Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

Liverpool FC

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Voor andere betekenissen, zieLiverpool FC (Superleague Formula) enLiverpool FC (Uruguay).
Liverpool
Liverpool FC
Liverpool FC
NaamLiverpool Football Club
BijnaamThe Reds
Opgericht3 juni1892
PlaatsLiverpool
StadionAnfield
Capaciteit61.276
VoorzitterVlag van Verenigde Staten Tom Werner
EigenaarVlag van Verenigde StatenFenway Sports Group
Sportief directeurVlag van SchotlandRichard Hughes
TrainerVlag van NederlandArne Slot
Topscorer(s)Ian Rush (339)
Meeste wedstrijdenIan Callaghan (857)
(Hoofd)sponsorStandard Chartered
KledingmerkNike
CompetitiePremier League
Websiteliverpoolfc.com
Thuis
Uit
Alternatief
Geldig voor 2024/25
Portaal Portaalicoon  Voetbal

Liverpool Football Club is eenEngelsevoetbalclub uitLiverpool, opgericht op15 maart1892. Het team speelt haar thuiswedstrijden opAnfield en is eigendom van het AmerikaanseFenway Sports Group.

Geschiedenis

[bewerken |brontekst bewerken]

De club moet niet worden verward met de in 1857 opgerichterugbyclub Liverpool Football Club, die na een fusie verder ging als Liverpool St. Helens Football Club. Deze club heeft niets te maken met de later opgerichtevoetbalclub Liverpool.

Oorsprong

[bewerken |brontekst bewerken]

De geschiedenis van Liverpool Football Club begint opmerkelijk genoeg met de latere rivaalEverton Football Club. In het jaar 1878 werd die club opgericht en zes jaar later verhuisde zij naarAnfield, wat eigendom was van clubvoorzitter John Houlding. Nadat Houlding de grond wilde verkopen aan de club, maar die liever een langdurige huurovereenkomst wilde sluiten, beslootEverton te verhuizen naar een locatie vlak bij wat later uitgroeide totGoodison Park. Hierop besloot Houlding zelf een voetbalclub op te richten die de naam Liverpool Football Club aannam en op 15 maart 1892 het levenslicht zag.

Houlding meldde de club aan voor deFirst Division. DeFootball League wees de club echter af, waarna zij ging deelnemen aan de Lancashire League. Op 1 september 1892 speelde Liverpool haar eerste wedstrijd in de clubgeschiedenis tegenRotherham Town. Deze wedstrijd werd met 7-1 gewonnen. De eerste goal van Liverpool werd gemaakt door Malcolm McVean. Deze wedstrijd is ook de eerste, waarin een Engelse club speelde met alleen maar buitenlanders op het veld. Het team bestond volledig uit voetballers vanSchotse komaf. Manager John McKenna had deze spelers gerekruteerd tijdens een scoutings reis naar het land. De eerste wedstrijd in de Lancashire League werd gespeeld tegen Higher Walton. Onder toeziend oog van 200 toeschouwers werd er met 8-0 gewonnen. John Smith maakte de eerste officiële goal voor de club. Naarmate het seizoen vorderde nam het aantal toeschouwers toe.

Het eerste seizoen ging de boeken in als een succesvol seizoen, want Liverpool sloot het af als kampioen van de Lancashire League. Het had een beter doelsaldo waardoor hetBlackpool achter zich liet. Daarnaast wisten ze beslag te leggen op de Liverpool District Cup door vanEverton te winnen. Als gevolg van dit succes besloot Liverpool zich opnieuw aan te melden bij deEnglish Football League. Ditmaal werden ze wel toegelaten, voornamelijk vanwege het uittreden vanAccrington enBootle uit deSecond Division. In 1894 veranderden de clubkleuren van Liverpool van een blauw-wit geblokt shirt met witte broek naar een rood shirt met witte broek.

De eerste wedstrijd in deFootball League werd gespeeld tegenMiddlesbrough Ironopolis op 2 september 1893. McVean tekende opnieuw voor de eerste goal in de met 2-0 gewonnen wedstrijd. Dat debuutseizoen bleef Liverpool ongeslagen en promoveerde met 22 overwinningen uit 28 wedstrijden naar deFirst Division. Omdat een kampioenschap destijds nog geen automatische promotie betekende moest er nog een knock-outfase overleefd worden. Hierin schakelde het Newton Heath uit, later bekend alsManchester United, waardoor Liverpool kon promoveren. Het verblijf in deFirst Division bleef beperkt tot een seizoen, want in dezelfde knock-outfase een jaar later werd het ditmaal uitgeschakeld doorBury.

In het seizoen dat volgde, 1895/96, werd opnieuw promotie behaald. Ditmaal wist men in de knock-outfase te winnen van Small Heath, later bekend alsManchester City, enWest Bromwich Albion, waardoor de club terug mocht keren naar het hoogste niveau. Een nieuwe mijlpaal volgde een seizoen later toen Liverpool voor het eerst in de clubgeschiedenis doordrong tot de halve finale van deFA Cup. Hierin werd zij in twee wedstrijden uitgeschakeld doorAston Villa. Na het behalen van de promotie werd Tom Watson, die drie keer kampioen werd metSunderland, aangesteld als hoofdtrainer van Liverpool.

Tom Watson (1896–1915)

[bewerken |brontekst bewerken]

Gedurende de volgende twee seizoenen wist Liverpool haar plaats in deFirst Division te behouden door als vijfde en negende te eindigen. De prestaties werden in 1898/99 verder verbeterd waarin de club zelfs aanspraak maakte op de landstitel. Op de laatste speeldag van het seizoen had Liverpool voldoende aan een gelijkspel tegen concurrentAston Villa, maar die wedstrijd werd met 5-0 verloren waardoor Liverpool als runner-up eindigde. Dat seizoen behaalde Liverpool wederom de halve finale van deFA Cup, maar hierin werd het uitgeschakeld doorSheffield United.

In 1901 werd Liverpool voor het eerst landskampioen vanEngeland. Aanvoerder Alex Raisbeck, die in 1898 was overgekomen van hetSchotseHibernian, speelde een belangrijke rol in het succes van de ploeg van Watson. Ook Sam Raybould, die was overgekomen vanNew Brighton Tower, was van waarde voor de ploeg en groeide later uit tot een van de clubtopscorers met 128 doelpunten in 226 wedstrijden. Hoewel het in februari 1901 er nog niet naar uit zag dat Liverpool zich dat seizoen tot kampioen zou kronen, wist de club met negen overwinningen en drie gelijke spelen in de weken die volgden alsnog de prijs te pakken. De twee seizoenen erna waren met een elfde en vijfde plaats minder succesvol. In 1903/04 degradeerde de club zelfs naar deSecond Division, om een jaar later alweer terug te keren op het hoogste niveau. In 1906 werd Liverpool de eerste club die achtereenvolgens deSecond Division enFirst Division wist te winnen. In deFA Cup reikte het dat jaar opnieuw tot de halve finale, waarin buurmanEverton met 2-0 te sterk was. In hetzelfde jaar werd het stadion aan de zuidkant uitgebreid. Deze tribune werd door de fanatieke aanhangTheSpionkop genoemd, vanwege een veldslag inZuid-Afrika tussen deBritten en deBoeren. Als eerbetoon aan mensen uit Liverpool, die meevochten in deze oorlog werd de tribune genoemd naar een heuvel inZuid-Afrika, waar een bloedige strijd werd gevochten en waar veel Engelsen sneuvelden.[1]

Na het behalen van haar tweede kampioenschap volgde een aantal seizoenen in de middenmoot van deFirst Division. In 1910 eindigde de club nog wel als tweede achter kampioenAston Villa, maar na het vertrek van aanvoerder Raisbeck na afloop van dat seizoen hobbelde de prestaties achteruit. In 1914 volgde een kleine opleving toen Liverpool voor het eerst aantrad in de finale van deFA Cup. Deze wedstrijd werd met 0-1 verloren vanBurnley. Een jaar later was Liverpool betrokken bij een van de eerste schandalen in het voetbal. De club werd omgekocht om te verliezen vanManchester United en vier spelers werden geschorst. Deze schorsingen werden vier jaar later opgeheven doorThe Football Association als dank voor hun inzet tijdens deEerste Wereldoorlog.

Drie weken nadat succestrainer Tom Watson zijn thuisstadNewcastle had bezocht om zijn 56e verjaardag te vieren werd hij ziek. Op 6 mei 1915 overleed hij aan de gevolgen van een longontsteking. Gedurende deEerste Wereldoorlog werd de reguliere competitie stilgelegd, waardoor Liverpool deelnam aan de lokale Lancashire Section. Hierin wist het enkele malen een deel van de competitie, die in tweeën was opgebroken, te winnen.

Interbellum

[bewerken |brontekst bewerken]

Toen de reguliere competitie in 1919 weer werd hervat had David Ashworth de taken van Watson overgenomen. Onder zijn leiding eindige Liverpool dat seizoen als vierde. Een jaar later evenaarde het team deze prestatie om vervolgens in 1922 weer beslag te leggen op het landskampioenschap. Hoewel ze slechts drie van hun laatste zes wedstrijden wisten te winnen zorgde een 4-1 overwinning opWest Bromwich Albion ervoor dat de titel alsnog werd behaald.

Ashworth verliet de club halverwege het seizoen 1922/23 om hoofdtrainer vanOldham Athletic te worden, omdat hij dichterbij zijn gezin wilde zijn. Voormalig Liverpool-speler Matt McQueen volgde hem op. Aanvankelijk was zijn aanstelling voor een tijdelijke periode, maar nadat hij de landstitel wist te prolongeren mocht McQueen aanblijven. Het doel was om ook een derde landstitel op rij te behalen, maar dat seizoen kwam de club niet verder dan de twaalfde plaats op de ranglijst. Daarna werd nog een vierde plaats behaald, maar dit bleef tot na deTweede Wereldoorlog Liverpools beste prestatie sinds de opeenvolgende kampioenschappen. Ook onder McQueen's opvolger George Patterson verbeterde de resultaten van de club niet. De resultaten bleven wisselvallig, bijvoorbeeld in september 1930 toen er met 7-0 werd verloren vanWest Ham United en slechts negen dagen laterBolton Wanderers met 7-2 werd verslagen opAnfield. In 1934 ontliep Liverpool ternauwernood degradatie van het hoogste niveau. Doordat Liverpool continu in de lagere regionen van de competitie eindigde raakte ze steeds meer belangrijke spelers kwijt. Zo maakte aanvaller Gordon Hodgson, die 233 doelpunten maakte in 358 competitiewedstrijden, in 1936 de overstap naarAston Villa. Het seizoen na zijn vertrek eindigde Liverpool als negentiende.

George Kay (1936–1951)

[bewerken |brontekst bewerken]

In juni 1936 werd George Kay de nieuwe trainer vanThe Reds. Hij kwam over vanSouthampton. Het dienstverband van Kay bij Liverpool ging aanvankelijk slecht van start, met vijf nederlagen en vier gelijke spelen in de eerste twaalf wedstrijden. Langzaam aan werden de resultaten beter, maar het eerste seizoen onder zijn leiding eindigde het team op de achttiende plaats, waardoor het degradatie net ontliep. In het seizoen 1937/38 ging het al beter met de ploeg van Kay ondanks een 6-1 nederlaag opStamford Bridge tegenChelsea. Liverpool eindigde dat seizoen in de middenmoot. Ook een seizoen later kwam het niet verder dan een eindklassering in de middenmoot. Berry Nieuwenhuys, Willie Fagan en Phil Taylor maakten dat seizoen alle drie 14 goals en werden daardoor gezamenlijk topscorer van deFirst Division.

Voor het nieuwe seizoen nam Kay de jonge verdedigerBob Paisley over van Bishop Auckland. Ook werd Billy Liddell naar de club gehaald, maar al snel moest Liverpool dat jaar stoppen met voetballen vanwege deTweede Wereldoorlog. Toen de wedstrijden tijdens de oorlog werden hervat werd dit in regionale in plaats van in landelijke competities gedaan. Vele voetballers moesten dienen in het leger en traden tijdens dienstjaren aan als gastspelers voor andere clubs.

Na deTweede Wereldoorlog kwam Kay op het idee om een reis door deVerenigde Staten enCanada te maken met zijn team. Tijdens het trainingskamp speelde Liverpool tien wedstrijden in minder dan een maand tijd en daardoor stond de ploeg met een veel betere conditie aan de start van het nieuwe voetbalseizoen 1946/47. Ook het beschikbare voedsel, die in hetVerenigd Koninkrijk beperkter was naar aanleiding van de oorlog, droeg bij aan de fitheid en kracht van de spelers.

De eerste officiële wedstrijd na de hervatting werd opAnfield gespeeld tegenMiddlesbrough en ging met 1-0 verloren onder toeziend oog van 34.140 toeschouwers. Het seizoen begon dan ook wisselvallig voor Liverpool met vier overwinningen en drie nederlagen, waaronder een 7-4 overwinning opChelsea, maar ook een 5-0 nederlaag tegenManchester United. In februari en maart maakte de club een betere periode door en mede dankzij een reeks van zeven opeenvolgende overwinningen werd de club kampioen. Het was een zeer succesvol seizoen voor Liverpool, want verder werden ook de Lancashire Senior Cup, Lancashire County Combination Championship Cup en deLiverpool Senior Cup gewonnen. In deFA Cup haalde de club de halve finale, waar het verloor vanBurnley. Het kampioenschap werd pas behaald in de laatste wedstrijd van het seizoen. Liverpool moest winnen van koploperWolverhampton Wanderers en ook andere uitslagen moesten in het voordeel van Liverpool zijn. Liverpool deed wat het moest doen en had het geluk dat andere clubs dat ook deden en daarom werd de club voor de vijfde keer kampioen vanEngeland.

Liverpool slaagde er niet in dit succes een vervolg te geven gedurende de volgende twee seizoen, waarin het als elfde en twaalfde eindigde in deFirst Division. Ook in 1949/50 lukte het de club niet een succes te behalen, ondanks dat het halverwege het seizoen aan kop ging. Na de jaarwisseling sloegen de resultaten namelijk om en eindigden ze als achtste. In 1950 werd nog wel voor het eerst in 36 jaar deFA Cup-finale bereikt. Deze wedstrijd, gespeeld opWembley, werd met 2-0 verloren vanArsenal. Na de deelname aan deFA Cup-finale namen de prestaties van de ploeg snel af en legde Kay in januari 1951 zijn taken als trainer van Liverpool neer. Hij werd opgevolgd door Don Welsh.

Moeilijke jaren

[bewerken |brontekst bewerken]

Don Welsh, die zelf nog voor Liverpool speelde, trof een selectie aan waarbij de jaren begonnen te tellen. Zijn eerste seizoen verliep niet erg succesvol, zo werden ze al in de derde ronde van deFA Cup uitgeschakeld doorNorwich City wat destijds uitkwam in deThird Division. Een jaar later keken 61.905 supporters toe hoe Liverpool vanWolverhampton Wanderers won in de vierde ronde van deFA Cup. Tot op heden het hoogste aantal toeschouwers ooit opAnfield. De competitieresultaten van de ploeg verbeterde niet onder leiding van Welsh wat in 1954 zelfs leidde tot degradatie naar deSecond Division. Het was voor het eerst in 50 jaar dat Liverpool niet meer op het hoogste niveau zou spelen.

Haar eerste seizoen op het tweede niveau kwamenThe Reds niet verder dan de elfde plaats. Tijdens dat seizoen werd tevens de grootste nederlaag in de clubhistorie geleden, een 9-1 verlies tegenBirmingham City. Hoewel Liverpool in het seizoen dat volgde als derde eindigde was het niet voldoende voor Welsh om zijn baan te behouden. Hij werd opgevolgd door een voormalig aanvoerder van de club, Phil Taylor.


Don Welsh heeft eerder zelf nog voor Liverpool gespeeld. Hij heeft ook de FA Cup gewonnen metCharlton. Helaas voor Welsh trof hij een selectie aan die oud begon te worden. Hij haalde wel een aantal nieuwe spelers zoals Alan A'Court, maar kon toch niet voorkomen dat de club voor het eerst in vijftig jaar degradeerde uit de hoogste divisie. In1956 promoveerde de club bijna meteen weer terug, maar toch werd Welsh ontslagen. Hij is de eerste manager van Liverpool die ontslagen werd en werd vervangen door oud-speler Phil Taylor. Taylor legde onder andereRonnie Moran, Alan A'Court en Jimmy Melia vast, die later uit zouden groeien tot vaste waardes van de selectie. Hoewel zijn dienstverband niet direct leidde tot de gehoopte resultaten, namelijk promotie naar deFirst Division, besloot het bestuur wel achter de trainer te blijven staan. Uiteindelijk kwam er in november 1959 een einde aan Taylor zijn dienstverband als hoofdtrainer van de club.Huddersfield Town-trainerBill Shankly volgde Taylor op.

Gloriejaren

[bewerken |brontekst bewerken]

Bill Shankly (1959–1974)

[bewerken |brontekst bewerken]
Beeld vanShankly voorAnfield

Shankly trad in december 1959 aan als manager van Liverpool en liet tijdens zijn debuutseizoen verschillende spelers debuteren, waaronderIan Callaghan enRoger Hunt.Callaghan is tot op heden de speler met de meeste wedstrijden op zijn naam voor Liverpool, terwijlHunt tot op heden de clubtopscorer in de nationale competitie is.

Ondanks hun inbreng werd de aanstelling vanShankly niet direct een succes. Zo eindigde de club als derde in de competitie, waardoor promotie was uitgesloten. In de tussentijd hadShankly een duidelijk beeld geschetst van wat de club en het team nodig had en besloot daarom om van 24 spelers afscheid te nemen. Ondanks een reeks van veertien wedstrijden op rij waarin Liverpool ongeslagen bleef lukte het de club opnieuw niet om te promoveren. In aanloop naar het nieuwe seizoen haaldeShankly Ian St. John en Ron Yeates naar de club. Zij hielpen Liverpool in 1962 aan de titel in deSecond Division. Na een afwezigheid van acht seizoenen keerde het hiermee terug op het hoogste niveau.

Bij haar terugkeer op het hoogste niveau reikte het team tot de achtste plaats op de eindranglijst en tot de halve finale van deFA Cup, waarin het met 1-0 verloor vanLeicester City. Liverpool begon het nieuwe seizoen, 1963/64, met een reeks slechte resultaten. Zo behaalde het slechts negen punten in de eerste negen wedstrijden van het seizoen. Een 2-1 overwinning opEverton gaf het startsein voor de opmars van het team. Het was de eerste overwinning op de lokale rivaal sinds 1950. Doordat Liverpool in de volgende dertig wedstrijden van dat seizoen 47 punten wist te behalen legde het beslag op haar zesde landstitel. Door het succes nam het gemiddelde aantal toeschouwers toe tot meer dan 50.000. Het was gedurende deze tijd dat de fans duidelijker aanwezig waren en het nummerYou'll Never Walk Alone adopteerde als lijflied.

Door de landstitel mocht Liverpool voor het eerst in haar bestaan deelnemen aan Europees voetbal in deEuropacup I van 1964/65. Het was in dit toernooi datShankly besloot dat de spelers in een volledig rood tenue moest aantreden tegenAnderlecht om intimiderender over te komen op de tegenstander. Uiteindelijk bereikte Liverpool in dit toernooi de halve finale, waarin het werd uitgeschakeld doorInter Milan. Haar Europese vorm wist Liverpool ook in de strijd om deFA Cup vast te houden, waardoor het weer eens de finale bereikte. Ditmaal trof hetLeeds United. Nadat de reguliere speeltijd in 0-0 was geëindigd wist Liverpool in de verlenging wel te scoren en de wedstrijd met 2-1 te winnen, waardoor de club de eersteFA Cup ooit won. In de competitie kwam het team niet verder dan de zevende plaats en kon daardoor de titel niet prolongeren.

In 1966 bereikte Liverpool voor het eerst een Europese finale. In de strijd om deUEFA Cup Winners' Cup wasBorussia Dortmund uiteindelijk met 2-1 te sterk. Het verdedigen van deFA Cup eindigde al in de derde ronde na een nederlaag tegenChelsea. Het gebrek aan succes in de bekercompetities was geen afspiegeling van de prestaties in de competitie, waarin Liverpool zich opnieuw kroonde tot kampioen vanEngeland.

De volgende seizoenen verliepen teleurstellend voor de club uitLiverpool. Zo werd het in 1966/67 uitgeschakeld doorAjax in de strijd om deEuropacup I en kwam het niet verder dan de vijfde plaats in deFirst Division. Gedurende dit seizoen werd de latere aanvoerderEmlyn Hughes voor 65.000 pond overgenomen vanBlackpool. Hoewel de club in september, oktober en november 1967 aan de leiding ging had deelname aan verschillende bekertoernooien een negatieve invloed op verdere prestaties in de competitie. Hierdoor eindigde het als derde, achter kampioenManchester City. Ook het volgende seizoen was er een andere ploeg sterker dan Liverpool, ditmaal eindigdeThe Reds namelijk als tweede achterLeeds United. Inmiddels wasShankly genoodzaakt zijn elftal te vernieuwen doordat lang dienende spelers op leeftijd begonnen te raken.

Transitiejaren

[bewerken |brontekst bewerken]

Het seizoen 1969/70 was het begin van een transitieperiode voor Liverpool. Zo maakteHunt, St. John en Yeates voor het laatst hun opwachting in het shirt van de club. Ondanks de overgangsperiode zette Liverpool wel een goede seizoensstart neer, waarin het in de eerste tien wedstrijden ongeslagen bleef. Echter werd de vorm niet vastgehouden en eindigde het team dat seizoen op de vijfde plaats.

Gedurende het seizoen 1970/71 begon het nieuwe team vanShankly meer vorm aan te nemen. Met spelers alsRay Clemence, Steve Heighway, Alec Lindsay en Larry Lloyd werd er een nieuwe kern opgebouwd.John Toshack kwam over vanCardiff City om de reeds vertrokkenRoger Hunt op te volgen. Ondanks dat Liverpool in de competitie opnieuw niet verder kwam dan de vijfde plaats behaalde het wel wat succes in de bekercompetitie, al werden deze niet gewonnen. Zo wasArsenal in de finale van deFA Cup met 2-1 te sterk voor het team vanShankly. Vlak voor de finale hadShankly nogKevin Keegan vastgelegd, die slechts 12 minuten nodig had om zijn eerste doelpunt voor Liverpool te maken. MetKeegan in het elftal wist Liverpool bijna opnieuw kampioen te worden, maar ze boekte op de slotdag niet het benodigde resultaat.

In 1973 werd Liverpool uiteindelijk weer kampioen en won de club ook haar eerste Europese beker, deUEFA Cup. Nadat Liverpool de eerste wedstrijd met 3-0 had gewonnen, kwam tegenstanderBorussia Mönchengladbach in de terugwedstrijd terug door een 2-0 overwinning, maar dit was niet genoeg om Liverpool van de beker af te houden. Zo werd Liverpool het eersteEngelse team dat in een seizoen zowel de competitie als een Europese prijs wist te winnen.

Het daaropvolgende seizoen wasLeeds United weer eens sterker dan Liverpool, waardoorThe Reds als tweede eindigde in deFirst Division. Hoewel Liverpool dus geen nieuw succes kende in de reguliere competitie werd er wel beslag gelegd op deFA Cup. In de finale was het elftal vanShankly namelijk met 3-0 te sterk voorNewcastle United. Niet lang na deze wedstrijd schokteShankly de voetbalwereld door aan te kondigen dat hij zou stoppen als manager van de club. Veel spelers en fans probeerden hem nog over te halen om van gedachten te veranderen, maar dit behaalde niet het gewenste resultaat. Hij stopte ermee en werd opgevolgd door zijn assistentBob Paisley.

Bob Paisley (1974–1983)

[bewerken |brontekst bewerken]

Zijn debuutseizoen ging goed van start met zes overwinningen in de competitie en een recordoverwinning in deUEFA Cup Winners' Cup (11-0) tegen hetNoorseStrømsgodset. Desalniettemin werd Liverpool later uitgeschakeld door hetHongaarseFerencváros. Ook in deFA Cup enLeague Cup werd de ploeg vroegtijdig uitgeschakeld. In deFirst Division eindigde Liverpool als nummer twee. Gedurende het seizoen haalde Paisley metPhil Neal,Terry McDermott enJimmy Case spelers in huis die uit zouden groeien tot steunpilaren van het elftal in de jaren die volgde.

In de tweede helft van het seizoen 1975/76 verbeterde de resultaten van Liverpool zich dusdanig dat ze zich op de laatste speeldag kroonde tot kampioen. Daarnaast wist het de finale van deUEFA Cup te bereiken. Hierin was het met 1-0 te sterk voorClub Brugge. Een seizoen later overtrof Liverpool de prestaties door opnieuw de landstitel en een Europese prijs te winnen. Ditmaal werd deEuropacup I gewonnen na een 3-1 overwinning opBorussia Mönchengladbach. Het lukteThe Reds zelfs bijna een treble te winnen, maar deFA Cup-finale werd verloren vanManchester United.

ToenKeegan voor de start van het seizoen 1977/78 werd verkocht aanHamburger SV haaldePaisleyKenny Dalglish op bijCeltic.Kenny Dalglish had direct impact en scoorde 20 doelpunten in zijn eerste 42 competitiewedstrijden. Ook scoorde hij het enige doelpunt in de tweedeEuropacup I-finale op rij, waarin Liverpool het opnieuw opnam tegenClub Brugge. In de nationale competities bleef succes dat jaar uit. Ondanks een belabberde start van het seizoen 1978/79 wist Liverpool zich dat jaar met een voorsprong van acht punten opNottingham Forest te kronen tot kampioen. De mannen vanPaisley wisten de titel ditmaal weer te prolongeren.

In 1981 eindigde de kampioen van het afgelopen seizoen op de vijfde plaats, maar wist het wel voor de derde maal deEuropacup I te winnen door met 1-0 van recordkampioenReal Madrid te winnen. Hetzelfde team stond halverwege het nieuwe seizoen op de elfde plaats, maar na een lange ongeslagen reeks werd alsnog de titel gewonnen en kon ook eenLeague Cup toegevoegd worden aan de prijzenkast. Liverpool wist ook in 1982/83 zowel de competitie als deLeague Cup te winnen. Die zomer beslootPaisley afscheid te nemen als trainer van de club.Joe Fagan, assistent vanPaisley, kreeg de taak om hem op te volgen.

Heizeldrama

[bewerken |brontekst bewerken]

De 63-jarigeFagan leidde Liverpool in zijn eerste seizoen naar de treble, als eersteEngelse club ooit: het team won de landstitel, deLeague Cup en deEuropacup I. De winst van de League Cup was de vierde op rij, een record.Ian Rush, overgekomen vanChester City, speelde dat seizoen een cruciale rol in het succes vanFagan. Het tweede seizoen onder leiding van de voormalig assistent-trainer (1984-1985) verliep minder voorspoedig. Zo werd de titel verloren aan rivaalEverton en werd deEuropacup I-finale verloren vanJuventus. Een wedstrijd die getekend werd door hetHeizeldrama.

Voordat de wedstrijd tegenJuventus in hetHeizelstadion begon, hadden Liverpool-fans een hek doorbroken dat de twee groepen supporters scheidde. Terwijl deJuventus-fans in veiligheid vluchtten, zorgde de opeenstapeling van mensen tegen een ommuring ervoor dat deze instortte, waarbij 39 fans omkwamen, van wie de meestenItalianen waren. De ineenstorting van de muur leidde tot rellen onderJuventus-fans aan de andere kant van het terrein. Als gevolg hiervan werd de wedstrijd met twee uur uitgesteld, maar daarna toch gespeeld, omdat men vreesde dat het stopzetten ervan tot verder geweld zou leiden.Juventus won met 1-0.

Als gevolg van dit drama werden alleEngelse clubs tot 1990 uitgesloten van Europees voetbal. Na hetHeizeldrama beslootFagan met pensioen te gaan.

Kenny Dalglish (1985–1991)

[bewerken |brontekst bewerken]

SpitsKenny Dalglish, die ook nog actief was als speler van de club, nam de leiding over als speler-manager. Hoewel de resultaten aanvankelijk te wensen over liet was het uiteindelijkDalglish zelf die op de slotdag de titel voor Liverpool veiligstelde. Ook bereikte Liverpool de finale van deFA Cup waarin het aantrad tegenEverton. Hoewel de rivaal door een doelpunt vanGary Lineker aan de leiding kwam was het Liverpool die door doelpunten vanIan Rush enCraig Johnston met de prijs aan de haal ging. Na het vertrek vanRush bleef Liverpool een seizoen zonder prijs. Hierop beslootDalglish zijn team te versterken metPeter Beardsley enJohn Barnes. Met deze toevoeging wist Liverpool opnieuw het landskampioenschap te veroveren. Ook behaalde het deFA Cup-finale, waardoor het opnieuw een dubbel kon bewerkstelligen, maar de finale werd met 0-1 verloren vanWimbledon.

Hillsboroughramp

[bewerken |brontekst bewerken]

Tijdens het seizoen 1988/89 keerdeRush terug inLiverpool. De landstitel werd niet behaald, maar wel werd deFA Cup gewonnen. Deze prestatie werd echter overschaduwd door deHillsboroughramp, slechts enkele jaren na hetHeizeldrama. Tijdens de halve finale van deFA Cup tegen hetNottingham Forest vanBrian Clough waren er te veel supporters in hetstadion, waardoor er een aantal platgedrukt werd tegen de hekken. In totaal vielen er die dag 94 doden, waarna er later nog twee volgden.

Laatste kampioenschap

[bewerken |brontekst bewerken]

Liverpool startte het nieuwe seizoen, 1989/90, in goede vorm, onder andere met een 9-0 overwinning op het net gepromoveerdeCrystal Palace en ondanks een dip in oktober en november wist het team opnieuw de titel te winnen. Dit bleef tot 2020 de laatste landstitel van de club. Op 22 februari 1991, in een verder kleurloos seizoen voorThe Reds, kondigdeDalglish zijn vertrek aan. Een andere oud-speler,Graeme Souness, nam zijn rol over.

Mindere jaren

[bewerken |brontekst bewerken]

Graeme Souness (1991–1994)

[bewerken |brontekst bewerken]

Liverpool was intussen ver achter komen te staan op koploperArsenal, waardoor het als tweede eindigde. Tijdens zijn eerste volledige seizoen vernieuwdeSouness zijn elftal, maar dit resulteerde nog niet in nieuwe successen. Zo eindigde het in de competitie als zesde. Wel werd deFA Cup gewonnen nadatSunderland met 2-0 werd verslagen in de finale.

Tijdens het bewind vanSouness vertrokken belangrijke spelers, zoalsRay Houghton enSteve Staunton, en kwamen er spelers binnen die de verwachtingen niet waar konden maken, waaronderMichael Thomas enDean Saunders.Souness had meer geluk met een aantal doorgestroomde jeugdspelers. Zo dedenRobbie Fowler,Dominic Matteo enSteve McManaman het goed in het eerste elftal en ook de onderKenny Dalglish aangetrokkenJamie Redknapp enDon Hutchison braken definitief.Rush maakte nog steeds vele doelpunten, ook al was hij de dertig intussen gepasseerd en doelmanBruce Grobbelaar werd vervangen doorDavid James.

Na de oprichting van dePremier League eindigde Liverpool in het eerste seizoen als zesde. Het hele seizoen streed de club geen moment mee om de titel en in maart stonden ze zelfs even op de vijftiende plaats. Na dat seizoen kwamen er twee spelers bij,Nigel Clough enNeil Ruddock. Dit duo paste goed in het team en het volgende seizoen begon Liverpool in vorm te komen. De eerste drie wedstrijden werden makkelijk gewonnen enClough scoorde viermaal. Vervolgens ging het weer minder en na een nederlaag tegenTottenham Hotspur, een overwinning tegenLeeds United en nog twee nederlagen, stond deMerseyside-derby op het programma. Tijdens deze wedstrijd kregenMcManaman enGrobbelaar ruzie. Er kwam verdeeldheid in de ploeg en de titel leek verder weg dan ooit. Vervolgens mochtFowler zijn debuut maken en hij scoorde meteen. Vervolgens scoorde hij in deLeague Cup tegenFulham vijf keer tijdens een 5-0 overwinning. In de volgende ronde werd Liverpool uitgeschakeld doorWimbledon en in deFA Cup verloor de club vanBristol City. Op 28 januari 1994 diendeSouness zijn ontslag in en hij werd opgevolgd doorRoy Evans.

Roy Evans (1994–1998)

[bewerken |brontekst bewerken]

Evans maakte zijn debuut als trainer van de club tijdens een wedstrijd tegenNorwich City. Zijn team eindigde dat seizoen als achtste in de competitie waarbijFowler 29 doelpunten maakte en werd verkozen tot Young Player of the Year.

Voor het volgende seizoen haaldeEvans één nieuwe speler, doelman Michael Stensgaard kwam voor 300.000 pond over vanHvidovre. De trainer was vastbesloten om zijn team in conditie te krijgen en vertelde een aantal van zijn spelers dat ze anders op zoek konden naar een andere club. Tijdens de eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen leek zijn aanpak te werken, wantCrystal Palace werd met 6-0 verslagen. Vervolgens kocht de club toch nog twee nieuwe spelers,Phil Babb vanCoventry City voor 3,75 miljoen pond enJohn Scales vanWimbledon voor 3,5 miljoen pond. Dat seizoen eindigde Liverpool als vierde in de competitie en won de club deLeague Cup.

Voor het seizoen 1995/96 werd er een nieuwe spits gekocht.Stan Collymore kwam naar de club voor een bedrag van 8,5 miljoen pond, destijds een Brits record. Hij ging samen metFowler voorin spelen en veteraanRush werd gedegradeerd naar de reservebank. Liverpool deed dat seizoen weer eens redelijk mee om de landstitel, maar eindigde uiteindelijk als derde en verloor de finale van deFA Cup vanManchester United.

In het seizoen 1996/97 stond Liverpool een tijd bovenaan in dePremier League, maar de club eindigde als vierde. Ook in deEuropacup voor Bekerwinnaars kwam de club ver, maar hier werd in de halve finale verloren vanParis Saint-Germain. Het volgende seizoen eindigde Liverpool weer derde. Dat seizoen werd de doorbraak vanMichael Owen door een langdurige blessure vanFowler.

Wisselende resultaten

[bewerken |brontekst bewerken]

Gérard Houllier (1998–2004)

[bewerken |brontekst bewerken]

Liverpool steldeFransmanGérard Houllier voorafgaand aan het seizoen 1998/99 aan als co-manager naastEvans. Niet alleen zagEvans de samenwerking niet zitten, ook de slechte resultaten zette deze onder druk. Na een 3-1 nederlaag tegenTottenham Hotspur beslootEvans de eer aan zichzelf te houden. Onder het solo trainerschap vanHoullier verbeterde niet en de club greep dan ook naast Europees voetbal doordat het als zevende eindigde in dePremier League. Het werd ook al vroegtijdig uitgeschakeld in de strijd om deUEFA Cup enFA Cup.

Voorafgaand aan het seizoen 1999/2000 vernieuwdeHoullier zijn selectie met het inbrengen van onder andereSami Hyypiä enSander Westerveld.Steve McManaman,Paul Ince enDavid James verlieten daarentegen de club. Gedurende het seizoen werd ookEmile Heskey toegevoegd aan de selectie voor een clubrecord van 11 miljoen pond. Desalniettemin slaagde het team er niet in zich te plaatsen voor deChampions League. Het seizoen 2000/01 groeide uiteindelijk pas aan tot een nieuw successeizoen. Hierin eindigde Liverpool in de competitie op de derde positie en werden deFA Cup,League Cup enUEFA Cup gewonnen. Als gevolg hiervan werd er later dat jaar ook deCommunity Shield en deUEFA Super Cup gewonnen.

Liverpool's deelname aan deChampions League in 2001/02 bracht de club tot de kwartfinale, waarin het werd uitgeschakeld doorBayer Leverkusen. In de nationale competitie zette Liverpool haar beste resultaat in jaren neer door als tweede te eindigen, zeven punten achter kampioenArsenal. Het seizoen werd overschaduwd door de hartproblemen vanHoullier, waardoor hij drie maanden lang het team niet kon leiden. Zijn assistentPhil Thompson nam zijn werkzaamheden tijdelijk waar.

Een vroege uitschakeling in deChampions League enFA Cup werden enigszins gecompenseerd door de winst van deLeague Cup. In dePremier League eindige het team als vijfde. In 2003/04 wist Liverpool zich opnieuw te plaatsen voor het miljardenbal van deChampions League nadat het als vierde eindigde. Er werd geen nieuw zilverwerk gewonnen en aan het eind van het seizoen werd dan ook afscheid genomen vanHoullier. De fans beschouwden zijn tactiek te verdedigend waardoor de club volgens hen nooit de strijd metArsenal enManchester United aan kon gaan.

Rafael Benítez (2004–2010)

[bewerken |brontekst bewerken]

SpanjaardRafael Benítez nam de positie vanHoullier over. Hij begeleiddeValencia het seizoen ervoor naar de landstitel en winst van deUEFA Cup en zou volgens het bestuur de juiste man zijn om Liverpool terug naar de top te brengen. Zijn eerste seizoen inEngelse dienst eindigde in een teleurstelling met een vijfde eindklassering. In deFA Cup werden ze al vroeg uitgeschakeld doorBurnley en deLeague Cup-finale ging met 3-2 verloren tegen hetChelsea vanJosé Mourinho. Echter boekte het team wél succes in deChampions League. In de finale, die later bekend zou komen te staan alsHet Mirakel van Istanbul, stond Liverpool halverwege met 3-0 achter tegenAC Milan. In de tweede helft keerde de wedstrijd volledig om en eindigde het duel in reguliere speeltijd in 3-3. Na een doelpuntloze verlenging moesten er strafschoppen aan te pas komen om de beslissing te bezegelen. Oud-FeyenoorderJerzy Dudek werd de grote held door als doelman van het team twee strafschoppen te keren.

Voor het volgende seizoen had Liverpool zich door de eindklassering in dePremier League niet geplaatst voor deChampions League, maar werd het als regerend kampioen van dit toernooi door deUEFA toegevoegd aan de eerste voorronde. Deze voorrondes kwam Liverpool door en ook de groepsfase werd overleefd, maar in de knock-outfase werd het uitgeschakeld doorBenfica. In het seizoen 2005/06 eindigde het als derde in de competitie en won het na strafschoppen deFA Cup-finale vanWest Ham United. Ook ditmaal vertolkte de doelman, dit keerPepe Reina, de hoofdrol door drie van de vier strafschoppen te stoppen.

Het seizoen 2006/07 was het eerste onder de nieuwe eigenaren van de club, deAmerikaanse zakenmannen George Gillett en Tom Hicks. Opnieuw eindigde Liverpool als derde in dePremier League op 21 punten achterstand van landskampioenManchester United. In zowel deFA Cup als deLeague Cup werd Liverpool uitgeschakeld doorArsenal, maar in deChampions League reikte het wel tot de finale. In deze finale was wederomAC Milan de tegenstander, maar deze keer wist Liverpool niet te winnen.Filippo Inzaghi scoorde twee keer enDirk Kuijt kon vlak voor tijd nog iets terugdoen, maar de finale werd met 2-1 verloren.

Die zomer versterkteBenítez zijn team met het aantrekken vanFernando Torres,Ryan Babel enYossi Benayoun. Echter werd er dat seizoen geen enkele finale bereikt en in de competitie eindigdeThe Reds als vierde. Halverwege het seizoen 2008/09 ging Liverpool aan kop in dePremier League, maar doordat er in januari 2009 geen enkele wedstrijd werd gewonnen daalde de kansen van Liverpool. Ze eindigde dan ook als tweede achter hetManchester United vanAlex Ferguson. Ook in de bekercompetities werd geen nieuw succes behaald. Tijdens het seizoen 2009/10 eindigde Liverpool op een teleurstellende zevende plaats, de slechtste eindpositie sinds 1999. OmdatLeague Cup-winnaarManchester United enFA Cup-winnaarChelsea via de reguliere competitie al een Europees ticket hadden behaald enPortsmouth vanwege financiële problemen Europa niet in mocht kreeg Liverpool een plaats in deUEFA Europa League. Na dat seizoen kwam de positie vanBenítez onder druk te staan en werd onder andere clublegendeKenny Dalglish genoemd als mogelijke opvolger.[2]

Nieuwe eigenaar

[bewerken |brontekst bewerken]

Roy Hodgson (2010–2011)

[bewerken |brontekst bewerken]

De keuze viel uiteindelijk opFulham-managerRoy Hodgson.[3] Ondanks aankopen alsJoe Cole,Christian Poulsen enPaul Konchesky stond de club rond oktober op een gedeelde laatste plaats. Begin oktober 2010 werd de club overgenomen door een nieuwe eigenaar. Hicks en Gillet verkochten de club aan hetAmerikaanse bedrijf Fenway Sports Group.[4] Op het veld bleven de prestaties matig. Dit kostteHodgson in januari 2011 zijn baan, waarnaKenny Dalglish zijn taken overnam.

Terugkeer Kenny Dalglish (2011–2012)

[bewerken |brontekst bewerken]
Kenny Dalglish als trainer langs de lijn tegenBolton Wanderers

De club eindigde onder leiding vanDalglish als zesde. Nadat halverwege het seizoen 2010/11Luis Suárez enAndy Carroll al waren toegevoegd aan de selectie volgde die zomer onder andereJordan Henderson enStewart Downing. Ondanks het ruime transferbudget en de bijbehorende versterkingen eindigde het seizoen op een teleurstellende achtste plaats, het slechtste resultaat in achttien jaar. Wel bereikte het de finales van deFA Cup en deLeague Cup. De eerste werd met 2-1 verloren vanChelsea, terwijl de tweede na strafschoppen werd gewonnen vanCardiff City. Hierdoor stelde het Europees voetbal veilig. Het seizoen werd ontsierd door het racistische misbruikincident vanSuárez in oktober tijdens een wedstrijd tegenManchester United, waarin hijPatrice Evra racistisch toesprak. Hier kreeg hij een boete van 40.000 pond van en werd hij voor acht wedstrijden geschorst. Op 16 mei 2012 werd bekendgemaakt datDalglish ontslagen werd en dat er gezocht zou worden naar een nieuwe coach.

Brendan Rodgers (2012–2015)

[bewerken |brontekst bewerken]
Rodgers metIago Aspas

DeNoord-IerBrendan Rodgers werd op 1 juni 2012 aangesteld als de nieuwe manager van de club. Hij kwam over vanSwansea City, de club die hij in haar eerstePremier League-seizoen op een knappe negende plaats had doen eindigen.Rodgers paste een nieuwe werkwijze toe en besloot al snel om miskoopAndy Carroll te verhuren aanWest Ham United. Heel wat spelers, onder wieDirk Kuijt,Craig Bellamy enMaxi Rodriguez verlieten de club definitief.Joe Allen enNuri Şahin moesten de nieuwe blikvangers worden. Daarnaast werden in de januari-transferperiode ook nogDaniel Sturridge enPhilippe Coutinho aangetrokken.

The Reds kende een lastige start van het seizoen, maar eindigde onderRodgers in zijn debuutseizoen als zevende. In deUEFA Europa League werd Liverpool uitgeschakeld door hetRussischeZenit Sint-Petersburg. Opnieuw kwamSuárez dat seizoen in opspraak door in de arm vanChelsea'sBranislav Ivanovic te bijten. Hij kreeg hiervoor een schorsing van tien wedstrijden en zou een deel van het volgende seizoen missen.

Ondanks het gemis vanSuárez in de eerste wedstrijden van het nieuwePremier League-seizoen stond de club zelfs enige tijd aan de leiding. Met het duoSuárez-Sturridge streed Liverpool vervolgens tot op de laatste speeldag mee om de landstitel. Het eindigde met 84 punten op de tweede plaats, waardoor de club voor het eerst in vijf seizoenen weer mocht aantreden in deChampions League.

OnderRodgers braken dit seizoen verschillende jonge spelers definitief door, waaronderJon Flanagan enRaheem Sterling. AanvoerderSteven Gerrard,Sturridge enSuárez werden opgenomen in het team van het seizoen en die laatste zou door de journalisten en dePremier League-spelers verkozen worden tot Speler van het Seizoen. Het seizoen hierop volgend eindigde Liverpool op een zevende plaats.Suárez werd voor 75 miljoen pond verkocht aanBarcelona enSteven Gerrard verliet de club, waar hij sinds zijn zesde lid van was, voor eenAmerikaans avontuur bijLA Galaxy.

Na een moeizaam begin van het seizoen 2015/16, na acht duels bezette het de tiende plaats, besloot de clubleiding zich te ontdoen vanRodgers.[5] De achttienvoudig landskampioen maakte op de eigen website bekend dat de zoektocht naar een nieuwe manager van start was gegaan.

Heropleving

[bewerken |brontekst bewerken]

Jürgen Klopp (2015–2024)

[bewerken |brontekst bewerken]
Jürgen Klopp als trainer vanThe Reds

Op 8 oktober 2015 tekende voormaligBorussia Dortmund-trainerJürgen Klopp een driejarig contract bij Liverpool. Hij bereikte in zijn eerste jaar zowel de finale van deLeague Cup als die van deEuropa League. Beide werden echter niet gewonnen. In definale van de Europa League trof hetSevilla, dat met 1-3 te sterk was voor de ploeg vanKlopp. Definale van de League Cup werd beslist na strafschoppen in het voordeel vanManchester City. In dePremier League eindigde Liverpool op de achtste plaats.

Het seizoen daarop verlieten onder meerChristian Benteke,Martin Škrtel enMario Balotelli Liverpool, dat zich versterkte met onder meerSadio Mané,Georgino Wijnaldum enJoël Matip. Liverpool eindigde met de nieuwe aanwas als vierde in de competitie. In deFA Cup werden ze al vroeg uitgeschakeld doorWolverhampton Wanderers, terwijl ze in deLeague Cup tot de halve finale kwamen waarin ze werden uitgeschakeld doorSouthampton.

Het seizoen daarna kwamenAlex Oxlade-Chamberlain enMohamed Salah naarAnfield.Mohamed Salah scoorde net alsSadio Mané in het seizoen voordien in zijnPremier League-debuut voor Liverpool.Salah maakte dat seizoen in de Premier League maar liefst 32 doelpunten. Daarmee werd hij topscorer en verbrak hij het record vanAlan Shearer in het seizoen 1995/96,Cristiano Ronaldo in het seizoen 2007/08 enLuis Suárez in het seizoen 2013/14 die allemaal 31 keer in een seizoen scoorden. Laatstgenoemde deed het voor dezelfde club. In de winter deed Liverpool een recordtransfer met de aankoop vanVirgil van Dijk die voor 75 miljoen pond[6] werd weggehaald bijSouthampton en daarmee de duurste verdediger en de duurste Nederlander ooit werd. Diezelfde winter vertrokPhilippe Coutinho naarBarcelona voor een recordtransfer van 120 miljoen pond[7]. Liverpool was een van de twee clubs in dat seizoen die de uiteindelijke kampioenManchester City versloeg. In deEFL Cup werden ze uitgeschakeld doorLeicester City en in deFA Cup sneuvelden ze in de vierde ronde tegenWest Bromwich Albion. In de derde ronde wonnen ze nog van stadsgenootEverton door een doelpunt vanVan Dijk.

Liverpool werd in deUEFA Champions League eerste in zijn poule metSevilla,Spartak Moskou enMaribor. In de achtste finales wonnen ze vanPorto in twee wedstrijden met 5-0 waardoor ze voor het eerst in negen jaar de kwartfinales van het Europese toernooi haalden. Hierin schakelden zeManchester City met 5–1 over twee wedstrijden uit. In de halve finales kwamen ze de oude club vanMohamed Salah tegen,AS Roma. Thuis werd er ruim gewonnen met 5–2, maar uit werd er met 4–2 verloren. Dit bleek genoeg om de finale te spelen tegenReal Madrid. In de finale viel vielSalah al na een half uur uit. Na rust scoordeBenzema voor deSpanjaarden. Vier minuten later schootMané Liverpool alweer naastDe Koninklijke, maar door twee doelpunten vanGareth Bale, waaronder een omhaal, verlorenThe Reds de finale. In de Premier League eindigde Liverpool vierde waardoor ze zich wel weer kwalificeerden voor het komende seizoen in deChampions League. De wedstrijd werd getekend door blunders van Liverpool doelmanLloris Karius.

In aanloop naar het nieuwe seizoen, 2018/19, versterkte de club zich onder anderen metAlisson Becker,Naby Keïta enFabinho. Met deze nieuwe impuls begon Liverpool sterker dan ooit aan de competitie door de eerste zes wedstrijden van het seizoen allemaal te winnen. Halverwege het seizoen had het zelfs een voorsprong van zes punten te pakken. Desalniettemin was hetManchester City wat met de titel aan de haal ging. Zij hadden slechts één punt meer dan Liverpool. Voor het tweede seizoen op rij werd deChampions League-finale bereikt. Hiervoor had het een spectaculaire comeback voor nodig in de halve finale van het toernooi. NadatBarcelona de heenwedstrijd inCamp Nou met 3-0 had gewonnen moest Liverpool opAnfield viermaal scoren. Met blessures van belangrijke spelers alsRoberto Firmino,Mohamed Salah enAndrew Robertson leek dit een onmogelijke opgave.Divock Origi enGeorgino Wijnaldum groeide uit tot de helden van de wedstrijd, want door hun doelpunten werd dit bewerkstelligd. In de finale rekende Liverpool vervolgens af met hetTottenham Hotspur vanMauricio Pochettino, wat zelf ook op miraculeuze wijze de finale had bereikt. Op 14 augustus 2019 won Liverpool voor de vierde keer deUEFA Super Cup na een 5-4 winst op strafschoppen tegenChelsea. Daarnaast werd er op 21 december 2019 voor het eerst in de clubhistorie beslag gelegd op hetFIFA-wereldkampioenschap voor clubs. In de finale werdCONMEBOL Libertadores-winnaarFlamengo na verlenging met 1–0 verslagen. Met deze drie prijzen in 2019 was Liverpool het eerste Engelse team dat decontinentale treble won;UEFA Champions League,UEFA Super Cup enFIFA Club World Cup.

Na het Europese succes volgde in 2019/20 eindelijk weer nationaal succes. Na dertig jaar wachten mochtenThe Reds eindelijk de kampioensbeker weer eens de lucht in steken. De feestvreugde werd echter overschaduwd door decoronapandemie die verhinderde dat ploeg en publiek de titel samen konden vieren. In het kampioensjaar vestigde Liverpool enkele records, waaronder 24 opeenvolgende thuisoverwinningen, met inbegrip van 7 uit het vorige seizoen. Het bleef thuis ongeslagen en haalde 99 punten, een clubrecord en het op een na hoogste puntenaantal ooit, net na hetManchester City vanJosep Guardiola een jaar eerder.

Op 27 februari 2022 won Liverpool haar negendeLeague Cup nadat de strafschoppenserie eindigde in een 11-10 overwinning opChelsea. Enkele maanden later trad Liverpool opnieuw aan in eenChampions League-finale, wederom tegen recordkampioenReal Madrid. De wedstrijd begon een halfuur later in verband met veiligheidsincidenten rondom hetStade de France, waar de finale werd gespeeld. Hierdoor konden fans niet op tijd, of zelfs helemaal niet, naar binnen. De finale werd doorReal Madrid met 0-1 gewonnen door een doelpunt vanVinícius Júnior. Dat seizoen wist Liverpool nog wel deFA Cup te winnen, door opnieuw na strafschoppen vanChelsea te winnen, maar in dePremier League moest het weerThe Citizens voor zich dulden.

In 2022/23 nam Liverpool opnieuw deel aan deChampions League. Ze werden in hun groep tweede achterNapoli, waar ze in de laatste wedstrijd nog wel met 2-0 van wonnen. Ze troffen vervolgens weerReal Madrid. Na een snelle voorsprong van 2-0 eindigden de wedstrijd opAnfield in 2-5 in het voordeel van de Madrilenen. In het uitduel werd het niet heel spannend meer nadatKarim Benzema het openingsdoelpunt verzorgde. De twee wedstrijden werden gecombineerd 6-2 voor Real Madrid, waardoor hetChampions League-avontuur eindigde voor Liverpool. Ook hetPremier League-seizoen eindigde dat jaar teleurstellend. Met een vijfde eindklassering werd slechtsEuropa League-voetbal bereikt.

HetEuropa League-seizoen werd in de kwartfinale beëindigd door hetAtalanta van onder andereMarten de Roon,Charles De Ketelaere enTeun Koopmeiners. Eerder dat seizoen, op 26 januari 2024, gafKlopp aan na het seizoen niet meer door te gaan als trainer van Liverpool. Als reden gaf hij aan geen energie meer hebben om de belangrijke taak uit te voeren.[8] Lange tijd leek de club op weg de Duitse succestrainer uit te zwaaien met een zogenaamdequadruple, ofwel het behalen van vier prijzen:Premier League,Europa League,FA Cup enLeague Cup. Die ambitie werd kracht bijgezet met het winnen van deLeague Cup op 25 februari. Diep in de verlengingen maakteVirgil van Dijk het enige doelpunt van de finale tegenChelsea.[9] In de kwartfinale van deFA Cup werd Liverpool echter uitgeschakeld door hetManchester United vanErik ten Hag, dat na een bewogen wedstrijd met 4-3 wist te winnen. In deEuropa League was Liverpool topfavoriet, maar de ploeg kwam een verrassende 0-3-nederlaag tegenAtalanta in de kwartfinale niet meer te boven.[10] Ook in dePremier League werd er geen succes behaald. In de loop van april en mei haakte de ploeg door teleurstellende resultaten af in de titelstrijd, waar uiteindelijkArsenal enManchester City wél tot de laatste speeldag aan deelnamen. Na afloop van de laatste wedstrijd van het seizoen, een 2-0 overwinning opWolverhampton Wanderers, werd er uitgebreid afscheid genomen vanKlopp, zijn staf met daarin onder anderePepijn Lijnders, en de spelersJoël Matip enThiago Alcántara.

Arne Slot (2024–)

[bewerken |brontekst bewerken]

Een dag na de laatste speeldag van het seizoen 2023/24 maakte Liverpool officieel bekend datFeyenoord-trainerArne SlotKlopp zou opvolgen als hoofdtrainer van de club.[11] DeNederlander tekende een driejarige overeenkomst bijThe Reds en nam zijn assistent-trainerSipke Hulshoff en fysiektrainer Ruben Peeters mee. Ook op bestuurlijk vlak vonden er enkele wijzigingen plaats bij Liverpool. Zo keerde voormalig sportief directeur Michael Edwards terug als CEO of Football bij eigenaar Fenway Sports Group en werdRichard Hughes, die over kwam vanBournemouth, aangesteld als sportief directeur van de club.

MetSlot aan het roer kende Liverpool een succesvolle start in decompetitie enChampions League, waarin de resultaten voor enkele records voorSlot zorgde.[12] Begin december 2024 stond Liverpool bovenaan in zowel dePremier League als de nieuwe opzet van deChampions League.[13]

Erelijst

[bewerken |brontekst bewerken]
CompetitieAantalJaren
Internationaal
FIFA Club World Cup1x2019
Europacup I / UEFA Champions League6x1977,1978,1981,1984,2005,2019
UEFA Cup3x1973,1976,2001
Europese Supercup / UEFA Super Cup4x1977,2001,2005,2019
Nationaal
Football League First Division / Premier League19x1901, 1906, 1922, 1923, 1947, 1964, 1966, 1973, 1976, 1977, 1979, 1980, 1982, 1983, 1984, 1986, 1988, 1990, 2020
FA Cup8x1965, 1974,1986,1989,1992,2001,2006,2022
Football League Cup / EFL Cup10x1981,1982,1983,1984,1995, 2001, 2003, 2012, 2022, 2024
FA Charity Shield / Community Shield16x1965, 1966, 1967, 1975, 1977, 1978, 1980, 1981, 1983, 1987, 1989, 1990, 1991, 2001, 2006, 2022
Football League Super Cup1x1986
Football League Second Division4x1894, 1896, 1905, 1962
Regionaal
Liverpool Senior Cup40x1893, 1901, 1902, 1903, 1905, 1907, 1909, 1910, 1912, 1913, 1915, 1920, 1925, 1927, 1929, 1930, 1934, 1936,
1937, 1939, 1942, 1943, 1946, 1947, 1948, 1951, 1952, 1962, 1964, 1968, 1977, 1980, 1981, 1982, 1997, 1998,
2002, 2004, 2009, 2010
Sheriff of London Charity Shield1x1906

Stadion

[bewerken |brontekst bewerken]
Panorama-foto van hetstadion
De bekende 'Shankley Gate' en hetHillsborough gedenkteken

Anfield

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieAnfield voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Anfield is sinds 1892 de thuishaven van Liverpool Football Club. Daarvoor werd het gebruikt doorEverton, maar door een geschil over een betaling werd een nieuwe club opgericht die haar thuiswedstrijden aan Anfield Road zou gaan spelen. Anno 2024 biedt het stadion plaats aan meer dan 61.000 toeschouwers, nadat in de periode 2014–2016 de hoofdtribune en vervolgens de Anfield Road Stand werden verbouwd en uitgebreid. AanAnfield zijn ook de bekende en historischeBill Shankly enBob Paisley poorten te vinden, net als hetHillsborough gedenkteken. Het stadion wordt zo nu en dan ook gebruikt door hetvrouwenelftal van de club en er vinden concerten plaats.

Stanley Park

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieStanley Park Stadium voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

HetStanley Park Stadium was de projectnaam van een nieuw te bouwen stadion voorThe Reds. De eerste plannen hiervoor dateren uit 2002 en betroffen aanvankelijk een stadion voor 55.000 toeschouwers, wat later werd opgeschaald naar 61.000 toeschouwers. Het plan werd in 2006 goedgekeurd, maar in 2012 besloot de voetbalclub het ambitieuze project af te blazen. In plaats daarvan ging het haar huidige onderkomen flink verbouwen en uitbreiden.

Trainingscomplex

[bewerken |brontekst bewerken]
AXA Training Centre in Kirkby,Liverpool

Melwood

[bewerken |brontekst bewerken]

Van dejaren 50 tot aan 2020 was Melwood het trainingscomplex van Liverpool. Daarvoor trainde het team opAnfield. Nadat het enkele jaren geen eigendom meer was van de club werd het in 2023 opnieuw aangekocht, waarna hetvrouwenelftal er gebruik van ging maken.

AXA Training Centre

[bewerken |brontekst bewerken]

De jeugdopleiding vanThe Reds was reeds sinds 1998 gevestigd in Kirkby. In 2018 werd er begonnen met een uitbreiding en modernisering ter waarde van 50 miljoen pond, zodat ook de hoofdmacht van de club op dit complex ondergebracht kon worden. Twee jaar later, in 2020, werd het trainingscomplex officieel door het eerste elftal in gebruik genomen en kwam er een eind aan het verblijf op Melwood.

Eerste elftal

[bewerken |brontekst bewerken]

Selectie

[bewerken |brontekst bewerken]
Nr.NaamSindsContractVorige club
Doelmannen
1Vlag van BraziliëAlisson Becker20182027Vlag van ItaliëAS Roma
56Vlag van TsjechiëVítězslav Jaros20242025
62Vlag van IerlandCaoimhín Kelleher20192026
Verdedigers
2Vlag van EngelandJoe Gomez20152027Vlag van EngelandCharlton Athletic
4Vlag van NederlandVirgil van Dijk20182025Vlag van EngelandSouthampton
5Vlag van FrankrijkIbrahima Konaté20212026Vlag van DuitslandLeipzig
21Vlag van GriekenlandKonstantinos Tsimikas20202027Vlag van GriekenlandOlympiakos
26Vlag van SchotlandAndy Robertson20172026Vlag van EngelandHull City
66Vlag van EngelandTrent Alexander-Arnold20162025
78Vlag van EngelandJarell Quansah20232027
84Vlag van Noord-IerlandConor Bradley20232027
Middenvelders
3Vlag van JapanWataru Endo20232027Vlag van DuitslandStuttgart
8Vlag van HongarijeDominik Szoboszlai20232028Vlag van DuitslandLeipzig
10Vlag van ArgentiniëAlexis Mac Allister20232028Vlag van EngelandBrighton & Hove Albion
17Vlag van EngelandCurtis Jones20202027
19Vlag van EngelandHarvey Elliott20212027Vlag van EngelandFulham
38Vlag van NederlandRyan Gravenberch20232028Vlag van DuitslandBayern München
Aanvallers
7Vlag van ColombiaLuis Díaz20222027Vlag van PortugalPorto
9Vlag van UruguayDarwin Núñez20222028Vlag van PortugalBenfica
11Vlag van EgypteMohamed Salah20172025Vlag van ItaliëAS Roma
14Vlag van ItaliëFederico Chiesa20242028Vlag van ItaliëJuventus
18Vlag van NederlandCody Gakpo20232028Vlag van NederlandPSV
20Vlag van PortugalDiogo Jota20202027Vlag van EngelandWolverhampton

Laatste update: 30 augustus 2024

Staf

[bewerken |brontekst bewerken]
FunctieNaamSindsContractVorige club
HoofdtrainerVlag van NederlandArne Slot20242027Vlag van NederlandFeyenoord
Assistent-trainersVlag van Engeland Aaron Briggs2024Vlag van DuitslandWolfsburg
Vlag van NederlandSipke Hulshoff2024Vlag van NederlandFeyenoord
Vlag van NederlandJohn Heitinga2024Vlag van EngelandWest Ham United
KeeperstrainersVlag van Duitsland Fabian Otte2024Vlag van DuitslandBorussia Mönchengladbach
Vlag van BraziliëCláudio Taffarel2021Vlag van TurkijeGalatasaray

Laatste update: 30 augustus 2024

Overzichtslijsten

[bewerken |brontekst bewerken]

Competitieresultaten sinds 1946/47

[bewerken |brontekst bewerken]
  • 1947 1e
    First Division
  • 1948 11e
    First Division
  • 1949 12e
    First Division
  • 1950 8e
    First Division
  • 1951 9e
    First Division
  • 1952 11e
    First Division
  • 1953 17e
    First Division
  • 1954 22e
    First Division
  • 1955 11e
    Second Division
  • 1956 3e
    Second Division
  • 1957 3e
    Second Division
  • 1958 4e
    Second Division
  • 1959 4e
    Second Division
  • 1960 3e
    Second Division
  • 1961 3e
    Second Division
  • 1962 1e
    Second Division
  • 1963 8e
    First Division
  • 1964 1e
    First Division
  • 1965 7e
    First Division
  • 1966 1e
    First Division
  • 1967 5e
    First Division
  • 1968 3e
    First Division
  • 1969 2e
    First Division
  • 1970 5e
    First Division
  • 1971 5e
    First Division
  • 1972 3e
    First Division
  • 1973 1e
    First Division
  • 1974 2e
    First Division
  • 1975 2e
    First Division
  • 1976 1e
    First Division
  • 1977 1e
    First Division
  • 1978 2e
    First Division
  • 1979 1e
    First Division
  • 1980 1e
    First Division
  • 1981 5e
    First Division
  • 1982 1e
    First Division
  • 1983 1e
    First Division
  • 1984 1e
    First Division
  • 1985 2e
    First Division
  • 1986 1e
    First Division
  • 1987 2e
    First Division
  • 1988 1e
    First Division
  • 1989 2e
    First Division
  • 1990 1e
    First Division
  • 1991 2e
    First Division
  • 1992 6e
    First Division
  • 1993 6e
    Premier League
  • 1994 8e
    Premier League
  • 1995 4e
    Premier League
  • 1996 3e
    Premier League
  • 1997 4e
    Premier League
  • 1998 3e
    Premier League
  • 1999 7e
    Premier League
  • 2000 4e
    Premier League
  • 2001 3e
    Premier League
  • 2002 2e
    Premier League
  • 2003 5e
    Premier League
  • 2004 4e
    Premier League
  • 2005 5e
    Premier League
  • 2006 3e
    Premier League
  • 2007 3e
    Premier League
  • 2008 4e
    Premier League
  • 2009 2e
    Premier League
  • 2010 7e
    Premier League
  • 2011 6e
    Premier League
  • 2012 8e
    Premier League
  • 2013 7e
    Premier League
  • 2014 2e
    Premier League
  • 2015 6e
    Premier League
  • 2016 8e
    Premier League
  • 2017 4e
    Premier League
  • 2018 4e
    Premier League
  • 2019 2e
    Premier League
  • 2020 1e
    Premier League
  • 2021 3e
    Premier League
  • 2022 2e
    Premier League
  • 2023 5e
    Premier League
  • 2024 3e
    Premier League

In 1992 invoering van de Premier League en opheffing van de Fourth Division; in 2004 opheffing van de First, Second en Third Division.

Seizoensresultaten

[bewerken |brontekst bewerken]
Seizoensresultaten 2002-heden
SeizoenClubsDivisieDuelsWinstGelijkVerliesDoelsaldoPunten
2002–2003520Premier League3818101061–4164
2003–20044203816121055–3760
2004–2005520381771452–4158
2005–200632038257657–2582
2006–2007320382081057–2768
2007–2008420382113467–2876
2008–2009220382511277–2786
2009–2010720381891161–3563
2010–2011620381771459–4458
2011–20128203814101447–4052
2012–2013720381613971–4361
2013–2014220382666101–5084
2014–2015620381881252–4862
2015–20168203816121063–5060
2016–2017420382210678–4276
2017–2018420382112584–3875
2018–201922038307189–2297
2019–20202038323385-3399
2020–202132038209968-4269
2021–202222038288294-2692
2022–2023520381910975-4767
2023–2024320382410486-4182

Liverpool in Europa

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieLijst van Europese wedstrijden van Liverpool FC voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Liverpool speelt sinds 1964 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam. De edities die Liverpool heeft gewonnen zijndik gedrukt:

2001/02, 2002/03,2004/05, 2005/06, 2006/07, 2007/08, 2008/09, 2009/10, 2014/15, 2017/18,2018/19, 2019/20, 2020/21, 2021/22, 2022/23, 2024/25
1964/65, 1966/67, 1973/74,1976/77, 1977/78, 1978/79, 1979/80,1980/81, 1981/82, 1982/83,1983/84, 1984/85
2009/10, 2010/11, 2012/13, 2014/15, 2015/16, 2023/24
1965/66, 1971/72, 1974/75, 1992/93, 1996/97
1972/73,1975/76, 1991/92, 1995/96, 1997/98, 1998/99,2000/01, 2002/03, 2003/04
1967/68, 1968/69, 1969/70, 1970/71
1977, 1978, 1984,2001,2005,2019

Bijzonderheden Europese competities:

BijzonderheidDatumTegenstanderUitslagPlaatsNaamAantal
Hoogste overwinning17-09-1974Vlag van NoorwegenStrømsgodset IF10-0Liverpool
Hoogste nederlaag07-02-1966Vlag van NederlandAFC Ajax1-5Amsterdam
Speler met meeste wedstrijden21-02-2013Vlag van EngelandJamie Carragher150
Speler met meeste doelpunten21-01-2025Vlag van EgypteMohamed Salah50

UEFA Club Ranking: 4 (26-08-2024)

Bekende (oud-)Reds

[bewerken |brontekst bewerken]

Spelers

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieLijst van spelers van Liverpool FC (Engeland) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Trainers

[bewerken |brontekst bewerken]
ZieLijst van trainers van Liverpool FC voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Zie ook

[bewerken |brontekst bewerken]

Externe link

[bewerken |brontekst bewerken]
Mediabestanden
Commons heeft media­bestanden in de categorieLiverpool FC.
Bronnen, noten en/of referenties
  1. De Spionkop van Liverpool. Gearchiveerd op28 december 2017. Geraadpleegd op2 september 2013.
  2. Dalglish wil Benítez opvolgen bij Liverpool
  3. Hodgson nieuwe trainer Liverpool
  4. Liverpool met nieuwe eigenaar
  5. Liverpool neemt per direct afscheid van manager Rodgers, nu.nl, 4 oktober 2015
  6. (en)Virgil van Dijk - Transfer history. www.transfermarkt.com. Geraadpleegd op25 januari 2025.
  7. (en)Philippe Coutinho - Transfer history. www.transfermarkt.com. Geraadpleegd op25 januari 2025.
  8. Klopp vertrekt aan einde van seizoen bij Liverpool. Voetbal International (26 januari 2024). Geraadpleegd op5 februari 2024.
  9. (en)Chelsea 0-1 Liverpool AET: Virgil van Dijk's last-ditch extra-time header seals Carabao Cup win. Sky Sports. Geraadpleegd op21 april 2024.
  10. Atalanta knikkert Liverpool uit Europa League, Frimpong scoort voor Leverkusen. nos.nl (18 april 2024). Geraadpleegd op21 april 2024.
  11. Arne Slot to become Liverpool FC's new head coach Liverpool FC (Persbericht, 20 mei 2024 [EN]
  12. Slot heeft beste start ooit voor trainer in Engeland, 'maar prijzen zijn nog fijner' NOS, 24 oktober 2024
  13. Bewierook­te Arne Slot krijgt lachers op de hand na 'perfecte show': ‘Mijn favoriet? Dan ga ik voor Kate’ Algemeen Dagblad, 6 november 2024
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Seizoenspagina'sLiverpool

2013/14 ·2014/15 ·2015/16 ·2016/17 ·2017/18 ·2018/19 ·2019/20 ·2020/21 ·2021/22 ·2022/23 ·2023/24 ·2024/25

Vlag van Engeland
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Vlag van Engeland
Liverpool – seizoen 2024/25

1 Alisson ·2 Gomez ·3 Endo ·4 Van DijkAanvoerder ·5 Konaté ·7 Díaz ·8 Szoboszlai ·9 Núñez ·10 Mac Allister ·11 Salah ·14 Chiesa ·17 Jones ·18 Gakpo ·19 Elliott ·20 Jota ·21 Tsimikas ·26 Robertson ·38 Gravenberch ·43 Bajcetic ·47 Phillips ·56 Jaroš ·62 Kelleher ·66 Alexander-Arnold ·78 Quansah ·80 Morton ·84 Bradley ·95 Davies ·Coach: Slot·Assistent-coach: Heitinga·Assistent-coach: Hulshoff·Keeperstrainer: Taffarel

·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Premier Leagueseizoen 2024/25

Arsenal ·Aston Villa ·Bournemouth ·Brentford ·Brighton & Hove Albion ·Chelsea ·Crystal Palace ·Everton ·Fulham ·Ipswich Town ·Leicester City ·Liverpool ·Manchester City ·Manchester United ·Newcastle United ·Nottingham Forest ·Southampton ·Tottenham Hotspur ·West Ham United ·Wolverhampton Wanderers

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Liverpool_FC&oldid=69009987"
Categorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp