Mali, officieel deRepubliek Mali (Frans:République du Mali), is eenland inAfrika. Het noorden en noordoosten ligt in deSahara, het zuiden en zuidwesten in deSahel. Het land is volledig afgesloten van de zee.
Mali heeft 13 officiële talen, waaronderBambara. Daarnaast wordt erFrans gesproken als lingua franca, hoewel het sinds 2023 niet meer officieel erkend wordt.[4]
De hoofdstadBamako ligt in het zuidwesten van het land. Mali heeft ruim 20 miljoen inwoners waarvan meer dan 10% in en rond de hoofdstad woont. Het is een van de armste landen ter wereld en kampt met ernstige interne spanningen.
Degeschiedenis van Mali omvat de ontwikkelingen op het grondgebied van de Republiek Mali, en de historische Malinese rijken zoals hetKoninkrijk Mali, van deprehistorie tot het heden.
In juli 2021 wordt de bevolking van Mali geschat op iets meer dan 20 miljoen.[5] Ongeveer 10% van de bevolking leeft alsnomaden. De bevolking is onderverdeeld in verschillende etnische groepen, namelijk de:Bambara (32%),Fulani of Peul (14%),Senufo (12%),Soninke (9%),Toeareg (7%),Songhai (7%) en deMalinke of Mandingo, Mandinke (7%)
Mali bestaat voor 70% uitwoestijn of semiwoestijn, de Sahel. Dit beslaat voornamelijk het noordelijke gedeelte van het land. In het zuidwesten stromen ook enkele grote rivieren, namelijk deNiger,Sénégal en deBani. Het land is voornamelijk vlak, het hoogste deel is deAdrar Des Iforas aan de grens met Algerije. Dit hoogland in de Sahara bevat veelwadi's, droge valleien, waar vroeger rivieren vloeiden. De hoogste berg van het land is deHombori Tondo (1155 meter).
Het noorden van het land heeft eenwoestijnklimaat en er is praktisch het hele jaar geen regenval. Het zuidelijke gedeelte van het land heeft voldoende regenval om landbouw mogelijk te maken. Hetregenseizoen in het zuiden is van mei tot oktober. Van tijd tot tijd zijn er droogtes die de landbouw verder bemoeilijken.
In het noorden is de begroeiing schaars. De drogegraslanden in centraal en Zuidoost-Mali vormen onderdeel van een regio genaamd de Sahel. Het noordelijke gedeelte van deze regio droogt langzaam op en wordt langzaam onderdeel van de Sahara. Het zuidelijke gedeelte van Mali bestaat uitsavanne.
Mali bezit een door de UNESCO erkend[6]biosfeerreservaat:Boucle du Baoulé; het is 25.000 km² groot en ligt in de West-Afrikaansesavanne, in de bestuurlijke regio’sKayes enKoulikoro. De kernzone ervan is 5330 km² groot en bestaat uit drie afzonderlijke blokken: Kongossambougou (2351 km²), Fina (1049 km²) en Badinko (1930 km²); dit waren vroeger drie fauna-reservaten en een nationaal park.
Mali is een van de armste landen in de wereld. Economische activiteiten vinden voornamelijk plaats in het zuidwesten, waar de grote rivieren zoals de Niger en de Sénégal lopen. Mali is in hoge mate afhankelijk vanontwikkelingshulp. In 1997 implementeerde de regering succesvol een programma dat was aanbevolen door hetIMF. Dit programma helpt de economie te groeien en te diversifiëren en helpt ook om buitenlandse investeringen aan te trekken. Dedevaluatie met 50% van de CFA-frank in januari 1994 heeft de economie ook geholpen.Toerisme is nog schaars, maar wordt gestimuleerd. In de totale economie is het aandeel van de landbouw zo'n 40%, de industrie 20% en de dienstensector de rest.[7]
Ongeveer 80% van de bevolking is werkzaam in de landbouw en visserij.Katoen is het belangrijkste exportproduct. In 2002 werd 620.000 ton geproduceerd, maar katoenprijzen daalden sterk in 2003. Mali is hierdoor erg afhankelijk van schommelingen in de prijs van dit product. In aanvulling op katoen produceert Malirijst,gierst,maïs,sorghum, fruit,tabak, en boomgewassen. Deze zijn vooral bestemd voor lokale consumptie. Grondnoten ensuikerriet zijn andere belangrijke exportgewassen. Slechts ongeveer 2% van het beschikbare landoppervlak wordt gebruikt voor het verbouwen van gewassen. Deveeteelt gebruikt ongeveer 25% van het landoppervlak. De landbouw wordt bemoeilijkt door de periodieke droogtes. Devisserij in de grote rivieren is ook een belangrijke voedselbron. De overige 20% van de beroepsbevolking is actief in de industrie en de dienstensector. Echter, de seizoensgebonden schommelingen leiden tot regelmatige tijdelijke werkloosheid van de werknemers in de landbouw.
Mali heeft verschillende grondstoffen. Alleengoud enzout worden op grote schaal ontgonnen. Sinds het einde van de jaren negentig hebben een aantalmultinationals hungoudwinningsoperaties uitgebreid en de regering van Mali verwacht dat het land een van de belangrijkste goudexporteurs in Afrika beneden de Sahara zal worden.
De industrie verwerkt voornamelijk landbouwproducten voor binnenlandse consumptie.
De buitenlandse handel is bescheiden en in het algemeen voert het land meer in dan uit. Landbouwproducten en goud maken samen 80% van de totale export uit. De twee veruit belangrijkste exportmarkten zijn deVerenigde Arabische Emiraten enZwitserland.[7] De import is veel meer gespreid zowel naar producten als handelspartners. Uit buurland Senegal kwam een kwart van de invoer, gevolgd door Ivoorkust met ongeveer 15%. Nummer drie was deVolksrepubliek China met 11% en stond hiermee net iets boven Frankrijk in 2019.[7]
In 2020 stond het land op plaats 129 van de 180 landen die beoordeeld zijn op decorruptieperceptie-index van Transparency International.[8]
.svg)
