Kurt Donald Cobain (Aberdeen,20 februari1967 –Seattle, rond5 april1994) was een Amerikaanszanger en musicus. Als de leadzanger en gitarist van degrungebandNirvana werd Cobain begin jaren negentig gezien als "de stem vanGeneratie X".[1] Rond 5 april 1994 maakte hij op 27-jarige leeftijd een einde aan zijn leven.
Cobain werd geboren inAberdeen, een stad in de Amerikaanse staatWashington, 120 km ten zuidwesten vanSeattle. Na de eerste zes maanden van zijn leven in het naburige stadjeHoquiam te hebben gewoond, verhuisde hij met zijn ouders Donald en Wendy naar Aberdeen, waar hij zijn jeugd grotendeels doorbracht. Op 24 april 1970 werd de zus van Kurt Cobain, Kimberly geboren.
Cobain was naar eigen zeggen een gelukkig kind, al stond hij onder behandeling met het medicijnRitalin om zijnADHD te onderdrukken. Aan zijn gelukkige jeugd kwam op negenjarige leeftijd een einde toen zijn ouders uit elkaar gingen. Vanaf dat moment veranderde hij in een stil, teruggetrokken kind. Na de officiële scheiding in 1975 werd Cobain bij verschillende familieleden ondergebracht. Op de middelbare school brak voor hem een periode van rebellie aan: hij ontdekterockmuziek en drugs en maakte zich schuldig aan vandalisme. Cobain werd meerdere malen gearresteerd, onder andere voor het bekladden van auto's en gebouwen. In 1985 verliet hij de middelbare school zonder diploma.
Op jonge leeftijd ontwikkelde Cobain een interesse in muziek. Als tweejarige zong hij al liedjes zoalsHey Jude vanThe Beatles. Voor zijn veertiende verjaardag kreeg hij van zijn oom een Univox Hi-Fliergitaar ter waarde van 150 dollar. Hij leerde zichzelf, als linkshandige, gitaar spelen door het instuderen van nummers van zijn favoriete bands, zoalsLed Zeppelin,Black Sabbath enKiss. Al gauw begon hij met het schrijven van eigen nummers. Hij ontdektepunk enhardcore bands alsSex Pistols enBlack Flag. Cobains smaak ging steeds meer dealternatieve kant op: in latere interviews noemde hij bands alsPixies,The Vaselines,The Melvins,Daniel Johnston,Meat Puppets enFlipper als zijn favorieten.
ZieNirvana voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
In 1985 ontmoette Cobain medepunkrockfanKrist Novoselic. Na enkele mislukte projecten, waaronder de bandFecal Matter, richtten de twee vrienden in 1987 een band op die, na enkele naamsveranderingen – Skid Row, Pen Cap Chew, Ted Ed Fred – vanaf 1988 bekendstond alsNirvana. Vlak daarop verhuisde het duo naarOlympia, de hoofdstad van Washington. In 1989 bracht de band met drummerChad Channing het debuutalbumBleach uit op hetonafhankelijk platenlabelSub Pop. Cobain was echter niet tevreden met Channings inzet en manier van spelen, en in 1990 werd Channing vervangen doorDave Grohl van de bandScream. Datzelfde jaar liet Nirvana deunderground van Olympia achter zich en tekende een platencontract met het groteDGC Records. In 1991 bracht Nirvana het album uit dat, mede dankzij de wereldhitSmells Like Teen Spirit, hun grote doorbraak in demainstream zou betekenen:Nevermind. In 1993 bracht de band hun derde en laatste album uit,In Utero. Met Cobains dood in 1994 kwam tevens een eind aan het succes van Nirvana. Sinds hun debuut heeft de band, met Cobain als songwriter, wereldwijd meer dan 50 miljoen albums verkocht.[2]
In mei 1991 ontmoette Cobain zangeresCourtney Love van de bandHole tijdens eenButthole Surfers/L7 concert in Los Angeles. In december kondigde het stel hun verloving aan en op 24 februari 1992 trouwde Cobain, gekleed in z'n pyjama, met Love op het strand vanHawaï. Op 18 augustus 1992 kregen Cobain en Love een dochter:Frances Bean Cobain. Cobain vernoemde zijn dochter naarFrances McKee, zangeres vanThe Vaselines. Frances' tweede naam refereert aan het feit dat ze tijdens de echo volgens Cobain op een boon leek.
In een interview metVanity Fair, gepubliceerd in de maand dat Frances geboren werd, gaf Love toe dat zeheroïne had gebruikt tijdens haar zwangerschap. Hoewel Love later beweerde datVanity Fair haar woorden had verdraaid, veroorzaakte het interview een storm van media-aandacht en werd het stel achtervolgd door journalisten die wilden weten of hun baby verslaafd ter wereld zou komen. Twee weken na haar geboorte werd Frances Bean op bevel van de kinderbescherming uit huis geplaatst, waarna ze enkele weken bij een familielid van Love verbleef. Na veel juridisch getouwtrek kregen Cobain en Love de voogdij over hun dochter terug.
In de vroege morgen van 4 maart 1994 werd Cobain door Love in bewusteloze toestand aangetroffen op de vloer van hun hotelkamer in Rome. Hij had een overdosis van 50Rohypnol-tabletten ingenomen, weggespoeld met champagne. Cobain ontwaakte een dag later uit zijn coma. Hoewel het voorval aanvankelijk werd afgedaan als een ongeluk, beweerde Love na Cobains dood dat het zijn eerstezelfmoordpoging was geweest. Twee weken na het incident in Rome belde Love de politie in Seattle met het bericht dat Cobain zich in een kamer van hun huis had opgesloten met een revolver en dreigdezelfmoord te plegen. De politie arriveerde en nam een groot aantal vuurwapens en dozen munitie in beslag. Cobain ontkende tegenover de politie dat hij zelfmoord had willen plegen.
Op 25 maart organiseerde Love een bijeenkomst van vrienden en collega's om Cobain te dwingen zich op te laten nemen in een afkickkliniek om van zijn heroïneverslaving af te komen. Vijf dagen later vloog Cobain naar Los Angeles om zijn behandeling in de kliniek te beginnen. Eerder die dag had een goede vriend van Cobain op diens verzoek inSeattle het hagelgeweer gekocht waarmee Cobain zich later van het leven zou beroven. Een dag later, in de vroege avond van 31 maart, klom Cobain over de twee meter hoge muur van de kliniek en vluchtte weg. Love startte een zoekactie en huurde privédetectiveTom Grant in om Cobain te vinden. Op 4 april werd Cobain bij de politie als vermist opgegeven.
Op 8 april 1994 werd het lichaam van Cobain ontdekt in zijn huis in Seattle door een elektricien die bezig was een beveiligingssysteem te installeren. Volgens hem leek het in eerste instantie of Cobain lag te slapen; afgezien van een kleine hoeveelheid bloed rond zijn hoofd was zijn lichaam niet zichtbaar geschonden. Naast het lichaam werden het hagelgeweer en een zelfmoordbrief aangetroffen. Depatholoog-anatoom stelde later vast dat Cobain drie dagen eerder, op 5 april 1994, was overleden. Het autopsierapport concludeerde dat Cobains dood het gevolg was van een "zichzelf toegebrachte schotwond aan het hoofd".
Op 10 april kwamen zo'n zevenduizend mensen in Seattle bijeen om Cobain te herdenken. Tijdens de bijeenkomst werd een tape afgespeeld waarop Love voorlas uit zijn zelfmoordbrief. In de brief, gericht aan zijn denkbeeldige jeugdvriend Boddah, haalde Cobain een zin uitNeil Youngs nummerHey Hey, My My (Into the Black) aan: "It's better to burn out than to fade away" – Young reageerde enkele maanden later met een afscheidslied voor Cobain:Sleeps with Angels. De laatste vier regels van de brief waren aan Love en dochter Frances Bean gericht, eindigend met: "I love you. I love you!" Cobains lichaam werd gecremeerd; een derde van zijn as werd uitgestrooid in deWishkahrivier in Washington, een derde werd in een boeddhistische tempel in New York ondergebracht en een derde bleef in handen van zijn weduwe.
Hoewel Cobain volgens de officiële lezing zelfmoord heeft gepleegd door zichzelf in het hoofd te schieten met een hagelgeweer, zijn er tot op de dag van vandaag mensen die geloven dat hij werd vermoord. De belangrijkste voorstander van de moordtheorie is Tom Grant, de privédetective die door Love werd ingehuurd na Cobains verdwijning uit de afkickkliniek. Grant beweert dat zijn theorie wordt ondersteund door de volgende zaken:
Cobain zou een te hoge dosis heroïne tot zich hebben genomen om nog in staat te zijn de trekker van het hagelgeweer over te halen;
de laatste vier regels van de zelfmoordbrief zouden niet door Cobain zelf geschreven zijn;
op het hagelgeweer en alle andere objecten in de kamer zouden geen vingerafdrukken zijn aangetroffen.
Grants beweringen worden echter door andere specialisten tegengesproken. Onder Cobains vrienden zijn de meningen over zijn dood eveneens verdeeld. Ten minste één persoon,Kim Gordon van de bandSonic Youth, zegt niet te geloven in de officiële doodsoorzaak. In 2005 verklaarde Gordon: "Ik denk niet dat hij zelfmoord heeft gepleegd. Er zijn meerdere mensen die nauw contact met hem hadden die dat ook niet denken."
Voorstanders van de officiële doodsoorzaak wijzen naar Cobains langdurige heroïneverslaving,klinische depressies en handgeschreven zelfmoordbrief als onweerlegbaar bewijs. Cobains familieleden hebben aangegeven dat hij aan depressies en mentale instabiliteit leed lang voordat hij beroemd werd. Zijn zus Kimberly onthulde dat hij als tiener tegen haar had bekend dat hij tot de27 club wilde behoren, de verzamelnaam voor bekende personen die op 27-jarige leeftijd zijn gestorven. Cobain bekende dat de onverklaarbare maagpijnen waar hij jarenlang aan leed zo extreem werden tijdens Nirvana's Europese tour in 1991, dat hij er zelfmoordneigingen van kreeg. Volgens Cobain gebruikte hij heroïne om zijn maagpijnen te onderdrukken.
In 2019 verscheen het boekServing the servant - remembering Kurt Cobain van Danny Goldberg, een van de managers van Nirvana, die stelt dat het beeld van de zanger te veel wordt bepaald door het feit van zijn vroegtijdig overlijden en zijn zelfgekozen dood.[3]