HetLuxemburgs voetbalelftal is een team vanvoetballers dat het landLuxemburg vertegenwoordigt in internationale wedstrijden. Het is het voetbalelftal van Luxemburg nog nooit gelukt een eindtoernooi te bereiken van hetWK ofEK.
Het Luxemburgse voetbalelftal speelde in 1911 zijn eerste interland, er werd met 1-4 vanFrankrijk verloren. Vlak voor de Eerste Wereldoorlog in 1914 werd de eerste overwinning geboekt, 5-4 tegen Frankrijk. Luxemburg nam tussen 1920 en 1936 deel aan vier Olympische toernooien en werd steeds in de eerste ronde uitgeschakeld. In 1948 en 1952 haalde Luxemburg steeds de tweede ronde, maar werd toen uitgeschakeld door respectievelijkJoegoslavië enBrazilië.
Luxemburg nam in 1934 voor de eerste keer deel aan kwalificatiewedstrijden voor het WK. Van 1934 tot en met 1958 werden 14 wedstrijden gespeeld, ze werden allemaal verloren met de doelcijfers 12 voor en 68 tegen. Voor het WK in 1962 werd de grootste nederlaag geleden (0-9 thuis tegenEngeland), maar er werd ook met 4-2 gewonnen vanPortugal, een wedstrijd waarbij de debuterende PortugeesEusébio meteen zijn eerste doelpunt maakte en Ady Schmit drie doelpunten maakte. Luxemburg stuntte bij kwalificatie voor het EK van 1964, in de eerste ronde was het vrijgeloot en in de achtste finale wachtteNederland, beide wedstrijden werden in Nederland gespeeld. InAmsterdam werd het 1-1, inRotterdam werd er met 1-2 gewonnen door twee doelpunten van Camille Dimmer. Ook in de kwartfinales was Luxemburg dicht bij een stunt, tegenDenemarken werd tweemaal gelijk gespeeld, in de beslissingswedstrijd werd met 1-0 verloren in Amsterdam.
Dit opvallende EK-succes was slechts een incident, in de resterende achttien kwalificatiewedstrijden in de jaren zestig werd één keer gelijk gespeeld tegenPolen. In de jaren 70 boekte Luxemburg één overwinning (2-0 tegenTurkije) en twee keer een gelijkspel tegenJoegoslavië enZweden, de overige 27 wedstrijden gingen verloren. De grootste nederlagen werden geleden tegen Nederland (8-0) en Hongarije (8-1). In de jaren tachtig waren de resultaten nog slechter, in 40 wedstrijden werd alleen twee keer gelijk gespeeld tegenSchotland enBelgië. Voor het EK van 1984 werd opnieuw een 9-0 nederlaag tegen Engeland geleden. Voor het EK van 1996 eindigde Luxemburg voor de eerste keer niet op de laatste plaats in zijn groep, er werd tweemaal gewonnen vanMalta. Meest opmerkelijke overwinning was een 1-0 zege opTsjechië, de voorStandard Luik spelendeGuy Hellers scoorde het winnende doelpunt. Tsjechië zou later de finale van het EK halen.
In de volgende vier kwalificatie-reeksen waren er alleen maar nederlagen, dieptepunt waren twee verliespartijen tegenLiechtenstein, 0-4 en 3-0. Voor het EK van 2008 was er na tien nederlagen een overwinning inWit-Rusland, ook tegen Nederland verweerde de ploeg zich prima met twee miniem verloren wedstrijden (tweemaal 1-0). De laatste jaren waren er overwinningen opZwitserland (WK 2010, 1-2 uit),Albanië (EK 2012),Noord-Ierland (WK 2014) enMacedonië (EK 2016). In de kwalificatiereeks voor het WK 2018 wist Luxemburg voor een stunt te zorgen door grootmachtFrankrijk in eigen huis op 0-0 te houden. NadatNederland pas in de tweede helft kon winnen van de ploeg, stelde de Nederlandse bondscoachDanny Blind dat dit Luxemburg het beste aller tijden is.[1] Dieptepunt was een 8-0-nederlaag tegen Zweden.