DeManu's (Sanskriet: मनु,manu, mens of mensheid) zijn in hethindoeïsme de stamvaders van demensheid. Er zijn volgens de mythologie veertien Manu's, die veertienmanvantara's (perioden tussen twee Manu's in) leiden. Veertien manvantara's vormen eenkalpa. De huidige periode zou die van de zevende Manu, Sraddhadeva (of Satyavrata) of Vaivasvat (zoon van Vivasvan) zijn. Vivasvan isSurya, de zon.
Na de cyclische vernietiging van de wereld aan het einde van eenkalpa (eon) zou een Manu de wereld telkens opnieuw bevolkt hebben. De laatste Manu wasSraddhadeva Manu (Vaivasvata Manu), die door de godVishnu opgedragen werd een boot te bouwen. Vishnu verscheen aan Manu in de vorm van de visMatsya. Nadat een grote vloed al het land onder water zette, leidde de vis Manu in zijn boot naar een berg, vanwaar hij kon beginnen de wereld opnieuw op te bouwen. De oudste vorm van dit verhaal komt uit deShatapatha-Brahmana, een commentaar op deVeda's. Later zouden de afstammelingen van Sraddhadeva Manu over de mythologische koninkrijken van het noorden van India regeren. De belangrijkste waren deSuryavamshadynastie, afstammelingen van Manu's zoonIkshvaku, en deChandravamshadynastie, afstammelingen van Manu's dochterIla.
DeManusmriti ofwel hetWetboek van Manu werd toegeschreven aan de eerste Manu, Svayambhuva. Deze zou de wetten vanBrahma zelf hebben ontvangen. Het was bijsmrti's gebruikelijk dat deze werden toegeschreven aan belangrijke personen uit het mythische verleden, iets wat ook al bij enkeleDharmasoetra's het geval was. Deze vorm verleende de teksten eengezag (pramana).
De eerste Manu,Svayambhu Manu, werd geschapen door de godBrahma, de schepper van de taal met haar klanken en klinkers en alles wat wij hedendaags gebruiken aan cultuur, tot de medische wetenschap en architectuur toe. Al deze takken van kennis worden samen deUpapurana genoemd.
Svayambhuva Manu was de eerst geschapen man en zijn vrouw heetteSatarupa. Dit zal voor de Westerse wereld klinken alsAdam en Eva.
De laatste Manu was Sraddhadeva (Vaivasvata) Manu; zijn betovergrootvader wasMarichi. Op een dag waste Sraddhadeva Manu zijn handen en ving daarbij per ongeluk een klein visje. Het visje heetteMatsya en was eenavatar van de god Vishnu. Het visje sprak Sraddhadeva Manu aan en zei: "voed mij op, later zal ik je leven redden". Het was namelijk bang door de grotere vissen verorberd te worden. Sraddhadeva Manu bracht het visje groot, eerst in een pot, daarna in een poel en ten slotte in de zee.
Op een dag waarschuwde de - inmiddels grote - vis Sraddhadeva Manu dat er een grote vloed ophanden was en dat hij een boot moest bouwen. En inderdaad begonnen de wateren te rijzen op de tijd die de vis aangegeven had. Sraddhadeva Manu ging aan boord en maakte het schip vast aan de hoorn (of vin) van de vis die hem naar de bergen in het noorden toe trok. Daar kon Sraddhadeva Manu aan land gaan en maakte er zijn schip aan een boom op de berghelling vast. Toen de wateren, die alle andere mensen en zelfs de drie hemelen (lees als drie dimensies) verzwolgen hadden, eenmaal gedaald waren, daalde hij van de berg af, die daarom Manoravataranam ofwel Manu's afdaling genoemd wordt.
Deze mythe vertoont grote overeenkomst met hetBijbelsezondvloedverhaal. Sraddhadeva Manu speelt de rol vanNoach. De oudste gevonden geschreven versie van de mythe is echter het verhaal vanGilgamesj uitMesopotamië, waar het Bijbelverhaal waarschijnlijk uit is afgeleid. Mogelijk werd het verhaal al ten tijde van deIndusbeschaving (2300 - 1900 v.Chr.) door handelaren met Mesopotamië naar India meegenomen of vanuit Iran naar India werd gebracht.
Er zijn verschillen met het Bijbelverhaal. Vermeende menselijke verdorvenheid en de redding van alle diersoorten speelden in beide verhalen een belangrijke rol, echter verzamelde Sraddhadeva Manu niet van elk dier een paar, maar was hem opdracht gegeven om de zevenrishi's (zeven wijzen) mee te nemen. Zij beschikten over de kennis om weer nieuw leven te scheppen.
Swayambhuva Manu ging met een van zijn negen dochters, namelijkDevahuti, en zijn vrouw op reis over de hele aarde.Op een dag bereikten ze een kluizenaarshut, zoalsVishnu aanKardama Muni had voorspeld. Hier vroeg Svayambhuva Manu of de kluizenaarKardama Muni wilde trouwen met zijn dochter Devahuti. Kardama Muni was de leider derbrahmanen, die door Vishnu was aangewezen als de juiste man voor Devahuti. Kardama Muni stelde als voorwaarde dat het kuise meisje zijn zaad in haar lichaam zou dragen.
Kardama Muni trouwde met haar volgens eenVedisch gebruik. Door het trouwen op basis van dit Vedisch gebruik kon Kardama Muni zijn leven wijden aan toegewijde dienst, naar het voorbeeld van de meest volmaakte mensen. Dat pad is vrij van afgunst. Svayambhuva Manu was heel gelukkig dat zijn dochter een echtgenoot had, maar vond het vreselijk om afscheid van haar te moeten nemen. Toch ging hij met zijn vrouw terug naar huis.
Het verhaal gaat over de plicht voor nakomelingen ("manu's") te zorgen. Het woord "manu" wordt hier gebruikt voor "mens" - meer mensen op de wereld zetten dus. Tot op de dag van vandaag wordt er in de wereld nog altijd gebruikgemaakt van de benaming manu's als er sprake is van de mensheid.
Volgens hetJaïnisme werden de 24tirthankara's voorafgegaan door 'kulankara's', die wel met Manu's zijn geïdentificeerd. In ieder geval heette de overgrootvader vanRishabha, de eerste tirthankara, Adimanu, ofwel 'Eerste Manu'.Rishabha zou meer dan 6,5 miljoen jaar geleden hebben geleefd.
In de leer van detheosofie[1] staat een Manu voor een collectieve mensheid en niet voor een mens.[2] Er bestaan twee Manu's voor elk van zeven Ronden, een wortel-Manu en een zaad-Manu, dus totaal veertien Manu's.
·
·
| Godinnen: | Aditi ·Danu ·Dakshayani ·Devi ·Durga ·Ganga ·Gayatri ·Kali ·Lakshmi ·Mahavidya ·Mariamman ·Minakshi ·Parvati ·Radha ·Saptamatrika ·Sarasvati ·Shakti ·Sita |
| Goden: | Aditya ·Agni ·Aryaman ·Brahma ·Deva ·Ganesha ·Hanoeman ·Indra ·Kalkin ·Kashyapa ·Krishna ·Marichi ·Mitra ·Murugan ·Narayana ·Rama ·Shiva ·Surya ·Tandava ·Varuna ·Vayu ·Vishnu |
| Overig: | Asura ·Garoeda ·Ishvara ·Koerma ·Manu ·Matsya ·Naga ·Purusha ·Trimurti ·Vimāna ·Vishvarupa ·Yaksha |
| Teksten: | Bhagavad Gita ·Devi Mahatmya ·Itihasa ·Mahabharata ·Rig-Veda ·Purana's ·Ramayana ·Upanishads ·Veda's |
