Eenmezzosopraan (uit hetItaliaans:mezzo, half,sopra, boven) is in demuziek een middelhoge vrouwelijkezangstem, met een bereik van ongeveer een aklein tot a", in omvang liggend tussen dealt ensopraan. Tevens is het een aanduiding van een zangeres met een mezzosopraanstem. Veel mezzosopranen hebben een donkerdere (of rijkere) stem dan sopranen. Sommigen hebben echter precies hetzelfde bereik. De lichtste mezzosopraanstemmen zijn vernoemd naar de beroemde zangeressenDugazon enGalli-Marié.
Mezzosopranen spelen vaak bijrollen in opera's, met als grootste uitzonderingGeorges BizetsCarmen enRossini'sIl barbiere di Siviglia. Vaak spelen ze oudere vrouwen, zoals Azucena en Ulrica, en jongens en verleiders.
Ook wordensoubretterollen vaak gespeeld door mezzosopranen, waardoor aan de rol een donkerder en dramatischer kwaliteit wordt verleend. Heel soms, als een mezzosopraan het vocale bereik heeft, zingt zij weleens rollen die geschreven zijn voor dramatische sopranen, zoals Lady Macbeth inGiuseppe Verdi'sMacbeth of zelfs Isolde inRichard WagnersTristan und Isolde.
In desoulmuziek wordt iemand ook wel een mezzosopraan genoemd als zij een d of zelfs e boven de hoge c kan zingen (c3) en dezelfde noot onder centraal c. Hiermee bewijst de zangeres dat ze een bereik heeft van minimaal drie octaven. Een voorbeeld van zo'n zangeres wasWhitney Houston.
In demuzieknotatie maakt men gebruik vanmuzieksleutels die de (absolute) toonhoogte met een bepaalde lijn op denotenbalk identificeren. Zo kent men dealtsleutel, debaritonsleutel, desopraansleutel en demezzosopraansleutel. Deze sleutels waren voornamelijk in gebruik in debarokmuziek. In moderne muzieknotatie worden doorgaans alleen de bas- envioolsleutel gebruikt.
