| Nathaniel P. Banks | ||
|---|---|---|
 | ||
Generaal Nathaniel P. Banks | ||
| Geboren | 30 januari1816 Waltham,Massachusetts,Verenigde Staten | |
| Overleden | 1 september1894 Waltham,Massachusetts,Verenigde Staten | |
| Land/zijde | .svg) Noordelijke staten | |
| Onderdeel | Union Army | |
| Dienstjaren | 1861 –1865 | |
| Rang |  Major General | |
| Bevel | Union Army of the Shenandoah V Corps (Union Army) Army of the Gulf | |
| Slagen/oorlogen | Amerikaanse Burgeroorlog | |
Nathaniel Prentice (ofPrentiss)Banks (Waltham,30 januari1816 – aldaar,1 september1894) was eenAmerikaanspoliticus engeneraal tijdens deAmerikaanse Burgeroorlog.[1]
Banks was fabrieksarbeider van huis uit en hij werkte in de textielindustrie. Hij las veel en nam deel aan debatten, waarvan hij er een aantal zelf organiseerde onder collega's. Deze activiteiten brachten hem in contact met de politiek en hij sloot zich aan bij deRepublikeinse Partij. In zijn politieke carrière bracht hij het totVoorzitter van het Huis van Afgevaardigden. Ook was hij van 1858 tot 1861Gouverneur vanMassachusetts.
Nadat de burgeroorlog was uitgebroken, benoemdepresident Lincoln Banks tot generaal. Dat was een politieke benoeming, daar Banks geen militaire ervaring had. Beroepsmilitairen hadden een hekel aan dit soort benoemingen, die in de VS met name tijdens de burgeroorlog veel voorkwamen. De benoeming werd ook Banks kwalijk genomen, hoewel de onder hem dienende militairen gaandeweg de politieke invloed van Banks gingen waarderen.
Na enkele schermutselingen in het dal van deShenandoah, waarbij Banks het moest afleggen tegenStonewall Jackson, werd Banks benoemd tot commandant van de 'Army of the Gulf'. Dit legeronderdeel hadLouisiana als uitvalsbasis en steun bij de inname van het gebied van deMississippi als hoofddoel. Banks slaagde er niet inGrant te ondersteunen bij hetBeleg van Vicksburg. Ook blonk hij bepaald niet uit bij het door hem gevoerdeBeleg van Port Hudson. Ten slotte leidde Banks deRed Riverveldtocht, waarbij geen van de gestelde doelen werd gehaald. Banks kreeg veel kritiek te verduren voor alle mislukkingen tijdens zijn oorlogshandelingen en verloor uiteindelijk alle respect van de onder hem dienende mannen.
Succesvoller was Banks bij dereconstructie van Louisiana. Allereerst verzachtte hij een aantal maatregelen die zijn voorganger had getroffen. Verder leidde Banks het herstel van het burgerbestuur van de staat, in de aanloop naar de normalisatie na afloop van de oorlog. In 1864 organiseerde hij verkiezingen, waarna een staatsbestuur aantrad dat de noordelijken welgezind was. Daarna lobbyde hij vruchteloos voor de opname in hetCongres van de vertegenwoordigers van Louisiana.
Na de burgeroorlog won Banks een zetel in hetHuis van Afgevaardigden, die hij van 1865 tot 1873 bezette. Hij was die periode ook voorzitter van de commissie voorinternationale betrekkingen, maar hij genoot in die functie weinig respect enPresident Grant passeerde hem waar mogelijk. In 1872 verloor Banks zijn congreszetel terwijl hij campagne voerde voor geestverwantHorace Greeley in depresidentsverkiezingen. Nadien bezette hij nog verscheidene politieke posities, totdat zijn geestesgesteldheid in 1888 achteruit begon te gaan.