| Martha Raye | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Margy Reed | |||
| Geboren | Butte,27 augustus1916 | |||
| Overleden | Los Angeles,19 oktober1994 | |||
| Land | Verenigde Staten | |||
| Bijnaam | The Big Mouth | |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1934-1989 | |||
| Beroep | Actrice, zangeres, comédienne | |||
| (en)IMDb-profiel | ||||
| (en)IBDB-profiel | ||||
| (mul)TMDb-profiel (en)Allmusic-profiel (en)AllMovie-profiel | ||||
| ||||
Martha Raye, geboren alsMargy Reed (Butte,27 augustus1916 -Los Angeles,19 oktober1994), was een Amerikaanseactrice,comédienne enzangeres. Raye trad op in films en televisie, en speelde eveneens opBroadway. In 1969 werd ze bij deAcademy Awards geëerd met eenJean Hersholt Humanitarian Award voor haar vrijwillige diensten aan de Amerikaanse militaire troepen.
Raye werd geboren inButte, als dochter van de Ierse immigrant Peter F. Reed Jr. en de uitMontana afkomstige Maybelle Hazel Reed-Hooper. Haar ouders traden op in een plaatselijkvaudevilletheater onder de naamReed and Hooper.
Als tiener in de vroege jaren 30 begon Raye haar carrière als zangeres bij de orkesten van Paul Ash en Boris Morros. Haar eerste filmoptreden was in 1934. In 1936 tekende ze een contract bijParamount Pictures waar ze vooral komische rollen zou vertolken, zoals inRhythm on the Range naastBing Crosby. Raye maakte haar debuut op Broadway in de musicalCalling All Stars, en zou later hoofdrollen spelen inHold On to Your Hats,Hello, Dolly! enNo, No, Nanette.
Van 1936 tot 1939 speelde ze een prominente rol in het radioprogrammaThe Lifebuoy Program vanAl Jolson. Ook zou ze in die jaren in films verschijnen naast populaire komieken zoalsJoe E. Brown,Bob Hope,W.C. Fields,Abbott en Costello,Charlie Chaplin enJimmy Durante. In 1942 sloot Raye zich aan bij deUnited Service Organizations, kort nadat de Verenigde Staten betrokken raakte bij deTweede Wereldoorlog.
Raye stond bekend om de grootte van haar mond. Hierdoor kreeg ze de bijnaamThe Big Mouth. Haar mond zou haar acteerwerk in films beperken tot komische rollen. In deDisney-tekenfilmMother Goose Goes Hollywood werd ze gekarikaturiseerd terwijl ze danst met Joe E. Brown, nog een acteur die bekend stond om de grootte van zijn mond. In deWarner Bros tekenfilmThe Woods Are Full of Cuckoos werd ze gekarikaturiseerd als een jazz zingende ezel genaamd "Moutha Bray".
In 1969 werd Raye de Jean Hersholt Humanitarian Award toegekend tijdens de41ste Oscaruitreiking. Ze was de eerste vrouw die de prijs ontving. In 1993 ontving ze dePresidential Medal of Freedom uit handen van presidentBill Clinton.
Raye was een van de eerste sterren op de Amerikaanse televisie. Van 1954 tot 1956 had ze haar eigen TV-show,The Martha Raye Show, waar ze naastRocky Graziano speelde. Gastrollen werden vertolkt door onder andereZsa Zsa Gábor,Cesar Romero en Wayne Lamb.
In de jaren 70 en 80 maakte Raye reclame voorPolident, een reinigingsmiddel voor kunstgebitten.
In 1970 speelde Raye in de musical-komediePufnstuf van deKrofft Brothers, en in de kinderserieThe Bugaloos. Raye vertolkte in haar latere jaren veelal gastrollen in programma's zoalsThe Love Boat,Alice,Murder, She Wrote enMcMillan & Wife. Haar laatste filmoptreden was in de rampenfilmThe Concorde ... Airport '79.
Het persoonlijke leven van Raye was complex en tumultueus. Ze trouwde zeven keer. Haar laatste huwelijk was met Mark Harris, van 1991 tot haar dood in 1994. Raye had één kind, een dochter genaamd Melodye, vernoemd naar Raye's overleden zuster.
Raye was eenmethodist. Ze ging regelmatig naar de kerk, las dagelijks deBijbel en gaf les op een zondagsschool.
Op 14 augustus 1956 probeerde Rayezelfmoord te plegen door een overdosis slaappillen in te nemen.
Martha Raye stierf op 19 oktober 1994 op 78-jarige leeftijd aan de gevolgen vanlongontsteking.
