Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

Lou Grant

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lou Grant
Ed Asner als Lou Grant, 1977
Ed Asner als Lou Grant, 1977
GenreDrama
Speelduur per afl.60 minuten
BedenkerAllan Burns,James L. Brooks,Gene Reynolds
HoofdrollenEdward Asner
Robert Walden
Linda Kelsey
Mason Adams
Jack Bannon
Daryl Anderson
Nancy Marchand
Rebecca Balding
Land van oorsprongVerenigde Staten
TaalEngels
Uitzendingen
Start20 september1977
Einde13 september1982
Afleveringen114
SeizoenenBewerken op Wikidata
Netwerk ofomroepCBS
(en)IMDb-profiel
(mul)TMDb-profiel
Portaal Portaalicoon  Televisie

Lou Grant was eenAmerikaanse dramaserie van de zenderCBS die liep van20 september1977 tot13 december1982. De serie was eenspin-off van de populaire reeksThe Mary Tyler Moore Show. Het was al de derde spin-off van de reeks maar in tegenstelling totValerie Harper enCloris Leachman, die de serie vroegtijdig verlieten voor de seriesRhoda enPhyllis, begon Lou Grant pas nadatThe Mary Tyler Moore Show aan zijn einde was gekomen. Deze serie was ook geensitcom zoals voornoemde drie series maar een dramareeks. De hoofdrolspeler wasEdward Asner als Lou Grant, een rol die hij van 1970 tot 1982 speelde.

Bij Mary Tyler Moore werkte Lou voor televisiestation WJM-TV; in de laatste aflevering werden bijna alle acteurs ontslagen. Daarna nam Lou een job aan voor de fictieve krantLos Angeles Tribune. De serie werd in Nederland door deKRO uitgezonden. De zenderTV10 Gold zond gedurende enige tijd de serie nogmaals uit.

Verhaal

[bewerken |brontekst bewerken]

Lou Grant reist met de bus van Minneapolis naar Los Angeles. Zijn huwelijk is gestrand en hij is ontslagen bij het televisiestation WJM-TV. Grant is ingegaan op het aanbod van zijn oude vriend Charlie Hume, hoofdredacteur van de Los Angeles Tribune, om chef te worden van de stadsredactie van deze krant. Grant moet wennen aan zijn nieuwe status en aan zijn nieuwe woonplaats. Zo merkt hij dat het vrijwel onmogelijk is om in Los Angeles te verblijven zonder auto. De stad is te druk en te uitgestrekt. The Los Angeles Tribune is de eigendom van de eigenzinnige weduwe Margaret Pynchon die Grant vaak steunt, maar ook regelmatig terugfluit. De stadsredactie is een belangrijk onderdeel van de Trib, zoals de krant door de journalisten wordt genoemd, en er wordt veel van Grant en zijn reporters verwacht. Zijn belangrijkste steunpilaren zijn Joe Rossi en Billie Newman. Rossi gaat door het vuur voor een primeur en lijkt geheel met zijn werk getrouwd. Toch heeft ook Rossi zijn problemen, bijvoorbeeld met zijn alcoholistische vader. Billie Newman is zijn tegenpool, ze oogt heel kwetsbaar, maar is een goede journaliste, een stuk nauwgezetter dan Rossi, maar minder flamboyant. Ze werken veel samen met fotograaf Dennis Price, beter bekend als “Animal”. Zijn bijnaam heeft overigens meer met zijn uiterlijk te maken dan met zijn humeur. Grant wordt ook bijgestaan door zijn assistent-chef, Art Donovan, die lang de pest in heeft omdat hij gepasseerd is voor de functie van chef stadsredactie.

In de meeste afleveringen volgen we de journalisten die door Grant op pad zijn gestuurd. De schrijvers van de serie deinsten er niet voor terug om controversiële onderwerpen aan te pakken. Issues alsalcoholisme, prostitutie, daklozen,homoseksualiteit werden afgewisseld met milieuverontreiniging en onbetrouwbare kerncentrales. Vaak werden deze onderwerpen gekoppeld aan de hoofdpersonen. Zo worstelt Rossi met zijn alcoholistische vader en ziet Lou Grant zijn oude huisarts Arthur Woolrich als dakloze over straat zwerven. Naast de maatschappelijke onderwerpen komen ook andere nieuwsitems als branden, aardbevingen en ongelukken ruim aan bod. De journalisten zelf komen regelmatig in aanraking met plagiaat, omkoperij en misleidende informatie. Zo raakt bijvoorbeeld Rossi in diskrediet als hij een aantal malen achter elkaar primeurs doorgeeft die zijn gebaseerd op foute informatie. Hij wil zo graag de eerste zijn dat hij zijn bronnen amper checkt.

Productie

[bewerken |brontekst bewerken]

De serie was losjes gebaseerd op de belevenissen vanGuy Talese, journalist bij deNew York Times, die de geschiedenis van zijn krant publiceerde in zijn boek The New York Times, The Kingdom and the Power. Een andere verwijzing naar de realiteit was de eigenares van de krant, Margaret Pynchon. Pynchon is gebaseerd op Dorothy Chandler, de eigenares van deLos Angeles Times en de eigenares van deWashington PostKatharine Graham.

De serie werd in1982 ondanks de nog altijd hoge kijkcijfers stopgezet.CBS kreeg steeds meer problemen met Ed Asner die politiek stelling nam tegen de interventie van de Amerikanen inEl Salvador. Adverteerders begonnen af te haken toen Asner in een persconferentie zei dat hij vrije verkiezingen in El Salvador steunde, zelfs als dat zou betekenen dat er communisten werden gekozen.

Rolverdeling

[bewerken |brontekst bewerken]

verder op alfabetische volgorde op achternaam van de acteur

Prijzen

[bewerken |brontekst bewerken]

Emmy Award

[bewerken |brontekst bewerken]
  • 1978 - Beste mannelijke hoofdrol in een dramaserie -Edward Asner
  • 1978 - Beste vrouwelijke bijrol in een dramaserie -Nancy Marchand
  • 1979 - Beste dramaserie
  • 1979 - Beste scenario voor de episodeDying
  • 1980 - Beste dramaserie
  • 1980 - Beste mannelijke hoofdrol in een dramaserie - Edward Asner
  • 1980 - Beste vrouwelijke bijrol in een dramaserie - Nancy Marchand
  • 1980 - Beste scenario voor de episodeCop
  • 1980 - Beste regie voor de episodeCop
  • 1980 - Beste muziek voor de episodeHollywood
  • 1981 - Beste vrouwelijke bijrol in een dramaserie - Nancy Marchand
  • 1982 - Beste vrouwelijke bijrol in een dramaserie - Nancy Marchand

Golden Globe

[bewerken |brontekst bewerken]
  • 1978 - Beste mannelijke hoofdrol in een dramaserie - Edward Asner
  • 1980 - Beste dramaserie
  • 1980 - Beste mannelijke hoofdrol in een dramaserie - Edward Asner

Externe links

[bewerken |brontekst bewerken]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lou_Grant&oldid=68281959"
Categorieën:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp