| Sir Nick Clegg | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
Nicholas William Peter Clegg | ||||
| Geboren | 7 januari1967 Chalfont St. Giles,Engeland .svg) Verenigd Koninkrijk | |||
| Politieke partij | Liberal Democrats | |||
| Partner | Miriam Gonzalez Durantez (sinds 2000) | |||
| Beroep | Politicus Ambtenaar Auteur Manager Lobbyist | |||
| Religie | Geen (Agnosticisme) | |||
| Handtekening |  | |||
| Website | Officiële website | |||
| Vicepremier | ||||
| Aangetreden | 11 mei2010 | |||
| Einde termijn | 8 mei2015 | |||
| Premier | David Cameron | |||
| Voorganger | John Prescott(2007) | |||
| Opvolger | Dominic Raab(2021) | |||
| Lord President of the Council | ||||
| Aangetreden | 11 mei2010 | |||
| Einde termijn | 8 mei2015 | |||
| Premier | David Cameron | |||
| Voorganger | Peter Mandelson | |||
| Opvolger | Chris Grayling | |||
| Partijleider van de Liberal Democrats | ||||
| Aangetreden | 18 december2007 | |||
| Einde termijn | 16 juli2015 | |||
| Voorganger | Menzies Campbell | |||
| Opvolger | Tim Farron | |||
| Lid van hetLagerhuis voorSheffield Hallam | ||||
| Aangetreden | 5 mei2005 | |||
| Einde termijn | 8 juni2017 | |||
| Voorganger | Richard Allan | |||
| Opvolger | Jared O'Mara | |||
| Lid van hetEuropees Parlement voorEast Midlands | ||||
| Aangetreden | 10 juni1999 | |||
| Einde termijn | 10 juni2004 | |||
| Voorganger | Nieuwe functie | |||
| Opvolger | Robert Kilroy-Silk | |||
| ||||
Nicholas William Peter (Nick) Clegg (Chalfont St. Giles,7 januari1967) is eenBrits voormalig politicus van deLiberal Democrats.
Clegg, een ambtenaar van beroep, werkte van 1994 tot 1999 voor deEuropese Commissie. Hij was van 1999 tot 2004 lid van hetEuropees Parlement voor hetEast Midlands district en was van 2005 tot 2017 lid van hetLagerhuis voor hetSheffield Hallam district. Clegg was van 2007 tot 2015 departijvoorzitter van deLiberal Democrats en was van 2010 tot 2015vicepremier,Lord President of the Council enminister zonder portefeuille belast met politieke hervormingen in hetKabinet-Cameron I.[1]
Nick Clegg is de zoon van een half-Russische vader, Nicholas CleggCBE, die bankier was en bestuurder van de "Daiwa Anglo-Japanese Foundation".[2] Zijn Nederlandse moeder Hermance van den Wall Bake werd geboren inPalembang opSumatra.[3] Zij was werkzaam in hetonderwijs aangehandicapte kinderen en werd als kind met haar familie in eenJapans concentratiekamp geïnterneerd inBatavia,Nederlands-Indië.
Hij werd thuis tweetalig in het Nederlands en het Engels opgevoed en spreekt ookFrans,Duits enSpaans. In 2000 trouwde hij met de SpaanseMiriam Gonzalez Durantez.[4] Het paar heeft drie kinderen.
Clegg volgde deWestminster School inLonden en studeerde inCambridge aan het "Robinson College"[5]archeologie enantropologie. Daarna studeerde hij een jaar aan deUniversiteit van Minnesota, waar hij een scriptie schreef over de politiek geëngageerde milieubeweging. Hierna assisteerde hij een half jaar in Brussel bij de hulp aan voormalige Oostbloklanden vanuit de "G24".[6] Een tweedeMaster behaalde hij aan hetEuropacollege inBrugge (ECB), waar hij tevens zijn latere vrouw ontmoette.
Van 1994 tot 1999 hield hij zich bij deEU ambtelijk bezig met de handels- en vervoersbetrekkingen met het voormalige Oostblok, deKaukasus enCentraal-Azië, ook wel deNieuwe Zijderoute genoemd.
De eerste grote positie waarvoor Clegg verkozen werd, was alsEuroparlementslid voor de Europese kieskringEast Midlands voor de periode 1999 tot 2004. Hij keerde echter in 2002 naar Londen terug. In 2005 werd hij verkozen totparlementslid in hetBritse Lagerhuis en werd in 2006 de woordvoerder van de Liberal Democrats met betrekking tot binnenlandse zaken.
Toen partijleiderMenzies Campbell in september 2007 aftrad, stelde Clegg zich kandidaat en versloeg hij zijn tegenkandidaatChris Huhne.
.jpg)
Bij hetBrits declaratieschandaal van Lagerhuisleden in 2009 kon Clegg slechts aangewreven worden in een aantal gevallen het maximum van de kosten wegens voeding, tuinonderhoud bij zijn tweede huis en telefoonkosten te hebben gedeclareerd.
Hij is de eerste partijleider in de moderne Britse politiek die het aandurfde de parlementsvoorzitter te verzoeken om aftreden wegens diens omgang met het declaratieschandaal. Volgens Clegg verdedigdeMichael Martin, deSpeaker van het Britse Lagerhuis, destatus quo, waarmee hij de hervorming van het parlement in de weg stond.
Clegg maakte op15 april 2010 tijdens het eerste van de drie live-verkiezingsdebatten optelevisie voor deLagerhuisverkiezingen van 2010 een geslaagd debuut ophet nationale toneel van de Britse politiek. De kijkers van de omroepITV wezen hem via een live internet-peiling aan als beste debater. Gedurende nagenoeg het hele debat lag hij aan kop met scores rond 47 procent. Labour-leider premierGordon Brown volgde op 34 procent en Tory-leiderDavid Cameron kwam niet verder dan 20 procent. Clegg zette zich als relatieve buitenstaander af tegen de gevestigde orde van de premier en de Tory-leider. Hij slaagde erin zijn liberaal-democratische partij te presenteren als redelijke alternatief voor de partijen die in hetVerenigd Koninkrijk al zo lang aan de macht zijn.[7] De uitslag van de verkiezingen beantwoordde voor zijn partij echter niet aan de gerezen verwachtingen.
Omdat bij deLagerhuisverkiezingen op 6 mei 2010 geen enkele partij een meerderheid behaalde, besloot deConservatieve Partij, die als grootste uit de bus gekomen was, te onderhandelen met deLiberal Democrats.
Op 11 mei 2010 maakten Clegg enDavid Cameron van de conservatieven bekend dat eencoalitie tussen beide partijen was gevormd. In hetkabinet-Cameron I werd Cleggvicepremier enLord President of the Council.
In deverkiezingen van 2015 incasseerden de Liberal Democrats zware verliezen; Clegg werd als partijvoorzitter opgevolgd doorTim Farron en keerde terug naar debackbenches als parlementslid voorSheffield Hallam.
Na het kiesdistrict Sheffield Hallam twaalf jaar vertegenwoordigd te hebben, verloor hij zijn zetel bij deverkiezingen van 8 juni 2017 aan Labour-kandidaatJared O Mara. Clegg kreeg 2125 stemmen minder dan O Mara.[8]
In mei 2018 steunde CleggDavid Miliband enNicky Morgan in hun pleidooi voor een "zachte Brexit". Op 23 juni deed Clegg mee aan dePeople's Vote- mars in Londen om de tweede verjaardag van het referendum dat uitsprak om deEuropese Unie te verlaten te markeren.People's Vote was een actiegroep die pleitte voor een publieke uitspraak over de definitieve Brexit-deal tussen het VK en de EU.
In oktober 2018 werd bekend dat Clegg doorFacebook was aangesteld als lobbyist en public relations-specialist in de functie van vicepresidentGlobale aangelegenheden en Communicaties, als opvolger van Elliot Schrage.[9] In februari 2022 werd hij in diezelfde functie benoemd tot president.[10]
Clegg heeft vele publicaties (boeken en pamfletten) over politieke en maatschappelijke onderwerpen op zijn naam staan.
Hij schreef gedurende vier jaar een veertiendaagse column voor deGuardian Unlimited over het werk als parlementariër. Aanvankelijk richtte hij zijn pijlen vooral op premier Gordon Brown, maar in de herfst van 2009 begon hij ook Tory-leiderDavid Cameron als doelwit te kiezen. Met het oog op de naderendeLagerhuisverkiezingen van 2010 was hij van mening dat forse bezuinigingen nodig waren en dat politici kiezers als volwassenen dienen te behandelen. Als tegenstander vanbrexit zette hij in 2017 zijn standpunt uiteen in een boekje dat een kortstondige bestseller werd.[11]
Op 1 januari 2018 werd Clegg totridder geslagen en werd benoemd als eenKnight Bachelor met het ere-predicaat vanSir.
| Voorganger: Menzies Campbell | Partijleider van de Liberal Democrats 2007–2015 | Opvolger: Tim Farron |
| Voorganger: Peter Mandelson | Lord President of the Council 2010–2015 | Opvolger: Chris Grayling |
| Voorganger: John Prescott (2007) | Vicepremier 2010–2015 | Opvolger: Vacant |
