde
3Ruitgeschakeld in de derde ronde
4Ruitgeschakeld in de vierde ronde
KFuitgeschakeld in de kwartfinale
HFuitgeschakeld in de halve finale
Fde finale verloren
Whet toernooi gewonnen
 w-v winst/verlies-balans

Prestatietabel enkelspel

[bewerken |brontekst bewerken]

Deze gegevens zijn bijgewerkt tot en met 2 januari 2012.

Toernooi200020012002200320042005200620072008200920102011201220132014Carrière winst-verlies
Grandslamtoernooien
Australian Open2R1R1R2RKFKFKF4RKF1R1R2R2R23-12
Roland Garros2R2R2R1RHFKFHF3RKF2R1R3R1R26-13
Wimbledon1R1R1R2R1R4R1R3R2R1R1R7-11
US Open1R2R2R3R2RHFHF4R4R2R3R2R2R26-13
Winst-verlies0-02-32-42-43-411-413-417-48-49-36-33-41-44-31-282-50
ATP World Tour Finals
ATP World Tour FinalsHFGGFW12-8
ATP Masters 1000
Indian Wells1R2R3R4R3R3R2R3R2R2R10-9
Miami2R1R2R2R4R3RW1R2R1R1R12-10
Monte Carlo1RKF3R1R2RHFKF1R2R11-9
Rome1R2R3R1R3RHF3R2R1R1R1R9-11
Hamburg2R1RHFKF3R2Rl.c.11-6
Stuttgartgeen toernooi0-0
Madridgeen toernooi1R3R2R2R3R1R2R1R4-7
Montréal/Toronto2R3R1RKF3RKF3R2RKF13-9
Cincinnati1RKF1RHF2R3RKF2R3R2R13-10
Shanghaigeen Masters 1000W2R5-1
Parijs1R2RKFW3RHF3RKF1R15-8
Olympische Spelen
Olympische Spelengeen toernooi1Rgeen toernooi2Rgeen toernooi2Rgeen toernooi2-3
Statistieken
Totaal aantal titels00022151351100021
Totaal winst-verlies3-16-1512-2430-3333-2956-3069-2953-3156-2157-1730-1925-2524-2322-226-10482-329
Eindejaarsranking134798544285345622414453250n.v.t.

N.B. "g.t." = geen toernooi / "l.c." = lagere categorie / "G" = groepsfase

Prestatietabel dubbelspel (grand slam)

[bewerken |brontekst bewerken]
Toernooi2003200420052006200720082009201020112012Carrière winst-verlies
Grandslamtoernooien
Australian Open1R2R1R1-3
Roland Garros2R3R3-2
Wimbledon1RKF3-2
US Open1R2R2R2-3
Winst-verlies0-25-44-30-10-00-00-00-00-00-09-10
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals0-0
Olympische Spelen
Olympische Speleng.t.2Rgeen toernooiKFgeen toernooi3-2
Statistieken
Totaal aantal titels01000000001
Eindejaarsranking2547245158g.r.219278g.r.g.r.n.v.t.

N.B. "g.r." = geen ranking

Externe links

[bewerken |brontekst bewerken]
Mediabestanden
Commons heeft media­bestanden in de categorieNikolay Davydenko.
Bronnen, noten en/of referenties
  1. Tennis - Novak Djokovic wint zijn eerste Masters Cup op knack.be, 16 november 2008.
  2. Nikolay Davydenko wint toernooi van Hamburg op knack.be, 26 juli 2009
  3. (en)Davydenko Out With Broken Wrist op atpworldtour.com, 14 maart 2010.
  4. (en)Federer Denies Davydenko To Reclaim Doha Crown op atpworldtour.com, 8 januari 2011.
  5. (en)Davydenko Denies Mayer To Claim 21st Title op atpworldtour.com, 1 mei 2011.
  6. Davydenko vrijgesproken in gokschandaal op sport.nieuws.nl, 12 september 2008.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nikolaj_Davydenko&oldid=64630545"
Categorieën:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp