| Louis Dollo | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
Louis Dollo | ||||
| Persoonlijke gegevens | ||||
| Volledige naam | Louis Antoine Marie Joseph Dollo | |||
| Geboortedatum | 7 december1857 | |||
| Geboorteplaats | Rijsel,Frankrijk | |||
| Overlijdensdatum | 19 april1931 | |||
| Overlijdensplaats | Brussel | |||
| Nationaliteit | Belgisch | |||
| Academische achtergrond | ||||
| Alma mater | Institut industriel du Nord Universiteit Rijsel I  | |||
| Wetenschappelijk werk | ||||
| Vakgebied | paleontologie,evolutionaire biologie | |||
| Bekend van | onderzoek vanIguanodon Wet van Dollo | |||
| ||||
Louis Antoine Marie Joseph Dollo (Rijsel,7 december1857 –Brussel,19 april1931) was een inFrankrijk geboren en totBelg genaturaliseerdepaleontoloog. Hij is bekend om deWet van Dollo en zijn onderzoek naardinosauriërs.
Dollo studeerde in 1877 af inciviele techniek te Rijsel (École Centrale de Lille) en begon zijn carrière als mijnbouwkundig ingenieur. Naast zijn werk in deindustrie was hij geïnteresseerd in paleontologie. Vanaf 1882 tot en met 1923 publiceerde Dollo als "aide-naturaliste" verbonden aan het"Musée Royal d'Histoire naturelle de Belgique" overde unieke vondst van een veertigtalIguanodons in dekolenmijn vanBernissart inHenegouwen. DezeDinosauriërs werden van 1878 tot 1881 door Louis F. De Pauw (de hoofdpreparateur van het "Musée Royal d'Histoire naturelle de Belgique") en zijn team assistenten en mijnwerkers opgegraven.Iguanodon was in 1825 beschreven doorGideon Mantell,[1] het was destijds een van de eerste dinosauriërsoorten die ooit was ontdekt.
Dollo ging in 1882 op hetKoninklijk Natuurhistorisch Museum van België inBrussel werken, om er defossielen van Iguanodon verder te onderzoeken. In 1891 werd hij er benoemd tot conservator. Intussen (in 1886) had hij de Belgische nationaliteit aangenomen.[2] In 1909 werd hij tevens professor in depaleontologie aan de Universiteit van Brussel.[2] In 1912 ontving hij deMurchison Medal van deGeological Society of London.
Hij was de rest van zijn leven bezig de vondst van Bernissart te documenteren en erover tepubliceren. Dollo bevestigde de conclusie vanGeorge Albert Boulenger die in 1881 stelde (zie Casier, 1978) dat te Bernissart tweesoortenIguanodon ontdekt waren (Iguanodon bernissartensis Boulenger (1881) enIguandon mantelli von Meyer (1881)), en was de eerste die van mening was dat het dier waarschijnlijk voornamelijk op zijn achterpoten liep. Door het grote aantal redelijk completeskeletten kon hij veel verbeteringen aanbrengen in de reconstructies van Gideon Mantell enRichard Owen. Zo zag hij in dat de hoorn op de kop van het dier uit de reconstructie van Mantell in feite een lange duim was. Dollo speculeerde datIguanodon eenamfibie was en goed kon zwemmen.
In 1893 formuleerde Dollo zijn wet voor evolutie als een onomkeerbaar proces, bekend als deWet van Dollo.[3]
Als eerbetoon aan Dollo benoemde de Amerikaanse paleontoloogGregory S. Paul in 2008 een aanIguanodon verwant geslacht van dinosauriërs met de naamDollodon.[4]
