Maurilio Fossati (Arona,24 mei1876 –Turijn,30 maart1965) was eenItaliaansgeestelijke enkardinaal van deKatholieke Kerk.
Hij bezocht hetseminarie inNovara en werd op27 november1898priestergewijd. Hij werd persoonlijk secretaris vanEdoardo Pulciano, bisschop van Novara. Toen deze werd benoemd totaartsbisschop van Genua, volgde Fossati hem. In1911 keerde Fossati terug naar zijn geboortestreek en trad toe tot deCongregatie van deOblaten van de Heiligen Gaudentius en Carolus. Hij werkte enkele jaren als pastoor in Novara en diende vervolgens - tijdens deEerste Wereldoorlog - alsaalmoezenier in het Italiaanse leger. Hij werd in 1919Superior van de Oblaten inVarallo Sesia.
In1924 benoemdepaus Pius XI hem totbisschop van Nuoro. Hij ontving zijn bisschopswijding vanGiuseppe kardinaal Gamba,aartsbisschop van Turijn. Tussen1925 en1927 was hij daarnaastapostolisch administrator vanOgliastra. In1929 werd hijaartsbisschop van Sassari en een jaar later volgde hij Gamba op als aartsbisschop van Turijn. Hier zou hij vijfendertig jaar blijven.
Hij werd tijdens hetconsistorie van13 maart1933 kardinaal gecreëerd en kreeg deSan Marcello al Corso alstitelkerk. Hij nam deel aan het conclaaf van1939 waar hij gold alspapabile[1], maar waar uiteindelijkEugenio Pacelli werd gekozen. Tijdens deTweede Wereldoorlog toonde hij zich een fel tegenstander van hetfascisme. Hij zette zich in voor de bescherming van Joden en Zigeuners.[2] Hij nam deel aan hetconclaaf van 1958 dat leidde tot de verkiezing vanAngelo Roncalli tot paus Johannes XXIII en aan hetconclaaf van 1963 waarbijpaus Paulus VI werd gekozen. Hij nam deel aan de eerste perioden van hetTweede Vaticaans Concilie.