Liesbeth List
Liesbeth List in 1964
Algemene informatie
Geboortenaam	Elisabeth Dorathea Driessen
Alias	Liesbeth List
Geboortedatum	12 december1941
Geboorteplaats	Bandoeng
Overlijdensdatum	25 maart2020
Overlijdensplaats	Soest
Land	Nederland
Land(en) van nationaliteit	Koninkrijk der Nederlanden
Werk
Jaren actief	1962 - 2017
Genre(s)	Chanson Kleinkunst
Beroep	Zangeres
Instrument(en)	Piano
Invloed(en)	Jacques Brel,Charles Aznavour,Édith Piaf
Label(s)	PolyGram
Act(s)	Ramses Shaffy & Liesbeth List
Werken in collectie	Liemers Museum
Prijzen en erkenningen	Edisons 1971,Edisons 1995,Gouden Harp, Gouden Eeuw Awards
Verwante artiesten	Robert Long,Rod McKuen,Frank Boeijen,Adèle Bloemendaal,Annemarie Oster
Officiële website (en)AllMusic-profiel (en)Discogs-profiel (en)IMDb-profiel (en)Last.fm-profiel (en)MusicBrainz-profiel
Portaal    Muziek

Liesbeth List, geboren alsElisabeth Dorathea (Elly) Driessen (Bandoeng,12 december1941 –Soest,25 maart2020),^[1] was eenNederlandsechansonnière enactrice.^[2] Ze behoorde bij leven tot de bekendste zangeressen van Nederland en behaalde in dit land grote successen metRamses Shaffy. In 2017 kwam er een musical over haar leven uit.

Elly Driessen werd geboren te Bandoeng,Nederlands-Indië, vier dagen nadat NederlandJapan de oorlog verklaard had. De eerste jaren van haar leven bracht ze vanaf maart 1942 door in eenJapans interneringskamp. Haar moeder werd alstroostmeisje gedwongen om de Japanners te gerieven en kreeg daardoordepressies. Na deovergave van Japan pleegde ze op 31 januari 1946zelfmoord.^[3] Haar vader wachtte op migratie naar Nederland en ontmoette voor zijn vertrek een vrouw met drie kinderen.^[4] Gezamenlijk reisden zij naar Nederland. Elly had een slechte relatie met haar stiefmoeder, die door haar kampervaringen in Elly een boze geest zag die ze door wreedheden uit haar trachtte te verwijderen. Elly werd uit huis geplaatst. Ze kwam terecht in een weeshuis, maar toen ontdekt werd dat ze nog een vader had, moest ze vertrekken en kwam ze terecht bij betaalde pleegouders inAlkmaar. Toen haar stiefmoeder in 1948 op een vakantie opVlieland vernam dat een bewoonster graag een kind wilde adopteren, werd ze daar achtergelaten.^[4] Haar pleegouders runden een hotel en later werd haar pleegvader ervuurtorenwachter. Ze nam de achternaam aan van haar pleegouders en ook haar voornaam werd aangepast. In dit gezin heeft zij naar eigen zeggen een gelukkige tijd gehad.^[5] Haarbiologische vader emigreerde eind jaren 40 met zijn tweede vrouw naarZuid-Afrika, waar hij op vijftigjarige leeftijd overleed.

Als kind hield Liesbeth List zich al bezig met muziek, naast literatuur en kunst. Op achttienjarige leeftijd vertrok ze naarAmsterdam om te gaan zingen, nam korte tijd zangles, maar dat beviel haar niet en ze stopte ermee. Noten lezen heeft ze nooit geleerd.^[4] In haar begintijd als zangeres begon ze zich te verdiepen in de Fransechansons.

In 1962 trad ze voor het eerst op in televisieshows, onder meer in een televisieshow vanRob de Nijs en in de talentenjachtNieuwe Oogst. Omdat een show samen metSerge Gainsbourg niet kon worden uitgezonden en dit in de pers breed werd uitgemeten, kwamRamses Shaffy haar, dankzijHenk van der Meijden, op het spoor. Zij mocht wel optreden bij deAVRO metEen stem in de regen. Shaffy vroeg haar mee te werken aanShaffy Chantant, wat een groot succes werd. Met Shaffy zou ze jarenlang muzikaal optrekken. Ze was naar eigen zeggen "smoorverliefd" op hem, maar hij viel op mannen. In 1965 nam ze deel aan het jaarlijkseSongfestival van Knokke, waar List veel succes oogstte met "In oktober", een lied vanGuy Béart op een Nederlandse tekst vanHans Andreus. Datzelfde jaar werd de televisieshowLiesbeth Internationaal in vele landen uitgezonden.

Het voorlopig hoogtepunt in haar carrière bereikte List eindjaren zestig, beginjaren zeventig. Het duetPastorale met Shaffy werd een grote hit. In 1967 bracht ze, op verzoek van de componist, het albumLiesbeth List zingt Theodorakis uit. Haar toenmalige platenmaatschappij wilde het eerst niet uitbrengen, maar deed het uiteindelijk toch en het album werd een enorm platensucces. Ook met haar versies van nummers vanJacques Brel had ze enorm succes. De Belgische zanger kwam persoonlijk in oktober 1971 naarKasteel Groeneveld om haar een gouden plaat te overhandigen voor haar albumLiesbeth List zingt Jacques Brel.^[6] In die jaren bracht ze vele albums en singles uit, waarvanVictoria,Te veel te vaak enKinderen een kwartje hits werden. Ze was echter meer een albumartieste voor wie de teksten belangrijker waren dan snel succes. List ontving in die periode zeven gouden en twee platina platen. Ook in West-Duitsland oogstte ze waardering. Ze bracht daar vier albums uit, trad er in veel televisieshows op en werd daar geroemd door vakgenoten. Platensucces in het buitenland, behalve in Vlaanderen, bleef uit, al hadden haar televisieshows in West-Duitsland en Vlaanderen veel succes. In Frankrijk bracht ze een ep (1967) uit en een lp (Madame Mélancholie, 1977).

Ze ontving onder meerEdisons (1969 en 1995^[7]) en eenGouden Harp (1997).^[8]In 1967 speelde ze een rol in de Nederlandse speelfilmTo Grab the ring en in 1977 inMysteries. Naast haar vele personalityshows tussen 1966 en 2001 trad ze ook op in succesvolle televisiefilms alsDe liefdeswacht (samen met Ramses Shaffy, 1974) enEen heel dun laagje goud (samen metRobert Long, 1977).

In 1972 nam zij samen met de toen in Nederland populaire Amerikaanse zangerRod McKuen een Engelstalig dubbelalbum op, getiteldTwo Against The Morning. List bracht later in de Verenigde Staten een tweetal albums uit via McKuens Stanyan Records, respectievelijkSolitude's my name (met een aantal door haar gezongen nummers van McKuen) enList sings Jacques Brel (met dezelfde nummers als op de Europese versie). Later in 1972 werkte zij nog eenmaal samen met McKuen; zij brachten een A-face single uit met het nummerBaby it's cold outside.Met het albumMeet lovely Liesbeth List trachtte ze in 1974 de Engelse markt te veroveren. Ze zong onder meerTim HardinsHang on to a dream en, als eerste op het Europese continent,Send in the Clowns (Stephen Sondheim). In 1976 bracht ze een Engelstalig album uit met liederen vanCharles Aznavour. Met hem zong ze het duetDon't say a word. RegisseurBob Rooyens maakte opnieuw een televisieshow met haar. Eerdere shows van hem met haar oogstten veel succes. De eerste show uit 1969 won op hetGouden Roos-festival inMontreux de persprijs en werd aan tien landen verkocht. In 1972 won ze opnieuw de persprijs in Montreux met een BRT-programma:Barazaeta.^[9]

In 1994 zetteFrank Boeijen haar, na een periode van afnemend succes, opnieuw op de kaart.^[10] Hij produceerde haar albumList, dat een groot succes werd, vooral door haar vertolking van Boeijens'De verzoening. MetNoach enVergezicht bevestigde ze haar terugkeer, uitgebreide tournees volgden en het liedHeb het leven lief werd een klassieker. In 1997 speelde ze voor een korte tijd in de musicalEindeloos, naastCoen van Vrijberghe de Coningh. Deze musical moest al snel stoppen door financiële problemen van het productiebureau. In 1998 zong zij in de musicalDe Tijd-affaire, samen metAdèle Bloemendaal enDanny de Munk. In 1999 vroeg producentAlbert Verlinde haar voor de titelrol in de musicalPiaf. Het werd een doorslaand succes en List was helemaal terug. Aan het begin van de 21e eeuw begon List aan de jubileumtourneeVan Shaffy tot Piaf. Eind 2003 begon ze metJos Brink aan demusicalHet Hemelbed. Vanaf oktober 2009 was List opnieuw te zien in de musical rondÉdith Piaf. Ze speelde hierin de oude Piaf. Voor beide versies kreeg ze eenJohnny Kraaykamp Musical Award. Ruim 320.000 bezoekers zagen de voorstellingen.^[11]

Op 12 januari 2012 maakte List in een interview met hetNOS-journaal bekend dat zij stopte met lange tournees. Haar jubileumtour40 jaar Liesbeth was meteen haar afscheidstournee van de grote podia. Op 14 januari 2012 kreeg List na afloop van de voorstelling in Den Haag van Albert Verlinde een buste dieRaphaël Hermans van haar maakte. De buste kreeg een vaste plek in de foyer van deKoninklijke Schouwburg inDen Haag. Op 30 januari 2013 gaf zij haar laatste voorstelling, in de Stadsschouwburg inTilburg. List was naar eigen zeggen moe van het iedere dag in de auto zitten, in de file staan en midden in de nacht thuiskomen. Ze zei hierover: "Mijn privéleven is heilig voor mij. Af en toe wil ik helemaal niets hebben. Zo'n avond in je eentje voor de microfoon is heel erg intensief; op een gegeven ogenblik ben je moe." Gestopt was ze echter niet. Naast incidentele optredens begon ze, samen metAnnemarie Oster, in 2014 een kleine tournee langs kleine theaters met de voorstellingTandem. Deze werd in het seizoen 2015-2016 vervolgd. Ook bracht ze in 2015 een nieuw album uit met de titelEcho, waarop nummers van Shaffy en die ze ooit met hem heeft gezongen, staan. Op 18 augustus 2017 gaf ze aan te stoppen met optreden, als gevolg van een vorm van dementie veroorzaakt door hersenletsel uit het verleden waardoor littekenweefsel ontstond.^[2] Op 2 oktober 2017 gingLiesbeth List, de musical in première, over haar eigen leven. Aan het eind van die maand kwam de biografieLiesbeth List. De dochter van de vuurtorenwachter uit.^[12] In verband daarmee werd ze overstelpt met verzoeken om interviews en reportages, maar daar werd een streep door gezet, zo maakte ze bekend.^[13]

List overleed op 25 maart 2020 op 78-jarige leeftijd in haar slaap in haar woonplaats Soest.^[2] Twee dagen later werd haar overlijden publiek gemaakt. Die avond zond deNTR een ingelaste aflevering van het tv-programmaHet Laatste Woord uit met daarin een tweegesprek tussen List en tv-journalistJeroen Pauw dat in het teken stond van haar leven. De afspraak was dat het pas zou worden uitgezonden na haar dood.^[14] Ze werd gecremeerd in Amersfoort in besloten kring.^[15] Haar as werd door haar dochter deels uitgestrooid bij Vlieland in deWaddenzee, en deurn met het andere deel werd op 14 maart 2021 op begraafplaatsZorgvlied bijgezet naast het graf van Ramses Shaffy. Ten gevolge van de coronapandemie was een eerder, waardig afscheid voor familie, vrienden en bekenden niet mogelijk geweest.

• Tweemaal eenEdison (1969 en 1995^[7])
• Gouden Harp (1997)^[8]
• Visser Neerlandiaprijs
• Ridder in deOrde van de Nederlandse Leeuw (2002)^[16]
• Ridder in hetFranseLegioen van Eer (2005)^[16]
• Radio 5 Nostalgia Oeuvreprijs (2013)^[17]
• Frans Banninck Cocqpenning van de stad Amsterdam (2017)^[16]

• Bedden (metDimitri Frenkel Frank)
• Eindeloos (metCoen van Vrijberghe de Coningh)
• Piaf (overÉdith Piaf; bekroond met deJohn Kraaijkamp Musical Award 2000 en2009)^[11]
• Het Hemelbed (metJos Brink)
• Tandem (metAnnemarie Oster)

List had van 1965 tot 1979 een relatie met schrijverCees Nooteboom. Kort na de beëindiging van die relatie leerde ze restauranthouder Robert Braaksma kennen, met wie ze in januari 1985 in stilte in het huwelijk trad.^[18] In 1983 was uit deze relatie al een dochter geboren. Braaksma overleed in april 2014 op 64-jarige leeftijd.^[19]

• In hetSuske en WiskealbumDe dromendiefstal (1969) droomtWiske op zeker moment dat ze een beroemde en succesrijke zangeres is, genaamd "Wisbeth List".
• In 1985 ontving ze in haar eigen tv-show de toen 21-jarigeWhitney Houston. Samen zongen ze een duet.^[20]
• Arriva heeft een van zijn treinen naar haar genoemd,^[21] namelijk de 10.233.

• Alex Verburg,Het voorlopige leven van Liesbeth List, Archipel, 2001.ISBN 90-6305-010-0
• Alex Verburg,Intiem: de herinneringen van Liesbeth List,Witsand/Archipel, 2010.ISBN 90-6305-574-9 (met cd van de gelijknamige voorstelling)
• Dave Boomkens,Liesbeth List. De dochter van de vuurtorenwachter, Luitingh-Sijthoff, 2017.ISBN 978-90-245-7567-1

• Liesbeth List (gearchiveerd)
• Necrologie van Liesbeth List door deNOS:Steenhoff, Petra, Liesbeth List had het leven lief. nos.nl (27-03-2020). Geraadpleegd op 27-03-2020.

• Nederlands zanger
• Kleinkunstenaar
• Persoon in een Jappenkamp
• Pseudoniem