Mykonos (Grieks: Μύκονος; in hetNederlands ook geschreven als 'Mikonos'[2]) is een kleinGrieks eiland in deEgeïsche Zee, een derCycladen, gelegen tussenTinos,Syros,Paros enNaxos, in de buurt vanDelos. Het eiland en gelijknamige gemeente heeft een oppervlakte van 86 km², en telt zo’n 10.000 inwoners. Hoofdplaats isMykonos-Stad. Het eiland bestaat voornamelijk uitgraniet, is heuvelachtig (maximaal 350 meter hoog) en overwegend droog en kaal. Op kleine schaal wordt aan landbouw en visserij gedaan. Mykonos is bekend vanwege deiconische windmolens op het eiland.
Archeologische vondsten tonen tekenen van deNeolithische stam Kares op het eiland, die dateren uit ca. 3000 jaar voor Christus. De eerste inwoners van Mykonos warenCariërs enFeniciërs[bron?] en daarna kwamen deMinoërs uitKreta. Rond het jaar 1000 v.Chr. vestigden deIoniërs uitAthene zich hier. In de oudheid waren er twee steden op het eiland. Het was een arm eiland met beperkte landbouwmiddelen. Mensen in de regio warenpantheïsten en aanbaden goden zoalsZeus,Apollo,Poseidon enHercules.
Rond de tijd vanAlexander de Grote, toen Mykonos deel uitmaakte van hetMacedonische Rijk, werd het eiland een handelscentrum voor landbouw en maritieme handel. Het nabijgelegen eilandDelos was toen erg dicht bevolkt, waardoor Mykonos een belangrijke plaats was voor bevoorrading en een doorvoerpunt wanneer men uit Delos vertrok. De korte afstand van twee kilometer tussen de eilanden werd vaak afgelegd, omdat religieuze regels bepaalden dat niemand op Delos geboren of gestorven mocht zijn.
Tijdens het bewind van hetRomeinse Rijk behoorde het eiland toe aan de Romeinen en maakte later deel uit van het groteByzantijnse rijk. De Byzantijnen beschermden Mykonos tegen de Arabieren in de 7e eeuw en controleerden het tot in de 12e eeuw. De Byzantijnen lieten, in de talrijke kerken en kapellen (ongeveer 360, verspreid over het hele eiland),iconen en fijn bewerkteiconostasen achter.
In 1207 kwam Mykonos, net als de rest van de Cycladen, onderVenetiaans bewind. Onder de Venetiaanse overheersing in 1537 werd Mykonos aangevallen door de Turken onder leiding vanBarbarossa, de beruchte admiraal vanSuleiman de Grote, en werd deOttomaanse vloot op het eiland geïnstalleerd. Een situatie vanzelfbestuur wordt opgelegd onder toezicht van het hoofd van de Ottomaanse vloot. Eengouverneur en een raad van "syndicalisten" worden benoemd, die altijd probeerden een goed evenwicht te bewaren tussen de Venetianen en de Ottomanen. De Venetianen trokken zich definitief terug uit de regio in 1718, nadat het kasteel vanTinos in handen viel van de Ottomanen.
De Myconiërs bewezen uitstekende zeilers en handelaars, die een grote welvaart brachten op het eiland en kolonies van immigranten uit nabijgelegen eilanden en Kreta aantrokken. Vanwege de welvaart werd Mykonos tot het einde van de 18e eeuw regelmatig aangevallen door piraten.
Toen deGriekse Onafhankelijkheidsoorlog tegen de Turken uitbrak in 1821, speelden de Myconiërs met 22 schepen, bemanning en munitie, een belangrijke rol. Ze werden aangemoedigd onder de sterke leidende hand van de nationale heldin Mando Mavrogenous. Zij was een goed opgeleidearistocraat die was opgegroeid met de meest fervente ideeën van deverlichting. Ze aarzelde niet om actief deel te nemen aan de revolutie en het opofferen van de rijkdom van haar familie hieraan.
Mykonos maakte deel uit van deonafhankelijke Griekse staat sinds de eerste dag dat het werd gevormd in 1830 en de zeil- en koopmansactiviteit deed de economie van het eiland herrijzen. Mykonische kooplieden reisden naar het buitenland en velen vestigden zich zelfs in andere belangrijke commerciële centra zoals Constantinopel,Alexandrië enMarseille.
De economie van het eiland daalde aan het einde van de 19e eeuw. Veel Myconiërs verlieten het eiland om werk te vinden op het vasteland van Griekenland of in het buitenland. Economisch betere tijden traden aan toen het toerisme zijn intrede deed. Vanwege de interessante archeologische vondsten op het nabijgelegen eiland Delos kreeg ook Mykonos een aantrekkingskracht op liefhebbers van de Griekse geschiedenis en mythologie. Het was zo dat in de vroege jaren 30 veel beroemde kunstenaars, politici en rijke Europeanen hun vakantie doorbrachten in Mykonos, de aandacht trekken en het eiland als het ware op de kaart zetten. In de jaren '50 begon het moderne toerisme te groeien, samen met de bevolking van het eiland. Maar het was in de volgende twee decennia van de jaren '60 en de jaren '70 dat, o.a. dankzijJackie O en tal van andere jetsetters, het eiland werd veranderd in een van de meest kosmopolitische vakantieoorden van de Middellandse Zee.
Volgens demythologie was Mykonos de plaats waarZeusde strijd aanging met deGiganten. Toen hij ze in de zee wierp, gingen ze op steen en zo ontstond Mykonos. Er werd gezegd dat het eiland is vernoemd naar de lokale held Mykons[bron?], die in de oudheid werd aanbeden en werd beschouwd als een zoon of een kleinzoon van de godApollo. Het nabijgelegen eilandDelos is de geboorteplaats van Apollo volgens de legende.
Meer dan 97% van de bevolking is lid van deGrieks-Orthodoxe Kerk.Icoonverering is wijdverbreid en veel inwoners bezitten hun eigen kleine kapel, meestal verbonden met hun woonhuis of in de buurt op een veld. Omdat het orthodoxe geloof werd onderdrukt tijdens de Ottomaanse overheersing, heeft zich een diepgaand gevoel van nationale identiteit ontwikkeld, geworteld in religie en tot op de dag van vandaag gehandhaafd.
Het eiland beslaat een gebied van 85,5 vierkante kilometer en stijgt tot een hoogte van 341 meter op het hoogste punt. Het ligt 150 kilometer ten oosten van Athene in de Egeïsche Zee. Het eiland beschikt niet over rivieren, maar over talloze seizoensgebonden beken waarvan er twee zijn omgebouwd tot stuwmeren. Het eiland bestaat grotendeels uit graniet en het terrein is erg rotsachtig met veel gebieden die worden aangetast door de harde wind. Hoge kwaliteit klei enbariet, een mineraal dat wordt gebruikt als smeermiddel bij olieboringen, werd tot het eind van de 20e eeuw aan de oostelijke kant van Mykonos gedolven.
Op Mikonos is water altijd schaars geweest, en daarom hebben de huizen er, nog méér dan op andere eilanden, de typische vlakke daken, met de bedoeling zo veel mogelijk regenwater op te vangen. Er wordt dagelijks 4.500 kubieke meter water geproduceerd, dooromgekeerde osmose van zeewater om te helpen voldoen aan de behoeften van de bevolking en bezoekers van Mykonos.
De belangrijkste stad en haven, aan de westkust, isMykonos-Stad, zoals vaak op de Griekse eilanden, gewoonChora (Χώρα, d.i.Hoofdstad) genoemd. In totaal zijn er tien plaatsen/dorpen op het eiland:
Door de bestuurlijke herindeling[3] (Programma Kallikratis) werden de departementen afgeschaft vanaf 2011. Mykonos werd een regionale eenheid (periferiaki enotita), onderdeel van de bestuurlijke regio (periferia)Zuid-Egeïsche Eilanden. Er werden eveneens gemeentelijke herindelingen doorgevoerd waardoor het gehele eiland nu één gemeente vormt. De gemeente omvat ook de eilanden Delos, Rineia en verschillende onbewoonde eilandjes. De totale oppervlakte van de gemeente is 105.183 km². Bij de verkiezingen van 2012 behaalde het centrumrechtseNieuwe Democratie de meeste stemmen op Mykonos, gevolgd door de Coalitie van Radicaal Links (SYRIZA).[4]
Mykonos heeft een typischmediterraan klimaat. De zon schijnt maximaal 300 dagen per jaar. Het regenseizoen duurt van oktober tot maart. Hoewel de temperaturen in de zomermaanden tot wel 40 °C kunnen stijgen, is de gemiddelde maximum temperatuur rond de 28 °C. Vanwege de seizoensgebonden koele wind zijn de zomerdagen droog en zonnig en aangenaam. In de winter is de gemiddelde maximum temperatuur rond de 15 °C. Over het algemeen zijn de winters mild en nat, met veel zonnige dagen, zelfs midden in de winter. Sneeuw is zeldzaam en blijft niet lang liggen wanneer hij valt.
De zeewatertemperatuur in de zomer ligt tussen de 24 en 28 graden Celsius, vooral aan de zeer vlakke stranden.
Er zijn slechts enkele inheemse dieren, zoals wildehazen,katten,dassen ofpatrijzen; maar mensen introduceerden verschillende productiedieren zoals schapen, varkens, geiten, paarden en ezels, die tegenwoordig op Mykonos leven. Zoals op alle Cyclade-eilanden is het vogelleven erg divers. Steile kusten, grotten en kieren bieden ideale leefgebieden en broedgebieden voor haviken enzilverreigers, duiven,aalscholvers en meeuwen. Miljoenentrekvogels bezoeken de Cycladen elk jaar op weg naar het zuiden.
Ook de zeefauna rond Mykonos is behoorlijk indrukwekkend. De mediterrane zeehond is hier thuis, net als dolfijnen, zeeschildpadden en ontelbare soorten vis, die een rijk ecologisch systeem vormen.
Er zijn talloze bootverbindingen met het vasteland (Piraeus) en met de andere eilanden.
Mykonos Airport ligt 4 kilometer ten zuidoosten vanMykonos-Stad en heeft veel internationale (charter)vluchten in de zomer. In de winter zijn er vooral binnenlandse vluchten die aankomen. De vlucht van Athene naar Mykonos duurt ongeveer 25 minuten
De mensen van Mykonos zijn nog steeds origineel, toegewijd aan veeteelt en landbouw, vissen en traditioneelsponsduiken. Toerisme is echter de belangrijkste bron van inkomsten geworden, hoewel er nog steeds traditionele beroepen als aardewerkschilder of wever bestaan. De jongeren die niet naar het Griekse vasteland zijn geëmigreerd wonen voornamelijk in dehoofdstad van Mykonos, terwijl de oudere bevolking het liefst op het platteland van het achterland van het eiland woont.
In tegenstelling tot andere Cycladen-eilanden heeft Mykonos in de geschiedenis nooit een hele belangrijke rol gespeeld, en heeft daarom ook weinig sporen van de antieke beschavingen opgeleverd. Niettemin is het een van de populairste reisbestemmingen voor toeristen geworden. Dat is verreweg de belangrijkste inkomstenbron voor het eiland, dat reeds aan het eind van de jaren vijftig door het massatoerisme werd ontdekt en sindsdien een van de eerste toeristische trekpleisters in de Egeïsche Zee is geworden.
Het heeft de reputatie het Griekse eiland met de hoogste tolerantie te zijn, onder meer ten opzichte vannaaktrecreatie. Ook staat Mykonos bekend alshomovriendelijk met een handvol bars en discotheken die zich specifiek ophomo's richten. Sinds 2009 vindt het jaarlijkseCircuit Party Xlsior Festival plaats op het eiland. Het bruisende nachtleven en hippe stranden maken van het eiland een mondaine vakantieplek.
In 2015 bezochten 2.787 Nederlandse toeristen Mykonos. Een stijging van 32,0% ten opzichte van het aantal vakantiegangers in 2014.
De beroemdste kerk is dePanagía Paraportianí[5], op de plaats waar zich een toegangspoort tot de Venetiaanse citadel (hetKastro) bevond. Een deel dateert uit 1425, de rest is 16e- en 17e-eeuws.
Ook inMykonos-Stad: de wijkAlefkantra[6], waar de huizen tot aan de rand van de zee werden gebouwd.
Bezienswaardig is ook het 7,5 km landinwaarts gelegen dorpjeÁno Méra, waarvan de toren van het 16e-eeuwseTourlianí-klooster in het oog springt. Buiten het dorp verheft zich de heuvelPaleókastro, waar zich vroeger een Venetiaans kasteel bevond, waarschijnlijk gebouwd boven op een antieke stad uit de Oudheid.
Ook is Mykonos bekend vanwege de overledenpelikaanPetros.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
