Movatterモバイル変換

[0]ホーム

Naar inhoud springen

Miki Biasion

Koppelingen bewerken

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Miki Biasion

Miki Biasion in 2018

Persoonlijke informatie

Geboorteplaats

Bassano del Grappa

Geboortedatum

7 januari 1958

Nationaliteit

Italië

Sport

Autosport

Discipline

Rally

Statistieken in hetwereldkampioenschap rally

Jaren actief

1980–1994

Teams

Lancia,Ford

Deelnames

Kampioenschappen

2 (1988,1989)

Overwinningen

Aantal podia

Totaal punten

768

KP winst

373

Eerste rally

San Remo 1980

Eerste winst

Argentinië 1986

Laatste winst

Griekenland 1993

Laatste rally

Groot-Brittannië 1994

Portaal

Autosport

Massimo "Miki" Biasion (Bassano del Grappa,7 januari 1958) is eenItaliaans rallyrijder. Hij greep twee jaar achter elkaar, in de1988 en1989 seizoenen, naar de titel in hetwereldkampioenschap rally, wat hij beide jaren deed als rijder bij het fabrieksteam vanLancia. In het WK won hij tussen1986 en1993 in totaal zeventien WK-rally's.

Carrière

[bewerken |brontekst bewerken]

Beginjaren

[bewerken |brontekst bewerken]

Miki Biasion debuteerde in 1979 in derallysport. Hij profileerde zich in hoog tempo en was aan het begin van de jaren tachtig al een van de voornaamste rijders in hetItaliaans rallykampioenschap, waaraan hij in die periode deelnam met eenOpel Ascona 400. In 1983 werd Biasion onderdeel van het Italiaanse preparatie teamJolly Club, die vanaf dat jaar actief werden met deLancia Rally 037. Biasion brak dat jaar definitief door met het winnen van de Italiaanse rallytitel en daarbovenop kwam er internationaal succes door ook hetEuropees kampioenschap op zijn naam te schrijven.

Wereldkampioenschap rally

[bewerken |brontekst bewerken]

1984-1991: Lancia

[bewerken |brontekst bewerken]

Biasion actief met een Lancia Rally 037 in Portugal in 1985

Een logische vervolgstap was voor Biasion hetwereldkampioenschap rally, waar hij al tijdens derally van San Remo in 1980 in debuteerde. Wederom uitkomend met de Jolly Club Lancia 037 reed Biasion een geselecteerd aantal WK-rally's in het1984 seizoen. Successen kwamen snel met het behalen van een tweede plaats inCorsica, eindigend achterLancia-fabrieksrijder en winnaarMarkku Alén, en een derde plaats in eigen land inSan Remo. In het1985 seizoen vertolkte hij wederom deze rol, maar wisselde zijn WK-programma af met rally's die meedingen voor het Europees kampioenschap. Zijn hoogtepunt in het WK was zijn tweede plaats inPortugal, waar hij wegens het ontbreken van het fabrieksteam als enige rijder Lancia vertegenwoordigde en de rally op momenten zelfs leidde, maar uiteindelijk moest toegeven aanPeugeot-rijderTimo Salonen die zou winnen.

Voor1986 werd Biasion gepromoveerd tot fabrieksrijder bij het Lancia team en nam hiermee de plaats over vanAttilio Bettega, die in 1985 inCorsica dodelijk verongelukte. Inmiddels actief met deLancia Delta S4, zag Biasion een moeilijke start meemaken met vier opgaven in een gelijk aantal optredens (hoewel inPortugal alle fabrieksrijders zich voortijdig terugtrokken na het ongeluk vanJoaquim Santos waarbij drie toeschouwers het leven lieten en Lancia's terugtrekking inCorsica na het fatale ongeluk van teamgenootHenri Toivonen en diens navigatorSergio Cresto). Een ommekeer kwam met een tweede plaats in deAcropolis en vervolgens zijn eerste WK-rally overwinning inArgentinië. Hij eindigde in het kampioenschap uiteindelijk als vijfde. DeGroep B klasse werd na de incidenten in 1986 een competitieverbod opgelegd in het WK rally, ingaand vanaf het1987 seizoen. Onder de nieuweGroep A reglementen reed Biasion met deLancia Delta HF naar de overwinning toe tijdens de openingsronde van 1987 inMonte Carlo, alhoewel hij deze op enigszins controverse wijze op naam schreef, nadat teamgenootJuha Kankkunen door de teamleiding gedwongen werd op de voorlaatste klassementsproef Biasion voorbij te laten gaan. Biasion profileerde zich dat seizoen als titelkandidaat, met nog eens twee overwinningen inArgentinië enSan Remo. Uiteindelijk werd hij door Lancia niet ingezet tijdens de slotronde inGroot-Brittannië, waar Kankkunen naar de overwinning greep en dus wereldkampioen werd; Biasion dus eindigend als runner-up. In het1988 seizoen stond Biasion symbool voor Lancia's dominantie in de vroege jaren van Groep A. Hij won dat jaar maar liefst vijf keer in zeven optredens, maar besliste uiteindelijk zijn eerste wereldtitel pas in zijn laatste deelname van het seizoen inSan Remo, waar hij won en daarmee naaste concurrent Alén achter zich liet. Het1989 seizoen liep eveneens succesvol uit voor Biasion, waarin hij het gelijke aantal WK-rally's won ten opzichte van 1988 en ook wederom de titel in zijn voordeel wist te beslissen met een overwinning voor eigen publiek inSan Remo. Desondanks begon de concurrentie zowel intern als extern heviger te worden en Biasion wist ondanks twee overwinningen zijn titel niet succesvol te verdedigen in1990, welke naarCarlos Sainz zou gaan, terwijl hij inDidier Auriol ook een teamgenoot voor zich moest dulden. Het1991 seizoen was in dat opzicht meer teleurstellend voor Biasion, die dat jaar niet consistent partij kon geven aan de uiteindelijke wereldkampioen Kankkunen en zelfs tot geen enkele overwinning kwam, dat in contrast met de vijf individuele zeges van teamgenoot Kankkunen. Hoe dan ook bewees Biasion in deze periode met zestien WK-rally overwinningen en twee WK-titels Lancia's succesvolste rijder te zijn.

1992-1994: Ford

[bewerken |brontekst bewerken]

Lancia trok zich na 1991 terug als officieel fabrieksteam in het WK rally, waardoor Biasion voor het1992 seizoen besloot de overstap te maken naar het fabrieksteam vanFord, die dat jaar nog actief waren met deFord Sierra RS Cosworth. Biasion, die op dat moment een van de best betaalde rijders was in het kampioenschap, leed aan aanpassingsproblemen en was weinig positief over het gegeven materiaal. Desondanks was zijn tweede plaats inPortugal het beste resultaat dat het team dat jaar zou neerzetten, maar speelde verder geen rol in de titelstrijd. Meer hoopvol was hij voor het1993 seizoen, waarin de langverwachteFord Escort RS Cosworth zijn opwachting maakte in het kampioenschap en waarmee Biasion al veel testwerk had ondergaan in het voorgaande jaar. Biasion begon het seizoen ook sterk met een aantal podium resultaten en een uiteindelijke overwinning inGriekenland, wat zich markeerde als zijn eerste zege in drie jaar tijd. Door deze resultaten leidde Biasion het kampioenschap halverwege het seizoen, maar de tweede seizoenshelft verliep minder gelukkig en hij moest voor het vierde opeenvolgende jaar genoegen nemen met de vierde plaats in het kampioenschap. Biasion wist het tij niet te keren in1994, in een seizoen waarin hij het team van Ford niet op sleeptouw wist te nemen nadat teamgenootFrançois Delecour door blessureleed grotendeels af moest haken en de Italiaan ook geen rol kon vergaren in de strijd om het kampioenschap. Biasion eindigde slechts in twee gevallen op het podium en in het kampioenschap uiteindelijk als zesde. Hij beëindigde vervolgens zijn actieve carrière in het WK rally.

Latere carrière

[bewerken |brontekst bewerken]

Biasion verliet uiteindelijk na 1995 definitief de rallypaden en maakte in eerste instantie met succes de overstap naar hetcircuit. In 1998 en 1999 werd Biasion wereldkampioen in de disciplineTruckracing, actief voor het Italiaanse merkIveco, en was met datzelfde merk ook actief in deDakar-rally in het vrachtwagen-klassement. Later was hij tussen 2002 en 2004 ook fabrieksrijder bij de Dakar inschrijving vanMitsubishi in het auto-klassement, maar keerde later weer in een Iveco terug, onder meer met oud Lancia teamgenoot Markku Alén als collega-rijder. Tegenwoordig is Biasion ook met regelmaat actief in historische rallyevenementen of demonstraties, vrijwel exclusief in Lancia-modellen.

In 2012 keerde Biasion weer terug in het vrachtwagen-klassement van deDakar-rally. Biasion was hierin onderdeel van Team de Rooy, naastGerard de Rooy enHans Stacey, rijdend met een Iveco Trakker Evo II. Om deze de testen nam Biasion deel aan deRally van Marokko in 2011. Hij greep hierin naar de eerste plaats in zijn klassement. In de Dakar eindigde hij met drie etappe-overwinningen als zesde in het eindklassement. Ook in 2013 maakte hij tijdens deDakar deel uit van het Team de Rooy. Hij kwam dit keer echter niet aan de finish.

Complete resultaten in het Wereldkampioenschap rally

[bewerken |brontekst bewerken]

Seizoen	Inschrijving	Auto	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	Pos.	Punten
1980	Massimo Biasion	Opel Ascona	MON	ZWE	POR	KEN	GRI	ARG	FIN	NZL	ITA DNF	FRA	GBR	IVK			–	0
1981	Hawk Racing Club	Opel Ascona 400	MON	ZWE	POR	KEN	FRA	GRI	ARG	BRA	FIN	ITA 6	IVK	GBR			37	6
1982	Conrero Squadra Corse	Opel Ascona 400	MON	ZWE	POR	KEN	FRA	GRI	NZL	BRA	FIN	ITA 8	IVK	GBR			57	3
1983	Jolly Club Totip	Lancia Rally 037	MON	ZWE	POR	KEN	FRA	GRI	NZL	ARG	FIN	ITA 5	IVK	GBR			24	8
1984	Jolly Club Totip	Lancia Rally 037	MON 6	ZWE	POR 4	KEN	FRA 2	GRI DNF	NZL	ARG	FIN	ITA 3	IVK	GBR			6	43
1985	Jolly Club Totip	Lancia Rally 037	MON 9	ZWE	POR 2	KEN	FRA DNF	GRI	NZL	ARG	FIN	ITA 6	IVK	GBR			12	23
1986	Lancia Martini	Lancia Delta S4	MON DNF	ZWE	POR DNF		FRA DNF	GRI 2	NZL 3	ARG 1	FIN	IVK	ITA 2	GBR	VST		5	47
1986	Lancia Martini	Lancia Rally 037				KEN DNF											5	47
1987	Lancia Martini	Lancia Delta HF 4WD	MON 1	ZWE	POR 8	KEN	FRA 3	GRI 7	VST 2	NZL	ARG 1	FIN	IVK	ITA 1	GBR		2	94
1988	Lancia Martini	Lancia Delta HF 4WD	MON DNF	ZWE													1	115
1988	Lancia Martini	Lancia Delta Integrale			POR 1	KEN 1	FRA	GRI 1	VST 1	NZL	ARG 2	FIN	IVK	ITA 1	GBR		1	115
1989	Lancia Martini	Lancia Delta Integrale	ZWE	MON 1	POR 1	KEN 1	FRA	GRI 1	NZL	ARG	FIN 6	AUS					1	106
1989	Lancia Martini	Lancia Delta Integrale 16V											ITA 1	IVK	GBR		1	106
1990	Lancia Martini	Lancia Delta Integrale 16V	MON 2	POR 1	KEN DNF	FRA	GRI 3	NZL	ARG 1	FIN	AUS	ITA DNF	IVK	GBR 3			4	76
1991	Lancia Martini	Lancia Delta Integrale 16V	MON 2	ZWE	POR 3	KEN DNF	FRA	GRI 3	NZL	ARG 2	FIN	AUS	ITA 2	IVK	SPA	GBR DNF	4	69
1992	Ford Motor Co Ltd.	Ford Sierra RS Cosworth 4x4	MON 8	ZWE	POR 2	KEN	FRA 7	GRI 3	NZL	ARG	FIN 5	AUS	ITA 4	SPA	IVK	GBR 5	4	60
1993	Ford Motor Co Ltd.	Ford Escort RS Cosworth	MON 3	ZWE	POR 2	KEN	FRA 7	GRI 1	ARG 2	NZL DNF	FIN	AUS DNF	ITA DNF	SPA 4	GBR		4	76
1994	Ford Motor Co Ltd.	Ford Escort RS Cosworth	MON 4	ZWE	POR 3	KEN	FRA 5	GRI DNF	ARG DNF	NZL DNF	FIN	AUS	ITA 3	SPA	GBR DNF		6	42
1995	Astra Racing	Lancia Delta HF Integrale	MON	ZWE	POR	KEN	FRA	GRI DNF	NZL	ARG	FIN	AUS					–	0
1995	A.R.T. Engineering	Subaru Impreza 555											ITA 4	SPA	GBR		–	0

Overwinningen

[bewerken |brontekst bewerken]

#	Seizoen	Rally	Navigator	Auto
1	1986	6º Marlboro Rally Argentina	Tiziano Siviero	Lancia Delta S4
2	1987	55ème Rallye Automobile de Monte-Carlo	Tiziano Siviero	Lancia Delta HF 4WD
3	1987	7º Marlboro Rally Argentina	Tiziano Siviero	Lancia Delta HF 4WD
4	1987	29º Rallye Sanremo	Tiziano Siviero	Lancia Delta HF 4WD
5	1988	22º Rallye de Portugal Vinho do Porto	Carlo Cassina	Lancia Delta Integrale
6	1988	36th Marlboro Safari Rally	Tiziano Siviero	Lancia Delta Integrale
7	1988	35th Acropolis Rally	Tiziano Siviero	Lancia Delta Integrale
8	1988	23rd Olympus Rally	Tiziano Siviero	Lancia Delta Integrale
9	1988	30º Rallye Sanremo - Rallye d'Italia	Tiziano Siviero	Lancia Delta Integrale
10	1989	57ème Rallye Automobile de Monte-Carlo	Tiziano Siviero	Lancia Delta Integrale
11	1989	23º Rallye de Portugal Vinho do Porto	Tiziano Siviero	Lancia Delta Integrale
12	1989	37th Marlboro Safari Rally	Tiziano Siviero	Lancia Delta Integrale
13	1989	36th Acropolis Rally	Tiziano Siviero	Lancia Delta Integrale
14	1989	31º Rallye Sanremo - Rallye d'Italia	Tiziano Siviero	Lancia Delta Integrale 16V
15	1990	24º Rallye de Portugal Vinho do Porto	Tiziano Siviero	Lancia Delta Integrale 16V
16	1990	10º Rally Argentina	Tiziano Siviero	Lancia Delta Integrale 16V
17	1993	40th Acropolis Rally	Tiziano Siviero	Ford Escort RS Cosworth