Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

Lizard Lighthouse

Coördinaten49° 57′ 37″ NB, 5° 12′ 9″ WL
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lizard Lighthouse
Lizard Lighthouse, zicht op de oostelijke toren
Lizard Lighthouse, zicht op de oostelijke toren
PlaatsLizard Point,Cornwall,Engeland
Coördinaten49° 58′ NB, 5° 12′ WL
Statusactief
Start bouweerste vuurtoren: 1619
Openinghuidige vuurtoren: 1751
Afbraaklichthuis verwijderd van westelijke toren: 1903
ArchitectThomas Fonnereau
EigenaarTrinity House
Monumentja
Karakter1 witte flits om de 3 s
MonumentstatusGrade II listed building
BAA0060
NGA0064
Bouwwerk
Hoogte19 m
Vormtwee achthoekige torens, een met lichthuis en een zonder.
Kleurwit
Bouwmateriaalsteen
Uitrusting
LichtpatroonFl W 3s
Lichthoogte70 m bovenzeeniveau
Lichtsterkte800 000cd
Nominale dracht26zeemijl
Lensroterendecatadioptrischefresnellens van de eerste orde met vier lenspanelen
Bemandneen
Lizard Lighthouse (Cornwall)
Lizard Lighthouse
Portaal Portaalicoon  Maritiem

Lizard Lighthouse is eenvuurtorencomplex dat zich bevindt in deEngelseunitary authorityCornwall. De gebouwen werden opgetrokken inLizard Point, het zuidelijkste punt op het Engelse vasteland. De twee torens, waarvan er een voorzien is van een licht, dienen als oriëntatiepunt voor de schepen die doorHet Kanaal navigeren en vestigen de aandacht op de gevaarlijke kustlijn rond Lizard Point. De installatie wordt beheerd vanuit hetPlanning Centre vanTrinity House inHarwich inEssex. Deze vennootschap beheert navigatiemiddelen voorEngeland,Wales,Gibraltar en deKanaaleilanden.[1]

Kenmerken en uitrusting

[bewerken |brontekst bewerken]
Het ronddraaiend lenzenstelsel werd vroeger aangedreven door een uurwerkmechanisme met een dalend gewicht. Nu zorgen tweeelektromotoren voor de rotatie.
De functie van deze twee misthoorns werd overgenomen door een elektrisch mistsignaal dat op de torengalerij gemonteerd is. Bij bijzondere gelegenheden wordt de oude installatie echter opnieuw in werking gesteld.

Het gebouwencomplex bestaat uit twee witte achthoekige torens, waartussen een aantal gebouwen werden opgetrokken. Enkel de 19 meter hoge oostelijke toren bevat eenlichthuis. In deze lantaarnkamer bevindt zich een elektrische lichtbron en een ronddraaiendcatadioptrisch systeem van de eerste orde met vier lenspanelen en eenbrandpuntsafstand van 700 mm. Dit optisch systeem genereert om de 3 seconden een witte flits die zichtbaar is tot op een afstand van 26zeemijl (ongeveer 48 km). Het licht bevindt zich 70 meter boven hetzeeniveau. Een elektrische misthoorn op de torengalerij produceert om de 30 seconden een toon bij slechte zichtbaarheid.[1][2][3]

Geschiedenis

[bewerken |brontekst bewerken]

De vuurtoren van Killigrew

[bewerken |brontekst bewerken]

Sir John Killigrew uit Cornwall bouwde op eigen kosten de eerste vuurtoren op Lizard Point om schepen te waarschuwen voor de gevaarlijke kust. Het bouwwerk was tegen eind december 1619 afgewerkt. Om het onderhoud te bekostigen rekende hij op een vrijwillige bijdrage van de schippers die voorbij Lizard Head voeren. De vergunning die hij hiervoor van Trinity House kreeg was dertig jaar geldig en bepaalde ook dat het licht in de vuurtoren diende gedoofd te worden wanneer werd vermoed dat vijandelijke schepen of piraten het gebruikten als oriëntatiemiddel.

Killigrew kreeg financiële problemen toen de voorbijvarende schippers geen vergoeding voor het onderhoud van het bouwwerk betaalden. Scheepseigenaars begonnen te protesteren toenJames I een verplichte tol invoerde. Als reactie op dit protest werd de vergunning door Trinity House ingetrokken en de toren afgebroken.[1]

Het complex van Fonnereau

[bewerken |brontekst bewerken]

In 1748 begonThomas Fonnereau met het oprichten van een nieuwe vuurtoren, hierbij gesteund door Trinity House. De twee lichten van het complex, dat bestond uit twee torens met daartussen de woning voor de vuurtorenwachter, werden voor het eerst aangestoken op 22 augustus 1751. De vuren werden met steenkool gestookt en aangewakkerd met blaasbalgen. Een toezichter die zich in het gebouw tussen de torens bevond, controleerde of de vuren de hele nacht bleven branden en blies, indien nodig, op eenkoehoorn om de stokers aan te moedigen.[1]

Overname door Trinity House

[bewerken |brontekst bewerken]

Het complex werd gemoderniseerd na de overname van de torens door Trinity House in 1771. In 1811 werdenArgandse lampen geïnstalleerd op de twee torens waar vroeger de kolenvuren brandden. Deze olielampen waren uitgerust met een ringvormige pit en een langwerpig schoorsteenvormig lampenglas zodat er, in vergelijking met een klassieke olielamp, meer zuurstof bij de vlam kon komen die daardoor feller brandde. Het licht werd vervolgens verder gebundeld door reflectoren die achter de lampen aangebracht waren.

Trinity House bouwde ook drie nieuwe woningen in 1845 en richtte in 1874 een machinekamer in. In deze ruimte werd de aandrijfapparatuur voor een nieuwemisthoorn ondergebracht. ZesSiemens D2-dynamo's die door drie heteluchtmotoren werden aangedreven genereerden vanaf 1877 de elektriciteit voor debooglampen die de olielampen ondertussen hadden vervangen. Deze booglampen bestonden uit twee koolstaven met een diameter van 3,81 cm en verbruikten tijdens het branden 5 cm koolstof per uur. De dynamo's werden aangedreven door heteluchtmotoren die waren geleverd door de firmaA. & F. Brown uitNew York en een vermogen leverden van ongeveer 7360watt. Bij mist kon een motor de in 1877 geïnstalleerde misthoorn aandrijven. Daarvoor werd hij van zijn dynamo losgekoppeld. De totale kostprijs voor de inrichting van de nieuwe machinekamer bedroeg £ 22 500. De vijf wachters die nodig waren om de hele installatie in bedrijf te houden werden in nieuw gebouwde woningen ondergebracht. De communicatie tussen de torens, de machinekamer en deze woningen gebeurde door middel van koperenspreekbuizen.

In 1885 werden de Siemens dynamo's vervangen door twee nieuweDe Meritens magneto's die elk 4,5 ton wogen en een vermogen van 4,4 kW konden opwekken.[1][2]

Buitendienststelling van de westelijke toren en verdere modernisering

[bewerken |brontekst bewerken]

In 1903 werd het lichthuis van de westelijke toren verwijderd omdat de oostelijke toren werd uitgerust met een ronddraaiendefresnellens van de eerste orde en een zeer sterke booglamp. De heteluchtmotoren die tot dan de generatoren hadden aangedreven, werden in 1908 gedemonteerd en vervangen door oliemotoren van het typeHornsby. In hetzelfde jaar werden ook de twee zwarte gietijzeren hoorns van het vernieuwde mistsignaal op het dak van de machinekamer geïnstalleerd.[4] Dit signaal werd later vervangen door een elektrische sirene op de torengalerij, maar de oorspronkelijke installatie is nog steeds aanwezig en wordt soms nog gebruikt bij bijzondere gelegenheden zoals bijvoorbeeld nieuwjaar.[5] De booglamp werd in 1936 opgevolgd door een elektrische gloeilamp.

In 1950 werden de magneto's buiten dienst gesteld toen de vuurtoren op netstroom werd overgeschakeld. In hetzelfde jaar werden ook de Hornsby oliemotoren vervangen door vierGardnerdieselmotoren, waarvan er drie werden voorbehouden om de misthoorn te bedienen en een als noodgenerator diende bij het uitvallen van de netspanning.De vuurtorenwachters namen de dienst waar tot 1998, het jaar waarin de toren werd geautomatiseerd.[1][2]

Historisch bouwwerk en museum

[bewerken |brontekst bewerken]

De twee torens met bijhorende gebouwen werden op 9 oktober 1984 ingeschreven op deStatutory List of Buildings of Special Architectural or Historic Interest als eenGrade II listed building, wat betekent dat het vuurtorencomplex als een belangrijk bouwwerk wordt beschouwd dat in zijn huidige toestand moet bewaard blijven.[6]

Op 13 juli 2009 werd hetLizard House Heritage Centre geopend. In de machinekamer van het vuurtorencomplex werd een bezoekerscentrum ingericht waar het publiek de oude apparatuur kan bekijken en waar de rol van Trinity House en de geschiedenis van navigatiemiddelen wordt weergegeven.[1]

Bronnen, noten en/of referenties
  1. abcdefg(en)Lizard Lighthouse. Trinity House. Geraadpleegd op7 december 2016.
  2. abc(en)Renton, Alan (2001). Lost Sounds - The Story of Coast Fog Signals. Whittles Publishing, Caithness, Scotland, UK, p. 45-65. ISBN 1-870325-83-4. Gearchiveerd op13 april 2024. Geraadpleegd op7 december 2016.
  3. (en)Russ Rowlett, The Lizard (2) (Twin towers). University of North Carolina. Gearchiveerd op15 maart 2018. Geraadpleegd op9 december 2016.
  4. (en)Renton, Alan (2001). Lost Sounds - The Story of Coast Fog Signals. Whittles Publishing, Caithness, Scotland, UK, p. 62-63. ISBN 1-870325-83-4. Geraadpleegd op7 december 2016.
  5. (en)Lizard Lighthouse. Worldwide Lighthouses. Gearchiveerd op9 december 2015. Geraadpleegd op9 december 2016.
  6. (en)The Lighthouse. Historic England. Geraadpleegd op9 december 2016.
Mediabestanden
Zie de categorieLizard Lighthouse vanWikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lizard_Lighthouse&oldid=68441495"
Categorieën:
Verborgen categorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp