Langres kent een lange geschiedenis als bisschopsstad en als vestingstad. Langres is ook de geboorteplaats vanDenis Diderot, de hoofdbewerker van deEncyclopédie die een mijlpaal van de FranseVerlichting zou worden.
De oppervlakte van Langres bedroeg op 1 januari 2022 22,33 vierkante kilometer; debevolkingsdichtheid was toen 344,1 inwoners per km². Langres is gelegen op hetPlateau van Langres waar verschillende rivieren ontspringen, zoals deSeine, deMarne, deAube en deMaas.
De onderstaande kaart toont de ligging van Langres met de belangrijkste infrastructuur en aangrenzende gemeenten.
Langres was de hoofdstad van de Keltische stam van deLingones. Deze stam verbond zich met Rome en romaniseerde.Andematunnum, de antieke naam van Langres, vormde het centrum van deCivitas Lingonum. Andematunnum lag aan deVia Agrippa tussenLyon enKeulen. De stad werd al tegen het midden van de 2e eeuw een bisschopszetel. Hetbisdom Langres omvatte het grondgebied van de Civitas Lingonum en dit bleef zo tot het begin van de 18e eeuw. In de loop van de 3e eeuw begon de stad te krimpen en in de 4e eeuw werd de stad versterkt als reactie op barbaarse invallen.
Langres vormde een grensstad, eerst van hetkoninkrijk Bourgondië, vervolgens van Frankrijk. Daarom werd de stad uitgebouwd tot vesting. De bisschoppen van Langres verbonden zich met de Franse kroon om weerstand te bieden aan hun machtige buren, degraven van Champagne en dehertogen van Bourgondië. In 1216 kreeg de bisschop van Langres de titel vanpair van Frankrijk en in 1354 van hertog.
Het laatste kwart van de 15e eeuw luidde een eeuw van welvaart in. Onder impuls van bisschopClaude de Longwy werd Langres een centrum van derenaissance in Frankrijk. Van het einde van de 16e eeuw tot halfweg de 17e eeuw had de stad te lijden onder oorlogsgeweld, eerst deHugenotenoorlogen en aansluitend deDertigjarige Oorlog. In de tweede helft van de 17e eeuw en de 18e eeuw kon de stad zich herstellen door de weergekeerde rust. Een deel van de nijverheid trok wel weg uit de stad. Langres stond bekend om zijn messenmakers. Maar deze trokken door het striktecorporatisme en de hoge belastingen weg naarNogent en de dorpen errond.[2]
De 19e eeuw bracht grote veranderingen. Vanaf 1840 werd de citadel van Langres gebouwd en na de Franse nederlaag in deFrans-Duitse Oorlog kwam door forten in het kader van hetSéré de Rivières-systeem bij. De spoorweg die Parijs met Mulhouse verbond liep door Langres en tussen 1880 en 1907 werd het kanaal dat de Marne met de Saône verbindt, gegraven.[3]
Plattegrond citadel LangresPorte de l'Hôtel de Ville
De versterkingen van Langres zijn goed bewaard gebleven. De stadsmuur heeft een lengte van 3,5 km. De versterkte binnenstad wordt omringd door 12 torens en 7poorten uit de 14e en de 15e eeuw. Ten zuiden hiervan ligt de negentiende-eeuwsecitadel waarvan de restauratie afgerond is. Poorten en torens zijn onder andere:
Porte gallo-romaine de Langres, arc de triomphe
Porte de l'Hôtel de Ville
Porte des Moulins
Porte Henri IV
Porte des Terreaux
Porte Boulière
Porte Longe-Porte
Tour de Navarre et d'Orval uit 1519
Tour du Petit Sault uit 1521
Tour Virot
Tour Saint-Ferjeux, artillerietoren uit 1470
Tour Saint-Jean uit 1538
Meer dan de helft van de gebouwen in de binnenstad dateert uit de 16e en de 17e eeuw.[4] Bezienswaardigheden zijn:
Stadhuis
Kathedraal Saint-Mammès met bijhorend klooster (tegenwoordig bibliotheek), gebouwd tussen 1150 en 1196 in romaanse en gotische stijl
Kerk Saint-Martin uit de 13e eeuw
Kapel van de Annonciades
Maison des Lumières Denis Diderot, gevestigd in het Hôtel de Breuil (16e en 18e eeuw)
.svg)
.jpg)
