De LevantPostzegel gebruikt in de Franse Levant tussen 1902 en 1921
DeLevant (Arabisch: بلاد الشام,Belad Ash-Shaam) of hetMorgenland is de historisch-geografische naam voor een deel vanZuidwest-Azië. Het beslaat het gedeelte direct ten oosten van deMiddellandse Zee.
De streek wordt begrensd door deTaurus in het noorden, deSyrische Woestijn en de noordelijkeGrote Arabische Woestijn in het oosten. DeSinaï wordt soms tot de Levant gerekend, maar vormt in het algemeen de streek ten zuiden ervan. Het gebied beslaatIsraël, grotendeelsJordanië,Libanon,Syrië,Palestina, de Turkse provincieHatay en soms ook de Turkse streekCilicië. Het eilandCyprus laat men ook wel onder de Levant vallen. Het woord Levant komt van hetLatijnse woord 'levare' of van het Franse 'lever', die beide 'rijzen' betekenen. Het is een aanduiding voor 'het land waar de zon opkomt', ook bekend onder de Arabische naamMashriq. Tegengesteld daaraan is deMaghreb of 'het land waar de zon ondergaat', waaronder meestal de landen in het westen van Noord-Afrika worden begrepen. Samen metMesopotamië, het zuidoosten vanAnatolië en het noordoosten vanEgypte vormt de Levant het gebied van deVruchtbare Sikkel.
De Levant is de streek waar deemmertarwe van nature voorkwam, waarvan voor de landbouw geschikt zaad kon worden geselecteerd en meegenomen naar de wijdere omgeving. Dit leidde rond7000 v.Chr. tot deneolithische revolutie. Bevolkingstoename zorgde ook voor de eerste kolonisatie van geschikte gebieden zoals hetOude Griekenland en deBalkan, waar tot dan alleen rondtrekkendejager-verzamelaars actief waren. Emmertarwe kwam daar oorspronkelijk niet voor, maar werd meegenomen door de jongere landbouwersgeneraties die deze streken geleidelijk dichter bevolkten. Via deCycladen werden spoedig ook de grotere eilandenThera enKreta bevolkt.Ugarit vervulde als havenplaats voor de verbinding via Cyprus met de Levant een sleutelrol. De oude cultuur van de Levant lag op die manier aan de basis van de westerse beschaving. Op Kreta ontwikkelde zich later deMinoïsche beschaving.
De cultuur van hetOude Egypte kwam iets voor3000 v.Chr. op. In die tijd zou de Levant en voornamelijkKanaän doorIndo-Europese stammen zijn overspoeld en deels onder de voet gelopen. De aanleiding zou een plotselinge klimaatsverandering zijn geweest, waardoor droogte in de hoger gelegen graslanden van de berggebieden ontstond en de lager gelegen vruchtbare landbouwgebieden ineens veel aantrekkelijker werden voor denomaden.[bron?]
De Levant was door zijn centrale ligging tussen drie continenten vanouds ook steeds een doorgangsgebied voor rondtrekkende nomaden en voor karavanen met reizende handelaars. Deze routes sloten aan op de oeroudezijderoutes. Ook via de zee werden vanouds goederen verhandeld metElam en van daar met de rijkeIndusvallei.