| Manfred Mann | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboortenaam | Manfred Sepse Lubowitz | |||
| Geboren | 21 oktober1940 | |||
| Geboorteplaats | Johannesburg | |||
| Land | Zuid-Afrika | |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1962-heden | |||
| Genre(s) | rhythm-and-blues | |||
| Beroep | zanger, toetsenist | |||
| Act(s) | Manfred Mann's Earth Band | |||
| (en)AllMusic-profiel (en)Discogs-profiel (en)IMDb-profiel (en)Last.fm-profiel (en)MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Manfred Mann, geboren alsManfred Lubowitz (Johannesburg,21 oktober1940), is een Zuid-Afrikaans-Britstoetsenist en oprichter van de gelijknamige Britserhythm-and-blues-band uit dejaren zestig. Daarna heeft hij de bandManfred Mann Chapter Three opgericht. Sinds 1971 maakt hij deel uit vanManfred Mann's Earth Band. De band speelt zowel eigen nummers als liedjes van anderen, zoalsBlinded by the light enSpirits in the night vanBruce Springsteen enMighty Quinn vanBob Dylan.
Mann vormde zijn eerste band in1962 samen metMike Hugg, The Mann Hugg Blues Brothers, maar beiden bleven op de achtergrond tijdens optredens. De zanger en ster van de band in de vroege jaren wasPaul Jones, later een succesvol acteur. Omdat veel mensen dachten dat Paul Jones Manfred Mann was, schreef Jones het nummerThe one in the middle, waarin hij de leden van de groep voorstelde. Daarmee kon Paul Jones in live-optredens het verschil tonen.[1]
De groep begon zijn carrière met optredens in deStudio 51 in de Great Newport Street in Londen, in dezelfde periode dat deRolling Stones - nog zonder platencontract - daar covers vanChuck Berry enBo Diddley kwamen spelen.
Manfred Mann brak door met hun derde single5-4-3-2-1. Dat liedje werd zelfs een tijd het kenwijsje vanReady Steady Go, een zéér populair Brits tv-programma gewijd aan rock- en popmuziek.
_en_zijn_groep_op_Schiphol%2c_Bestanddeelnr_921-1861.jpg)
De groep had - ondanks de suprematie van de Beatles - een aantal nummer 1-hits in hetVerenigd Koninkrijk, waaronder eencoverversie vanDo wah diddy diddy vanThe Exciters en met het liedjePretty Flamingo.
Toen Paul Jones de band in1966 verliet, op het hoogtepunt van hun roem, werdMike d'Abo de nieuwe zanger. Met hem bleef de band aan de top en hadden ze opnieuw een aantal grote hits waaronderBob Dylans liedMighty Quinn (1968). In het jaar daarop gingen ze uit elkaar. De band heeft een nummer 1-hit behaald in Nederland met het liedjeHa! Ha! Said the Clown en een tweede plek metMighty Quinn.
| Single met eventuele hitnotering(en) in deNederlandse Top 40 | Datum van verschijnen | Datum van binnenkomst | Hoogste positie | Aantal weken | Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| Tijd voor Teenagers Top 10 | |||||
| Do wah diddy diddy | 1964 | 19 augustus 1964 | 6 | 7 | |
| Nederlandse Top 40 | |||||
| Sha la la | 1964 | 1 februari 1965 | 38 | 1 |
Na het uiteenvallen van de groep is Mann reclamejingles gaan schrijven en vormde hij samen met Hugg dejazz-fusionbandManfred Mann Chapter Three. Die band heeft twee albums opgenomen, die beide niet zo succesvol waren. De band werd in 1971 opgeheven, waarna hij Manfred Mann’s Earth Band oprichtte.
Manfred Mann's Earth Band bestond de eerste jaren uitMick Rogers (zang en gitaar), Manfred Mann (toetsen en zang),Colin Pattender (bas) enChris Slade (drums). De groep bestaat na veel bezettingwisselingen nog steeds. De band speelt een combinatie van harde rock met lange jazzy solo’s, experimentele geluiden en rustige, melodieuze stukken. In januari 1972 werd het eerste album uitgebracht, dat ookManfred Mann’s Earth Band heette. Op dit album staan onder meer de beide eerste singlesLiving without you, geschreven doorRandy Newman, enPlease mrs. Henry vanBob Dylan. Het tweede albumGlorified Magnified verscheen in september 1972. Het begint met het rockende nummerMeat, dat ook op single is verschenen. De meeste nummers zijn geschreven door Mann of andere bandleden. Het bekende lied van Bob Dylan,It ’s all over now baby blue begint rustig akoestisch en wordt na verloop van tijd meer rockend.
Het derde albumMessin’ verschijnt in juni 1973. Het eerste nummer van dat album, de titelsong, is een aanklacht tegenmilieuvervuiling. De bandleden zingen “We’re messin’ up the land, we‘re messin’ up the sea, we‘re messin’ up the air”. Dit nummer duurt bijna tien minuten en is geschreven doorMike Hugg, die samen met Manfred Mann in de eerdere bands heeft gezeten. Hij had dit nummer indertijd geschreven voor Chapter Three, maar het is niet eerder uitgebracht. Op dit album staat ook het bluesnummerBlack and blue overslavernij, geschreven door Phil Manning en Matt Taylor van de bluesband Chain. Om die reden is dat nummer niet toegestaan in de Verenigde Staten.
Het vierde albumSolar Fire is een thema-album overkosmologie. Deze plaat verscheen in november 1973 en begint metFather of day, father of night van Bob Dylan. In Zuid-Afrika werd dit nummer niet geaccepteerd, omdat in de tekst “Father of black, father of white” wordt gezongen over gelijkheid tussen de verschillende rassen. Dit album bevat nogal wat stevige solo’s door de gitarist Mick Rogers en toetsenist Manfred Mann. Het vijfde albumThe Good Earth is uitgebracht in oktober 1974 en gaat over natuur en milieu. Iedereen die deze plaat kocht, kreeg een coupon die recht gaf op een gratis stukje grond in Wales met de oppervlakte van een vierkante voet (ca. 0,093 vierkante meter). Duizenden fans hebben zich laten registreren als eigenaar. De openingstrackGive me good earth is een rocksong, geschreven door zanger/toetsenspelerGary Wright.Be not too hard is een liedje van de folkzangeresJoan Baez.
Het zesde album van Manfred Mann’s Earth Band isNightingales & Bombers (augustus 1975). De titel is gebaseerd op het verhaal van eenvogelspotter in de Tweede Wereldoorlog, die een geluidsopname wilde maken vannachtegalen. Hij bleek niet alleen opnamen te hebben van de vogels maar ook van vliegtuigen van deRAF, die onderweg waren omMannheim te bombarderen. Deze geluiden maken deel uit van het nummerAs above so below. Het album begint metSpirits in the night, de eerste cover vanBruce Springsteen. Na de opnames van Nightingales & Bombers verliet Mick Rogers de band. Hij werd opgevolgd door Chris Thompson (zang en gitaar) en Dave Flett (gitaar en zang).
Het zevende albumThe Roaring Silence uit augustus 1976 is het best verkochte album van de Earth Band. Het klinkt wat luchtiger en pop-achtiger dan tot dan toe het geval was. Het openingsnummer van de plaatBlinded by the light, geschreven door Bruce Springsteen, bereikte de eerste plaats in de Amerikaanse Billboard top 100. De volgende singleSpirits in the night kwam niet verder dan nummer 97. De balladQuestions is gebaseerd op een klassieke compositie vanSchubert. In 1978 verscheen het albumWatch, waarop onder meer twee live-opnamen staan,Davy’s on the road again (geschreven doorJohn Simon enRobbie Robertson, respectievelijk producer en gitarist vanThe Band) enThe Mighty Quinn van Bob Dylan, waarmee Manfred Mann al eerder in de jaren zestig een hit heeft gehad.
In 1979 verlieten drummer Chris Slade en gitarist Dave Flett de band. Ze werden vervangen door gitarist/zanger Steve Walker en drummer Geoff Britton, die de band al na korte tijd moest verlaten wegens ziekte en op zijn beurt vervangen werd door John Lingwood. Op het negende albumAngel Station nemen Chris Thompson en Steve Walter beide een aantal keren de lead zang voor hun rekening. Het nummerYou angel you, geschreven door Bob Dylan, werd door Chris Thompson en Steve Walter samen gezongen. In 1980 verscheenChance, het tiende album. Vanaf 1983 maakte de voormalige zanger/gitarist Mick Rogers, die een van de oprichters van de band was, weer deel uit van de Earth Band. Hij maakt ook nu nog deel uit van de band. Twee nummers van dit album werden op single uitgebracht,For you, een lied vanBruce Springsteen en het maatschappijkritischeLies (through the 80’s), geschreven door de jazzsaxofonistDavid “Fathead” Newman.
Het elfde albumSomewhere in Africa uit 1983 was een aanklacht tegen deapartheid inZuid-Afrika. Manfred Mann was zelf actief betrokken bij deanti-apartheidbeweging in zijn geboorteland en werd niet toegelaten in dat land. Een aantal leden van de band reisden naar Zuid-Afrika om opnames te maken van Afrikaanse artiesten. Die geluidsopnames werden op de plaat gecombineerd met muziek van de Earth Band. Dat waren grotendeels eigen nummers van de band aangevuld met enkele nummers van derden, waaronderRedemption Song (No Kwazulu) vanBob Marley enDemolition Man vanSting. In 1994 verscheen het album Budapest Live waarop covers stonden die de band eerder had uitgebracht op studio-albums. In maart 1994 werd de singleRunner uitgegeven, die niet eerder was verschenen als single of albumtrack. Op het twaalfde studioalbum Criminal Tango dat in 1986 verscheen, staan onder meerGoing underground (geschreven doorPaul Weller) enBanquet vanJoni Mitchell. Na dit album vertrok Chris Thompson, waardoor de band nog maar uit drie leden bestond: Manfred Mann (toetsen en zang), Mick Rogers (zanger/gitarist) en John Lingwoord (drummer). Dit trio bracht in 1987 het album Masque uit, met als subtitelSongs and Planets. Dit album bevat onder anderen delen vanGustav Holst‘sThe Planets. Na dit album besloot de Earth Band tijdelijk te stoppen. In 1991 nam Manfred Mann het solo-albumPlains Music op, waarin hij melodieën van dePrairie-indianen had verwerkt. In het midden van de jaren negentig kwam de band weer bij elkaar, maar sindsdien hebben veel bezettingswisselingen plaatsgevonden. Manfred Mann is de enige die vanaf het begin in de band heeft gezeten.
In 1996 verscheen het albumSoft Vengeance met onder meerPlay with fire vanMick Jagger enKeith Richards enPleasure and pain van de songwriters Holly Night en Mike Chapman. In 2005 en 2014 heeft Manfred Mann een solo-album uitgebracht. Ook is er een aantal verzamel- en livealbums uitgebracht van Manfred Mann‘s Earth Band. De band geeft nog regelmatig concerten, vooral in Duitsland en Engeland, waarbij de bezetting bestaat uit:
| Nummers met noteringen in deNPO Radio 2 Top 2000[noot 1] | '99 | '00 | '01 | '02 | '03 | '04 | '05 | '06 | '07 | '08 | '09[noot 2] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Do Wah Diddy Diddy | 1643 | 1929 | 1966 | 1792 | - | - | - | - | - | - | - |
| Ha! Ha! Said the Clown | 1240 | 1666 | 1290 | 1491 | 1534 | 1880 | 1867 | 1791 | - | 1909 | 1844 |
| Mighty Quinn | 1529 | 1390 | 1769 | 1532 | - | 1842 | - | - | - | - | - |
| Pretty Flamingo | 1890 | 1899 | - | 1627 | - | - | - | - | - | - | - |
