Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

Kyle Walker

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kyle Walker
Kyle Walker
Persoonlijke informatie
Volledige naamKyle Andrew Walker
Geboortedatum28 mei1990
GeboorteplaatsSheffield,Vlag van EngelandEngeland
SportnationaliteitVlag van EngelandEngeland
Lengte178 cm
BeenRechts
PositieRechtsachter
Clubinformatie
Huidige clubVlag van EngelandBurnley
Rugnummer32
Contract tot30 juni 2027
Jeugd
1997–2008Vlag van EngelandSheffield United
Senioren *
SeizoenClubW(G)
2008–2009
2008
2009–2017
2009–2010
2010–2011
2011
2017–2025
2025
2025–
Vlag van EngelandSheffield United
Vlag van EngelandNorthampton T.
Vlag van EngelandTottenham Hotspur
Vlag van EngelandSheffield United
Vlag van EngelandQPR
Vlag van EngelandAston Villa
Vlag van EngelandManchester City
Vlag van ItaliëAC Milan
Vlag van EngelandBurnley
5(0)
9(0)
183(4)
26(0)
20(0)
15(1)
212(3)
11(0)
0(0)
Interlands **
2011–Vlag van Engeland Engeland90(1)

* Bijgewerkt op 25 januari 2025
** Bijgewerkt op 15 juli 2024
Portaal Portaalicoon  Voetbal

Kyle Walker (Sheffield,28 mei1990) is eenEngels betaald voetballer die doorgaans in de verdediging speelt. Hij verruildeManchester City in juli 2025 voorBurnley. Walker debuteerde in 2011 in hetEngels voetbalelftal.

Clubcarrière

[bewerken |brontekst bewerken]

Sheffield United

[bewerken |brontekst bewerken]

Walker doorliep de jeugdopleiding van de plaatselijke betaaldvoetbalclubSheffield United. In het seizoen 2008/09 maakte hij op huurbasis bijNorthampton Town zijn debuut als profvoetballer. Bij zijn terugkeer bij Sheffield United maakte hij zijn officiële debuut voor die ploeg op 13 januari 2009 in hetFA Cup-duel tegenLeyton Orient. Zijn debuut voor Sheffield in de competitie speelde hij op 25 april 2009 tegenSwansea City. Hij speelde zeven wedstrijden voor Sheffield dat seizoen.

Tottenham Hotspur

[bewerken |brontekst bewerken]

Op 22 juli 2009 vertrok hij naarTottenham Hotspur dat uitkwam op het hoogste Engelse niveau, dePremier League. Samen metKyle Naughton ging hij voor elf miljoen euro naar die club. Hij werd dat seizoen opnieuw verhuurd aan Sheffield United, waar hij in de eerste seizoenshelft slechts twee wedstrijden miste en 28 wedstrijden speelde, waarvan slechts twee niet 90 minuten. Zijn laatste wedstrijd speelde hij op 30 januari 2010 tegenMiddlesbrough, maar twee dagen later, op de slotdag van de transferperiode, werd hij teruggehaald door Tottenham, omdat concurrentAlan Hutton juist was verhuurd aanSunderland. Op 27 maart maakte Walker zijn debuut voor Tottenham tegenPortsmouth FC. Tottenham won met 2-0 en Walker speelde de hele wedstrijd.

Het seizoen 20210/11 speelde Walker voor drie clubs. Hij speelde drie minuten tegenStoke City namens Tottenham en werd vervolgens voor een half jaar verhuurd aanQueens Park Rangers, dat uitkwam in deChampionship. Hij miste geen minuut in dat halfjaar en speelde alle wedstrijden. Op 20 november was hij tegenPreston North End goed voor twee assists in een 3-1 overwinning. De tweede seizoenshelft speelde hij voor Premier League-clubAston Villa. Op 5 februari 2011 scoorde hij in zijn derde wedstrijd voor de club zijn eerste goal in zijn carrière. In een 2-2 gelijkspel tegenFulham passeerde hij doelmanMark Schwarzer.

Aan het begin van het seizoen 2011/12 verlengde hij zijn contract tot de zomer van 2016. Bovendien gaf trainerHarry Redknapp al aan dat hij Walker niet zou gaan verkopen. Dat seizoen werd hij onbetwist basisspeler bij Tottenham. Op 2 oktober scoorde hij uitgerekend tegen rivaalArsenal de beslissende treffer in een 2-1 overwinning en daarmee zijn eerste goal voor de club. Hij speelde 46 wedstrijden in alle competities en werd vierde met Spurs. Dat seizoen werd hij verkozen tot PFA Young Player of the Year, waarmee hij onder meerSergio Agüero,Danny Welbeck,Daniel Sturridge,Alex Oxlade-Chamberlain en ploeggenootGareth Bale aftroefde. Ook werd hij opgenomen in het PFA Team of the Season, met teamgenoten Gareth Bale enScott Parker.

In het seizoen 2012/13 speelde Walker 50 van de 54 wedstrijden, alleenJan Vertonghen enGylfi Sigurðsson kwamen vaker in actie. Ook het seizoen erop was hij een vaste waarde. Op 18 december 2013 was hij in de bekerwedstrijd tegenWest Ham United voor het eerst aanvoerder. In maart 2014 liep Walker een liesblessure op, die hem de rest van het seizoen uitschakelde. Ook de eerste seizoenshelft van het seizoen 2014/15 was hij grotendeels uitgeschakeld. Op 11 december maakte hij in deUEFA Europa League-wedstrijd tegenBeşiktaş zijn rentree voor de Spurs. Ook de einde van dat seizoen, vanaf begin april, miste hij door blessureleed, waardoor hij tot slechts 21 wedstrijden kwam dat seizoen, zijn laatste aantal sinds zijn debuutseizoen 2008/09. Wel stond hij op 1 maart in de finale van deEFL Cup tegen stadsgenootChelsea, die met 1-0 verloren ging.

Het seizoen 2015/16 was hij weer fit en speelde hij weer bijna alles. Dat seizoen stondTottenham Hotspur bijna de gehele tweede seizoenshelft tweede achter de verrassende kampioenLeicester City en zou het voor het eerst sinds het seizoen 1994/95 weer eens boven rivaal Arsenal eindigen. In de laatste twee speelrondes gaf het die plek echter uit handen door twee keer te verliezen vanSouthampton (2-1) enNewcastle United (5-1), waardoor Arsenal alsnog tweede werd. Het seizoen 2016/17 was het achtste en laatste seizoen van Walker bij Tottenham. Walker werd met Spurs tweede achter Chelsea en eindigde dus alsnog boven rivaal Arsenal. Hij werd voor de tweede keer opgenomen in het PFA Team of the Season, samen met teamgenotenDanny Rose,Dele Alli enHarry Kane. Hij speelde in totaal 227 wedstrijden voor Tottenham, waarin hij tot vier goals en twintig assists kwam.

Manchester City

[bewerken |brontekst bewerken]

Walker tekende in juli 2017 een contract tot medio 2022 bijManchester City. Dat betaalde circa €57 miljoen voor hem aan Tottenham Hotspur, dat ook nog tot circa €3,4 miljoen in het vooruitzicht kreeg aan eventuele bonussen. De transfer maakte Walker op dat moment de duurste verdediger ooit.[1] Hij ging in Manchester concurrerenDanilo. Op 12 augustus maakte hij zijn debuut voor de club tegenBrighton & Hove Albion (2-0 winst). Een week later pakte hij door twee gele kaarten binnen drie minuten rood, waardoor hij een wedstrijd schorsing moest uitzitten. Direct na zijn schorsing was hij met assists tegenLiverpool (5-0) enWatford (6-0) meteen weer belangrijk voor zijn club. City verloor dat seizoen in de competitie slechts twee keer, hield achttien keer de nul en werd 100 punten en een voorsprong van 19 punten op stadsgenootManchester United glansrijk kampioen. Kyle Walker werd voor de derde keer in zijn carrière en voor de tweede keer op rij opgenomen in het PFA Team of the Season, waar metNicolás Otamendi,David Silva,Kevin De Bruyne enSergio Agüero nog vier City-spelers in stonden. Ook won City op 25 februari 2018 de EFL Cup van Arsenal met 3-0, wat Walkers eerste prijs in zijn carrière betekende.

Op 5 augustus 2018 won Walker met City deFA Community Shield 2018 van Chelsea en net als in de bekerfinale speelde Walker negentig minuten. Dat seizoen won City bovendien een nationale treble: het kampioenschap en beide bekers. Opnieuw behaalde City heel veel punten dat seizoen (98), hoewel de concurrentie dat seizoen inLiverpool met 97 punten een stuk sterker was. In de finales van deFA Cup enEFL Cup was City te sterk voor respectievelijkWatford (6-0) en opnieuwChelsea (0-0, 3-4 na strafschoppen). Walker speelde dat seizoen 52 wedstrijden: alleen keeperEderson Moraes speelde meer wedstrijden (55) van de 60 wedstrijden dat seizoen.

In juli 2019 verlengde Walker zijn contract bij City tot medio 2024. In augustus 2019 won Walker opnieuw de Community Shield van Liverpool, dat na een 1-1 eindstand met penalty's verslagen werd. Op 2 november was Walker met een doelpunt en een assist persoonlijk verantwoordelijk voor een 2-1 overwinning opSouthampton. Vier dagen later moest hij tijdens deChampions League-wedstrijd tegenAtalanta tien minuten als keeper spelen. Eerste doelmanEderson viel geblesseerd uit in de eerste helft. Zijn vervangerClaudio Bravo pakte een rode kaart in de 81ste minuut. Walker meldde zich aan om tussen de palen te staan. Hij maakte enkele saves en hield de nul. Op 1 maart 2020 won City de EFL Cup met 2-1 vanAston Villa.

Op 31 oktober 2020 scoorde Walker in zijn honderdste wedstrijd voor Manchester City een afstandsschot tegen zijn oude club Sheffield United, maar hij juichte niet, 'omdat hij een Sheffield United-fan is.' Een andere voormalig werkgever van hem trof Walker opnieuw in de finale van de EFL Cup, die City voor de derde achtereenvolgende keer won door Tottenham Hotspur met 1-0 te verslaan. Ook de competitie won City dat seizoen voor de derde keer sinds de komst van Walker. Op 29 mei 2021 stond Manchester City voor het eerst in de finale van de Champions League. Kyle Walker speelde negentig minuten maar zagChelsea met 1-0 winnen door een doelpunt vanKai Havertz.

In de eerste seizoenshelft van het seizoen 2022/23 miste Walker een aantal wedstrijden door blessureleed. In april 2023 gingJosep Guardiola spelen met een 3-2-4-1 formatie, met drie centrale verdedigers en twee controlerende middenvelders daarvoor. Daardoor daalde Walkers speeltijd, omdat Walker voor beide posities niet helemaal goed uit de voeten zou komen. Wel werd Walker volop geprezen tijdens de halve finale van de Champions League tegenReal Madrid, waarin in beide wedstrijden de gevaarlijkeVinícius Júnior goed in bedwang wist te houden.

Op 20 mei 2023 wist Manchester City opnieuw kampioen te worden van de Premier League. Daar zag het lang niet naar uit omdat Arsenal lang bovenaan stond, maar na een nederlaag tegenNottingham Forest was de kampioen duidelijk en was prijs één op jacht naar de treble binnen. Op 3 juni won Walker als basisspeler de FA Cup-finale van Manchester United. Op 10 juni was Walker bankzitter in de Champions League-finale tegenInternazionale, waar hij in de 82'ste minuut inviel bij een 1-0 voorsprong van City, wat ook de uitstand was. Hij werd vervolgens opgenomen in het UEFA Champions League Team of the Tournament.

In de zomer van 2023 was er interesse voor Walker vanBayern München, dat wilde profiteren van de nieuwe reserverol van Walker. Walker bleef City echter trouw en werd vice-captain door het vertrek van aanvoerderİlkay Gündoğan naarFC Barcelona. Door een blessure van nieuwe aanvoerderKevin De Bruyne was Walker captain in deUEFA Super Cup op 11 augustus. Hij scoorde de winnende penalty na een 1-1 tegenUEFA Europa League-winnaarSevilla. Op 14 september verlengde Walker zijn contact bij City met twee seizoenen tot de zomer van 2026. Aan het begin van dat seizoen was Guardiola weer afgestapt van zijn 3-2-4-1 formatie, waardoor Walker als rechtsback weer onomstreden was.

AC Milan

[bewerken |brontekst bewerken]

Tijdens het seizoen 2024-25 kondigdePep Guardiola aan dat Walker had gevraagd om de club te verlaten met nog slechts zes maanden te gaan van zijn contract. Op 24 januari 2025 sloot Walker zich aan bijAC Milan voor een lening tot het einde van het seizoen, met een optie om de deal permanent te maken.

Clubstatistieken

[bewerken |brontekst bewerken]
SeizoenClubCompetitieCompetitieBekerInternationaalOverigTotaal
Wed.Dlp.Wed.Dlp.Wed.Dlp.Wed.Dlp.Wed.Dlp.
2008/09Sheffield UnitedVlag van EngelandChampionship20203070
NorthamptonVlag van EngelandLeague One900090
2009/10Sheffield UnitedVlag van EngelandChampionship26020280
Tottenham HotspurVlag van EngelandPremier League200020
2010/111000000010
QPRVlag van EngelandChampionship20000200
Aston VillaVlag van EngelandPremier League15131182
2011/12Tottenham Hotspur3725040462
2012/1336030110500
2013/142614030331
2014/151503030210
2015/163312000351
2016/173301050390
2017/18Manchester City3209070480
2018/193318110010522
2019/20291606010421
2020/2124171110422
2021/222004071311
2022/23270605010390
2023/24320506040470
Carrière totaal45387038119059612

Bijgewerkt op 15 juli 2024.

Interlandcarrière

[bewerken |brontekst bewerken]

Walker maakte op 12 november 2011 zijn debuut in hetEngels voetbalelftal, in een oefeninterland tegenSpanje (1–0 winst). Tussen 2011 en 2013 speelde hij tien interlands, waarna bondscoachRoy Hodgson anderhalf jaar lang geen beroep meer deed op Delph. In maart 2015 keerde hij terug in het nationaal elftal.[2] Op 16 mei 2016 werd Walker opgenomen in de selectie van Engeland voor hetEuropees kampioenschap voetbal 2016.[3] Engeland werd in de achtste finale uitgeschakeld doorIJsland (1–2) na doelpunten vanRagnar Sigurðsson enKolbeinn Sigþórsson. Walker maakte tevens deel uit van de Engelse selectie voor hetWK voetbal 2018 inRusland, die door bondscoachGareth Southgate op16 mei bekend werd gemaakt.[4] Ook maakte hij deel uit van de Engelse selecties op hetEK 2021 en hetWK 2022. Hij werd op 6 juni 2024 door Southgate opgenomen in deEngelse selectie voor hetEK 2024 inDuitsland.[5] Engeland bereikte definale, die het met 2–1 verloor vanSpanje. Walker miste op het toernooi geen minuut aan speeltijd en werd na afloop door deUEFA opgenomen in hetTeam van het Toernooi.[6]

Erelijst

[bewerken |brontekst bewerken]
CompetitieAantalJaren
Vlag van Engeland Queens Park Rangers
EFL Championship1x2010/11
Vlag van Engeland Manchester City
UEFA Champions League1x2022/23
UEFA Super Cup1x2023
FIFA Club World Cup1x2023
Premier League6x2017/18,2018/19,2020/21, 2021/22, 2022/23, 2023/24
EFL Cup4x2017/18,2018/19,2019/20,2020/21
FA Cup2x2018/19,2022/23
FA Community Shield2x2018, 2019

Zie ook

[bewerken |brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
Vlag van Engeland
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Vlag van Engeland
Burnley – selectie 2025/26

1 Dúbravka ·2 Walker ·3 Hartman ·4 Worrall ·5 Estève ·6 Tuanzebe ·7 Larsen ·8 Ugochukwu ·9 Foster ·10 Edwards ·11 Anthony ·12 Humphreys ·13 Weiß ·14 Roberts ·16 Luís ·17 Tchaouna ·18 Ekdal ·19 Flemming ·22 Sonne ·23 Pires ·24 CullenAanvoerder ·25 Amdouni ·27 Broja ·28 Mejbri ·29 Laurent ·31 Trésor ·32 Hladký ·34 Banel ·35 Barnes ·36 Beyer ·44 Delcroix ·48 Agyei ·Coach: Parker·Assistent-coach: Cork·Assistent-coach: Jensen

Vlag van Engeland
Vlag van Engeland
Engels voetbalelftalEK 2016

1 Hart ·2 Walker ·3 Rose ·4 Milner ·5 Cahill ·6 Smalling ·7 Sterling ·8 Lallana ·9 Kane ·10 RooneyAanvoerder ·11 Vardy ·12 Clyne ·13 Forster ·14 Henderson ·15 Sturridge ·16 Stones ·17 Dier ·18 Wilshere ·19 Barkley ·20 Alli ·21 Bertrand ·22 Rashford ·23 Heaton ·Coach: Hodgson

Vlag van Engeland
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Vlag van Engeland
Engels voetbalelftal

1 Butland ·2 Walker ·3 Rose ·4 Jones ·5 Stones ·6 Cahill ·7 Sterling ·8 Henderson ·9 Vardy ·10 KaneAanvoerder ·11 Welbeck ·12 Trippier ·13 Pickford ·14 Lingard ·15 Maguire ·16 Delph ·17 Dier ·18 Young ·19 Loftus-Cheek ·20 Alli ·21 Alexander-Arnold ·22 Rashford ·23 Pope ·Coach: Tuchel

Vlag van Engeland
Vlag van Engeland
Engels voetbalelftalEK 20202Zilver (finalist)

1 Pickford ·2 Walker ·3 Shaw ·4 Rice ·5 Stones ·6 Maguire ·7 Grealish ·8 J. Henderson ·9 KaneAanvoerder ·10 Sterling ·11 Rashford ·12 Trippier ·13 D. Henderson ·13 Ramsdale ·14 Phillips ·15 Mings ·16 Coady ·17 Sancho ·18 Calvert-Lewin ·19 Mount ·20 Foden ·21 Chilwell ·22 White ·23 Johnstone ·24 James ·25 Saka ·26 Bellingham ·Coach: Southgate

Vlag van Engeland
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Vlag van Engeland
Engels voetbalelftalWK 2022 (kwartfinales)

1 Pickford ·2 Walker ·3 Shaw ·4 Rice ·5 Stones ·6 Maguire ·7 Grealish ·8 Henderson ·9 KaneAanvoerder ·10 Sterling ·11 Rashford ·12 Trippier ·13 Pope ·14 Phillips ·15 Dier ·16 Coady ·17 Saka ·18 Alexander-Arnold ·19 Mount ·20 Foden ·21 White ·22 Bellingham ·23 Ramsdale ·24 Wilson ·25 Maddison ·26 Gallagher ·Coach: Southgate

Vlag van Engeland
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Vlag van Engeland
Engels voetbalelftalEK 20242Zilver (finalist)

1 Pickford ·2 Walker ·3 Shaw ·4 Rice ·5 Stones ·6 Guéhi ·7 Saka ·8 Alexander-Arnold ·9 KaneAanvoerder ·10 Bellingham ·11 Foden ·12 Trippier ·13 Ramsdale ·14 Konsa ·15 Dunk ·16 Gallagher ·17 Toney ·18 Gordon ·19 Watkins ·20 Bowen ·21 Eze ·22 Gomez ·23 Henderson ·24 Palmer ·25 Wharton ·26 Mainoo ·Coach: Southgate

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kyle_Walker&oldid=69626201"
Categorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp