| Mark Wayne Clark | ||
|---|---|---|
 | ||
Generaal Mark W. Clark | ||
| Bijnaam | Contraband | |
| Geboren | 1 mei1896 Madison Barracks, Sackets Harbor,New York,Verenigde Staten | |
| Overleden | 17 april1984 Charleston,South Carolina,Verenigde Staten | |
| Rustplaats | The Citadel (militaire academie),Charleston,South Carolina,Verenigde Staten | |
| Land/zijde |  Verenigde Staten | |
| Onderdeel |  United States Army | |
| Dienstjaren | 1917 -1953 | |
| Rang |  General | |
| Bevel | 5e Leger (Verenigde Staten) 15e Legergroep United Nations Command (Korea) | |
| Slagen/oorlogen | Eerste Wereldoorlog | |
| Onderscheidingen | Zie decoraties | |
Mark Wayne Clark (Sackets Harbor, New York,1 mei1896 –Charleston,17 april1984) was eenAmerikaansegeneraal die diende tijdens deTweede Wereldoorlog en deKoreaanse Oorlog. Hij werd doorEisenhower (met wie hij in Engeland bevriend raakte) benoemd tot de jongste luitenant-generaal in de geschiedenis van hetAmerikaanse leger. Clark werd door zijn critici gezien als een ijdele, oppervlakkige en onbekwame generaal. Vanwege zijn extreme eigenwaan werd hij door de pers regelmatig bespot en door velen van hen ronduit verafschuwd.[1]
Clark werd geboren in Madison Barracks, Sackets Harbor, New York. Clark ging studeren aanWest Point. In april 1917 studeerde hij af aan West Point als bijna de slechtste van zijn klas[2]. Hij vocht tijdens deEerste Wereldoorlog in Frankrijk met de 11e Infanterieregiment. Hij raakte gewond en werd overgeplaatst naar het hoofdkwartier van de Generale Staf van het Amerikaanse Eerste Leger. Hij diende daar tot aan het einde van de Eerste Wereldoorlog. Daarna diende hij voor hetAmerikaanse Derde Leger.
In het interbellum bekleedde Clark diverse staffuncties. Op 4 augustus 1941 werd Clark bevorderd tot brigade-generaal en werd benoemd tot Assistant Chief of Staff (G-3) op het Algemene Hoofdkwartier in Washington D.C.
In januari 1942 werd Clark benoemd tot plaatsvervangend chef-staf van de grondtroepen en werd in mei 1942 tot chef-staf benoemd. In juni 1942 vertrok hij naar Groot-Brittannië en werd daar bevelhebber van het2e Legerkorps. In augustus 1942 werd hij bevorderd tot generaal-majoor. In oktober 1942 werd Clark benoemd tot plaatsvervangend bevelhebber van de geallieerde troepen in Noord-Afrika. Hij was nauw betrokken bijOperatie Toorts.
In september 1943 werd Clark benoemd tot bevelhebber van hetAmerikaanse Vijfde Leger. Hij was betrokken bij de geallieerde landingen in Italië (Operatie Avalanche). Daarna was Clark verantwoordelijk voor deSlag om Monte Cassino en gaf hij het fel gecontesteerde bevel om het Middeleeuwse klooster van Monte Cassino te bombarderen. Vele vluchtelingen die er een schuilplaats hadden gevonden kwamen daarbij om. Na het bombardement werden de kloosterruïnes bezet door Duitse para's die er een formidabele defensieve positie van maakten.
Op 5 juni 1944 trok Mark ClarkRome binnen als veroveraar en negeerde daarmee de opdracht van de Britse generaal Harold Alexander om het terugtrekkende Duitse 10e leger te vernietigen. Hierdoor werd de oorlog in Italië met een jaar verlengd ten koste van tienduizenden mensenlevens.[3][4]
In december 1944 nam Clark de positie vanHarold Alexander over als bevelhebber van de15e Legergroep. Op 10 maart 1945 werd hij bevorderd tot generaal. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog was Clark bevelhebber van de geallieerde troepen in Italië en werd later benoemd tot de Amerikaanse Hoge Commissaris inOostenrijk.
In juni 1947 keerde Clark terug naar de Verenigde Staten en werd bevelhebber van hetAmerikaanse Zesde Leger. Twee jaar later werd hij benoemd tot hoofd van de Army Field Forces.
Tijdens deKoreaanse Oorlog nam Clark op 12 mei 1952 het bevel van generaalMatthew Ridgway over als bevelhebber van deUnited Nations Command. Na zijn pensioen uit het leger was Clark president vanThe Citadel (1954-1966).
Clark stierf op 17 april 1984.
Biography, The Citadel Archives & Museum