Middelgrieks, ook welMiddeleeuws Grieks (Μεσαιωνική Ελληνική) ofByzantijns Grieks genoemd, is de historische ontwikkelingsfase van deGriekse taal tussen het einde van deklassieke oudheid in de 4e of 5e eeuw en het einde van demiddeleeuwen in de 15e eeuw. De conventionele begin- en einddatums hiervoor zijn 330 (toen keizerConstantijn de Grote zich vestigde inByzantion, laterConstantinopel genoemd) en 1453 (Beleg en val van Constantinopel). Echter worden de schrijvers van de 4e eeuw vaak nog gerekend tot de voorgaande periode van hetKoinè-Grieks. Het Middelgrieks werd opgevolgd door hetNieuwgrieks.[1]
·
·
| Helleense talen: | Uitgestorven:Myceens (Lineair B) ·Oudmacedonisch ·Lineair A? |
| Oudgrieks: | Dorisch ·Arkadisch-Cyprisch ·Aeolisch ·Ionisch ·Attisch ·Koinè-Grieks ·Byzantijns Grieks |
| Nieuwgrieks: | Katharevousa ·Dimotiki ·Modern Pontisch ·Modern Grieks |
| Zeldzame varianten: | Griko ·Tsakonisch ·Romeyka ·Cappadocisch |
