Lord Protector (meervoud: Lords Protector) is een titel die in de Britseconstitutionele wet wordt gebruikt voor hetstaatshoofd. Het is ook een bijzondere titel voor de Britse staatshoofden met betrekking tot de gevestigde kerk. Het wordt soms gebruikt om te verwijzen naar houders van andere tijdelijke posten; bijvoorbeeld eenregent die optreedt voor de afwezige vorst.
De bekendste lord protector isOliver Cromwell, opperbevelhebber van het Engelse leger. Hij werd lord protector van Engeland in 1653. Na zijn dood volgde zijn zoonRichard Cromwell hem op in 1659. Zij waren de enige niet-koninklijkestaatshoofden van Engeland.
In Nederland werd de titel destijds in 1871 door de pers geprojecteerd opJohan Rudolf Thorbecke, toen deze als leider van zijn derde kabinet weigerde om de Tweede Kamer een gebruikelijke regeringsverklaring en -programma aan te bieden. Met de focus op de internationale toestand, met name deFrans-Pruisische Oorlog achtte hij het vanzelfsprekend om als eenLord Protector garant te kunnen staan voor rust en orde in onzekere tijden.[1].
