DeMuyesinbo is eenKoreaanse martiale handleiding uit 1759. Het werd uitgegeven als herziene uitgave van deMuyejebo. In het boek worden zeventien methoden van gewapende oorlogsvoering beschreven en één methode voor het ongewapende gevecht.

Tijdens het bewind van koning Youngjo (1724-1776) werd deMuyejebo herzien. Aan het oorspronkelijke aantal van zes werden twaalf extra methodes toegevoegd door prins Sado. Het was tevens prins Sado die de termSibpalgi (18 gevechtsmethodes) bedacht, een afkorting vanBonjo Muye Sib Pal Ban ("18 Martiale Klasses van de Yi Dynastie"), om deze collectie mee aan te duiden.

In de Muyejebo werden reeds de volgende zes methodes beschreven:

• Gonbang (Lange stok)
• Deungpae (Schild)
• Nangseon (Multi-tip speer, een speer met vele vertakkingen.)
• Jangchang (Lange speer)
• Dangpa (Drietand)
• Ssangsudo (Zwaard wat met twee handen gehanteerd dient te worden)

In deMuyesinbo werden daar de volgende twaalf methodes aan toegevoegd:

• Jukjangchang (Lange bamboe speer)
• Gichang (Speer met daaraan een vlag bevestigd)
• Yedo (Kort zwaard)
• Waegeom (Japans zwaard,katana)
• Gyojeon (Duelleer technieken met het zwaard)
• Woldo (Maanzwaard, vergelijkbaar met een hellebaard)
• Hyeopdo (Speer zwaard, vergelijkbaar met Japansenaginata)
• Ssanggeom (Technieken met twee identieke zwaarden)
• Jedogeom (Admiraals Zwaard)
• Bongukgeom (Traditioneel Koreaans zwaard)
• Gwonbeop (Ongewapend gevecht)
• Pyeongon (Vlegel, lange stok met daar een kortere stok aan bevestigd.)

DeMuyesinbo op haar beurt weer een van de werken waarop de later geschrevenMuyedobotongji is gebaseerd. DeMuyesinbo zelf is niet bewaard gebleven, maar vanuit deMuyedobotongji weten we redelijk veel over deze handleiding.

• Koreaanse vechtkunst

• Koreaanse vechtkunst
• Geschiedenis van Korea