Demirte (Myrtus communis) is een plant uit demirtefamilie (Myrtaceae). Het is een dichte, veelvertakte,groenblijvendestruik. De plant groeit in het wild op droge, zonnige plekken in hetMiddellandse Zeegebied, maar wordt ook als sierstruik toegepast.
De mirte wordt circa 5 m hoog. De bladeren zijn eirond en 2-3 × 1,5 cm groot. Ze zijn aan de basis en aan de uiteinden toegespitst. Ze zijn donkergroen en leerachtig en voorzien van klieren. De twijg geeft een aromatische geur af bij kneuzing.
Debloemen zijn geurig en hebben een doorsnede van 2 cm. Er zijn vijf witte kroonblaadjes en tallozemeeldraden. Debloemknoppen zijn bolvormig. De bloemen groeien aan lange stelen in de oksels van de bovenste bladeren.
Bloemen
De mirte heeft bolvormige, purperkleurigebessen die ongeveer 7 mm in doorsnede zijn.
Het harde, knoestigehout heeft verschillende toepassingen. Zo wordt erhoutskool van gebrand. De bladeren, bloemen en vruchten leveren eenolie die in deparfumerie wordt gebruikt.
OpSoekot, hetLoofhuttenfeest van de Joden worden drie op de eerste dag van het feest geplukte mirtetakjes samen met andere takken en een geurige vrucht gebruikt voor het "Loelav zwaaien", een gebruik dat op Wajiekra (Leviticus) 23:40-41 is gebaseerd. De geurige maar smakeloze mirtetakken of "hadassiem" symboliseren de Joden die de Thora niet bestuderen maar wel toepassen.Ook zou de Mirte een gelukbrenger zijn bij het huwelijk en de vruchtbaarheid.
In Nederland geldt mirte als matig winterhard, maar valt op een beschutte plaats in luchtige grond in het westen te proberen. De struik zal dan zeker niet de hoogte bereiken als in de landen van oorsprong. Er zijn variëteiten onder andere een met bont blad en een met dubbele bloemen in de handel.
In Italië, met name op Sardinië, wordt van de bessen van de plant de likeurMirto gemaakt. Mirte geeft verder de kenmerkende smaak aan de Bolognese worstmortadella.