Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

Micah Richards

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Micah Richards
Micah Richards
Persoonlijke informatie
Volledige naamMicah Lincoln Richards
Geboortedatum24 juni 1988
GeboorteplaatsBirmingham,Vlag van EngelandEngeland
Lengte180 cm
PositieCentrale verdediger
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2019
Jeugd
2000–2001
2001–2005
Vlag van EngelandOldham Athletic
Vlag van EngelandManchester City
Senioren
SeizoenClubW(G)
2005–2015
2014–2015
2015–2019
Vlag van EngelandManchester City
Vlag van ItaliëFiorentina
Vlag van EngelandAston Villa
179(6)
10(0)
26(1)
Interlands
2006–2012Vlag van Engeland Engeland13(1)
Portaal Portaalicoon  Voetbal

Micah Lincoln Richards (Birmingham,24 juni1988) is eenEngels voormaligprofvoetballer die doorgaans alscentrale verdediger speelde. Hij kwam van 2005 tot en met 2019 uit voorManchester City,Fiorentina enAston Villa. Richards speelde dertien interlands in hetEngels voetbalelftal, waarvoor hij één keer scoorde. Na zijn voetbalcarrière werd Richards analist bijSky Sports enBBC Sport.

Clubcarrière

[bewerken |brontekst bewerken]

Manchester City

[bewerken |brontekst bewerken]

Richards is geboren inBirmingham en groeide op inLeeds, waar hij als spits begon met voetballen bijLeeds United. In 2000 ging hij spelen in de jeugd vanOldham Athletic en ging een jaar later op zijn 14'de naarManchester City. Voor die club maakte hij 22 oktober 2005 als 17-jarige tegenArsenal zijn debuut. In februari 2006 stond hij voor het eerst in de basis van City en vanaf dat moment miste hij nog maar twee wedstrijden dat seizoen. Op 19 februari maakte hij in deFA Cup tegenAston Villa zijn eerste doelpunt voor de club.

Op 25 juli verlengde Richards zijn contract met vier seizoenen. Het seizoen erop was hij onbetwist basisspeler. Op 30 september maakte hij tegenEverton zijn eerste Premier League-doelpunt voor Manchester City. Hij miste de laatste negen wedstrijden van het seizoen met een kuitblessure. Toch werd hij genomineerd voor de prijs van PFA Young Player of the Year, die uiteindelijk gewonnen werd doorCristiano Ronaldo. Door de fans van Manchester City werd hij wel uitgeroepen tot Young Player of the Year.

In het seizoen 2007/08 was Richards weer hersteld van zijn kuitblessure en basisspeler. Hij begon het seizoen met drie overwinningen zonder tegendoelpunt, waaronder in de derby tegenManchester United, waarin hij tegenoverCarlos Tévez stond. Op 16 september 2007 was Richards tegen Aston Villa voor het eerst aanvoerder, door afwezigheid van captainRichard Dunne. Daarmee werd hij de jongste captain ooit voor City. Op 8 februari 2008 hernieuwde hij zijn contract tot de zomer van 2013, maar aan het einde van die maand raakte Richards geblesseerd aan zijn knie, waardoor hij de rest van het seizoen niet meer speelde. Hij werd opnieuw genomineerd voor Young Player of the Year, maar werd verslagen doorCesc Fàbregas.

Op 18 september maakte Richards zijn debuut in deUEFA Cup tegenOmonia Nicosia. In die competitie kwam Manchester City tot de kwartfinale, waarin het werd uitgeschakeld doorHamburger SV. Dat seizoen speelde Richards de meeste wedstrijden in één seizoen, namelijk 50. In het seizoen 2010/11 was Richards voor twee goals en één assist in de FA Cup, die City won door 1-0 overwinning opStoke City in de finale, waarin Richards 90 minuten speelde.

Het seizoen erop begon Richards met twee assists in de eerste twee competitiewedstrijden. Op 29 oktober 2011 speelde Richards zijn 200'ste wedstrijden voor Manchester City. Hij was in totaal goed voor zes assists in 29 competitiewedstrijden dat Premier League-seizoen, dat City won door in de laatste wedstrijd met 3-2 te winnen vanQueens Park Rangers. De twee seizoenen erop kwam Richards tot slechts achttien wedstrijden door verschillende knieblessures. In het seizoen 2014/15 speelde hij in de Community Shield zijn 246'ste en laatste wedstrijd voor Manchester City. In die periode was hij goed voor negen goals en veertien assists.

Fiorentina

[bewerken |brontekst bewerken]

Gedurende het restant van het seizoen 2014/15 werd hij verhuurd aanSerie A-clubACF Fiorentina. Daar maakte hij op 18 september 2014 in deUEFA Europa League-wedstrijd tegenEA Guingamp zijn debuut. Hij was direct goed voor een assist op de 3-0 vanFederico Bernardeschi. Hij speelde 19 wedstrijden voor Fiorentina, voor hij terugkeerde naar Engeland.

Aston Villa

[bewerken |brontekst bewerken]

Op 17 juni 2015 tekende Richards voor vier seizoenen bijAston Villa. Hij kreeg rugnummer 4 bij de club uitBirmingham. Op 8 augustus maakte hij als captain zijn debuut tegenAFC Bournemouth en hij had gelijk een clean sheet. Op 28 november scoorde hij tegenWatford zijn eerste goal voor Aston Villa. Hij speelde 24 competitiewedstrijden, maar werd met Aston Villa laatste en degradeerde uit dePremier League. In deChampionship speelde hij slechts twee wedstrijden, maar hij was voornamelijk geblesseerd aan zijn knie. Ook de twee seizoenen erop stond hij formeel nog op de loonlijst, maar hij kwam tot geen enkele wedstrijd. Op 26 juli 2019 kondigde Richards aan dat hij op 31-jarige leeftijd zou stoppen als profvoetballer.

Clubstatistieken

[bewerken |brontekst bewerken]
SeizoenClubCompetitieCompetitieBekerInternationaalTotaal
Wed.Dlp.Wed.Dlp.Wed.Dlp.Wed.Dlp.
2005/06Vlag van EngelandManchester CityPremier League13031161
2006/0729160351
2007/0825040290
2008/0934110150501
2009/1023260292
2010/111815280313
2011/122914040371
2012/1370001080
2013/14205030100
2014/15001010
Vlag van ItaliëFiorentinaSerie A1002070190
2015/16Vlag van EngelandAston VillaPremier League24141282
2016/17Championship201030
2017/18000000
2018/19000000
Carrièretotaal216742438029611

Interlandcarrière

[bewerken |brontekst bewerken]

Na 28 wedstrijden op het hoogste niveau van Engeland te hebben gevoetbald, werd Richards door toenmalig bondscoachSteve McClaren voor het eerst opgeroepen voor hetEngels voetbalelftal. Op 15 november 2006 debuteerde hij in het nationale elftal, in een oefeninterland tegenNederland (1-1). Op 22 augustus 2007 was hij in zijn vierde interland tegenDuitsland goed voor een assist opFrank Lampard. In zijn volgende interland, tegenIsraël, scoorde hij op aangeven vanGareth Barry zijn eerste interlandgoal.

Op 17 november 2010 speelde hij na drie jaar afwezigheid weer eens een interland voor Engeland, tegenFrankrijk (2-1 nederlaag). Op 29 februari 2012 speelde hij tegen Nederland, hetzelfde land waar hij zijn debuut tegen maakte, zijn dertiende en laatste interland voor Engeland.

Olympische Spelen

[bewerken |brontekst bewerken]

Richards nam met hetBrits olympisch voetbalelftal onder leiding van bondscoachStuart Pearce deel aan deOlympische Spelen van 2012 inLonden. Daarin werd Engeland in de kwartfinale uitgeschakeld doorZuid-Korea, op strafschoppen.

Erelijst

[bewerken |brontekst bewerken]
Competitie
AantalJaren
Vlag van Engeland Manchester City
Kampioen Premier League1x2011/12
FA Cup1x2010/11
League Cup1x2013/14

Zie ook

[bewerken |brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Micah_Richards&oldid=68811502"
Categorieën:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp