Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Naar inhoud springen
Wikipediade vrije encyclopedie
Zoeken

Kurt Angle

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kurt Angle
Kurt Angle in 2014
Kurt Angle in 2014
Persoonlijke informatie
GeboortenaamKurt Steven Angle
NationaliteitVlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
GeboorteplaatsMount Lebanon (Pennsylvania)
Geboortedatum9 december1968
Lengte1,80 m
Gewicht100 kg
Carrière
Debuut1992 (amateur)
1998 (professioneel)
Met pensioen7 april 2019
RingnaamKurt Angle
Trainer/coachTom Prichard
Dory Funk Jr.
Overige beroep(en)Professioneel worstelaar
Officiële website
(en)IMDb-profiel

Kurt Steven Angle (Mount Lebanon (Pennsylvania),9 december1968) is eenAmerikaans voormaligprofessioneel worstelaar,worstelaar enacteur die vooral bekend werd inWorld Wrestling Entertainment. Hij was actief tussen 1992 en 2019. Angle behaalde als worstelaar goud op deOlympische Zomerspelen 1996 inAtlanta.

Angle won als entertainmentworstelaar in totaal 19kampioenschappen, waarvan 11 titels inWWE en 8 titels inTotal Nonstop Action Wrestling (TNA). Hij is een 5-voudigWWE World Heavyweight Champion en wasKing of the Ring in 2000. Angle is een voormaligWCW World Heavyweight Champion, met name ten tijde van een financiële overname vanWorld Championship Wrestling door WWE - waar Angle toen actief was - in 2001. Hij veroverde als partner vanA.J. Styles enSting twee keer hetTNA World Tag Team Championship.

Hij werd in 2017 door WWE opgenomen in zijnHall of Fame. Vier jaar eerder werd Angle reeds toegevoegd aan deTNA Hall of Fame.

Worstelcarrière (1992-1998)

[bewerken |brontekst bewerken]

Kurt Angle begon zijn amateurworstelcarrière in 1992. Drie jaar later behaalde Angle een gouden medaille op het WK. In 1996 won Angle olympisch goud in decategorie "vrije stijl" zwaargewicht (tot 100 kg) op deOlympische Zomerspelen.

Hij brak enkele maanden voor de Olympische Spelen zijn nek, maar herstelde ternauwernood. Angle heeft sindsdien wel een (typerende) vervormde, gezwollen nek.[1]

Professioneel worstelcarrière (1998-2019)

[bewerken |brontekst bewerken]

World Wrestling Federation/Entertainment (1998-2006)

[bewerken |brontekst bewerken]

Opleiding (1998-1999)

[bewerken |brontekst bewerken]

In oktober 1998 begon Angle zijn professionele worstelcarrière en tekende een 8-jarig contract bij deWorld Wrestling Federation (WWF). Hij ging worstelen voor de 'Power Pro Wrestling', dat toen als opleidingscentrum van WWF fungeerde. Angle werd getraind doorTom Prichard enDory Funk Jr.. Hij maakte algauw zijn opwachting tijdens een aflevering vanSunday Night Heat op 7 maart 1999, voor de eerste keer op televisie en had een verhaallijn metTiger Ali Singh.

Debuut en & "WWF Eurocontinental Champion" (1999-2000)

[bewerken |brontekst bewerken]

Angle maakte zijn grote televisiedebuut bij het evenementSurvivor Series op 14 november 1999. Hij versloeg erShawn Stasiak. Angle kreeg het gimmick van een "Amerikaanse held" (EngelsAmerican hero) aangeboden, dat gebaseerd was op zijn gouden medaille van deOlympische Zomerspelen in 1996. Hij droeg z'n gouden medaille steeds om de hals.

In februari 2000 veroverde Angle zowel hetWWE European Championship als hetWWF Intercontinental Championship. Hij noemde zich voortaan "Eurocontinental Champion". BijWrestleMania 2000 werden twee driegevechten (jargon:triple threat) gehouden waarin beide titels op het spel stonden. Angle moest het opnemen tegenChris Benoit enChris Jericho, maar verloor van beide. Hij moest na de eerste wedstrijd het WWF Intercontinental Championship afstaan aan Benoit, terwijl Jericho de tweede wedstrijd won en het WWF European Championship op zijn naam schreef.

WWF Champion en "The Alliance" (2000-2001)

[bewerken |brontekst bewerken]

Angle plaatste zich in 2000 voor de finale vanKing of the Ring. Hij nam de maat vanRikishi. Bij het evenementNo Mercy won Angle, geholpen door Rikishi, vanDwayne "The Rock" Johnson en veroverde hetWWF Championship. Met deze overwinning was Angle de eerste persoon die zowel olympisch goud als het WWF Championship won. In de zomer was hij vaak te zien als tegenstander vanTriple H en The Rock. Meer bepaald bij het evenementSummerSlam stonden Angle, Triple H en The Rock tegenover elkaar, waar The Rock zich de sterkste toonde. Angle was in december 2000 een van de zes deelnemers in - alsmede de winnaar van - een uniekeSix-Way Hell in a Cell match bij het evenementArmageddon. Na een heerschappij van 4 maanden moest Angle de titel doorgeven aan The Rock bij het evenementNo Way Out. Eerder versloeg hij nog wel rechtstreeks Triple H bij het evenementRoyal Rumble in januari 2001.

Toen de federatiesWorld Championship Wrestling enExtreme Championship Wrestling de handen in elkaar sloegen alsThe Alliance en medio 2001 de WWF binnenvielen, veranderde Angle in eenface (fan favoriet). Hij werkte samen metStone Cold Steve Austin om "The Alliance" af te weren. Later keerde Austin zich (kayfabe) tegen de WWF en sloot zich aan bij "The Alliance", wat leidde tot een titelwedstrijd tussen Angle en Austin bij het evenementSummerSlam die werd gewonnen door Angle via diskwalificatie van Austin, waardoor de titel om de schouders van Austin bleef. Bij het evenementUnforgiven vond een herkansing plaats. Deze keer versloeg hij Austin 'clean' en veroverde het WWF Championship.

Tijdens een aflevering vanRaw op 8 oktober 2001 moest Angle de titel afgeven aan (fictief)WWF CommissionerWilliam Regal, die tevens lid was van "The Alliance", en dat kostte Angle de wedstrijd. Hij speelde wederom de rol vanheel (schurk) en sloot zich finaal toch aan bij "The Alliance". Zijn lidmaatschap zou niet lang standhouden, want bij het evenementSurvivor Series verraadde hij The Alliance, nadat hij The Rock hielp te winnen van Austin. Hij bleef een schurk door te beweren dat hij als enige verantwoordelijk was voor de vernietiging van "The Alliance".

Grand Slam & WWE Championship (2002)

[bewerken |brontekst bewerken]

Angle was aanwezig bij het grote debuut vanJohn Cena op 27 juni 2002. Het debuut van Cena vond plaats tijdens een aflevering vanFriday Night SmackDown!. Cena daagde hem vol zelfvertrouwen uit, maar verloor. Op 19 mei 2002 werd hij doorEdge verslagen in eenHair vs. Hair-wedstrijd bij het evenementJudgment Day. Sindsdien heeft Angle een kaalgeschoren coupe. In oktober 2002 werd Angle de vijfdeGrand Slam Champion in de geschiedenis toen hij samen metChris Benoit hetWWE Tag Team Championship veroverde bij het evenementNo Mercy. Tijdens een aflevering vanSmackDown! op 5 november 2002 verloren Angle en Benoit de titelriemen aan Edge enRey Mysterio.

Bij het evenementArmageddon won Angle voor de derde keer hetWWE Championship via winst tegenBig Show, mede door inmenging vanBrock Lesnar. Rond deze periode stichtte hijThe World’s Greatest Tag Team/Team Angle metCharlie Haas en laterShelton Benjamin.

Ruzies met Brock Lesnar & Eddie Guerrero (2003-2004)

[bewerken |brontekst bewerken]
Angle in 2005

Hij raakte in januari 2003 verwikkeld in een vete metBrock Lesnar, die de Royal Rumble won. Lesnar claimde dat hij de "grote man" (superster) zou worden opSmackDown!. In de belangrijkste wedstrijd (jargon:main event) vanWrestleMania XIX werd Angle verslagen door Lesnar. Hij moest als gevolg hetWWE Championship afstaan.

Op 11 april 2003 onderging Angle een nekoperatie om problemen metosteofyten en hinder ter hoogte van eentussenwervelschijf te verhelpen.[2] Deze alternatieve operatie verminderde Angle's revalidatietijd van een jaar tot drie maanden.[2] Kort na zijn terugkeer won Angle bij het evenementVengeance een driegevecht van Lesnar enBig Show en bemachtigde voor de 4e keer het WWE Championship. Tijdens een aflevering vanSmackDown! op 27 juli 2003 moest Angle de titel opnieuw doorgeven aan Lesnar in een 60 minuten durendeIron Man match.

Angle kreeg het aan de stok metEddie Guerrero. Hun vete bereikte zijn hoogtepunt opWrestleMania XX, maar Angle verloor. Al snel kreeg Angle weer last van legitieme nekklachten.[3] Hij stond even op non-actief als worstelaar door een nieuwe blessure, werd aangesteld als 'General Manager' vanSmackDown! en werd in die hoedanigheid brutaal aangevallen door Big Show. In juli 2004 werd hij als 'General Manager' ontslagen doorVince McMahon en hervatte Angle als actieve worstelaar.

"The Wrestling Machine" & vertrek (2005-2006)

[bewerken |brontekst bewerken]
Angle in augustus 2005

In januari 2005 nam Angle deel aan deRoyal Rumble, maar werd geëlimineerd doorShawn Michaels. Angle bleef Michaels bespotten door zijn voormaligetag teampartnerMarty Jannetty te verslaan en "Sensational"Sherri Martel, die in het verleden 'manager' was van Michaels, aan te vallen. Dit resulteerde in een wedstrijd bijWrestleMania 21 tussen Angle en Michaels, waarin Angle zegevierde. Hij zette de verhaallijn met Michaels verder, tot hij de duimen moest leggen voor Michaels bij het evenementVengeance.

Een half jaar later keerde Angle terug en concentreerde zich op het vacanteWorld Heavyweight Championship. Hij veroverde het kampioenschap meteen door een 20-koppige eliminatiewedstrijd (jargon:battle royal) te winnen. Bij het evenementRoyal Rumble, in januari 2006, behield Angle de titel doorMark Henry te verslaan. Na deze wedstrijd maakteThe Undertaker (worstelaar)The Undertaker zijn opwachting en daagde Angle uit voor een titelwedstrijd. Hij legde The Undertaker over de knie bij het evenementNo Way Out. Een maand later, bijWrestleMania 22, moest Angle de titel echter afstaan aanRey Mysterio.Randy Orton was de andere uitdager.

Op 29 mei 2006 verhuisde Angle naar het pas opgerichteECW-huismerk. Tijdens zijn periode als performer voor de ECW-shows verwierf Angle de bijnaam "The Wrestling Machine". Hij verpletterde al snel de tegenstand, maar sedert zijn verloren kamp tegen Randy Orton bij het evenementVengeance, verscheen Angle 'slechts' sporadisch op televisie als performer in de hoofdshowsRaw enSmackDown!.

Omwille van gezondheidsredenen vroeg Angle op 25 augustus 2006 een vervroegde ontbinding van zijn contract aan. Hij verliet als dusdanig na 8 jaar de federatie.

Total Nonstop Action Wrestling (2006-2016)

[bewerken |brontekst bewerken]

TNA World Heavyweight Champion (2006-2007)

[bewerken |brontekst bewerken]

Slechts enkele weken nadat Angle zijn samenwerking met de WWE beëindigde, tekende hij een contract bijTotal Nonstop Action Wrestling (TNA). Op 19 oktober 2006 maakte Angle zijn debuut en confronteerdeSamoa Joe toen die laatste afstand weigerde te doen van het 'NWA World Heavyweight Championship', dat eerder door Samoa Joe werd gestolen vanJeff Jarrett. Uiteindelijk eiste Jarrett zijn titel weer op. Tijdens een aflevering vanImpact! op 16 november 2006 versloeg hijAbyss. Het was Angle's eerste wedstrijd als worstelaar in TNA. Na de wedstrijd werd Angle opnieuw aangevallen door Samoa Joe. Het kwam tot een confrontatie tussen Angle en Samoa Joe bij het evenementGenesis, waar Angle zegevierde.

Bij het evenementFinal Resolution versloeg hij Samoa Joe met 3-2 in eenIron Man match en kreeg hij zicht op het 'NWA World Heavyweight Championship', waar Angle voor streed bij het evenementAgainst All Odds in februari 2007. Angle moest z'n meerdere erkennen inChristian Cage nadatTravis Tomko enScott Steiner de wedstrijd verstoorden. Hij kreeg het even aan de stok met Steiner. Enkele weken later stonden "Team Angle" en "Team Cage" tegenover elkaar, maar er werd een belangrijke voorwaarde gesteld. Indien een worstelaar van "Team Angle" een lid van "Team Cage" had verslagen, kreeg die een kans op het 'NWA World Heavyweight Championship' van Cage. Hij stelde een team samen dat bestond uit Samoa Joe,Rhino,Sting enJeff Jarrett, terwijl Cage koos voorA.J. Styles, Scott Steiner, Tomko en Abyss. Die laatste werd door Jarrett aangevallen met diens houten gitaar, zodat Sting hem kon verslaan.

Cage moest zijn titel verdedigen tegen Sting en Angle bij het evenementSacrifice. Een dag voorSacrifice maakte de 'National Wrestling Alliance', eigenaars van het 'NWA World Heavyweight Championship' en 'NWA World Tag Team Championships', bekend dat Cage enTeam 3D (Brother Ray &Brother Devon) hun titels moesten afgeven. Cage had namelijk geweigerd zijn titel in de toekomst te verdedigen bij de live-evenementen van TNA/NWA. Angle kroonde zich tot nieuwe "World Heavyweight Champion" bij het evenement. Dit waren tevens de begindagen van hetTNA World Heavyweight Championship, de opvolger van het 'NWA World Heavyweight Championship'.

Triple Crown Champion en "The Angle Alliance" (2007-2008)

[bewerken |brontekst bewerken]
Angle enKaren Jarrett tijdens een aflevering vanImpact! Wrestling

Bij het evenementVictory Road in juli 2007 vormde kersvers gekroondX Division ChampionSamoa Joe een duo met Angle om te worstelen tegenWorld Tag Team ChampionsTeam 3D (Brother Ray &Brother Devon), met als voorwaarde dat als een worstelaar de andere tegenstander uittelde, hij de titel veroverde. Joe telde Brother Ray uit en veroverde de twee World Tag Team Championship-riemen. In de eerstvolgende aflevering vanImpact! daagde Joe, die nu het X Division en World Tag Team Championships hield terwijl Angle het TNA- en het IWGP Heavyweight Championship bezat, hem in augustus 2007 uit voor een confrontatie bij het evenementHard Justice. De winnaar kreeg beide titels toegekend. Angle veroverde beide titels.

Angle werd uitgeroepen als de tweedeTNA Triple Crown Champion en werd de eerste worstelaar die alle beschikbare TNA-titels bezat op hetzelfde moment. Incluis het IGWP-titel, werd Angle een viervoudige kampioen. Bij het evenementNo Surrender moest Angle het TNA Tag Team Championship en het X Division Championship respectievelijk afstaan aan Team Pacman enJay Lethal. Bij het evenementBound for Glory moest Angle hetTNA World Heavyweight Championship doorgeven aanSting, maar heroverde de titel in een aflevering vanImpact! op 25 oktober 2007.

Angle in 2008

Bij het evenementTurning Point vormde Angle een team met A.J. Styles en Tomko alsThe Angle Alliance tegen Samoa Joe,Kevin Nash enScott Hall. In januari 2008, bij het evenementFinal Resolution, verdedigde Angle met succes zijn TNA World Heavyweight Championship tegen Cage en kreeg hiervoor de hulp van Styles. Bij het evenementAgainst All Odds in februari 2008, verdedigde Angle opnieuw met succes de titel en kreeg hiervoor de hulp van Tomko, maar bij het evenementLockdown in maart 2008, moest Angle het kampioenschap uiteindelijk afstaan aan Samoa Joe.

"The Main Event Mafia" (2008-2009)

[bewerken |brontekst bewerken]

Nadat Angle een nekblessure opliep was hij even inactief. Volgens de verhaallijn keerde Angle terug opImpact! en vroeg aan zijn (zowel fictieve als werkelijke) ex-vrouwKaren Jarrett om zich te herenigen met hem, maar ze weigerde zijn aanbod. BijSlammiversary verloor Angle de wedstrijd van Styles door toedoen van Karen Jarrett. Bij het evenementVictory Road wonnen Angle en Team 3D eensix man tag team match vanChristian Cage,Rhino enA.J. Styles. Bij het evenementHard Justice, verloor Angle opnieuw van Styles en deze keer in eenLast Man Standing-wedstrijd.

In de eerste aflevering vanHDImpact! richtten Angle,Booker T,Kevin Nash enSting een nieuwe worstelgroep (jargon:stable) op, genaamdThe Main Event Mafia. Een week later werdScott Steiner aan de groep toegevoegd. Bij het evenementTurning Point versloeg hijAbyss. Bij het evenementSacrifice werd Angle afgezet als groepsleider en vervangen door Sting.

Op 21 juni 2009, bijSlammiversary nam Angle, met de hulp van Samoa Joe, de maat vanJeff Jarrett. Hij eiste terug hetTNA World Heavyweight Championship op. In de eerstvolgende aflevering vanImpact!, herwon Angle zijn leiderschap van de "The Main Event Mafia" nadat hij en de andere leden van de groep Sting aanvielen, terwijl Angle Samoa Joe verwelkomde als hun nieuwe lid. Bij het evenementNo Surrender moest Angle de titel afstaan aan Styles. De overige tegenstanders warenMatt Morgan, Sting enHernandez.

"Immortal" & "Fourtune" (2009-2012)

[bewerken |brontekst bewerken]

Angle begon een nieuwe vete metDesmond Wolfe en hij verloor de eerste wedstrijd van hem. Bij het evenementTurning Point won Angle de herkansingswedstrijd van Wolfe. In januari 2010, bij het evenementGenesis, verloor hij vanA.J. Styles, die de hulp kreeg vanRic Flair om hetTNA World Heavyweight Championship te winnen. Als resultaat werd Angle uitgesloten voor een nieuwe titelwedstrijd tegen Styles, zolang Styles kampioen was.

Tijdens een aflevering vanImpact! verloor Angle opnieuw van Styles omdat scheidsrechterEarl Hebner omgekocht werd door Flair. Als antwoord van het accident, spuugde Angle naar Hogan en dreigde TNA te verlaten om terug te keren naar deWWE. Dat laatste deed Angle finaal niét, het maakte overigens deel uit van de verhaallijn. Later werdHulk Hogan aangevallen doorScott Hall enSyxx-Pac en Angle bevrijdde hem uit z'n lijden.

Enkele weken later toondeMr. Anderson geen respect aan de Amerikaanse soldaten en dat leidde tot een nieuwe vete met Angle. Bij het evenementDestination X klopte hij Anderson. Later werden Angle en Anderson geboekt voor eenSteel Cage match bij het evenementLockdown in april 2010, waarbij Angle als winnaar uit de bus kwam. Daarna kondigde Angle aan dat hij een korte pauze zou inlassen.

In oktober 2010, bij het evenementBound for Glory, verloor Angle vanJeff Hardy. Hogan enEric Bischoff bemoeiden zich met de wedstrijd en richtten daarna samen met Hardy, Abyss enJeff Jarrett de worstelgroepImmortal op. Angle begon dan een vete met Jarrett en zijn vrouwKaren Jarrett (voorheen als Karen Angle) die maanden heeft geduurd. Tussendoor werd Angle meermaals aangevallen door leden van "Immortal" en bij het evenementGenesis verloor Angle van Jarrett.

Ric Flair flanste een wedstrijd in elkaar waarbij Angle een duo vormde metCrimson om te worstelen tegen Jarrett,James Storm,Robert Roode,Kazarian,Rob Terry,Gunner enMurphy; een7 vs. 2 handicap match. De wedstrijd eindigde toen Jarrett hem uittelde. Een week later sloot de groepFortune zich aan bij Angle, Crimson en Steiner. Op 13 februari 2011, bij het evenementAgainst All Odds, verloor Angle opnieuw van Jarrett en als resultaat moest Angle Karen naar de ring begeleiden in een aflevering van Impact!, waar Jarrett en Karen opnieuw hun huwelijksgeloften overdeden.

Op 17 april 2011, bij het evenementSacrifice, toonden Angle enChyna zich het sterkst in eenmixed tag team match tegen de Jarretts. BijSlammiversary IX, dat werd gepromoot als het laatste gevecht van Angle en Jarrett, verdedigde Angle met succes zijn olympisch gouden medaille tegen Jarrett en bovendien kreeg hij een kans op hetTNA World Heavyweight Championship. In de eerstvolgende aflevering vanImpact! daagde Jarrett hem uit voor een zogeheten 'Parking Lot Brawl', waarbij Jarrett ook instemde met een contract. In dat contract stond dat als Jarrett de wedstrijd verloor, zou Angle hem dwingen om naarMexico te verhuizen. Uiteindelijk won Angle het gevecht door Jarrett te verstikken met een T-shirt. Hij zei ludiek "Adios" tegen Jarrett. Zo eindigde de vete tussen hen.

Angle begon daarna samen met Sting een vete met de resterende leden van "Immortal", terwijl toenmalig kampioen Mr. Anderson lid werd van de groep. Tijdens een aflevering vanImpact! op 14 juli 2011, hielp hij Sting de titel te heroveren van Anderson. Op 7 augustus 2011, bij het evenementHardcore Justice, verzilverde Angle de titelwedstrijd van Sting en veroverde voor de 5e keer de titel. Op 1 september 2011 verdedigde hij succesvol de titel tegen Sting en kreeg hiervoor de hulp vanHulk Hogan.

Tijdens een aflevering vanImpact! in oktober 2011 moest Angle de titel alweer doorgeven aanJames Storm. Angle had vervolgens meerdere titelwedstrijden tegen Storm om de titel te heroveren, maar faalde telkens in zijn opzet. In het voorjaar van 2012 worstelde Angle enkele wedstrijden tegenJeff Hardy, zoals bij het evenementVictory Road in maart 2012. Angle won deze wedstrijd. Een maand later, bij het evenementLockdown, werd hij door Hardy verslagen in eenSteel Cage match.

Tag team met A.J. Styles (2012)

[bewerken |brontekst bewerken]

In de eerstvolgende aflevering vanImpact Wrestling won Angle van Styles, met dank aan Styles' rivalenChristopher Daniels enKazarian. Bij het evenementSacrifice greep Angle de herkansing tegen Styles, maar Daniels en Kazarian verstoorden de wedstrijd. Na de wedstrijd beschermde hij Styles tegen Daniels en Kazarian. Bij het evenementSlammiversary in juni 2012 veroverden Angle en Styles hetTNA World Tag Team Championship mits een overwinning tegen Daniels en Kazarian. Uiteindelijk moesten Angle en Styles de titelriemen opnieuw afstaan aan Daniels en Kazarian. Op 9 september 2012, bij het evenementNo Surrender, trachtten Angle en Styles de titels te heroveren, maar ze faalden.

Ruzie met "Aces & Eights" (2012-2013)

[bewerken |brontekst bewerken]

Tijdens een aflevering vanImpact Wrestling in oktober 2012 werd Angle aangevallen door de leden vanAces & Eights. Bij het evenementTurning Point versloeg hij "Aces & Eights"-lidDevon, ondanks interferentie van de andere leden. Een paar weken stond Angle op non-actief omdat "Aces & Eights"-lidMike Knox zijn nek verwondde met een hamer. Tijdens deImpact Wrestling-aflevering van 31 januari 2013 keerde Angle terug naar de ring. Hij klopte "Aces & Eights"-lidMr. Anderson.

Angle verliet depromotie in 2016.

Terugkeer naar WWE (2017-2020)

[bewerken |brontekst bewerken]

Een jaar later keerde Angle terug naar WWE. Hij werd op 1 april 2017 opgenomen in deWWE Hall of Fame, aan de vooravond vanWrestleMania 33. Op 3 april 2017 werd hij benoemd als nieuweGeneral Manager vanMonday Night Raw. Hij was de opvolger vanMick Foley. Angle was eenmalig lid van de groepThe Shield bij het evenementTables, Ladders and Chairs in oktober 2017. Hij verving toen de ziek uitgevallenRoman Reigns. Hij won als partner vanRonda Rousey eentag team match vanTriple H enStephanie McMahon bijWrestleMania 34 in april 2018.

Angle worstelde op 7 april 2019 zijn allerlaatste wedstrijd. Hij verloor vanBaron Corbin bijWrestleMania 35 en zette op 50-jarige leeftijd een punt achter een 25-jarige carrière.

Angle werd op 15 april 2020 ontbonden van zijn contract bijWWE. Hij was nog actief in deWWE als General manager vanMonday Night Raw. Angle werd bekend door als worstelaar deOlympische Zomerspelen 1996 inAtlanta te winnen Bij het worstelen. In zijn ‘themesong’ waar hij telkens mee de ring betrad, zong het publiek hem toe met de 2 legendarische woorden ondertussen ‘you s*ck’ wat hem zeer bekend maakte bij de fans.

Persoonlijk leven

[bewerken |brontekst bewerken]

Angle trouwde op 19 december 1998 metKaren Smedley, met wie hij in 2002 een dochter kreeg en in 2006 een zoon. In augustus 2007 debuteerde Karen in TNA als Angle's aanmoediging. In september 2008 werd bekend dat zij wilde scheiden en trouwde later, in 2010, metJeff Jarrett.

Op 20 juli 2010 trouwde Angle met actrice Giovanna Yannotti. Het koppel kreeg een dochter in 2011. Op oudejaarsavond 2012 kregen zij hun tweede kind, eveneens een dochter.

Angle is een fan van dePittsburgh Steelers, een professioneleAmerican footballteam.

In het worstelen

[bewerken |brontekst bewerken]
Een wedstrijd tussen Angle enDesmond Wolfe

Prestaties

[bewerken |brontekst bewerken]

Amateur worstelen

  • Canadian Cup Championship
    • Winner (1990)
  • Collegiate / High School
    • Pennsylvania State Wrestling Champion (1987)
    • Clarion University Freshman of the Year (1988)
  • Espoir World Cup
    • Runner-up (1989)
  • International Federation of Associated Wrestling Styles
    • FILA Junior World Freestyle Champion (1988)
    • FILA World Freestyle Champion (1995)
  • National Amateur Wrestling
    • National Amateur Wrestling Hall of Fame (Class of 2001)
  • National Collegiate Athletic Association
    • NCAA Division I All-American (1990–1992)
    • NCAA Division I Champion (1990, 1992)
    • NCAA Division I runner-up (1991)
  • Olympische Spelen
    • 1Goud In freestyle wrestling (heavyweight) (1996)
  • USA Wrestling
    • USA Junior Freestyle Champion (1987, 1995, 1996)
    • USA Wrestling Hall of Fame (Class of 2001)
  • World Championships
    • Gold medal in freestyle wrestling (heavyweight) (1995)
  • Yasar Dogu Tournament
    • Runner-up (1989)

Professioneel worstelen

Top-10 hoogst gequoteerde wedstrijden

[bewerken |brontekst bewerken]

Hieronder volgt een lijst op basis van beoordelingen van wedstrijden van Kurt Angle[4] door journalist Dave Meltzer vanWrestling Observer Newsletter (WON), het hoogst aangeschreven tijdschrift over professioneel worstelen ter wereld. Kurt Angle heeft 168 keer een beoordeling gekregen van WON; onderstaand werden de tien hoogst gequoteerde opgelijst:

Professioneel worstelwedstrijden van Kurt Angle
EvenementDatumKampioenschap (optioneel)WedstrijdWinnaarBeoordeling door WON
WWE No Mercy 200220 oktober2002WWE Tag Team Championship (vacant wegens inaugureel)Kurt Angle &Chris Benoit vs.Edge &Rey MysterioKurt Angle & Chris Benoit (nc)**** ¾
WWE Royal Rumble 200319 januari2003WWE ChampionshipKurt Angle (c) vs.Chris BenoitKurt Angle (c)**** ¾
WrestleMania 213 april2005n.v.t.Kurt Angle vs.Shawn MichaelsKurt Angle**** ¾
WWE Armageddon 200010 december2000WWF ChampionshipKurt Angle (c) vs.Rikishi vs."Stone Cold" Steve Austin vs. The Undertaker vs.Triple H vs. The Rock in eenHell in a Cell matchKurt Angle (c)**** ½
WWF SummerSlam 200119 augustus2001WWF Championship"Stone Cold" Steve Austin (c) vs. Kurt AngleKurt Angle met diskwalificatie, Austin bleef titelhouder**** ½
WWF Survivor Series 200118 november2001n.v.t.Team WWF (The Undertaker,Chris Jericho,Kane,Big Show &The Rock) vs. Team Alliance (Kurt Angle,Booker T,Rob Van Dam,Shane McMahon &"Stone Cold" Steve Austin)Team WWF**** ½
WWE Judgment Day 200219 mei2002n.v.t.Kurt Angle vs.EdgeEdge**** ½
WWE Vengeance 200221 juli2002WWE Undisputed ChampionshipThe Undertaker (c) vs.The Rock vs. Kurt AngleThe Rock (nc)**** ½
WWE Unforgiven 200222 september2002n.v.t.Kurt Angle vs.Chris BenoitChris Benoit**** ½
WWE Friday Night SmackDown! (aflevering 173)3 december2002n.v.t.Kurt Angle vs.Chris Benoit vs.Eddie Guerrero vs.EdgeKurt Angle**** ½
  • Top 10 op basis van beoordelingen door Wrestling Observer Newsletter wordt anno 2022 niet geüpdatet, Kurt Angle beëindigde op 8 april 2019 zijn carrière als fulltime/parttime worstelaar

Zie ook

[bewerken |brontekst bewerken]

Externe links

[bewerken |brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
  1. (en)How Kurt Angle won an Olympic Gold medal with a broken 'freakin' neck ESPN, 31 juli 2016
  2. ab(en)Online World of Wrestling, WWE.COM Statement concerning Kurt Angle's injury... Geraadpleegd op22 maart 2013.
  3. (en)Richard Gray van "Lords of Pain", Further details on Kurt Angle's injury; Condition very serious. Gearchiveerd op10 april 2005. Geraadpleegd op22 maart 2013.
  4. (en)Matchguide Kurt Angle Cagematch, Geraadpleegd op 24 maart 2022
Bibliografische informatie
Mediabestanden
Zie de categorieKurt Angle vanWikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
WerknemersImpact Wrestling
Worstelaars:Abyss ·Austin Aries ·Bobby Roode · Bram · Chris Melendez · Crazy Steve ·Davey Edwards ·DJ Z ·Eddie Edwards ·Eric Young ·Ethan Carter III ·The Great Sanada ·Gunner ·James Storm ·Jeff Hardy ·Jessie Godderz ·Kenny King ·King Mo ·Knux ·Low Ki ·Lashley ·Kurt Angle · Khoya ·Magnus ·Manik · Mark Andrews ·Matt Hardy ·Mr. Anderson ·MVP ·Robbie E ·Rockstar Spud ·Samoa Joe ·Samuel Shaw · Tigre Uno ·Tyrus
Knockouts:Angelina Love ·Awesome Kong ·Brooke ·Gail Kim ·Madison Rayne ·Rebel ·Taryn Terrell ·Velvet Sky
Overige:Al Snow ·Christy Hemme ·Dixie Carter ·Earl Hebner ·Héctor Guerrero ·Jeremy Borash ·Josh Mathews ·Mike Tenay ·Taz · Willie Urbina
Worstelteams:Beat Down Clan ·The Beautiful People ·The BroMans · Team Dixie ·The Hardys · The Revolution ·The Wolves
·Overleg sjabloon (de pagina bestaat niet) ·Sjabloon bewerken
Grand Slam enTriple Crown Champions
Grand Slam Championship
WWE:Shawn Michaels ·Triple H ·Kane ·Chris Jericho ·Kurt Angle ·Eddie Guerrero ·Rob Van Dam ·Booker T ·Jeff Hardy ·John "Bradshaw" Layfield ·Christian ·Big Show ·The Miz ·Daniel Bryan ·Dean Ambrose ·Roman Reigns ·Randy Orton ·Seth Rollins ·Kofi Kingston ·Rey Mysterio
TNA:A.J. Styles ·Abyss ·Samoa Joe
Triple Crown Championship
WWE:Pedro Morales ·Bret Hart ·Diesel ·Shawn Michaels ·Stone Cold Steve Austin ·The Rock ·Triple H ·Kane ·Chris Jericho ·Kurt Angle ·Eddie Guerrero ·Chris Benoit ·Ric Flair ·Edge ·Rob Van Dam ·Booker T ·Randy Orton ·Jeff Hardy ·CM Punk ·John "Bradshaw" Layfield ·Rey Mysterio ·Dolph Ziggler ·Christian ·Big Show ·The Miz ·Daniel Bryan ·Dean Ambrose ·Roman Reigns ·Seth Rollins ·Kofi Kingston
WCW:Ric Flair ·Lex Luger ·Sting ·Diamond Dallas Page ·Goldberg ·Bret Hart ·Chris Benoit ·Scott Steiner ·Booker T
TNA:A.J. Styles ·Kurt Angle ·Samoa Joe ·Abyss
ECW:Johnny Hotbody ·Sabu ·Mikey Whipwreck ·Tazz ·Rob Van Dam
Logo van de Olympische Spelen
·Overleg sjabloon ·Sjabloon bewerken
Logo van de Olympische Spelen
Olympisch kampioen
Pictogram Worstelen
Pictogram Worstelen
Worstelen: vrije stijl zwaargewicht mannen

1904:Bernhuff Hansen ·1908:George Con O'Kelly ·1920:Robert Roth ·1924:Harry Steel ·1928:Johan Richthoff ·1932:Johan Richthoff ·1936:Kristjan Palusalu ·1948:Gyula Bóbis ·1952:Arsen Mekokisjvili ·1956:Hamit Kaplan ·1960:Wilfried Dietrich ·1964:Aleksandr Ivanitski ·1968:Aleksandr Medved ·1972:Ivan Jarygin ·1976:Ivan Jarygin ·1980:Ilja Mate ·1984:Lou Banach ·1988:Vasile Puşcaşu ·1992:Leri Khabelov ·1996:Kurt Angle ·2000:Saghid Moertasalijev ·2004:Chadjimoerat Gatsalov ·2008:Shirvani Muradov ·2012:Jake Varner ·2016:Kyle Frederick Snyder ·2020:Abdoelrasjid Sadoelajev ·2024:Akhmed Tazhudinov

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kurt_Angle&oldid=69553320"
Categorieën:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp