| Mefedrone | ||||
|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
 | ||||
Structuurformule van mefedron. (R)-vorm links; (S)-vorm rechts | ||||
 | ||||
In beslag genomen 4-MMC | ||||
| Algemeen | ||||
| Molecuulformule | C11H15NO | |||
| IUPAC-naam | (RS)-2-methylamino-1-(4-methylfenyl)propan-1-on | |||
| Andere namen | 4-methyl-N-methylcathinon; 4-MMC; 2-methylamino-1-p-tolylpropan-1-on | |||
| Molmassa | 177,24 g/mol | |||
| SMILES | CC1=CC=C(C=C1)C(=O)C(C)NC | |||
| InChI | 1S/C11H15NO/c1-8-4-6-10(7-5-8)11(13)9(2)12-3/h4-7,9,12H,1-3H3 | |||
| CAS-nummer | 1189805-46-6 | |||
| PubChem | 45266826 | |||
| Wikidata | Q262613 | |||
| Beschrijving | wit poeder | |||
| Fysische eigenschappen | ||||
| Aggregatietoestand | vast | |||
| Kleur | wit | |||
| Tenzij anders vermeld zijnstandaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1bar). | ||||
| ||||
Mefedron (2-methylamino-1-p-tolylpropan-1-on), ook bekend als 4-methylmethcathinon (4-MMC), 4-methylefedron, bubbles, meow meow, Miaow, DRONE en MMCAT, is eenstimulerende enentactogenedrug die van defenylethylamine-,amfetamine-, encathinongroep is afgeleid.[1] Mefedron is eendesignerdrug die vanaf ongeveer 2007 op de vrije markt verkrijgbaar was. De stof is in Nederland opgenomen op lijst I van deOpiumwet, en is niet langer legaal verkrijgbaar.[2] InBelgië dook mefedron voor het eerst op in 2009. Op 29 april 2010 werd de drug in dat land toegevoegd aan de lijst van middelen waarvoor een algemene vergunning van de minister van Volksgezondheid vereist is voor in- en uitvoer, bezit, vervaardiging, verkoop, aflevering en aanschaf.[3]
In hetVerenigd Koninkrijk,Duitsland,Nederland en – op de vierde plaats –Roemenië, wordt de drug verkocht als plantenvoeding, badzout of geurmiddel. Verkopers delen stellig mee dat het niet voor consumptie is en vermelden op de verpakking dat mefedron niet mag worden toegediend als de plant gezondheidsproblemen heeft. De handel vindt grotendeels online plaats, waardoor deze moeilijk te controleren is.[4]
Mefedron komt voor in poeder- of kristalvorm met een wit tot gele kleur, er bestaan ook mefedron bevattendecapsules. De stof heeft in sommige gevallen de vorm van een pil.
Mefedron-poeder wordt meestal gesnoven of ingeslikt. Slikken is de meest gebruikelijke manier om de drugs in te nemen. Het wordt meestal gemengd met vloeistof om te drinken of in sigarettenpapier gewikkeld. Er zijn ook meldingen van mensen die het middel injecteren.[5]
Mefedron werd voor het eerst gesynthetiseerd in 1929, en grotendeels vergeten tot het begin van de jaren 2000, toen Israëlische wetenschappers, die voor eeninsecticidenbedrijf werkten, begonnen te experimenteren metcathinonen alsoctopamine-analogen om de hersenactiviteit vanbladluizen te verstoren, zodat ze minder schadelijk zouden zijn voor planten. Mefedron werkte tot op zekere hoogte, maar externe bedrijven ontdekten al snel de psychoactieve effecten ervan en begonnen honderden kilo's op te kopen om alspartydrug te verkopen in Israël, waar het op grote schaal werd gebruikt. Vanwege de oorsprong van mefedron als plantenbeschermer kreeg het de bijnaam 'plantenvoeding'.[6]
HetPsychonaut Research Project, een organisatie die hetinternet afzoekt naar informatie over nieuwe drugs, identificeerde mefedron voor het eerst in 2008. Hun onderzoek wees uit dat het verkrijgbaar was vanaf 2007. De drug werd eerder gebruikt in producten zoals Neodoves-pillen, door de 'legale high'-organisatieNeorganics. De verkrijgbaarheid verminderde nadat de regering vanIsraël de drug in 2008 verbood. Het product wordt verkocht als designerdrug en er is slechts weinig bekend over de gevaren en toxiciteit.
Detoxiciteit van 4-MMC uit zich vooral insympathicomimetische effecten, zoals versneldehartslag,hypertensie enstuipen. Bij zeer hoge doses kunnenagressiviteit,hallucinaties enpsychose optreden. Personen met hartproblemen en/of psychiatrische of neurologische klachten kunnen er gevoeliger voor zijn.[7]
Er zijn verschillende gevallen van vergiftiging met mefedron met dodelijke afloop beschreven. In een aantal gevallen waren er nog andere drugs betrokken zoalscannabis ofheroïne. In Nederland stierf een man na een fataaldelirium waarbij hij zichzelf verwondde door naakt ramen in te slaan.[7] Hij bleek een hoge concentratie mefedron in het bloed te hebben en had ookcocaïne enecstasy genomen. De Britse musicus en BBC-radiopresentatorGeorge Webley, beter bekend als "Big George", stierf op 7 mei 2011 aan een hartaanval die waarschijnlijk het gevolg was van het innemen van mefedron.[8]
De subjectieve effecten van mefedron lijken het midden te houden tussenecstasy encocaïne: gebruikers zeggen dat het hunzelfvertrouwen vergroot en hen spraakzamer maakt (zoals bij cocaïne), maar ze melden ook een groter gevoel van openheid, waardering voor muziek en verlangen om te dansen (zoals bij ecstasy).[6]
Gebruikers noemen alertheid,euforie, opgewonden gevoel, verhoogdlibido, gevoel van stimulatie, zin om te praten en openheid als effecten. De intensiteit van een bepaald gevoel wordt mogelijk tot waarschijnlijk versterkt. Hierbij aansluitend is ook de reductie van irritatie en geprikkeldheid een eventualiteit. Omwille van een verhoogde en meer intense focus op een specifiek gebeuren of ruimtelijk element, wordt een tunnelvisie gecreëerd waardoor het tijdsbesef wordt onderdrukt. Uren vliegen voorbij zonder er ook maar iets van te beseffen.
Fysische bijwerkingen zijn onder meerneusbloedingen, brandende neus, lopende neus, uitslag, brandend gevoel in keel,braken,bloedcirculatieproblemen, lichamelijke temperatuurschommelingen, verhoogde hartslag die leiden tot hartritmeproblemen, trillen van handen, vermeerderdzweten, vergrote pupillen,kaakklem/knarsetanden,hoofdpijn, koude vingers en/of tenen en paarse knieën en/of handen. Deze laatste verschijnselen worden waarschijnlijk veroorzaakt door een verminderde bloedcirculatie. Meerdere individuen vermelden ook het ervaren vananorexie (een verminderde eetlust), wat kan resulteren in snel gewichtsverlies. Sommigen ondervinden ook een verminderdedorstbehoefte, anderen kunnen dan weer langdurig en in (grote) hoeveelheden blijven drinken. Dit betreft voornamelijk alcoholische dranken, maar ook water. Het ervaren van een verminderd dorstgevoel kan leiden tot dehydratie.
Tot mentale/psychische bijwerkingen behorenstuipen,hallucinaties,paranoia, verslechterd kortetermijngeheugen. Vaak een indirect voortvloeisel van (ernstig)slaaptekort, gecreëerd door de substantie.
Indien het gecombineerd wordt met een vloeistof kan dit leiden tot irritatie van mondonderdelen (smaakpapillen, tandvlees). Meermaals werd aangekaart dat de ontwikkeling van gasproductie in het gastro-intestinaal stelsel werd ervaren, uitdraaiende tot oprispingen vanboeren.
De effecten van het gebruik van mefedron met andere geneesmiddelen – inclusief vrij verkrijgbare of voorgeschreven medicijnen – kunnen onvoorspelbaar en gevaarlijk zijn. De volgende combinaties kunnen de volgende effecten hebben:
In de dagen na het gebruik van mefedron kan het volgende optreden:
Hierdoor ervaart de gebruiker enig tot sterk controle verlies over gevoelens en concentratie. Het euforiegevoel is vervaagd in een (tijdelijke) melancholie.
Regelmatig gebruik van mefedron kan uiteindelijk leiden tot:
Mefedron beïnvloedt iedereen anders, op basis van:
Er is geen veilig niveau van drugsgebruik. Het gebruik van een medicijn brengt altijd enig risico met zich mee. Het is belangrijk om voorzichtig te zijn bij het gebruik van elk type medicijn.
Al snel bleek dat het verbieden ervan gepaard ging met een toename van de schade door andere stimulerende middelen. Omdat mefedron legaal was, nam het veel van decocaïne- enamfetamine-markten in beslag. Dit leidde tot een opmerkelijke daling van het aantal sterfgevallen door deze twee meer giftige stimulerende middelen.[10] Over het algemeen werd de opkomst van mefedron geassocieerd met een vermindering van meer dan 300 sterfgevallen door deze twee andere stimulerende middelen. Aangezien dit geen gecontroleerde studie was, is het niet mogelijk met zekerheid te zeggen dat de toename van het gebruik van mefedron direct heeft geleid tot een daling van het aantal sterfgevallen door andere stimulerende middelen, maar het lijkt vrijwel zeker een belangrijke factor te zijn geweest. Achteraf gezien zou men kunnen speculeren dat mefedron de meest effectieve interventie bleek te zijn om het aantal cocaïnedoden ooit te verminderen. Bijkomend bewijs voor een oorzakelijk effect is het feit dat sinds het verbod het aantal cocaïne-sterfgevallen is gestegen tot het hoogste niveau ooit.
Een ander gevolg van de aanbeveling van deACMD om mefedron te verbieden,[11] was dat ze ook adviseerden om veel anderecathinonen te verbieden, om zo een kat-en-muisspel te vermijden met de clandestiene chemici. De meeste moleculen die onder dit generieke verbod vielen, waren nooit gemaakt. Helaas viel onder hun voorgestelde verbod een medicijn – het antidepressivum en het antirookmedicijnbupropion – dat haastig een speciale vrijstelling van de regelgeving moest krijgen.
Nu allecathinonen, behalve bupropion, illegaal zijn, is het vrijwel zeker dat er geen medicinale varianten van bupropion meer zullen worden gemaakt, aangezien de kosten om aan de illegale status te voldoen ze onrendabel zouden maken. Het mefedronverbod heeft dus ook het ontdekken van een hele reeks mogelijks nieuwe antidepressiva en antirookmedicijnen geblokkeerd.
, Advisory Council on the Misuse of Drugs.Gearchiveerd op 11 juni 2024.
