.jpg)
Lasse Braun, (ware identiteit en precieze geboortedatum onbekend;Algiers,1936 –Rome,16 februari2015) was eenItaliaanseregisseur vanpornofilms.
Hij staat bekend als de Europese pionier op het gebied van de modernepornografie.[1] Hij was actief als filmmaker,regisseur,scenarist,auteur enproducent en probeerde het genre uit de obscuriteit te halen. Zijn inNederland opgenomen filmsSensations enBody Love (met elektronische muziek vanKlaus Schulze) werden op hetCannes filmfestival vertoond,[2] en tot klassiekers van dePorno Chic,[3] de stijlvolleseksfilm bestemd voor de regulierebioscoop, gerekend. Braun vergaarde de miljoenenbudgets voor zijn langere films uit de winst die hij maakte door de handel in zogenaamde "loops" (8-10 minuten durende geluidloze seksfilmpjes op Super 8 formaat) voor depeepshows van zijn Amerikaanse partner Reuben Sturman, die hiermee een fortuin maakte.[4] Na zich te hebben teruggetrokken uit de pornofilmwereld vanwege teleurstelling over de in zijn ogen technisch en artistiek inferieure videoporno-producties als gevolg van de puur commerciële benadering van distributeurs inAmerika, heeft Braun zich toegelegd op het schrijven van wetenschappelijke werken overseksuologie (L'impeto di Venere, over deG-plek), erotische historischeromans zoals "LadyCaligula", erotische thrillers, een studie overprostitutie, en zijnautobiografie.
Afkomstig uit een welgestelde, aristocratische Italiaanse familie, was Braun voorbestemd om net als zijn vaderdiplomaat te worden. Als afronding van zijn rechtenstudie (1956-63) aan de Staatsuniversiteit vanMilaan bereidde hij zich voor op de verdediging van zijnproefschrift, getiteldJudiciary Censorship in the Western World, maar de inhoud hiervan werd afgewezen vanwege de radicale ideeën die werden gelanceerd. Een bevriendparlementslid uitDenemarken vertaalde het in hetDeens, en legde hiermee de basis voor de Deense grondwetswijziging op 4 juni 1969, waarmee pornografie werd gelegaliseerd.
Braun zag zichzelf in de traditie van 18e-eeuwse schrijvers alsRestif de la Bretonne, die als eerste de term "pornografie" introduceerde inLe Pornographe (1769), en iedere denkbare seksuele variant had beschreven inL'Anti-Justine ou les Délices de l'Amour (1798).[5]
Een andere bron van inspiratie vormt deklassieke oudheid,[6] waarinpriapistische rituelen enorgiastische festivals van deDionysuscultus deel uitmaakten van de Griekse en Romeinse cultuur, zoals ook de verering vanAphrodite Pornè, de godin van de Lust en beschermvrouwe van prostituees.[7] Volgens Braun heeft de eeuwenlange onderdrukking (geïnstitutionaliseerd door de gevestigde politieke en religieuze orde) slechts geleid tot geestelijke schade en frustratie; zijn conclusie luidt dat de censuur zelf juist obsceen is.[8]
Na historisch en taalkundig onderzoek werkte Braun een jaar aan zijn romanLady Caligula. Hierin druist hij tegen de gangbare traditie in door Caligula af te schilderen als een briljante figuur, in plaats van de ernstig gestoorde keizer zoals beschreven inEdward GibbonsDecline and Fall of the Roman Empire[9] en inI, Claudius.
Braun nam vanaf 1961 persoonlijke risico's door in hetSpanje vanFranco en hetFrankrijk van presidentPompidou te filmen. Zo veranderde hij voortdurend van nationaliteit, naam en domicilie om arrestatie te voorkomen. Voor het smokkelen van zijn films, beeldverhalen en romans gebruikte hij deCD-nummerborden van zijn vader. Na een jaar inZweden de technische kant van het filmvak te hebben bestudeerd opende Braun zijn eigen studio inKopenhagen.
Na twee jaar verkaste hij naarBreda. Gebruikmakend van modellen die hij had ontmoet in Europese bars en disco's, produceerde Braun zijn langere films met de Duits-Amerikaanse Brigitte Maier,[10] de Française Nathalie Morin,[11] enCatherine Ringer.
De films van Braun verschillen sterk van de traditionelestag films (letterlijk: "films over dekhengsten") die vanaf 1916 reeds werden vervaardigd. Verhaallijnen rondViking-invasies,James Bond parodieën, en exotische locaties zoals Caribische eilanden,Terschelling enKasteel Groeneveld dragen bij aan een lossere sfeer dan gebruikelijk in dit per definitie beperkte genre.
In het AmsterdamseCity 2 theater draaide zijnFrench Blue film van juni tot december 1977, en werd Braun een vijfjarig contract aangeboden voor deze film tezamen metSensations, maar de toenmaligeminister van JustitieDries van Agt maakte een einde aan de vertoning van pornofilms op grote schaal door het herinvoeren van een wet uit 1880.[12] Hierop vertrok Braun gedesillusioneerd en zette zijn enig bekende zoon uit drieduizend affaires,[13] Axel Braun, later in Amerika het métier voort.[14]
De voormalige echtgenote van Lasse Braun verbrandde het complete foto- en filmarchief in 1980 uit angst voor een politie-inval, maar Braun heeft met behulp van verzamelaars onlangs drie speelfilms en 30 loops vastgelegd opdvd-formaat. Braun trad op in de televisieseriePornography: A Secret History of Civilisation (1999),[15] en in 2001 maakte Thorsten Schütte een televisie-documentaire over Braun, getiteldIch, der King of Porn... das abenteuerliche Leben des Lasse Braun,[16] in Nederland vertoond door deVPRO.
Braun haddiabetes, na een nachtlang aan zijn nieuwe boek te hebben gewerkt viel hij in zijn werkkamer, en werd naar het ziekenhuis gebracht in Rome waar hij overleed op 78-jarige leeftijd.[1]
met 30 korte films uit 1961-77 heruitgebracht op dvd (2008)
